Het is heel erg leuk om samen met uw kinderen kinderliedjes te zingen en ook de liedjes uit de oude doos worden door kinderen nog steeds heel leuk gevonden. Van de meeste kinderliedjes zijn oorspronkelijke schrijvers vaak niet bekend, waardoor er meestal geen auteursrecht op zit. Ook werden ze meestal niet schriftelijk maar mondeling over gegeven aan een volgende generatie, waardoor er meerdere varianten ontstaan zijn. Op het kinderdagverblijf of de basisschool leren kinderen vaak weer alle leuke kinderliedjes en het is ook heel erg leuk om als ouders samen met kinderen deze liedjes te zingen. Veel ouders kennen echter veel van de kinderliedjes niet meer of zijn de tekst vergeten, vandaar dat we hier een (kleine) verzameling van kinderliedjes met wanneer mogelijk ook de bladmuziek en uitleg over een spelletje dat bij het liedje hoort. Veel zing plezier, vriendelijke groet, Hein Pragt
Kinderliedjes teksten en bladmuziek
Boer wat zeg je van mijn kippen
Boer wat zeg je van mijn kippen? Boer wat zeg je van mijn haan? Hebben ze dan geen mooie veren? Of staat jou de kleur niet aan? Boer wat zeg je van mijn kippen? Boer wat zeg je van mijn haan?
Daar was laatst een meisje loos
Daar was laatst een meisje loos Die wou gaan varen Die wou gaan varen Daar was laatst een meisje loos Die wou gaan varen als lichtmatroos Zij moest klimmen in de mast Maken de zeilen Maken de zeilen Zij moest klimmen in de mast Maken de zeilen met touwtjes vast Maar door storm en tegenweer Sloegen de zeilen Sloegen de zeilen Maar door storm en tegenweer Sloegen de zeilen van bovenaf neer Zij moest komen in de kajuit Kreeg een pak ransel Kreeg een pak ransel Zij moest komen in de kajuit Kreeg en pak ransel en toen kwam het uit Ach kapteintje sla mij niet Ik ben uw liefste Ik ben uw liefste Ach kapteintje sla mij niet Ik ben uw liefste zoals u ziet.
Drie keer drie is negen
Drie keer drie is negen En ieder zingt zijn eigen lied Drie keer drie is negen En [naam]zingt zijn lied.
Hanse panse kevertje
Hanse panse kevertje, Die klom eens op een hek Neer viel de regen Die spoelde alles weg Op kwam de zon Die maakte alles droog Hanse panse kevertje Die klom toen weer omhoog.
Olleke, bolleke
Olleke, bolleke, rebusolleke, Olleke, bolleke, knol!
Op een klein stationnetje
Op een klein stationnetje ’s Morgens in de vroegte Stonden zeven wagentjes Netjes op een rij En het machinistje Draaide aan het wieletje Hakke hakke puf puf Weg zijn wij Op een klein stationnetje ’s Morgens in de vroegte Stonden zeven wagentjes Netjes op een rij En de conducteurtjes Gooiden met de deurtjes Hakke hakke puf puf Weg zijn wij.
Poesje mauw
Poesje mauw Kom eens gauw Ik heb lekkere melk voor jou En voor mij Rijstebrie O, wat heerlijk smullen wij Hondje waf, Waf, waf, waf Blijf van mijn lekkers af Kom eens hier Aardig dier Oh, wat hebben we een plezier Kipje tok Tok, tok, tok Koms eens in mijn kippenhok Leg voor mij, ’n lekker e Oh wat heerlijk smullen wij.
Schaapje, schaapje, heb je witte wol
Schaapje, schaapje, heb je witte wol Ja baas, ja baas, drie zakken vol E?n voor de meester en ??n voor zijn vrouw E?n voor het kindje, dat bibbert van de kou Schaapje, schaapje, heb je witte wol Ja baas, ja baas, drie zakken vol.
Schuitjevaren
Schuitje varen, theetje drinken, Varen wij naar de Overtoom, Drinken wij zoete melk met room, Zoete melk met brokken, Kindje mag niet jokken!
Tussen Keulen en Parijs
Tussen Keulen en Parijs, Ligt de weg naar Rome Al wie met ons mee wil gaan, Die moet onze manieren verstaan. Zo zijn onze manieren, Zo zijn onze manieren, Zo zijn onze manieren, manieren, Zo zijn onze manieren!
We maken een kringetje
We maken een kringetje Van jongens en van meisjes We maken een kringetje Van tra-la-la Maak nu een buiging Maak nu een buiging Bij de hand, bij de hand Pak je liefje bij de hand Bij de hand, bij de hand Pak je liefje bij de hand.
Zo gaat de molen
Zo gaat de molen, de molen, de molen, Zo gaat de molen, de mo-ho-len. Zo gaan de wieken, de wieken, de wieken, Zo gaan de wieken, de wie-hie-ken. Zo gaan de handjes, de handjes, de handjes, Zo gaan de handjes, de ha-ha-ndjes. Zo gaan de voetjes, de voetjes, de voetjes, Zo gaan de voetjes, de voe-hoe-tjes.
Kinderliedjes teksten
Onder hele hoge bomen
(Melodie: Oh my darling, Clementine / Aan de over van de rotte)
Onder hele hoge bomen,
In een groot kabouterbos,
Staat een heel klein aardig huisje,
Zomaar midden op het mos
Ik zou er graag in willen wonen,
maar ik ben toch veel te groot.s
’t Is gemaakt voor de kabouters,
met hun jas en mutsje rood.
Als het donker is geworden,
is het helemaal niet naar,
want dan zitten de kabouters
heel gezellig hij elkaar.
Ieder zit dan op een stoeltje
met een kaarsje in z’n hand
en dan zijn er zoveel lichtjes,
in kaboutersprookjesland.
Ik zag twee beren broodje smeren
Ik zag twee beren
Broodjes smeren
Oh dat was een wonder
Het was een wonder boven wonder
Dat die beren smeren konden
Hihihi hahaha
Ik stond erbij en ik keek ernaar
Ik zag twee apen wortelen schrapen
Oh het was een wonder
Het was een wonder boven wonder
Dat die apen schrapen konden
Hihihi hahaha
Ik stond erbij en ik keek ernaar
Ik zag twee slangen was ophangen
Oh het was een wonder
Het was een wonder boven wonder
Dat die slangen hangen konden
Hihihi hahaha
Ik stond erbij en ik keek ernaar
Ik zag twee vlooien aardappelen rooien
Oh het was een wonder
Het was een wonder boven wonder
Dat die vlooien rooien konden
Hihihi hahaha
Ik stond erbij en ik keek ernaar.
In de manenschijn
In de manenschijn in de manenschijn
Klom ik op het trapje naar het raamkozijn
Maar je waagt het niet maar je waagt het niet
Zo doet de vogel en zo doet de vis
Zo doet een duizendpoot die schoenen poetsen is
En dat is ??n en dat is twee
En dat is dikke dikke dikke tante K?
En dat is recht
En dat is krom
En nu draaien we het wieltje nog eens om
Rom bom.
Alle eendjes zwemmen in het water
Alle eendjes zwemmen in het water
Falderal de riere
Falderal de rare
Alle eendjes zwemmen in het water
Fal de ral de ral de ra.
Berend Botje
Berend Botje ging uit varen,
met zijn scheepje naar Zuid-Laren.
De weg was recht, de weg was krom,
nooit kwam Berend Botje weerom.
E?n twee drie vier vijf zes zeven,
waar is Berend Botje gebleven?
Hij is niet hier, hij is niet daar,
Hij is naar Amerika.
Berend Botje ging uit varen,
met zijn scheepje naar Zuid-Laren.
De weg was recht, de weg was krom,
nooit kwam Berend Botje weerom.
E?n twee drie vier vijf zes zeven,
waar is Berend Botje gebleven?
Hij is niet hier, hij is niet daar,
Hij is naar Amerika.
Klein klein kleutertje
Klein klein kleutertje
Wat doe je in mijn hof
Je plukt er alle bloempjes af
Je maakt het veel te grof
O mijn lieve mamaatje
Zeg het niet tegen papaatje
Ik zal zoet naar school toe gaan
En de bloemetjes laten staan
Klein klein kleutertje
Wat doe je in mijn hof
Je plukt er alle bloempjes af
Je maakt het veel te grof
O mijn lieve mamaatje
Zeg het niet tegen papaatje
Ik zal zoet naar school toe gaan
En de bloemetjes laten staan.
Moriaantje
Moriaantje zo zwart als roet
Ging eens wandelen zonder hoed
Maar de zon scheen op zijn bolletje
Daarom droeg hij een parasolletje
Moriaantje zo zwart als roet
Ging eens wandelen zonder hoed
Maar de zon scheen op zijn bolletje
Daarom droeg hij een parasolletje.
Op een klein stationnetje
Op een klein stationnetje
’s Morgens in de vroegte
Stonden zeven wagentjes
Netjes op een rij
En het machinistje
Draaide aan het wieletje
Hakke hakke puf puf
Weg zijn wij
Op een klein stationnetje
’s Morgens in de vroegte
Stonden zeven wagentjes
Netjes op een rij
En de conducteurtjes
Gooiden met de deurtjes
Hakke hakke puf puf
Weg zijn wij.
Schuitje varen
Schuitje varen, theetje drinken,
Varen we naar de Overtoom.
Drinken er zoete melk met room.
Zoete melk met brokken,
Kindje mag niet jokken.
Schuitje varen, theetje drinken,
Varen we naar de Overtoom.
Drinken er zoete melk met room.
Zoete melk met brokken,
Kindje mag niet jokken.
Schuitje varen, theetje drinken,
Varen we naar de Overtoom.
Drinken er zoete melk met room.
Zoete melk met brokken,
Kindje mag niet jokken.
Er zat een klein zigeunermeisje
Zat een klein zigeunermeisje,
huilend op een steen.
Huilend, huilend helemaal alleen
Sta op meisje lief en droog je traantjes af
kies een kindje uit de kring
met wie je dansen mag.
Klap eens in je handjes
Klap eens in je handjes, blij, blij, blij,
Op je boze bolletje, allebei.
Drie keer in de rondte, in je zij:
Zo varen de scheepjes voorbij,
Zo varen de scheepjes voorbij.
Oze, wiezewoze
Oze, wiezewoze,
Wiezewalle, kristalla.
Kristoze, wiezewoze,
Wieze, wies, wies, wies, wies.
Slaap, kindje, slaap
Slaap, kindje, slaap,
Daar buiten loopt een schaap.
