De vier klassieke elementen zijn gebaseerd op het oude Griekse geloof dat alle materie in de wereld uit lucht, aarde, vuur en water bestaat. De alchemisten hebben deze filosofie en symbolen overgenomen, alchemisten geloofden dat ze veel krachten hadden, zoals de mogelijkheid om nieuwe elementen te creëren. De oude Griekse Aristoteles verbond deze symbolen met een principe van warmte, koude, droogte en vocht.
Binnen de alchemie vinden alle dingen hun oorsprong in de drie filosofische principes van ziel, geest en lichaam. Deze drie-eenheid bezielt alle dingen in de materiële wereld en leidt tot de vier- eenheid: de elementen vuur, water, aarde en lucht. Deze elementen komen niet overeen met de substanties waarmee zij hun naam gemeen hebben of hun chemische elementen. Ze staan bestaan uit paren van vier kwaliteiten: heet, droog, koud en vochtig. Elk element heeft zijn eigenschappen gemeen met een ander element. Dit zorgt voor de dynamiek die een transformatie van materie mogelijk maakt. Vaste stoffen kunnen smelten tot vloeistoffen, die op hun beurt weer gassen kunnen worden die ontvlammen kunnen. Water (H2O) en alcohol hebben dezelfde dichtheid, maar alcohol bevat aanzienlijk meer elementair vuur, terwij1 water meer lucht bevat. De eerste alchemisten beschouwden gedestilleerd alcohol dan ook als een bijzondere substantie aangezien het element vuur en water leek te bevatten. Door verschillende permutaties van deze elementen werden vervolgens de specifieke stoffen gevormd van de materiële wereld. De elementen zijn onderling inwisselbaar: water kan omgezet worden in stoom (lucht), en op dezelfde manier geeft een vaste substantie stoom af als het wordt verhit. Dit fenomeen van chemische verandering werd opgevat als een mogelijkheid tot transformatie en verandering van de vorm. Op basis van deze theorie werd het mogelijk geacht om het ene metaal in het andere te veranderen.
De alchemisten gebruikten de volgende symbolen om verschillende materialen (chemische stoffen) aan te duiden. Door de tijs heen onstonden er meerdere variaties op symbolen en in dit overzicht komen ook meerdere vormen van symbolen met dezelfde betekenis voor.
Aluin Aluin is een chemische verbinding en ondanks dat er meerdere varianten zijn wordt met aluin meestal kaliumaluminium aluin bedoeld. De Romeinen gebruikten aluin als middel voor het beter hechten van de dure purper verfstof op kleding. Aluin wordt ook als bloedstelpend middel gebruikt wanneer men zich heeft gesneden bij het scheren.
Amalgaam In de alchemie is een amalgaam een combinatie van twee verschillende metalen. Dit kwam voort uit het idee om basismetaal in goud om te zetten, dit symbool geeft aan dat een metaallegering is ontstaan door het ene metaal met het andere te combineren. Een typisch voorbeeld van dit proces is het combineren van zilver met kwik. In de tandheelkunde werd amalgaam gebruikt voor het vullen van gaatjes in kiezen maar door kritiek wegens de giftigheid van kwik worden tegenwoordig andere materialen gebruikt.
Antimonium Dit symbool staat voor de vierde stap bij het verkrijgen van de steen der wijzen. Dit symbool, heet ook wel Lupus Metallorum. Ik heb ooit gelezen dat antimoon door alchemisten werd geassocieerd met een wolf. Antimoon is niet een van de metalen van de alchemie maar het resultaat van een stap in het proces om de steen der wijzen te maken, de stap creëert dan ook niet het element antimoon.
Arsenicum. Arseen is een chemisch element en komt in veel mineralen voor, meestal in combinatie met zwavel en metalen maar ook als een puur elementair kristal. De stof staat bekend om zijn zeer giftige eigenschappen en het wordt tegenwoordig gebruikt in diverse pesticiden, herbiciden en insecticiden. In de oudheid werd het ook, in lichte dosering, gebruikt voor medicinale en magische genezingen, het werd echter ook gebuikt om tegenstanders te vergiftigen. In dat opzicht is de spirituele betekenis van transformatie iets luguber te noemen. Er bestaan veel meer alchemie symbolen voor arseen.
As Dit teken werd in de zeventiende eeuw in de alchemie gebruikt om as (ook wel cinis genoemd) weer te geven. Later werd de betekenis ervan uitgebreid als naam voor processen die leidden tot het ontstaan van as zoals verbranding.
Bismut Het symbool voor bismut ziet eruit als een acht waarvan de bovenkant een stukje is afgesneden. Er is niet zoveel bekend over dit element binnen de alchemie behalve dat het tot de 18e eeuw vaak werd verward met tin en lood.
