Bij verliefdheid bij mannen en vrouwen en liefde spelen zowel het innerlijk als het uiterlijk een belangrijke rol. In het dagelijks leven is iemands uiterlijk vaak de eerste informatie die we over een persoon krijgen en het is dus logisch dat uiterlijk een belangrijk factor is. Toch kan het uiterlijk ook verblinden, door te zoeken naar het ideale uiterlijk kunnen heel geschikte partners die lichamelijk acceptabel zijn maar juist innerlijk bijzonder goed bij de ander zouden passen, buiten de aandacht vallen. En lichamelijke aantrekkelijkheid en een mooi en betrouwbaar karakter gaan niet altijd samen heb ik meerdere keren zelf of in mijn omgeving mogen ervaren. Elke samenleving en ook elke tijd kent een schoonheidsideaal voor zowel mannen als vrouwen. Maar wat men aantrekkelijk vindt in iemand van het andere geslacht is soms ook heel persoonlijk en heeft ook te maken met de ouders en indrukken en ervaringen met mensen in uw jeugd. Op deze pagina staan artikelen die betrekking hebben op alle aspecten van liefde en uiterlijk, verzorging en problemen met het uiterlijk. Vriendelijke groet, Hein Pragt
Op de inhoud van deze pagina rust copyright © Hein Pragt.
Liefde en uiterlijke kenmerken van mannen en vrouwen
Uiterlijk lijkt erg belangrijk te zijn in de liefde, zeker in het dierenrijk. Veel dieren hebben exotische veren, kuifjes, pluimpjes, woeste manen en uitbundige kleuren. De dierenwereld zit vol met pracht en praal, maar wat is het nut van zoveel moois? Al die schoonheid lijkt niet ontstaan te zijn om de overlevingskans te vergroten. Het tegendeel is zelfs waar, veel van deze pracht en praal zorgen er zelfs voor dat dieren minder goed kunnen vluchten en ook meer de aandacht van roofdieren trekken. In de dierenwereld zijn het vooral de mannetjes die zo mooi en kleurrijk zijn, de meeste vrouwtjes hebben goed schutkleuren omdat ze bijvoorbeeld bij het broeden niet op moeten vallen omdat ze dan zeer kwetsbaar zijn.
Het lijkt dat de kieskeurige selectie van de vrouwtjesdieren de mannetjes aanzet om met elkaar te wedijveren om uitgekozen te worden om te paren en hun genen door te geven. Die strijd om voortplanting heeft in de loop van de evolutie allerlei wapentuig voortgebracht, zoals scherpe tanden, grote spierbundels en lange horens waarmee mannetjes elkaar te lijf gaan. Door de selectie van de vrouwtjes werden de mannetjes in de dierenwereld ook steeds mooier. Maar ook kenmerken die in het nadeel waren toonden eigenlijk dat het mannetje zeer goede en sterke genen had. Wanneer het wist te overleven terwijl het een handicap van bijvoorbeeld een zeer grote hinderlijke staart had of heel opvallende kleuren zodat het erg opviel voor roofdieren, dan moest het mannetje wel zeer sterk en snel zijn wilde het kunnen overleven. Goede sterke genen waar vrouwtjes gek op waren, Ook lijkt het er op dat uiterlijke schoonheid een betrouwbare aanwijzing is dat het dier sterk en gezond is, en dat komt ook de kwaliteit van de nakomelingen weer ten goede.
Maar mensen kunnen er ook wat van, kunst, humor, muziek en mode zijn allemaal pogingen om de belangstelling te wekken van het andere geslacht. Omdat bij de mens mannen en vrouwen samen investeren in de nakomelingen zijn de verschillen in uiterlijk en gedrag niet zo groot als bij de meeste dieren. Maar ook mensen dossen zich uit met kleding om de andere geslacht te behagen en te imponeren en ook vertonen de meeste mannen zogenaamd “haantjesgedrag” door met elkaar te wedijveren. Het lijkt er soms op dat mooie mensen het veel makkelijker hebben in het leven en in de liefde dan minder mooie mensen, maar is dit wel zo? Wanneer we de roddelpers mogen geloven hebben mooie mensen ook vaker problemen in de liefde.
De voorkeur in uiterlijk van mannen en vrouwen
Er blijkt een vrij groot verschil te zijn in de voorkeur van mannen en vrouwen met betrekking tot het uiterlijk van hun partner en wat mannen en vrouwen denken dat de andere geslacht aantrekkelijk zal vinden. Hier zijn de resultaten van een onderzoek.
| De voorkeur van mannen voor het uiterlijk van vrouwen in volgorde van belangrijkheid: Atletisch figuur; Sensuele mond; Volle borsten; Lange benen; Ronde heupen/smalle taille; Welgevormde billen; Mooie ogen; Lang haar; Kleine neus; Platte buik; Gewelfde rug; Gewelfde venusheuvel; Lange hals. | De voorkeur van vrouwen voor het uiterlijk van mannen in volgorde van belangrijkheid: Atletisch figuur; Brede schouders en borst; Gespierde armen; Kleine strakke billen; Volle haardos; Sensuele mond; Vriendelijke ogen; Krachtige neus en kin; Smalle heupen; Gespierde benen; Platte buik; Grote penis; Baard van drie dagen. |
Liefde en uiterlijk, de volle vrouw.