Een schaap met witte voetjes,
Dat drinkt zijn melk zo zoetjes.
Slaap, kindje, slaap,
Daar buiten loopt een schaap.
Zagen, zagen, wiedewiedewagen
Zagen, zagen, wiedewiedewagen,
Jan kwam thuis om een boterham te vragen.
Vader was niet thuis, moeder was niet thuis,
Piep, zei de muis in het voorhuis.
Alles in de wind
Alles in de wind, alles in de wind.
Daar liep een schipperskind.
Alles in de wind, alles in de wind.
Daar liep een schipperskind.
Kom hier, Roza,
je bent mijn zusje, je bent mijn zusje.
Kom hier Roza,
je bent mijn zusje, ja, ja.
O wat spijt, o wat spijt.
Nu ben ik mijn zusje kwijt.
O wat spijt, o wat spijt.
Nu ben ik mijn zusje kwijt.
Kom hier Roza,
je bent een ander, je bent een ander.
Kom hier Roza,
je bent een ander, ja, ja.
Op die brug, op die brug.
Daar vond ik mijn zusje terug.
Op die brug, op die brug.
Daar vond ik mijn zusje terug.
Kom hier Roza,
je bent mijn zusje, je bent mijn zusje.
Kom hier Roza,
je bent mijn zusje, ja, ja.
Boer wat zeg je van mijn kippen
Boer wat zeg je van mijn kippen,
boer wat zeg je van mijn haan?
Hebben ze dan geen mooie veren,
of staat jou de kleur niet aan?
Boer wat zeg je van mijn kippen,
boer wat zeg je van mijn haan?
Daar was laatst een meisje loos
Daar was laatst een meisje loos
Die wou gaan varen
Die wou gaan varen
Daar was laatst een meisje loos
Die wou gaan varen als lichtmatroos
Zij moest klimmen in de mast
Maken de zeilen
Maken de zeilen
Zij moest klimmen in de mast
Maken de zeilen met touwtjes vast
Maar door storm en tegenweer
Sloegen de zeilen
Sloegen de zeilen
Maar door storm en tegenweer
Sloegen de zeilen van bovenaf neer
Ach kapteintje sla mij niet
Ik ben uw liefste
Ik ben uw liefste
Ach kapteintje sla mij niet
Ik ben uw liefste zoals u ziet
Zij moest komen in de kajuit
Kreeg een pak ransel
Kreeg een pak ransel
Zij moest komen in de kajuit
Kreeg en pak ransel en toen was het uit.
Vanaf een jaar of 8 speelde ik al klassiek orgel, maar organisten waren niet populair, in mijn ogen waren gitaristen dat wel. Dus kocht ik op mijn veertiende van mijn laatste spaargeld een heel oude elektrische gitaar van een buurman waar ik druk op aan het oefenen sloeg. Als ik terugdenk moet ik medelijden hebben met mijn ouders die het allemaal moesten aanhoren. Ik had al basiskennis van muziek en met een boekje erbij lukte het aardig. Hoewel ik een zeer slechte motoriek heb was ik vastbesloten om het te leren en ik zag het ook als een uitdaging en met heel veel oefenen lukte het ook. Toen ik zestien was kocht ik van mijn eerst verdiende geld met een bandje een mooie dure twaalfsnarige gitaar waar ik sindsdien maar zes snaren op heb zitten, de lekker brede hals is prima voor mijn grote handen. Op deze gitaar leerde ik tokkelen en speelde ik ook in kroegjes en zong ik vooral folk liedjes. Deze twaalfjarige gitaar is heeft al eens een gebroken hals gehad maar kon weer gelijmd worden, ik speel er nog steeds op. Daarnaast heb ik een Fender Squier zwarte Stratocaster met een Vox versterker en een semi-acoustiche klassieke gitaar met nylon snaren want ook dat speelt lekker en heeft toch een mooie volle klank. Op deze pagina probeer ik wat informatie te geven voor de beginnende gitarist of mensen die net als ik, het als leuke hobby gewoon “doen”. Vriendelijke groet, Hein Pragt.
Vanaf een jaar of acht speel ik orgel, eerst klassiek maar later meer popmuziek. Toen ik eenmaal beroepsmusicus was ontdekte ik op mijn achttiende het Hammondorgel en het gebruik van het Hammondorgel binnen de jazz en de blues. Ik was een enorme fan van de Engelse band The Peddlers en ik kocht op twintigjarige leeftijd een portable toonwielorgel van het merk Navaho (imitatie M100) met een echte lesliebox om vooral jazzy muziek te spelen. Dit orgel heb ik twintig jaar meegenomen en het is menig keer vervloekt om zijn 125 kg gewicht. In ??n band had het orgel zelfs de bijnaam “het lijk” maar toch vond iedereen het geluid geweldig. Na mijn eerste echtscheiding heb ik afscheid genomen van dit orgel door plaatsgebrek. Ik heb diverse soorten muziekstijlen gespeeld in mijn leven van pop, rock, blues tot jazz en zelfs amusementsmuziek en in elke stijl kwam het Hammondorgel wel voor. Ik heb nog een aantal jaren een elektronische versie van het Hammondorgel die zeer dicht in de buurt komt van het origineel en een echte leslie in de woonkamer gehad maar uiteindelijk heb ik deze uit ruimtegbrek weer verkocht. Op deze pagina wil ik ingaan op dit unieke orgel, organisten, stijlen, technieken, kortom alles wat met het Hammondorgel te maken heeft. Vriendelijke groet, Hein Pragt.
