Wijsheden

Mooie korte verhalen

Door aan zondag, november 5, 2023

Mijn hele leven ben ik al gek op korte verhalen, het liefste een verhaal met een moraal. Ik denk dat dit ook terug gaat naar mijn jeugd want ook de Bijbel staat natuurlijk bol van korte verhalen met een moraal. Maar ook zijn er veel korte volksverhalen met een moraal en natuurlijk de vele korte verhalen uit het oosten en met een spirituele achtergrond. Tegenwoordig schrijven veel mensen een weblog, maar vaak komt dit niet verder dan een soort online dagboek, toch zijn er mensen die hele mooie inspirerende verhalen schrijven waarvan de lezer toch iets kan leren, ook deze verhalen verzamel ik en soms vertaal ik ze uit het Engels. Ik weet nog dat veel jaren geleden ik eens in een vergadering kwam die als zeer explosief gezien werd omdat het project totaal stil lag en er ook totale verwarring was over de stand van zaken en de toekomst. Het hoofd van het project begon de vergadering door op te staan en een heel mooi oud verhaal te vertellen uit de Griekse mythologie en dit langzaam naar de nu ontstane situatie te buigen. De strekking van het verhaal was dat verwarring goed was omdat dit de aanleiding was tot nieuwe inzichten en ideeën. Het leuke was dat iedereen die vol vechtlust de vergadering in was gegaan ineens rustig was en er een constructieve oplossing kwam. Dit gaf voor mij aan wat een goed verhaal kan doen in een lastige of moeilijke situatie. Maar ook zijn er veel mooie uitspraken en citaten, mooie afbeeldingen en andere bronnen van kennis, wijsheid en inzicht die ik hier wil laten zien. Ik wens u veel leesplezier, vriendelijke groet, Hein Pragt.

Verhaal van de doos van Pandora

Dit is een Griekse mythe over de vrouw die rampspoed op de wereld bracht. Prometheus en zijn broer Epimetheus hadden van de oppergod Zeus de opdracht gekregen om de mens te maken en net als in de Bijbel maakten zij de man. Maar omdat die man ongelukkig was, stal Prometheus een brandende toorts uit Olympus en schonk de mensheid het vuur. Zeus vond dit verraad zo erg dat hij de mensheid wilde straffen. Hij beval Hephaistos om uit water en aarde een vrouw te vormen. Daarna schonken alle goden deze vrouw goede gaven. De godin Athena gaf haar intelligentie, talent, manieren en kleedde haar in de mooiste kleding. Aphrodite gaf haar de bevalligheid en schoonheid van een godin. De andere goden gaven haar goud en staken bloemen in haar haar. De laatste god, Hermes, gaf haar de spraak en plantte schaamteloze gedachten en een bedrieglijke aard in haar wezen en kreeg ze een eigenschap die geen enkele andere wezen had: nieuwsgierigheid.

Ze kreeg de naam Pandora, wat letterlijk ‘De Al Begaafde’ betekent en Zeus schonk haar aan Prometheus, maar deze wist dat een geschenk van de goden niet zonder gevolgen blijft en weigerde haar. Hij raadde zijn broer aan dat ook te doen, maar Epimetheus nam haar ondanks de waarschuwingen van zijn broer Prometheus wel tot vrouw. Zeus schonk het paar ook een pithos (vat of doos), waarin alle ongeluk zaten opgesloten. Wanneer de doos gesloten bleef, kon dit ongeluk niemand treffen. Maar Pandora kon haar nieuwsgierigheid niet bedwingen en opende de doos waarna daaruit alle rampen, ziekten en zorgen tevoorschijn kwamen en zich verspreidden over de aarde. Aan het zorgeloze bestaan van de mensheid was een einde gekomen. Pandora wilde nog gauw het deksel dichtklappen, maar alleen de hoop zat nog in de doos toen het weer gesloten werd. Vandaar dat onder de hevigste rampen die de mensen op aarde teisteren de hoop hun nog als enige overblijft.

Wanneer er dus iets aan de openbaarheid komt (wij kennen ook het gezegde, het deksel van de beerput halen) wat een hoop ellende openbaart, dan spreken we over dat de doos van Pandora opengemaakt is. Maar ook wanneer iemand laat merken dat hij of zij alle slechte eigenschappen van de mens zoals: haat, afgunst, wraak en jaloezie bezit, kan men spreken van een doos van Pandora die opengaat.

Mooi verhaal over vertrouwen

Een bakker kreeg boter van een boer en de boer brood van de bakker. Na een tijdje viel het de bakker op dat de stukken boter van de boer, die drie pond zouden moeten wegen, steeds lichter werden. Zijn weegschaal gaf hem gelijk en hij klaagde zijn boterleverancier aan bij de rechter. Uw stukken boter zouden niet het vereiste gewicht hebben, zei de rechter tegen de boer. Dit stuk zou drie pond moeten wegen, het weegt echter veel minder. Dat is uitgesloten, meneer de rechter, zei de boer, ik heb het elke keer nagewogen. Misschien kloppen uw gewichten niet, meende de rechter. Hoezo gewichten, vroeg de boer stomverwonderd, ik heb helemaal geen gewichten, die gebruik ik nooit. Maar waar weegt u dan mee als u geen gewichten heeft, vroeg de rechter. Heel eenvoudig, zei de boer, ik krijg mijn brood van de bakker en hij krijgt boter van mij. Een brood weegt drie pond dus leg mijn boter links op de weegschaal en een brood rechts en zo weeg ik dat af.

De trouwe hond

Er was er eens een man die gelukkig leefde met zijn vrouw en hun enige pasgeboren zoon. Op een dag zei de vrouw tot haar man: “Jij blijft hier met onze zoon terwijl ik naar het badhuis ga. Ik zal niet lang weg blijven.” Terwijl de man thuis zat en zijn zoon boven lag te slapen, kwam er een boodschapper van de koning. De koning wilde dat de man onmiddellijk naar het paleis kwam. De man kon daarom niets anders doen dan de koning gehoorzamen en naar het paleis gaan. De man maakte zich geen zorgen om de jongen die hij alleen moest achterlaten in het huis omdat hij een trouwe hond had om hem te bewaken. Deze hond die bij hen was komen wonen toen het nog een puppy was, was een deel van de familie geworden. Daarom kon de man de deur van het huis met een gerust hart sluiten en op weggaan samen met de boodschapper. Toen de man terug kwam van het paleis liep de hond naar de deur zoals gebruikelijk om zijn baasje enthousiast te begroeten. Toen de man de hond over zijn kop aaide zag hij dat de haren om zijn bek onder het bloed zaten. Onmiddellijk kwam de gedachte bij hem op dat de hond zijn zoon aangevallen moest hebben, en dat het bloed op de bek van zijn hond dat van zijn zoon moest zijn. In een aanval van blinde woede pakte de man zijn stok en begon de hond te slaan. Hij bleef doorgaan met slaan. Op het laatst kon de hond de klappen niet meer aan en stierf… De man droeg de hond naar buiten om hem te begraven toen hij plotseling een baby hoorde huilen. Hij liep op het geluid af dat achter een struik vandaan leek te komen. Eenmaal daar aangekomen, zag hij zijn zoon liggen. Levend. Naast zijn zoon lag een wolf. Een wolf die door zijn trouwe hond was gedood om het kind te beschermen…. Plotseling realiseerde de man welke fout hij had begaan, een fout die nooit meer ongedaan kon worden gemaakt.

Meer pagina’s met mooie verhalen

0
Gerelateerde berichten

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *