Ik vind Patchoeli een heerlijke geur en op deze pagina staat veel informatie over de bijzondere geur van Patchoeli. Er zijn veel geuren die ik erg lekker
vind zoals: Musk, Sandalwood, Opium, Rozemarijn maar mijn favoriete geur is en blijft Patchoeli. Ik heb Patchoeli wierook, Patchoeli badolie en Patchoeli
etherische olie hier thuis en het is een heel indringend luchtje en niet iedereen is waarvan niet iedereen zo gecharmeerd is als ik. Patchoeli is een inheemse plant van India, Indonesië en de Filipijnen en werd in de flowerpowerperiode onder andere vaak gebruikt om de geur van cannabis te verdoezelen. Het heeft dus nog een beetje de associatie met de hippie cultuur. Mijn voorliefde voor deze geur komt ook uit mijn puberteit toen ik in de jaren 70 van de vorige eeuw, nog in de naweeën van de hippie tijd leefde en meisjes nog wel eens Patchoeli als parfum op hadden. Tegenwoordig maak ik ook mijn eigen badolie en natuurlijk gebruik ik hiervoor ook Patchoeli Etherische Olie. Vriendelijke groet, Hein Pragt.
Wat is patchoeli
Patchoeli (op zijn Engels Patchouli) is een soort bloeiende plant in de lipbloemenfamilie (Lamiaceae), ook wel de mint- of dovenetelfamilie genoemd en is verwant met onder meer rozemarijn en lavendel. De plant groeit als een overblijvend kruid, met rechtopstaande stengels tot 75 centimeter hoog en met kleine, lichtroze-witte bloemen. Het blad is rond of eivormig en is ongeveer 10 centimeter lang en is 5 centimeter breed. Het is een inheemse plant in het eilandgebied van Zuidoost-Azië, waaronder Sri Lanka, Indonesië, het Maleisische schiereiland, Nieuw-Guinea en de Filippijnen. Het wordt ook gevonden in veel delen van Noordoost-India. Patchoeli staat bekend om zijn geurige etherische olie en het word in veel cosmetica toegepast. Patchoeli wordt nu op grote schaal gekweekt in tropische klimaten over de hele wereld, vooral in Azië, Madagaskar en Zuid-Amerika en het Caribisch gebied. Indonesië produceert momenteel meer dan 90% van het wereldwijde aandeel aan patchoeli-olie.
Patchoeli groeit goed in warme tot tropische klimaten en het gedijt het beste bij warm, vochtig weer, maar niet bij langdurige perioden van direct zonlicht. De plant kan zich vermeerderen via bloemen die zaad leveren maar meestal zal de plant via stekken vermeerderd worden. De extractie van de essentiële olie van patchoeli gebeurt door stoomdestillatie van de gedroogde bladeren en twijgen, waarbij de celwanden worden verbroken door broeien met stoom, lichte fermentatie of drogen. Bladeren en twijgen kunnen meerdere keren per jaar worden geoogst. Er is ongeveer 33 kilo gedroogde bladeren nodig voor één kilo etherische Patchoeli olie. De Patchoeli olie is dik vloeibaar en een beetje oranje bruin van kleur. De patchoeli olie bereikt pas na enkele jaren rijping zijn volledige geur en dit kan de kwaliteit en de geur van de Patchoeli olie erg bepalen. Ik heb dan ook proefondervindelijk een goed merk gevonden.
Het grappige van de geur van Patchoeli is dat mensen het of heel lekker, of juist heel vies vinden, er tussenin lijkt niet re bestaan. Maar de geur is ook te combineren met andere bloemengeuren en versterkt deze dan ook vaak. Er worden aan Patchoeli ook wel allerlei geneeskrachtige eigenschappen toegedicht, waarvan de meesten niet echt wetenschappelijk bewezen zijn. Maar dat het goed en voedend is voor onder meer de huis is vrij duidelijk uit mijn eigen ervaring. Let er bij het aanschaffen van patchoeli olie goed op dat het een pure natuurlijke etherische olie is, en dat er in de beschrijving 100% pure etherische olie op het etiket staat. Let ook op dat er de Latijnse botanische naam van de plant op staat, dit kan Pogostemon cablin of Pogostemon heyneanus zijn, de laatste heeft wel een iets minder sterke geur en staat wel bekend als Javaanse patchoeli.