De klankopwekking in het oorspronkelijk door Hammond gepatenteerde toonwielorgel gebeurde door een wielen met daarop aan de buitenkant een golfvorm te laten draaien voor een spoel en een magneet die op ongeveer dezelfde wijze werken als een gitaar element. Het aantal tandjes van de golfvorm op het wiel en de snelheid waarmee deze ronddraait bepalen de hoogte van de toon. De golfjes op het toonwiel vormen feitelijk een soort rondgebogen sinus golfvorm want volgens Laurens Hammond gaf dit de meest fraaie grondtoon voor zijn orgel. Elk orgel heeft een elektrische motor die een paar aandrijfassen aanstuurt met voor elk toonwiel een aandrijftandwieltje en elk toonwiel heeft ook een eigen tandwieltje. Deze hele set van toonwielen zijn in het midden van het orgel terug te vinden in ??n grote bak. De mooie karakteristieke klank van het orgel komt mede omdat het Hammondorgel met toonwielgenerator niet echt correct gestemd is. Laurens Hammond had namelijk in die tijd moeite om alle tonen in een correcte frequentie op te wekken door de centrale assen, de tandwielen en het aantal golfjes dat hij op een toonwieltje zelf kwijt kon. In de bak zitten in totaal 91 toonwielen waarmee alle tonen gemaakt worden. Iedere toets kan het geluid van meerdere toonwielen tegelijk laten horen waardoor er een volle klank ontstaat.
Nog een typische eigenschap van het Hammondorgel zijn de zogenaamde drawbars (schuifweerstanden) waarmee men de golfvormen kan mengen en zo een klankkleur kan maken. Elke drawbar kan horizontaal worden uitgetrokken en regelt daarmee de relatieve geluidssterkte van een sinustoon. Meestal zijn de drawbars voorzien van een aanduiding in voeten (‘) hier komt het oorspronkelijke gebruik in de kerk weer om de hoek kijken, deze aanduidingen zijn gebaseerd op de zogenaamde “voetmaten” van een pijporgel. Een grotere voetmaat correspondeert met een lagere toon uit de orgelpijp en dus ook uit het toonwiel van het oorspronkelijk Hammondorgel. Als de schuifregisters worden uitgetrokken, worden nummers zichtbaar. Deze nummers vari?ren van 1 tot en met 8. Een reeks nummers werd gebruikt om een klankkleur aan te geven, technisch gezien waren er 253,000,000 combinaties maar niet elke combinatie is duidelijk anders en niet elke combinatie klinkt mooi. Maar er zijn wel een aantal bijna standaard combinaties die bijvoorbeeld gebruikt worden door de bekende jazz en gospel organisten.
Momenteel heb ik weer een XM-1 drawbar module van Hammond. Ik stuur deze aan door middel van midi vanuit mijn Korg X3, omdat deze synthesizer een fijn toetsenbord heeft. De module beschikt over enorm veel edit mogelijkheden, zowel op het gebied van de “sound” als ook zaken als keyclick en de scanner effecten en type Leslie (122,147 enz.). De Xm-1 beschikte over 128 geheugen plaatsen, die al gevuld zijn met een scala van sounds, waaronder specifieke “organisten-sounds” zoals bijv. “Jimmy”. Maar via de drawbar module kan ook net als op een normaal orgel de sound via drawbars aangepast worden. Er zit een hele mooie oversturing in wanneer ik even lekker ruig wil spelen. De Leslie snelheid kan ik via een klein pedaaltje regelen en de sound van deze module is erg goed, zeker voor opnames. En het neemt veel minder ruimte in dan een echt groot orgel. Ik ben heel tevreden over mijn Hammond module en wanneer ik met twee klavieren wil spelen sluit ik gewoon een tweede midi klavier aan.
Ik heb ook een aantal jaren een Hammond B-200 Portable orgel gehad, die best wel veel ruimte in de huiskamer in beslag nam (samen met de leslie). De B200 was de opvolger van de befaamde X5 en het orgel is ongeveer te vergelijken met een Aurora 8222 in een portable uitvoering. Een aantal onhebbelijkheden van de X 5 zijn uit de B 200 weggenomen, zoals de kabels die er nogal snel uitgetrokken konden worden omdat ze aan de achterkant zaten en de 220 volt die door de Lesliekabel (9 pin Leslieplug) liep wat nogal eens voor kortsluiting wilde zorgen. Bij de B200 lopen de kabels via de onderkant van het orgel en werd er van een 11 pins Leslieplug gebruik gemaakt zonder hoge spanningen door de kabel en gescheiden kanalen. Ook is het onderstel van de B 200 veel stabieler dan dat van de X5. Qua klank is de X5 wat ruiger terwijl de B200 meer schoon en lief klinkt. Maar daar is met het inbouwen van een overdrive ook wel wat aan te doen. Wel heel fijn is dat de B 200 een vier octaafs onderklavier heeft, zodat je beter kunt bassen met de linkerhand. Via de knoppen naast het onderklavier is de Leslie te regelen en is de Leslie voor boven en onder apart schakelbaar. Ook een mooie feature is de leslieschakelaar die aan de zijkant van het volumepedaal zit zodat je zonder de handen van de toetsen af te halen, de Leslie van snelheid kunt veranderen.
Ook heb ik een tijdje een Leslie Model 720 bij mijn Hammond B200 orgel gehad. Een Hammondorgel is niet compleet zonder Lesliebox. In een Leslie wordt het geluid roterend gemaakt, door een roterende hoorn voor de hoge tonen en een roterende trommel voor de lage tonen. De 720 is ontworpen voor de modernere (tweekanaals) Hammondorgels met een 11 pins Leslieaansluiting. Deze Leslie heeft naast de twee roterende luidsprekers ook een grote vaste 15 inch basluidspreker waardoor de bastonen extra goed kunnen worden weergegeven. De vormgeving van deze Leslie is wel een beetje apart met de schuine hoeken aan de voorkant. Bovendien de is Leslie 720 best groot en zwaar en dus niet zo eenvoudig te vervoeren. De versterker in de Lesliebox is 90 Watts RMS. Uiteindelijk heb ik toch nog best een tijdje moeten zoeken tot ik mijn Hammond geluid had gevonden. Toch is het geluid van deze Leslie box wat te lief en te zacht. Uiteindelijk besloot ik de stof van de top te verwijderen en dat maakte het geluid al wat feller. Na het verwijderen van de achter plaat van de hoorn was het geluid een beetje naar mijn zin. Ook vind ik het persoonlijk wel mooi wanneer de draaiende hoorn een beetje te zien is. Met wat meubelolie heb ik het houtwerk met de sleuven weer een beetje mooie glans gegeven zodat het geheel er nog steeds fraai uitzag.
De Hammond B200 heeft ook een beetje schoon geluid en is niet echt fel of rauw te noemen. Wel speelt het orgel erg lekker, en zijn de instellingen erg handig en mooi, afgezien van de vieze kleuren van de knoppen. Het gaat tenslotte om het toetsen gevoel van het Hammond klavier en de fijn werkende drawbars. Om het geluid nog beter te maken heb ik nog een paar aanpassingen gedaan. Ten eerste heb ik twee jackplug kabels aan de Leslie gemaakt waardoor ik een effect tussen het orgel en de Leslie box plaatsen. Via de standaard kabel stuur ik nog steeds de Leslie aan met de schakelaars naast het klavier of het knopje naast het volumepedaal. Het knopje naast het volumepedaal vind ik zelf nog het meest handig. Als effect gebruik ik de Behringer RM600 Leslie simulator. Ik heb het Leslie effect op minimaal en langzaam gezet en de overdrive in de middenstand. Deze overdrive geeft een heerlijk rauwe buizen oversturing vervorming en ik kan de mate van vervorming ook zelf regelen. Ik kan dus kiezen tussen licht rochelend geluid of zware Deep Purple oversturing. In deze combinatie heb ik het perfecte Hammond geluid voor mijzelf gevonden.
Toen ik ooit begon met opnemen gebruikte ik sound on sound met twee bandrecorders, het grote probleem was dat de kwaliteit met elke dub achteruitging en de ruis alleen maar toenam. Later kocht ik een AD/DA converter en nam ik digitaal op, de beperking was toen ook de CPU kracht en de hard schijf. Daarna kocht ik de Tascam DP-08 en hier ben ik heel tevreden over en de laatste jaren maak ik al mijn opnames met dit apparaat. Het heeft totaal 8 sporen waarvan er telkens twee tegelijk opgenomen kunnen worden. Het apparaat werkt zowel op batterijen als op een netvoeding, en de opslag is een SD kaart. Er zit een USB aansluiting op maar deze werkt zo traag dat ik de SD kaart er uithaal om bestanden over te brengen naar de PC voor nabewerking met Audacity. De tascam heeft zowel XLR ingangen met fantoom voeding als line ingangen, ik gebruik een kleine mengtafel voor de Tascam en gebruik dus altijd de line ingangen. Ik gebruik de ingebouwde effect unit meestal voor galm en de ingebouwde digitale equaliser (per spoor) voordat ik een master mix maak. De effect, pan en level knoppen zijn per kanaal als draaiknoppen uitgevoerd en dat werkt erg handig, zeker voor het maken van een eindmix. De bediening is vrij eenvoudig via drukknoppen en een duidelijk display. Ook maak ik regelmatig gebruik van de punch in mogelijkheid via een extern pedaal wanneer ik in een verder goede opname toch een foutje heb gemaakt. Ik mix altijd af op de hoofdtelefoon wat heel prettig werkt. Het is mogelijk om een goede microfoon of gitaar rechtstreeks aan te sluiten, ik vind het zelf prettiger om dit via een mengtafel te doen waar ik een iets handigere toonregeling heb. Al met al een mooi en functionele digitale 8 sporen recorder die precies doet wat het moet doen.
Als mengtafel heb ik vrij lang de oude 12 kanaal Peavey tafel gebruikt maar deze werd erg oud en nam veel ruimte in beslag. Sinds een ruime tijd heb ik nu een kleine Behringer XENYX 1202FX mengtafel staan met daarop aangesloten een Technics versterker en Sony compact boxen. Deze speakers gebruik ik voor monitoring en het bespelen van mijn toetsen. Alles loopt via deze kleine mengtafel. De 1202 FX heeft vier microfooningangen met fantoomvoeding maar deze kanalen hebben ook een jack mono line input. En vier stereo kanalen met jack line inputs. Daarnaast zit een rij aansluitingen voor Cd spelers e.d. Er zit een interne effectenmodule in met 100 presets, maar er zit ook een effect send en return op voor een extern effect processor. Ik gebruik dan ook een externe effect unit. Ik heb de Tascam 8 sporen recorder op de monitor uitgang aangesloten en de main uitgangen op de versterken en speakers. Ik vind de toonregeling erg prettig werken en de knopjes lekker stroperig. Een mooi klein compact tafeltje met toch best veel kanalen en mogelijkheden. Al met al een ideale tafel voor een kleine thuisstudio.
Ik ben al mijn hele leven musicus, vanaf de leeftijd van 8 jaar heb ik een aantal jaren klassiek orgel les gehad omdat ik graag kerk organist wilde worden. Maar omdat dit in Bargercompas alleen weggelegd was voor één familie kon ik dat wel vergeten. Toen ik 14 jaar oud was begon ik in een buurtbandje en heb ik mijzelf het spelen op gitaar bijgebracht. Vanaf die tijd heb ik muziek gemaakt in diverse bands gespeeld. Mijn eerste beroeps band was de band Shamrock uit Emmen, hier werd ik behoorlijk in het diepe gegooid, maar ik ben elke uitdaging aangegaan. In deze tijd ben ik mij ook meer gaan toeleggen op de piano. In de tijd van Shamrock zat ik nog op school en kreeg na een half jaar de keuze (omdat ik in de les teveel sliep) om met school door te gaan of voor de muziek te kiezen. Ik koos dus voor de muziek en daar heb ik nooit spijt van gehad. Ik ben tot mijn 24e jaar beroepsmuzikant geweest en ik heb een paar schitterende jaren meegemaakt met veel ups en downs. Toen ik 24 was ben ik weer gaan studeren en sindsdien speelde ik altijd in hobby of semi-beroeps bands, naast mijn gewone werk. De meeste bands waarin ik zat waren zeer commercieel en het was meestal niet de muziek die ik prive ook beluister. Op deze site staan ook een aantal MP3 bestanden van life opnames van de bands waarin ik gespeeld heb, enkele volledige versies en een paar fragmenten. Ook maak ik tegenwoordig opnames in met mijn eigen digitale Tascam 8 sporen thuisstudio en de computer. In zeker opzicht was ik er altijd trots op dat ik een muzikale hoer was, als de klant maar betaalde speelde ik (en de band waarin ik speelde) alles wat de klant wilde horen. Dit is heel goed voor je muzikale ervaring omdat je na een aantal jaren werkelijk alles kunt spelen. Dit ging zeker op voor mijn duo NEON, maar ik heb dit heel veel jaren met veel plezier gedaan. Na mijn echtscheiding op mijn 40e was het spelen in een band en optreden niet meer de combineren met het alleenstaand ouderschap en heb ik na toch nog twee jaar door ploeteren er voor gekozen om definitief te stoppen met optreden. Toch jeukt het heel erg wanneer ik een hele goede band zie optreden en dan mis ik het op een podium best wel, een avond dat ik heel erg had was bij het optreden van Ilse de Lange en haar band. Ik heb tenslotte zo’n 30 jaar op het podium gestaan. Mijn jongste dochter heeft het overgenomen, zij speelt ook toetsen en gitaar en speelt veel voor vrienden en vriendinnen en treed ook af en toe op. Thuis hebben we een muziek kamer waar de meeste muziekinstrumenten staan, behalve de piano en de akoestische gitaren, die nog in de woonkamer staan. Hier kan ik ook naar hartenlust opnames maken.
De Roland RS-5 is een echte 64 voice synthesizer met de klankkwaliteit van de JV en XP reeks, maar zonder de complexiteit van de programmering. Het is een zeer lichtgewicht synthesizer (6 kg!) wat een beetje goedkoop aanvoelt maar dat valt achteraf wel mee, de constructie is best degelijk. Via een paar draaiknoppen aan de bovenkant zoals LFO rate & depth en manipulatie van de LFO aan de filter, attack en release, filter cutoff en resonantie. Verder zijn de meest gebruikte zaken zoals spilt, octaaf en klankkeuze via drukknoppen te bedienen. Met 640 programma’s (GM en GM2) waarvan 128 “user” (voor zo’n 32MB ROM) is het klankenarsenaal zeer uitgebreid, zeker als je dan nog eens rekening houdt met de 128 “performances” die je kan opslaan, boven op de 128 meegeleverde fabrieksklanken. Verder is de RS-5 uitgerust met de standaard aansluitingen: stereo uitgang en koptelefoon output, twee jacks voor pedalen, drie MIDI-aansluitingen. Het apparaat heeft ook 8 reverb types, + 8 chorus types, + 42 effecten. In midi mode kan de RS-5 16 klanken tegelijk aan. Er is ook een zeer sterke arpegiator (afkomstig van de XV reeks) en een ruim aantal drum-kits aanwezig wat de RS-5 zeer geschikt maakt als MIDI afspeel synthesizer voor opnames. Het klavier is wel behoorlijk licht wat wel even wennen is. Omdat ik toch wel graag perfomances wilde samenstellen en dit via de knoppen best ingewikkeld was heb ik een PC programma gekocht dat uitstekend werkt en waarmee alle instellingen via een handig scherm binnen het PC programma aan te passen zijn en weer opgeslagen kunnen worden op de RS-5. Het programma heet: RS-Edit en is 
Ik was altijd fan van Korg en Roland, ik ben nooit een echte Yamaha fan geweest, maar om eerlijk te zijn vind ik Korg de laatste jaren mooiere producten maken dan Roland. Ook is het Roland geluid vaak best strak en helder, maar is het Korg geluid veel warmer. Ik had een aantal jaren geleden een Roland G800 arranger en was daar erg blij mee, maar het was wel een beetje een lomp en ouderwets ding, met een floppy drive die de helft van de tijd niet meer werkte. Ik zocht een alternatief om op de synthesizer zelf meer sporen opnames te kunnen maken en toen kwam de Korg PA 300 om de hoek kijken en ik was meteen compleet verkocht. De Pa300 heeft 950 geluiden en 64 drumkits aan boord en 128-stemmig polyfoon. Het toestel heeft een ingebouwde 16 track sequencer die in drie modes kan werken, alle sporen tegelijk opnemen, per spoor opnemen en per event / note / bar bewerken en via het scherm of de toetsen (door de goede noten te spelen) aan te passen. Ideaal voor opnames en het resultaat is een standaard Midi file. Maar het is ook in spit mode als arranger te gebruiken om life met een begeleiding mee te spelen en kan als volledig klavier gebruikt worden om bijvoorbeeld piano te spelen. Ik kende de term performances al van de M1 en X3 en dat concept om een complete instelling in één geheel op te slaan is echt fijn. Het is een super gebruikersvriendelijk keyboard en een hele mooie aanwinst voor mijn thuisstudio.
Ik was onmiddellijk verliefd op dit keyboard en het is momenteel een van mijn meest gebruikte toetsen. Het toetsenbord van deze Roland bestaat uit 61 aanslaggevoelige toetsen en de aanslaggevoeligheid van deze toetsen is in te stellen in 3 standen. Bovendien voelen de toetsen erg fijn aan door de Ivory-feel. De klanken zijn echt super goed en de improvisatie mogelijkheden zijn ook geweldig. Je kunt zelf bepalen in welke mate je begeleiding wilt hebben doordat je alles in lagen in en uit kunt schakelen. Ik gebruik erg vaak de Wurlizer en Rhodes piano klanken, de aanslag ik heerlijk en het geluid fantastisch. Het keyboard werkt ook op batterijen en heeft ook ingebouwde speakers waardoor je het overal kunt gebruiken. Maar aangesloten op de PA klinkt het natuurlijk het beste. Een geweldig Roland product, ik ben er super tevreden mee en het is een hele mooie aanwinst voor mijn thuisstudio.
Toen mijn dochter op pianoles wilde had ze ook een instrument nodig om op haar eigen kamer te kunnen oefenen en aangezien ze ook graag pop muziek nummer uit haar hoofd speelde viel de keuze al snel op een keyboard in plaats van een digitale piano. Wel moest het keyboard een goede piano bevatten en aanslaggevoelig zijn. Dan bleef er binnen onze prijsklasse maar één keuze over en dat was de Yamaha PSR-E353. Ik ben geen fan van Yamaha maar dit is voor de prijs een heel leuk instrument met veel mogelijkheden. Het heeft 573 voices en een aanslaggevoelig toetsenbord, een lesfunctie en 158 automatische begeleidingsstijlen. Hij staat bij mijn dochter op de kamer en ze is er nog steeds blij mee. Hoewel ze de laatste jaren meer gitaar speelt, kan ze ook nog steeds goed piano spelen. Het keyboard heeft ook een goede midi aansluiting, maar voor opnames vond ik het geluid wat te dun.
Toen ik een goede distale piano zocht voor in de woonkamer die er goed uitzag (voorwaarde van mijn toenmalige vrouw), een goede klank had en vooral een goede aanslag, heb ik meerdere merken vergeleken. Uiteindelijk koos ik voor de Medeli DP-600 en hoewel de meeste mensen dit een beetje een budget merk vinden, vind ik dat je voor de prijs een uitstekende digitale piano krijgt met een goede volle klank. Daarnaast is het ook een complete keyboard met automatische begeleiding en alle GM klanken. De dual mode is erg mooi waarbij je onder de piano een zachte string kunt zetten wat een heel mooi vol effect geeft. Medeli komt uit Hong Kong en maakt meerdere soorten elektronische instrumenten. De piano heeft 88 gewogen toetsen met een fijne aanslag die ook goed reageren, is 64 noten polyfoon heeft 142 Voices en 100 Styles. Ook heeft het een Record & Playback mogelijkheid en 3 Pedalen: Soft, Sostenuto en Sustain. Het heeft ook midi in en out en vaak speel ik op dit klavier en laat ik de piano klank genereren door de Roland synthesizer module. Om thuis lekker piano te spelen is het een prima digitale piano. Ik heb de piano al twee keer uit elkaar gehad, omdat een paar toetsen een klapperend geluid begonnen te maken. Door onder de toetsenbord module een paar ringen te doen waardoor het een paar milimeter omhoog kwam, waren alle klapper problemen weer voorbij.