Borax Borax is een van nature voorkomend zout dat wordt gebruikt bij de vervaardiging van verschillende producten, zoals emaille, glas en porselein.
Distilleerkolf Binnen de alchemie is er een proces dat destillatie wordt genoemd, waarbij een verdampte stof in contact wordt gebracht met iets dat zo koud is dat het snel terugkeert naar een vloeibare toestand. Dit symbool lijkt op de distilleerkolf, een glazen houder waarin de stof verwarmt wordt.
Goud Goud was het edele metaal dat men wilde creëren binnen de alchemie. Spiritueel symboliseert het perfectie van lichaam en geest en in de alchemie werd aangenomen dat het metaal met onsterfelijkheid te maken had.
Koper Het element koper ziet er gloeiend uit als de zon en naast goud is dit het enige metaal dat van nature niet zilver of grijs is. De Egyptenaren gebruikten een koperlegering om sieraden te maken in de alchemie deelt het element zijn symbool van Venus en wordt het geassocieerd met godin Aphrodite vanwege zijn lichtgevende schoonheid, het symboliseert liefde, balans en harmonie.
Lood Lood is een zacht en smeedbaar metaal, dat wordt beschouwd als een zwaar metaal en een slecht metaal. In de alchemie werd gedacht dat lood het oudste metaal was en werd het geassocieerd met de planeet Saturnus. Alchemisten gebruikten daarom ook vaak het symbool van Saturnus voor lood.
Zilver Binnen de alchemie is zilver één van de belangrijke metalen. In de oudheid werd het zelfs nog hoger gewaardeerd dan goud. In de alchemie is het representatief voor de maan en geeft het vrouwelijke eigenschappen aan.
zink Zink is een metaal dat door alchemisten wordt gebruikt om een stof te maken die "witte sneeuw" werd genoemd en die eenvoudig verkregen kon worden door zink te verbranden.
Zwavel Dit element ontleent zijn naam aan het Arabische woord sufra dat geel betekent. Het is een overvloedig voorkomend, smaakloos en geurloze stof. In de alchemie wordt het beschouwd als een van de drie hemelse elementen van alchemie en symboliseert de hogere dimensie.
Alchemie of alchimie is oude en geheime vorm van scheikunde die vooral in de middeleeuwen bedreven maar ook al voorkwam in verschillende oude culturen. Er bestonden al alchemisten in het Oude Egypte, in het oude China en in Griekenland ten tijde van Alexander de Grote. De alchemie was een onderdeel van de astrologie het werd omgeven met mystiek en rituelen. De alchemisten hadden drie doelen, ten eerste wilde men gewone metalen in goud of zilver veranderen, ten tweede was men op zoek naar het levenselixer dat de drinker het eeuwige leven zou bezorgen en sommige alchemisten wilden ook nog een derde doel vervullen door het maken van menselijk leven. Na de renaissance ontwikkelde de alchemie in Europa zich meer richting een filosofische en spirituele discipline en na de 17e eeuw werd het geleidelijk vervangen door de moderne scheikunde.
Een bekende sleutelrol in de alchemie is de 'Steen de Wijzen', die behalve van steen, ook poeder of vloeistof kon zijn. Deze steen der wijzen zou metaal in goud of zilver kunnen veranderen en het had ook een belangrijke rol in het maken van het levenselixer. De meeste technieken waren erg dubieus maar toch was de alchemie in veel opzichten de voorloper van de moderne chemie / scheikunde. Simpel bekeken was de alchemie een willekeurige opeenvolging van verwarming en afkoeling van ingewikkelde mengsels en het doel waar iedere alchemist naar streefde was transmutatie wat het omzetting van lood en zink in goud was. Maar in de filosofische zin was het de betekenis van ziek naar gezond, of van oud naar jong en was de steen der wijzen ook een materiaal dat zieken weer gezond kon maken en de oudere weer jong. Alchemisten hielden zich daarnaast ook nog bezig met het maken van medicijnen, elixers, parfum, mineralen en metalen en in dit opzicht waren de bijproducten interessant voor de toenmalige samenleving.
Ondanks dat de alchemisten zich meer bezighielden met mystiek en geloof dan met echte wetenschap deden ze toch enkele bruikbare ontdekkingen en ontwikkelden ze technieken die in onze tijd nog toegepast worden zoals bijvoorbeeld de distillatie. Ook werden nieuwe stoffen ontdekt zoals alcohol, salpeterzuur, buskruit, azijnzuur, benzeen, fenol en aceton. Het is de alchemisten nooit gelukt om lood in goud te veranderen maar tegenwoordig is bekend dat het wel degelijk mogelijk is om door middel van kernreacties het ene element in het andere om te zetten maar deze methode is veel te kostbaar om op grote schaal goud te produceren.