Ik ben nu al vele jaren single en dat geeft ook tijd en rust om na te denken over relaties uit het verleden en ervaringen die je in andere relaties gezien of meegemaakt hebt. Wat me opvalt als een enorme rode draad is de machtsstrijd tussen twee partners in een liefdesrelatie. En macht kan vele vormen aannemen en kent veel gereedschappen, de een gebruikt fysiek overwicht, de ander financieel of verbaal, maar ook emotionele manipulatie en chantage worden ruimschoots ingezet, net als het ontzeggen van intimiteit en seks als machtsmiddel. En wanneer deze relaties dan stranden zie ik vaak dat men de loopgraven voor een eventuele nieuwe relatie al gegraven heeft in de vorm van een stevig eisen en wensenlijstje. Kortom, de machtsverhouding moet al vanaf het begin stevig vastliggen.
Toen ik tiener was had ik regelmatig vriendinnetjes, de meest van deze relaties waren leuk, spannend, avontuurlijk en onbevangen, macht speelde helemaal geen rol en je genoot van elkaar en de liefde. Gebrek aan slechte ervaringen speelde hier natuurlijk wel mee, je was nog redelijk onbevangen en het ontdekken van elkaar en lichamelijke intimiteit nog spannend en opwindend. Bijna iedereen die ik ken denkt met veel nostalgie en soms ook met enige weemoed terug aan deze tijd in hun leven.
Ik ben twee keer getrouwd geweest en weet nu dat het huwelijk weinig met romantiek te maken heeft maar dat het een keihard zakelijk contract is. Wanneer de liefde genoeg is dan kun je dit contract grotendeels negeren of verzachten en gelukkig samen leven. Maar het contract kan ook gebruikt worden om de ander in te perken, de macht over te nemen tot zelfs ware tirannie aan toe. Veel echtscheidingen laten deze machtsstrijd in volle glorie zien.
De meest gehoorde klacht van vrouwen op leeftijd in de relatiemarkt is dat mannen geen “commitment” meer tonen en dat ze te vrijblijvend zijn. Ja, dat is ook zo, de meeste mannen die ik ken hebben wel relatie machtsstrijd meegemaakt en nu ze wat ouder en zelfstandig zijn en hun schaapjes op het droge hebben, willen ze absoluut niet meer in een “dwingende” of beperkende relatie stappen. Bij het lezen van de eisen en wensenlijstjes besluiten de meest mannen dat dit het hen dit niet meer waard is. Ook ik hoor bij deze mannen.
Soms probeer ik het nog wel eens maar al te vaak komt het monster van de macht al snel om de hoek kijken en dan haak ik af. Vrouwen die emotionele manipulatie als macht gebruiken vallen bij mij al snel door de mand omdat ik dit iets te vaak heb meegemaakt. Maar ook anders, een paar jaar gelezen deelde ik het bed met een leuke dame en achteraf was ze gepikeerd omdat ik zonder haar toestemming te vragen tot een hoogtepunt gekomen was. Dat was voor mij een zeer duidelijk rode vlag…
Voor mij zijn gelijkwaardigheid, wederzijds respect en wederzijds liefdevol met elkaar omgaan de belangrijkste relatie eisen geworden en ik ben ook zonder liefdesrelatie zeer gelukkig. Het zou wat meer geluk moeten toevoegen en niet mijn geluk weer moeten beperken. Nu is het zo dat machtsspelletjes bijna overal gespeeld worden, ik doe er gewoon niet meer aan mee. Macht is voor mij iets geworden waar ik me niet meer mee in wil laten en hoe ouder ik word, hoe makkelijker me dit ook af gaat. Ik weet niet hoe lang ik nog heb in dit leven, maar deze jaren wil ik gewoon van het leven genieten. Carpe diem.
Tot schrijfs, Hein Pragt