Liefde heeft ook te maken met uiterlijk, in de meeste gevallen is er eerst een vorm van lichamelijke aantrekkingskracht voordat partners beginnen elkaar ook op andere vlakken te verkennen. Een trend die mij de laatste 20 jaar opvalt is dat het accent steeds meer verschoven is naar uiterlijk en uiterlijk vertoon. Ook erger ik mijzelf aan het super slank ideaal dat de huidige maatschappij probeert op te leggen waardoor er steeds meer ongelukkig mensen met eetstoornissen bijkomen. Lijnen en afvallen is “hot” en iedereen moet een slank en strak uiterlijk hebben. Via de media worden we voortdurend gebombardeerd met beelden van hoe we er uit zouden moeten zien. Als we maar jong, dun en mooi zijn zullen we bijna automatisch liefde, geluk en succes hebben.
Op steeds jongere leeftijd worden kinderen en vooral de meisjes geconfronteerd met een enorme hoeveelheid beelden in de media die ze laten zien hoe ze er uit zouden moeten zien. Dit is dus jong, slank, langharig, knap en gekleed volgens de laatste modetrend. Succes en geluk worden in de media ook verbonden met dit zogenaamde ideale uiterlijk en aangezien de meeste mensen hier niet aan voldoen gaan ze zich hierdoor onzekerder en ongelukkiger voelen om hun uiterlijk. Ik las dat 20 jaar geleden het gewichtsverschil tussen modellen en gewone vrouwen 8% was en dat in deze tijd het verschil maar liefst 23% is. Dit kan een “kapstok” worden waar alle andere problemen aan gerelateerd worden en zo leert men zichzelf dat alles wat mis gaat in het leven komt door het niet ideale uiterlijk. De markt speelt hier weer gretig op in door een enorm scala van afslankmiddelen, corrigerende kleding en cosmetische ingrepen. Maar zelfs een bekende plastisch chirurg gaf aan dat 75 procent van zijn “klanten” beter naar een psycholoog konden gaan dan naar hem, omdat het probleem van de “onvolkomenheid” gewoon tussen de oren zat. Als de scheve neus eindelijk recht gezet is dan zoeken ze vanzelf naar de volgende onvolkomenheid die de oorzaak is van alle ongeluk in hun leven.
Er is een steeds nog groeiende kloof tussen het ideaal en de werkelijkheid wat steeds meer ongelukkige en ontevreden gevoelens oproept bij vooral meisjes en vrouwen. Dit uit zich steeds vaker in serieuze klachten zoals depressies, extreem diëten en zorgt op een steeds jongere leeftijd voor eetstoornissen en het nemen van medicijnen om gewicht te verliezen. Helaas is een belangrijke reden voor het promoten van dit schoonheidsideaal ook de economie. Door het verkopen van dieet en “light” producten, schoonheidsproducten en nieuwe modeartikelen komt er veel geld in het laatje, het is een industrie waar miljarden in om gaat.
Toch is er wel sprake van een kleine kentering, steeds vaker komen er klachten over te dunne modellen in de media en sommige merken kiezen, ook uit commercieel oogpunt, iets vaker voor wat vollere modellen, die nog steeds niet dik zijn maar wel een contrast voor de superdunne modellen. Mede omdat een paar modellen zijn overleden aan de gevolgen van de eetstoornis anorexia nervosa worden op sommige catwalks de graatmagere meisjes nu geweerd. De zogeheten body mass index (BMI) van de modellen moet boven de achttien zijn en bij een BMI van onder de achttien is er sprake van ondergewicht.
Maar net als we blij zijn dat de modewereld eindelijk wat aandacht geeft aan dit probleem kom er een “klootzak eerste klas” in de vorm van de modekoning Karl Lagerfeld die zegt dat niemand ronde vrouwen wil zien en hij vergelijk vollere vrouwen met dikke moeders die met een zak chips op schoot voor de televisie zitten te zeuren dat magere modellen lelijk zijn. Zolang dit soort idioten de baas zijn in de modewereld zullen modellen nooit een afspiegeling van de werkelijkheid worden en zullen vele meisjes en vrouwen richting ongeluk, depressie en eetstoornissen gestuurd worden.
Ondanks dat volgens mij de gemiddelde Nederlandse “echte” man niet op graatmager valt maar juist op de iets vollere vrouwen lijkt het er op dat vrouwen elkaar gek maken met het slankheid-ideaal. Helaas als ik weer van die superdunne benen en smalle billen en heupen zie, of de ribben kan tellen, dan kan ik daar niet warm voor lopen en stoot dit mij zelfs af. En bij navraag onder mijn mannelijke vrienden en kennissen zijn er weinig die op zo dun en slank vallen.