Gebruik van patchoeli olie
U kunt patchoeli olie prima gebruiken in een aromaverdamper maar let wel op dat de geur redelijk zwaar is en ook wel lang blijft hangen. Patchoeli olie leent zich ook heel goed om te vermengen met andere oliën zoals bergamot, dennen, lavendel, sandalwood en bijvoorbeeld rozen. Patchoeli staat bekend om zijn rustgevende werking.
U kunt patchoeli ook op de huid gebruiken (nooit onverdund) en in crèmes, zalf en badolie. Ik heb zelf ook U kunt patchoeli parfum olie die rechtstreeks op de huid aangebracht kan worden, dit gebruikten we ook in de jaren 60 / 70 van de vorige eeuw. Er wordt wel gezegd dat patchoeli wondgenezing zou bevorderen, tegen schimmels zou werken en tegen spataderen zou helpen. Dit is echter niet wetenschappelijk bewezen.
Mijn favoriete toepassing blijft toch wel patchoeli In het bad, ik kocht vroeger vaak badolie met patchoeli, maar tegenwoordig maak ik zelf badolie met patchoeli etherische olie er in. Het zou helpen bij huidklachten, oedeem, spataderen, nerveuze klachten en het libido verhogen, voor mij is het belangrijkste dat de geur voor mij erg ontspannend werkt.
Mijn hele leven ben ik al gek op leuke spreuken, uitspraken en citaten en soms bedenk ik zelf spontaan ook een leuke uitspraak of maak ik ineens een opmerking die blijft hangen. Vaak schrijf ik deze spreuk of uitspraak dan even op en controleer ik of deze al bestaat, zo niet zet ik de uitspraak op deze Internet pagina. Het is grappig om uiteindelijk je eigen citaten soms weer tegen te komen in documenten van een ander of op een andere Internet site, maar soms is het ook minder leuk als de uitspraak in een compleet andere context geplaatst is. Dit overkwam mij in een stuk van een politieke partij waar ik het absoluut niet mee eens ben maar een citaat blijft vrij te gebruiken. Een leuk moment was toen een manager van mijn bedrijf een van mijn citaten gebruikte in een memo aan alle personeelsleden, niet wetende dat ik voor zijn bedrijf werkte. “Niets is fijner dan je eigen gelijk te horen uit de mond van een ander”, deze leuke spreuk niet van mij, maar vind ik wel erg leuk. Maar ik kan de volgende uitspraken wel op mijn eigen naam zetten. Voor het overnemen van spreuken en uitspraken, het citaatrecht is een uitzondering op de bescherming die auteurs door auteursrecht wordt geboden. Het staat het citeren uit beschermde werken toe wanneer aan een aantal voorwaarden zoals bronvermelding wordt voldaan. Vriendelijke groet, Hein Pragt
Ik ben geboren in het kleine plaatsje Bargercompas in de zuidoosthoek van de provincie Drenthe, Barger-Compascuum is een veenkolonie in het uiterste oosten van de provincie, tegen de Duitse grens vlakbij de stad Emmen. Het dorpsgebied van Barger-Compascuum bestaat uit een combinatie van landbouwgebied (veenontginningen) en natuurgebied. Tot de laatste categorie behoort niet alleen Berkenrode, maar ook het Oosterbos en het aangrenzende ontwikkelingsproject Landgoed Scholtenszathe. Tussen beide grote natuurgebieden in ligt het buurtschap Klazienaveen-Noord. De belangrijkste bezienswaardigheid in het dorp is het Veenpark. Hier wordt de geschiedenis van het veengebied en de veenkoloniën verteld: van het moeras, via de plaggenhutjes en de turfgravende veenarbeiders, naar het ontstaan van de dorpen. Ik ben in Bargercompas geboren en tot mijn achttiende levensjaar heb ik aan de Verlengde Oosterdiep in dit dorp gewoond en heb hier dus mijn complete jeugd doorgebracht. Mijn opa heeft het huis met de smederij in 1924 aan het Verlengde Oosterdiep op nummer 105 gebouwd en de eerste aanwijzing en foto die ik kon vinden stamt uit het jaar 1928 met een oude foto die ik nog steeds in bezit heb. Mijn vader heeft de zaak overgenomen van mijn opa en enkele jaren later laten verbouwen tot de winkel, benzinepomp, smederij en fiets en auto werkplaats zoals ik die mijn hele jeugd gekend heb. In 1985 stopte mijn vader Herman Pragt met het bedrijf en in 1989 werd het pand uiteindelijk verkocht en moesten wij als kinderen, toch afscheid nemen van ons zo vertrouwde ouderlijk huis. Op deze pagina beschrijf ik de geschiedenis van mijn ouderlijk huis aan het Verlengde Oosterdiep 105 in Bargercompas. Vriendelijke groet, Hein Pragt.
