Mijn liefdesvalkuilen

valkuil

Ik heb nu al meer dan 7 jaar geen langdurige liefdesrelatie meer gehad, ik heb vrienden en vriendinnen maar van een liefdesrelatie met wederzijdse fysieke en emotionele aantrekkingskracht is het sinds mijn laatste relatie niet meer gekomen. Natuurlijk heb ik me wel eens op dating sites en Tinder ingeschreven, maar ondanks de belangstelling die er met regelmaat was, is het er van mijn kant niet meer van gekomen. En dat ligt echt aan mijzelf, ik ben bang dat de (voor mij) aantrekkelijke en leuke vrouwen ondertussen allemaal (nog) een fijne relatie hebben en dat ik op mijn leeftijd echt achter het net vis. En van sommige vrouwen zijn de eisen en wensenlijstjes ook wel zo hoog dat ik onmiddellijk opgeef. Bij iedere vorm van assertief, dominant of extreem zelfverzekerd gedrag knap ik onmiddellijk af en ik weet ook heel goed waarom.

Ik heb zo mijn dingen, ik heb een redelijk aantal langdurige relaties gehad, die me ook vijf mooie kinderen opgeleverd hebben, die uiteindelijk wel misgelopen zijn, waar ik ook mijn aandeel in had. Ik ben nou eenmaal een licht autistische introverte man en geloof in eerlijkheid, wederkerigheid en echte intimiteit binnen een relatie en ik heb best een sterke maar warme persoonlijkheid. Daarnaast ben ik een zogenaamd zeer zorgzaam type, en daar is in mijn vorige liefdesrelaties met regelmaat “gebruik” van gemaakt, vandaar dat wederkerigheid voor mij zo belangrijk is geworden. Ik ken deze valkuil heel goed en ik heb ook geleerd om er mee om te gaan, in mijn werk ben ik bijzonder assertief, maar in de liefde is iemand weer volledig vertrouwen in dit opzicht is best wel een dingetje.

Ik zie mijzelf niet als een woest aantrekkelijke man (wel een leuke persoonlijkheid) en ik heb ook niet veel geld, aanzien en verre reizen en luxe leven meer te bieden. Ik zoek geen reismaatje, golfmaatje of iemand die graag uitdaagt en uitgedaagd wil worden. Ik ben geen carrière tijger en zoek ook geen carrière tijgerin, ik kan mijzelf zeer goed redden en werk om te leven en niet andersom. Ik ben een gevoelsmens maar ook een wetenschapper en ik zie spiritualiteit ook als een geesteswetenschap, ik geloof absoluut niet in complottheorieën. Ik val helaas ook niet op erg gezet en volle vrouwen, ik hou heel erg van dieren maar heb iets tegen honden. Tel mijn dingetjes en de dingetjes van de dames rond mijn leeftijd bij elkaar en doe de kansberekening.

Ook moet ik er regelmatig niet meer aan denken dat ik zou moeten veranderen of alles moet overleggen, of nog erger, toestemming moet vragen om dingen te doen die IK leuk vind om te doen. Ik heb een rijk leven, ik doe veel leuke dingen en ik geniet daar ook heel erg van. Natuurlijk duikt het verlangen wel weer af en toe op, zeker wanneer je wel twee mensen tegenkomt die na jaren nog een harmonische en gelukkig relatie hebben. Ik gun het iedereen en ik ben ook oprecht blij voor deze mensen, maar na even zelfreflectie weet ik dat dit verlangen voor mij niet meer realistisch is. Dat geeft weer lucht en plezier in mijn leven zoals het is.

Mijn vorige relaties hebben de nodige schade aangericht en ik heb er veel van geleerd, ook over mijzelf. Ik weet dat het voor mij weer heel moeilijk zal zijn om iemand volledig te vertrouwen en in mijn hart te sluiten en daar heb ik mij ondertussen ook bij neergelegd. Ik weet dat veel mensen moeite hebben met dit soort bekentenissen en openhartigheid, maar zo open ben ik wel, voor mij is alles bespreekbaar. Ik ben wie ik ben en IK ben tevreden en blij met mijzelf en met alles wat ik doe, ook met mijn minder leuke en goede kanten. Carpe Diem en dolce vita.

Tot schrijfs, Hein Pragt.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *