Ik ben zelf nogal gek op verhalen uit de Romeinse en Griekse mythologie, het zijn vaak bijzondere verhalen met een diepere onderliggende boodschap die ook in de tegenwoordige tijd soms nog van toepassing zijn. Niets menselijks was de oude goden vreemd en in zeker opzicht was de Romeinse en Griekse mythologie te vergelijken met de hedendaagse soap series, het ging over liefde, list en bedrog, overspel en macht. Wie kent Amor niet als god van de liefde, ook in deze tijd spreken we nog over Amor. Dit is het oorspronkelijke verhaal van Amor en Psyche. Ik wens u veel leesplezier, vriendelijke groet Hein Pragt.
Het verhaal over Amor en Psyche
De koning van een groot land had drie hele mooie dochters en de jongste, Psyche, was zo mooi dat er in het hele land over werd gesproken. Van heinde en verre kwamen mensen naar het paleis om een glimp op te vangen van het mooie prinsesje en velen vonden haar zelfs mooier dan de Aphrodite, de godin van de liefde. De mensen aanbaden het prinsesje en brachten bloemen offers en verwaarloosden de altaren van Aphrodites.
Voor het meisje was deze goddelijke verering helemaal niet leuk, want niemand vond haar meer een gewoon kind en geen een enkele man durfde haar om haar hand te vragen. Toen haar beide zusters getrouwd waren, begon ze zich steeds meer eenzaam en ongelukkig te voelen. Ook haar ouders wisten niet meer hoe ze hun dochter aan de man konden brengen, en gingen naar het Orakel van Aphrodite voor raad.
Aphrodite was zo jaloers geworden op Psyche dat zij het Orakel liet bevelen om Psyche naar een eenzame plaats in het gebergte te brengen, vanwaar de goden haar een echtgenoot zouden brengen. Tegelijkertijd gaf Aphrodite haar zoon Eros de opdracht om Psyche verliefd te laten worden op de meest afzichtelijk man die er op aarde rondliep.
Diep bedroefd gehoorzaamden de ouders van Psyche en deden wat hen werd opgedragen door het Orakel. De bruiloftsstoet die Psyche naar het gebergte begeleidde leek meer op een begrafenisstoet, want iedereen was treurig dat dit moest gebeuren maar Psyche berustte in haar lot. Nadat zij helemaal alleen achtergelaten was in de bergen, kwam Eros om zijn opdracht uit te voeren. Toen hij het beeldschone prinsesje zag raakte hij zo in de war, dat hij zichzelf verwondde met één van zijn eigen pijlen.
De liefdesgod Eros werd op slag verliefd op het meisje, hij liet de bange Psyche door de westenwind dragen naar een vallei, in een paradijs van bloemen en planten. Een grot werd haar woning en haar bed was gemaakt van het zachtste mos die je maar kon bedenken. Nimfen kwamen haar dagelijks verzorgen en ze werd vrienden met de dieren van het bos. Langzaam maar zeker verdween Psyches angst.
Als het nacht was, kwam Eros bij haar op bezoek en als Psyche het ruisen van zijn vleugels hoorde, dan was het net alsof de hemel voor haar opende. Psyche werd ook verliefd op Eros! Ze leefde in een roze droom… elke nacht kwam Eros en vlijde zich tegen haar aan en elke morgen voor het licht van het ochtendgloren hem aan haar kon tonen verdween haar mysterieuze geliefde weer.
Psyche vroeg zich af wie hij was, maar elke keer weer als zij het hem vroeg, kreeg zij geen antwoord. Ze mocht van Eros niet weten wie hij was en ze mocht hem nooit zien. Als ze Eros ooit zou zien, dan zou hij voor altijd bij haar wegblijven. Een lange tijd was Psyche gelukkig maar op een gegeven moment ging ze toch haar familie missen. Op een nacht smeekte ze hem om haar zusters eens bij haar te brengen. Dit vond Eros geen goed idee want dan zouden haar zusters zien dat Psyche verliefd was geworden en haar allemaal vragen stellen hierover.
Na veel aandringen van Psyche liet Eros zich toch door haar overhalen en zo kwam het dat de zusters van Psyche naar het gebergte kwamen om haar te bezoeken. En wat Eros vreesde gebeurde. De zusters haalde Psyche over om ’s nachts een olielampje bij haar zijde te houden om Eros te kunnen zien. Toen Eros weer kwam en na hun liefdesspel naast haar in slaap viel, stak Psyche het olielampje aan en zag Eros! Zij schrok zo van zijn goddelijke schoonheid dat het olielampje dat ze vasthield trilde, en er een druppel gloeiende olie op Eros schouder viel. Met een gil van pijn werd hij wakker en verliet Psyche. Wanhopig zocht Psyche hem overal, maar kon hem niet vinden, zodat ze uiteindelijk Aphrodite om hulp vroeg. Aphrodite was de ongehoorzaamheid van Eros niet vergeten en was Psyche helemaal niet goed gezind. Dus gaf ze Psyche 3 onmogelijke opdrachten om uit te voeren als boetedoening.
Maar op Eros bevel hielpen de planten en dieren haar, ze moest een hoop zaden en graankorrels op soort uitzoeken, dit deden de mieren voor haar. Ze moest vlokken uit de gouden vacht van kwaadaardige schapen halen, maar het riet wees haar aan welke boomtakken de vlokken tegen de avond waren blijven hangen, zodat zie die zonder gevaar kon pakken. Ze moest water scheppen uit een waterval van de onderwereld rivier de Styx die bewaakt werd door kwade demonen, de adelaar van Zeus zelf hielp haar door het water in een kruikje op te scheppen.
Aphrodite had door dat Psyche was geholpen, want dit waren geen opdrachten die een sterveling kon volbrengen. Ondertussen was Eros, die het Psyche inmiddels al had vergeven voor wat ze had gedaan, naar Zeus gegaan en hem gesmeekt om Aphrodite gunstig te stemmen tegenover Psyche. Vertederd door het oprechte verdriet van de verliefde Eros gaf hij aan Psyche de goden nectar te drinken zodat zij onsterfelijk werd. Zeus stelde Aphrodite gerust door haar te vertellen dat haar macht onaantastbaar was, en zij legde zich erbij neer en Psyche verkeerde voortaan onder de goden.
Wanneer u zich eens wilt verdiepen in de Griekse mythologie, dan is dit boek zeker aan te raden. Losbandigheid, lust en liefde, moord en doodslag, triomfen en
tragedies; de Griekse mythen en sagen zijn wilder en woester dan het leven zelf. Deze verhalen bieden alles wat een lezer zich kan wensen. De oude Grieken
inspireerden onder anderen Shakespeare, Michelangelo, James Joyce en Walt Disney. In de handen van Stephen Fry komen de verhalen opnieuw tot leven.
We worden verliefd op Zeus, we aanschouwen de geboorte van Athena, we zien hoe Kronos en Gaia wraak nemen op Ouranos, we huilen met koning Midas en
we jagen met de even beeldschone als meedogenloze Artemis. Stephen Fry haalt deze verhalen op uit de oudheid en geeft ze hun welverdiende plek
in onze moderne tijd. 