Mijn moeder Mieke werd 1 december 1932 in Zwartemeer geboren als vijfde van de uiteindelijk acht kinderen in het gezin Falke. Kort na de Huishoudschool te hebben voltooid, vertrok zij naar Borne waar ze een opleiding in de Gezinszorg volgde en daarin ging werken. In de tijd dat ze mijn vader (Herman Pragt) leerde kennen, werkte zij vanuit Zandberg in de Gezinszorg. Op 15 februari 1958 trouwde mijn moeder met mijn vader Hermannus Hendrikus Pragt en in hun huwelijk, dat 50 jaar mocht duren, werden vijf kinderen geboren. Dat waren Hein, Bettie, Marrie, Greetje en Jan Pragt. Naast haar inzet voor haar gezin en huishouding werkte mijn moeder, voor zover mogelijk, mee in het eigen bedrijf, veel vrije tijd bracht de zaak niet.
Maar ik weet alleen dat mijn ouders altijd thuis waren en dat wij ook (moesten) mochten meehelpen in de zaak. Maar ook speelden we veel buiten in de ondergrondse hutten achter ons huis of de grote tuin achter de werkplaats. Wanneer ik dan weer eens thuiskwam met een gat in mijn hoofd, deed mijn moeder er jodium op, foeterde ze even en mocht ik weer naar buiten. Als kind heb ik altijd het vertrouwde gevoel gehad dat mijn moeder altijd thuis was.
Mijn moeder was een zorgzame vrouw die heel betrokken was bij haar kinderen en kleinkinderen. Een vrouw met een sterk karakter en een rechtlijnige aard, die de ander toch in de waarde liet. Ik kon op latere leeftijd altijd heel goed praten met mijn moeder die mij altijd weer deed relativeren. Ik denk dat we een groot deel van onze sterke karakters en de eigenzinnigheid en het recht door zee zijn van onze moeder geërfd en geleerd hebben. Ik kan me herinneren dat in de tijd dat ze in het ziekenhuis lag, ik haar ’s avonds belde en dat we heel lange gesprekken hadden over het leven en dat ik haar mijn gedichten voor heb gelezen.
Bijna 20 jaar geleden werd bij mijn moeder de diagnose van kanker met uitzaaiingen vastgesteld. Niemand van ons had toen ook maar durven dromen dat zij, onder andere door haar wilskracht, nog zolang bij ons zou zijn. Al haar 15 kleinkinderen mocht zij leren kennen en verwennen, want ze was een super oma. De laatste maand ging het snel, ze werd zieker en zieker, maar je hoorde haar amper klagen, zo was ze niet, hoe uitzichtloos het ook was, ze bleef positief. De laatste weken hebben we haar zeker met Romy vaak bezocht en heb ik ook nog fijne gesprekken met haar gehad aan bed. Dan hield ik haar hand vast en dan zei ze “je hebt zulke lekker warme handen.”. En als ik dan eens zei dat ik heel veel van haar hield, dan zei ze alleen, ja dat weet ik toch. Op 16 oktober 2008 kreeg ik telefoon van mijn zus dat ik onmiddellijk moest komen, toen ik tegen de middag aankwam in Bargercompas bleek dat mijn moeder al overleden was. Ik heb nog een tijdje alleen met haar in de slaapkamer gezeten en nog even wat dingen gezegd die ik nog wilde zeggen en haar bedankt voor alles.
Hoewel mijn vader eigenlijk graag zeeman wilde worden kwam hij uiteindelijk in de zaak van zijn vader te werken: de smederij, de benzinepomp en de rijwielhandel waar ook zaken als huishoudelijke artikelen verkocht werden. Mijn vader trouwde 15 februari l958 met mijn moeder Mieke Falke en in maart 1959 werd ik geboren en na mij nog drie zussen en een broertje. Wat ik van mijn jeugd herinner is dat mijn vader en moeder altijd thuis waren en dat ze ondanks de zaak altijd wel tijd voor de kinderen hadden. Mijn vader bracht ons altijd overal naar toe met de auto en op zondag ging hij vaak samen met ons zwemmen in het zwembad in Emmen. Mijn vader had ook een groot gevoel voor eerlijkheid en integriteit en hij was ook erg creatief. Mijn vader had een eigen zaak maar was absoluut geen goede zakenman, daarvoor was hij te eerlijk en integer. Mijn vader heeft in zijn leven in dat opzicht de nodige tegenslagen gehad waarbij hij toch dacht dat mensen hem zouden behandelen met dezelfde eerlijkheid en respect als hij altijd deed, maar helaas deed men dat niet altijd. Desondanks wist mijn vader er altijd weer het beste van te maken en probeerde hij altijd weer de positieve kant van dingen in te zien.
Dit is zoals bijna iedereen mijn vader kent, in de smederij naast het smidsvuur. Zo herinner ik mijn vader ook als een heel zorgzame sterke man, die ik mocht meehelpen in de werkplaats na schooltijd en die probeerde mij alles bij te brengen. Ik was graag in de werkplaats en knutselde graag met ijzer en hout en later, toen ik eens een oud brommertje van mijn vader kreeg, ook met brommer. Als dank ging ik samen met de buurjongens de tuin kapot rijden met het opgeknapte brommertje. Mijn vader was echter nooit lang boos en in straffen was hij ook niet erg goed. Mijn vader was stapelgek op voetbal, hij heeft zelf als jonge man ook zeer goed voetbal gespeeld op zondagochtend ging ik vaak met hem mee als hij het veld moest inspecteren als consul van de KNVB. Hij heeft een poging gedaan om zijn beide zoons op voetbal te krijgen maar die hadden geen belangstelling. Pas later vond hij in zijn jongste dochter Greetje een medestander in de voetbal liefhebberij. Op zondagavond sloten mijn vader en Greetje zich tijdens studio sport op in de woonkamer om dan samen te staan roepen naar het scherm als er weer iets gebeurde wat ze niet naar de zin was.
Sinds enkele jaren weet ik dat ik licht (hoogfunctionerend) autistisch ben, dit inzicht ontstond nadat ik mijzelf ging verdiepen in autisme omdat het binnen onze familie wel vaker voorkomt. Desondanks ben ik zelf fanatiek tegenstander van het plakken van allerlei etiketten op mensen omdat ik vind dat we enorm doorgeslagen zijn in het labelen van mensen met allerlei psychische stoornissen. Sommige mensen gebruiken het als excuus voor hun gedrag, zoals: “ik kon er niks aan doen want ik heb AD(H)D”. Waarom zeg ik dan van mijzelf dat ik licht autistisch ben? Omdat veel dingen in mijn leven ineens verklaarbaar zijn en ik meer van mijzelf begrijp. In ieder geval betekent het dat ik erg integer, redelijk introvert, extreem eerlijk ben en een groot rechtvaardigheidsgevoel heb. Het laatste wat ik wil is het als excuus gebruiken, ik heb goed geleerd om er mee om te gaan en het te compenseren waardoor ik vrij goed kan functioneren in deze wereld, met toch wel mijn eigen valkuilen die ik inmiddels wel redelijk goed ken. Op mijn website schrijf ik ook over hoogfunctionerend autisme.
Als er iets is waar ik een hekel aan heb dan is dat liegen en één van mijn principes is dat ik nooit zal liegen, mijn eerlijkheid kan soms wat vreemd overkomen, maar mensen die mij echt kennen kunnen het waarderen. Niet liegen is soms best moeilijk, maar geen antwoord (willen) geven is ook niet liegen. Het niet liegen komt voort uit mijn autisme, mijn brein kan niet goed omgaan met manipuleren en liegen omdat dit mij enorm veel energie kost. In mijn hoofd moet alles consistent zijn en liegen veroorzaakt een inconsistentie waardoor er soort van kortsluiting ontstaat die heel onprettig is. Wanneer ik nadenk hoe mensen die liegen (of manipuleren) moeten onthouden welke onwaarheden ze tegen wie verteld hebben en telkens maar bezig moeten zijn met het niet door de mand vallen, dan lijkt me dit extreem vermoeiend. Ik kan dit niet, mijn brein is hier niet op ingericht en dus heb ik mij heel lang geleden voorgenomen om nooit te liegen en dat werkt bijzonder goed voor mij.
Als kind was ik noodgedwongen door mijn autisme vaak een eenling en had ik niet veel vrienden, dit veranderde pas toen ik als achttienjarige in een band speelde. Maar desondanks had ik nog geen idee van mijn hoogfunctionerd autisme en blonk ik zeker niet uit in sociale vaardigheden, ik was vaak te eerlijk een beetje naïef. Dit heb ik echter met veel vallen en opstaan en veel zelfstudie vrij goed onder de knie gekregen. Desondanks ben ik geen allemansvriend en hoeft dit voor mij ook niet. Als ik ergens niet goed tegen kan is dat mensen mijn vriend of vriendin willen zijn, zolang ik maar doe wat zij willen of wat zij goed achten. Ook kan ik niet goed omgaan men mensen die mij blijkbaar dingen kwalijk nemen maar er niet over willen praten en mensen die manipuleren, onwaarheden vertellen (in hun eigen voordeel) of mensen die andere mensen omlaag halen. Dit gaat ook op voor familie. Ik heb in mijn leven genoeg ellende gehad van negatieve mensen en ik heb dit soort negatieve mensen uit mijn leven verbannen. Ik heb genoeg vrienden en vriendinnen en de mensen die ik vrienden noem zijn het ook waard en deze voegen ook iets positiefs toe aan mijn leven.
Ik probeer een gezonde levensstijl te volgen zonder op de kwaliteit van het leven in te boeten. Als erfelijke aanleg heb ik kans op hoge bloeddruk, hart- en vaatproblemen en door mijn zittend werk had ik ook kans op overgewicht. Aangezien ik maar één lijf heb voel ik mijzelf verplicht om uit respect voor mijn lichaam hier zo goed mogelijk voor te zorgen. Ik eet sinds vele jaren meestal vegetarisch en zoveel mogelijk biologisch en ik hou erg van multicultureel eten. Ik let goed op mijn conditie en mijn lichaamsgewicht en probeer vrij actief te leven, ik ga meestal met de fiets i.p.v. de auto en hou er van om actieve dingen te doen zoals hier op deze foto in het klimbos in Garderen. Niet roken, amper alcohol en een gezonde levensstijl zijn voor mij erg belangrijk, ik probeer mijzelf goed te verzorgen, zowel uiterlijk als innerlijk, ik pak meestal de fiets. Hoewel ik inmiddels meer dan 60 jaar oud ben voel ik me nog tien jaar jonger en ben ik niet iemand die rustig en gezapig op leeftijd is. Ik let zelf goed op mijn gewicht en figuur en ik viel dan ook meestal op tengere of slanke partners. Ook ga ik af en toe naar de sauna om mijn lichaam eens helemaal te reinigen en weer helemaal tot rust te komen. Ik probeer meestal geen oordeel te hebben maar ik vind het niet zo prettig wanneer mensen hun lichaam verwaarlozen door te roken, veel alcohol te drinken of overgewicht te negeren. Ik wil graag tot hoge leeftijd actief blijven en daarom zal ik goed voor dit lijf moeten zorgen. Ondanks dat de meningen over de gezondheid van tatoeages verschillend is heb ik toch een paar (relatief kleine) tatoeages die niet erg zichtbaar zijn omdat ze hoog op beide bovenarmen staan en twee (relatief kleine) tatoeages op de onderarmen die voor mij wel een bijzondere symbolische betekenis hebben.