De vraag waarom vrouwen dan toch zo graag zo (extreem) slank willen zijn en daar zoveel moeite voor willen doen en daarvoor zoveel levensvreugde en genot willen inleveren kan ik als man helaas niet beantwoorden, behalve dat er een aspect van controle over jezelf in zit wat anorexia patiënten in het extreme doortrekken. Het belangrijkste aspect hierbij is dan dat ze het gevoel hebben geen controle te hebben over de rest van hun leven en wel extreem controle hebben over hun eigen gewicht. Laten we hopen dat de aanleiding voor deze waanzin eens ophoud en dat de media en de modewereld eens tot inzicht komen dat ze zoveel ellende veroorzaken en absoluut niet hun doelgroep bedienen.
Onderzoeken m.b.t. aantrekkelijke mensen
Hoe we het ook wenden of keren, aantrekkelijke mensen genieten toch een voorkeur want onwillekeurig kennen we aantrekkelijk mensen ook betere eigenschappen toe. Dit heet een `halo-effect’, en dit is het verschijnsel waarbij de aanwezigheid van een bepaalde kwaliteit, bij de waarnemer de suggestie geeft dat ook andere kwaliteiten ook aanwezig zijn. Dit verschijnsel werd al geformuleerd door de psycholoog Edward Thorndike in 1920. Maar ook in sprookjes en romantische verhalen is de held meestal dapper en charmant, maar ook erg knap, en is de heldin is meestal ook erg mooi. Als voorbeeld nemen we de knappe Sneeuwwitje en de knappe prins, mooie Assepoester en de knappe prins, mooie Doornroosje en de knappe prins enz. Maar omgekeerd zijn de boeven en slechteriken in verhalen vaak lelijk of hebben ze zelfs een misvorming zoals bijvoorbeeld Quasimodo. Let hier maar eens op wanneer u weer eens een film bekijkt of een verhaal leest.
Dat aantrekkelijke mensen automatisch een streepje voor hebben werd ook aangetoond in een onderzoek van Karen Dion aan de universiteiten van Minnesota en Wisconsin waarbij een grote groep mannelijke en vrouwelijke studenten foto’s van mensen moesten beoordelen van wie de aantrekkelijkheid varieerde. Hieruit bleek dat de aantrekkelijk mensen er beter af kwamen en dat ze beter beoordeeld werden in bijna alle opzichten ten opzichte van de minder aantrekkelijke personen. Men dacht dat de aantrekkelijk mensen hartelijker en gezellig waren en ook dat zij een betere baan zouden krijgen en een gelukkig huwelijk zouden hebben. Er was slechts één bijzondere uitzondering, men verwachtte niet dat zij betere ouders zouden zijn en waarom was niet geheel duidelijk.
Ook deden ze onderzoek onder leerlingen van een kleuterschool en lieten ze de kinderen opnoemen wie zij aardig vonden in de klas. Met deze gegevens bepaalde men wie het populairste kind van de klas was en ook hier bleek dat dit meestal ook het meest aantrekkelijke kind was. Een oordeel omtrent het uiterlijk blijkt al te beginnen in de leeftijdsgroep van 4 tot 6 jaar. Ook liet men vierhonderd onderwijzers en onderwijzeressen een identiek rapport zien, dat echter voorzien werd van verschillende foto’s. Sommige onderwijzers kregen een foto van een aantrekkelijk kind, andere van een onaantrekkelijk kind en ook hier kregen de aantrekkelijke kinderen een betere beoordeling.
Maar vooroordelen ten opzichte van onaantrekkelijke personen wat betreft de studieprestaties bestaat ook op universitair niveau. David Landy en Harold Sigall hebben dit getest op de universiteit van Rochester waar ze mannelijke studenten een cijfer lieten geven voor een opstel dat zogenaamd geschreven was door een vrouwelijke student. Het ging hierbij steeds om hetzelfde opstel waarbij men telkens een andere foto bij plaatste. De uitslag zal u niet verrassen, het opstel werd beter beoordeeld als de schrijfster een aantrekkelijk meisje was. Dit was nog meer bedenkelijk als het om een zeer matig opstel ging waarbij mooie mensen hierbij een positief oordeel kregen in tegenstelling tot minder mooie mensen. Minder aantrekkelijke mensen moeten dus meer en beter presteren om hetzelfde resultaat en beloning te krijgen. Maar ook bij bestraffing lijken minder aantrekkelijke mensen in het nadeel te zijn, een aantrekkelijk persoon zal men milder beoordelen.
Wanneer men zelf niet aantrekkelijk is kan het een voordeel zijn om zich aan te sluiten bij iemand die wel aantrekkelijk is. Onderzoek heeft namelijk ook aangetoond dat men positieve karaktertrekken toeschrijft aan een persoon die een aantrekkelijke partner heeft. Ook worden mensen in het openbaar ook liever gezien met aantrekkelijk mensen en hebben ze in niet openbare gelegenheden meer contacten met hun niet zo aantrekkelijke kennissen. Mensen denken blijkbaar dat de aantrekkelijkheid van de ander ook iets over henzelf zegt en ook dat is in zekere zin een beetje het geval.