Wat is een stemmingkerende handelingen? Een stemmingkerende handeling kan een ongewenste stemming veranderen, door een tegengestelde en meer gewenste stemming op te roepen. Wanneer u wilt dat iemand ophoudt met een voor u vervelende stemming of vervelend gedrag u dit kunt bereiken door te zorgen dat de ander zin krijgt in iets anders. De nieuwe reactie die men dan oproept verdrijft de oorspronkelijke stemming die men vervelend vond en de stemming van de ander is hiermee gekeerd. Veel ouders zullen dit herkennen omdat ze er achter zijn gekomen dat men bij kleine kinderen een
eind kan maken aan onplezierige situaties of vervelend gedrag door de belangstelling voor iets anders op te wekken. Dit heeft meestal meer succes dan ruzies, verbieden, dreigen, of vriendelijk verzoeken.
Stemmingwisseling is sterk gebaseerd op het concentratie principe, wanneer we ons sterk op een bepaalde activiteit concentreren, merken we steeds minder van andere activiteiten om ons heen waar we ineens schijnbaar doof en blind voor zijn behalve dat ene waarmee we bezig zijn. Van dit principe kan men gebruik maken als men iemands stemming wil veranderen door de stimulerende werking van een nieuw element in de omgeving zodanig te versterken dat het de bestaande concentratie kan doorbreken. Een geprikkelde ouder kan dit doen door een aanlokkelijk nieuw stuk speelgoed of een suggestie voor een nieuw spelletje aan te bieden die zo sterk aanspreekt dat de boze bui, angst, pijn of ruzie om zal keren in een meer positieve stemming. Bij kinderen die nog zeer ontvankelijk zijn voor iets nieuws kost dit niet zoveel moeite, maar ook bij volwassenen is het mogelijk de stemming te beïnvloeden.
De meest populaire vorm van stemmingkerende handelingen bij volwassenen is pseudokinderlijk gedrag. Dit is een strategie die veel door vrouwen wordt toegepast en houdt in dat men zich als hulpeloos klein meisje gedraagt met de bedoeling toegeeflijkheid te kweken. Deze aanpak kan bij mannen hun beschermende gevoelens aanwakkeren. De vrouw stimuleert de vaderlijke neigingen door zich kinderlijke kenmerken aan te meten en verandert de stemming van de man in een zorgzame pseudovader. Dit kan ze doen door een paar uitdrukkingen en gebaren zoals een pruillip trekken of haar ogen wijd open te doen of een kinderlijke lichaamshoudingen aan te nemen of hulpeloos gedrag voor te doen. De bekende schrijfster Yvonne Krooneneberg beschrijft dit wel op een zeer komische wijze in een van haar boeken wanneer ze de auto van haar verloofde in de prak gereden heeft en van schrik even vergeet om het pruillipje te trekken. Een minder opvallende gebaar is het hoofd schuin houden, wat overkomt als een kind dat zijn hoofd tegen de schouder van zijn vader of moeder legt als het getroost of geliefkoosd wil worden. Bij volwassenen is het een onbewust geuite en begrepen vraag om troost, begrip en bescherming.
Ook mannen maken gebruik van stemmingkerende handelingen, voor de meeste vrouwen hebben mannen die een wat verloren, jongensachtige indruk maken ook een zekere aantrekkelijkheid en mannen maken hier ook soms gebruik van om gevoelens op te wekken bij een vrouw die ze begeren. Ook roept hulpeloos gedrag bij veel vrouwen zorgzame pseudomoederlijke gevoelens op maar moet de man dit niet overdrijven en moeten mannen naast soms hulpeloos wel stoer blijven want de meeste vrouwen willen geen zwakke man.
We zien het gedrag heel opvallend bij jonge verliefde stellen, ze praten net als kleine kinderen, geven elkaar koosnaampjes, ze voeren elkaar kleine hapjes tijdens het eten en geven elkaar kleine cadeautjes. Dit wederzijds verzorgingsgedrag bevordert de paarvorming doordat het gevoelens van angst en onzekerheid onderdrukt en omvormt. Veel verliefde stellen vertonen veel kinderlijk gedrag wat zich kan uiten in kinderlijk gedrag tot stoer jongensachtig gedrag om de stemming van de ander positief te houden of om te keren als deze in een minder goede bui is. Ook na de verliefde periode blijven deze handelingen werken maar dan met minder steun van de bekende verliefdheid pretstofjes.
Wat in ieder geval niet werkt is iemands gevoel bagatelliseren, boos worden, iemand terecht wijzen of zeggen dat het gevoel onterecht is, negeren, of het gevoel dat iemand heeft belachelijk maken. Het gevolg van al deze handelingen is dat iemand waarschijnlijk nog verder in het negatieve gevoel zal duiken. Wat wel werkt is bijvoorbeeld iemand op een vriendelijke wijze vragen iets te vertellen over een onderwerp dat zijn of haar belangstelling heeft en dan aandachtig en oprecht te luisteren. Dit werkt heel goed omdat dan de aandacht verdwenen is van het negatieve gevoel. De vraag is dan nog of stemming kerende handelingen niet een vorm van emotionele manipulatie zijn, dit kunnen we in lichte mate wel stellen maar in basis is elke vorm van sociale vaardigheden een beetje de omgeving beïnvloeden op een positieve wijze en aangezien beide partijen er (meestal) beter van worden is het vaak een win / win situatie.
Boek over de sociale psychologie
Psychologie Dit boek biedt een beknopte en heldere kennismaking met de stand van zaken in de hedendaagse psychologie. In twaalf hoofdstukken worden fundamentele begrippen uit de psychologie behandeld. Bovendien wordt ingegaan op het individu in zijn sociale omgeving, op de ontwikkeling, de persoonlijkheid en op gedragsstoornissen en psychotherapie. In het boek komt een aantal theorieën van vooraanstaande psychologen van vroeger en nu ter sprake. Speciale aandacht wordt geschonken aan de ontwikkeling op het terrein van het genetisch onderzoek. In deze vijfde, herziene druk zijn bovendien twee hoofdstukken toegevoegd over intelligentie en automatische processen.
Meer menswerk pagina’s
- Verliefd zijn
- Universele basisbehoeften
- Stemmingkerende handelingen
- Psychologische trucjes
- Onverwerkte emoties
- Menswerk
- Manipulatie
- Liefdesverdriet
- Levensfasen
- Intimiteit
- Houden van uzelf
- Honden van Pavlov
- Het menselijk ego
- Gezond egoïsme
- Externaliseren
- Enneagram types
- Emotionele ontrouw
- Emotionele manipulatie
- Emotionele intelligentie
- Eerste indruk
- Defensieve projectie
- Comfortzone
- Attributietheorie
- Altruïsme