Ik drink heel af en toe een witbiertje of een witte wijn en ik heb tot twintig jaar geleden ook af en toe marihuana gebruikt, maar nooit zoveel dat ik op enige wijze de controle over mijzelf kwijtraakte. De laatste keer dat ik dronken was is ruim veertig jaar geleden. Ik zal nooit drugs gebruiken of dronken worden omdat ik altijd controle wil houden over mijn gedachten en emoties. Het idee dat ik mijzelf niet onder controle heb is zo beangstigend dat ik dit nooit zal laten gebeuren. Ook dit komt voort uit mijn hoogfunctionerend autisme, ik heb mijzelf geleerd hoe ik mij op sociaal gebied goed kan gedragen zodat mijn autisme niet opvalt en ik mijzelf veilig voel, deze controle kwijtraken wil ik absoluut niet. Desondanks heb ik wel een heel open geest en hou ik ook van spontaniteit en avontuur en een beetje buiten de comfortzone treden, maar wel altijd bij volle bewustzijn.
Ik werk al sinds 1985 in de ICT als software engineer / technisch applicatiebeheerder en ben de laatste 34 jaar geen dag werkeloos geweest. Ik ben absoluut geen carrièretijger maar wel heel goed in mijn vakgebied, ik probeer werk en privé goed in balans te brengen door het aantal uren op mijn werk voldoende terug te brengen dat ik nog prima leven kan. Ik ben namelijk ook heel gek op vrije tijd en NU van het leven genieten en ik vind het belangrijk om alleenstaande vader, werk en privé zonder stress te kunnen combineren. Ik heb ook altijd, naast mijn werk, thuis veel ontwikkeld en programma’s en apps geschreven. Meestal vanuit eigen belangstelling of wanneer ik een hulpprogramma nodig had dat ik nergens kon vinden. Ik leef niet om te werken hoewel ik een leuke en goede baan heb, geef ik niet om dure dingen en mode, maar werk om te kunnen leven, want de mensen die ik lief heb zijn voor mij het belangrijkste. Doordat ik momenteel 28 uur per week werk ben ik in staat om werk en zorg (huishouden) als alleenstaande man en hobby’s goed te combineren zonder te stressen en dit is mij meer waard dan het extra geld. Ik heb helaas de laatste tien jaar diverse kennissen en collega’s hun welverdiende oude dag niet zien halen en dit is voor mij de harde les om vooral NU van het leven te genieten.
Kort voor de geboorte van mijn jongste dochter (17 jaar geleden) ben ik vanuit een flat in Delft verhuist naar Veenendaal omdat de huizen in Veenendaal de helft zo goedkoop waren als in de randstad en omdat ik mijn dochter liever in een iets meer gemoedelijke omgeving wilde laten opgroeien. Hoewel Veenendaal ook enkele nadelen heeft die vooral vanuit de conservatieve hoek komen, is het over het algemeen een zeer gemoedelijke maar ook in cultureel opzicht een beetje saaie plaats. De nadelen wegen niet op tegen de vele voordelen, waaronder een ruim huis met tuin, ruim opgezette buurt, drie treinstations, centrale ligging en een goed aanbod aan winkels en scholen en een mooie omgeving. In en om Veenendaal is het goed vertoeven, het gebied leent zich voor mooie wandelingen en prachtige fietstochten. Veenendaal is in 1997 niet voor niets benoemd tot Groenste stad van Europa en in 2004 tot groenste stad van Nederland en dat Veenendaal door de landelijke Fietsersbond tot Fietsstad 2000 is uitgeroepen en is het in 2004 uitgeroepen tot beste koopstad van de provincie Utrecht.
Als kind was ik al heel creatief, ik knutselde van alles in elkaar, ik sneed hout, goot tin, smeede ijzer in mijn vaders werkplaats en ik kon goed tekenen en ik zat op een fotoclub. Muziek was ook een vorm van creativiteit die al jong begon met eerst blokfluit les en daarna orgel les. Later tekende ik veel maar dat ging langzaam over in Photoshop en tekenen op de computer. Ik heb voor mijn kinderen een complete speeltuin in elkaar geknutseld en ook nu ben ik nog steeds erg creatief bezig. Deze website is één van deze dingen, maar ik knutsel ook robotjes en elektronica projectjes in elkaar zoals een fietsenschuur met alles op zonne-energie, maar ook de overkapping achter het huis, het kippenhok met ren en een boomhut voor de kinderen maakte ik met een eigen ontwerp op een kladpapiertje. Ik maak ook zeep, natuurlijke badolie, massageolie en andere cosmeticaproducten (vooral voor mijzelf en vrienden en kennissen) en ik giet ook kaarsjes en gips. Op mijn site is ook een speciale sectie over het onderwerp creativiteit.
Met meer dan zestig jaar eigen ervaring met migraine mag ik mijzelf een redelijk ervaringsdeskundige vinden op het gebied van migraine en migrainemedicatie. Zo’n tien tot soms wel twintig keer per jaar heb ik sinds ik me kan herinneren telkens één dag een migraineaanval. Deze aanvallen beginnen met hoofdpijn en het niet tegen licht en geluid kunnen om dan over te gaan in zeer zware hoofdpijn, misselijkheid en permanent overgeven, zelfs als de maag al helemaal leeg is. Ik heb geleerd om een aanval te herkennen en tijdig mijzelf af te zonderen in een donkere kamer, maar zelfs dan kon een aanval zeer zwaar worden. Migraine is hoofdpijn die in aanvallen komt, in mijn geval krijg ik vaak migraine bij het wisselen van de seizoenen of wanneer ik me even kan ontspannen na een situatie van veel stress. De eerste week van de vakantie was vaak berucht in dit opzicht, maar als een aanval achter de rug was dan was er wel vaak wel de geruststelling dat het weer een tijdje rustig zou zijn. Sinds ik goede preventieve medicatie heb, heb ik geen migraine aanval meer hoeven doormaken, als ik het maar op tijd in de gaten heb.
Ik speel toetsen (orgel, piano, synths)en gitaar en daarnaast heb ik jarenlang gezongen zowel solo zang als koorwerk. Vanaf de leeftijd van c.a. 8 jaar heb ik een aantal jaren klassiek orgelles gehad omdat ik helemaal weg was van het kerkorgel en ik graag kerk organist wilde worden. Toen ik 14 jaar oud was begon ik in een buurtbandje en heb ik mijzelf het spelen op piano en gitaar bijgebracht. Mijn eerste beroeps band was de band Shamrock uit Emmen en ik ben van achttien tot vierentwintig jaar beroepsmusicus geweest en daarna meer dan dertig jaar uitvoerend musicus. Daarna ben ik de ICT ingegaan en vanaf die tijd heb ik naast mijn werk, mijn hele leven muziek gemaakt in diverse bands of alleen. De meeste bands waarin ik speelde waren zeer commercieel en het was meestal niet de muziek die ik privé ook beluister. Mijn persoonlijke voorkeur is toch wat stevigere muziek, countrymuziek, melodieuze rock, jazz en de passie van Italiaanse muziek. Na mijn echtscheiding was werk, kinderen en optreden niet meer te combineren en ben ik gestopt met optreden, meestal mis ik het niet maar als ik een live optreden van een goede band zie dan kriebelt het nog steeds. Tegenwoordig neem ik thuis nog nummers op en zing ik nummers in op mijn Tascam 8 sporen thuisstudio. Hier staat wat muziek die ik opgenomen heb op