Ik heb een aantal gitaren, mijn oude Squier strat die ik regelmatig in mijn opnames gebruik heb ik al meer dan 25 jaar. Hiervoor heb ik ook een Behringer UC200 chorus en Behringen OD 300 overdrive/ distortion en Behringer CS400 Compressor effect pedaal. Ik heb veel vergelijking gedaan voordat ik deze effectpedalen kocht, mijns inziens hebben deze het beste mooie volle geluid dat ik zocht. Ik gebruik deze pedalen ook voor mijn semi akoestische gitaar met nylon snaren, ook hier klinkt een overdrive erg lekker en voor opnames is een chorus en compressor wel erg handig om het geluid iets voller en meer egaal te maken. Ik heb dus ook een semi akoestische gitaar met nylon snaren die ik ook veel gebruik en een 12 snaren Grand Suzuki gitaar met stalen snaren (die ik al meer dan 40 jaar heb) waar ik zes snaren op heb zitten wat er prettig is voor mijn grote handen. Als versterker heb ik een kleine Marchall versterker maar meestal speel ik rechtsreeks op de mengtafel in. Alleen voor rauwe partijen is het fijn om via de Marchall versterker te spelen en dan het geluid met de condensator microfoon op te nemen. Als basgitaar heb ik een redelijk goedkope Fazley, soms speel ik de partij in op de basgitaar, soms speel ik de baspartij in op de synthesizer, afhankelijk van het nummer. Ik ben niet een echte goede bassist moet ik toegeven, maar ik vind het wel een leuk instrument. Met mijn Grand Suzuki gitaar heb ik ook (in mijn jonge jaren) vaak in kroegjes gepeeld en de Squier Strat heb ik jarenlang gebuikt bij life optredens bij mijn band Neon voor de stevige nummers. Mijn liefde voor de gitaar deel ik met mijn jongste dochter die ook gitaar speelt en ook haar eigen semi akoestische gitaar heeft. Maar ze “leent” ook met regelmaat mijn stratje even. Ze is in tokkelen mij al lang voorbij en ik luister soms met verwondering naar haar spel. Aangezien zij haar eerste gitaar ook nog bewaard staan er dus een redelijk aantal gitaren bij ons thuis. Hier staat mijn pagina 
Zowel mijn dochter als ik bespelen ook de ukelele, wat mijns inziens het meest leuke en vrolijk instrument ter wereld is. Het is goedkoop en zeer eenvoudig te bespelen, ik denk dat bijna iedereen het vrij snel kan leren bespelen. De ukelele hoort in de gitaarfamilie en heeft over het algemeen vier nylon-snaren. De stemming is verwant aan die van de gitaar; de verhoudingen zijn gelijk aan de hoogste vier snaren van de gitaar, maar de bovenste snaar is een octaaf hoger gestemd. Het instrument is ook het meest populaire instrument op Hawa?. Omdat het instrument zo klein is ten opzichte van de bespeler en een redelijk hoge klank heeft, ziet het er al onmiddellijk vrolijk uit. Wanneer men gitaar kan spelen is de ukelele vaak eenvoudig te leren, hoewel de grepen van de akkoorden wel soms compleet anders zijn. De Ukelele gaat tegenwoordig standaard mee op vakantie en is naast de gitaar één van de meest bespeelde instrumenten hier thuis.
Mijn dochter houdt net als ik van het bespelen van veel muziekinstrumenten. Ritme was altijd een knelpunt van mij, ik was niet echt ritme vast en mijn slechte fijne motoriek speelde ook mee. Desondanks vond ik ritme-instrumenten en drummer en percussie altijd geweldig leuk en had ik ook erg veel bewondering voor drummers en percussionisten. Met heel veel oefenen heb ik mijzelf ook wat percussie bijgebracht en ondanks dat ik er niet heel goed in ben, vind ik het erg leuk om te doen. Voor opnames gebruik ik altijd een gegenereerde drum vanuit de computer of de arranger, maar soms speel ik zelf een kleine percussie partij met de hand in. We hebben dus ook een drum det op onze muziekkamer staan, een Millenium HD-50 compact E-Drum Set met 193 percussion / drum voices en aanslag gevoeligheid. Het heeft 10 preset drum kits en 1 user drum kit en bevat een Snaredrum, drie Toms, twee cymbals en een Hi-Hat Pad met pedaal en een Bass Drum Pad met pedaal.
Omdat de meeste percussie instrumenten niet erg duur zijn en overal te koop zijn, heb ik door de jaren heen een leuke collectie percussie-instrumenten opgebouwd. Ik heb een kleine Djembe drum wat een leuk instrument is om te leren bespelen en waarbij je verrassend veel verschillende klanken kunt spelen. Daarnaast heb ik een box met castagnetten en veel shakers, sambaballen en raspen. Allemaal leuke instrumenten om mee te spelen en om in opnames te gebruiken.
Daarnaast heb ik ook een melodica, een leuk instrument dat je als je een toetseninstrument bespeeld makkelijk kunt leren, het is een blaasinstrument maar je kunt het polyfoon met de toetsen bespelen. Het geluid heeft wel wat weg van een harmonica. Daarnaast speel ik al vanaf mijn achtste jaar blokfluit omdat ik eerst op blokfluit les moest om te laten zien dat ik muzikaal was voordat mijn ouders een orgel wilden aanschaffen. Maar wat he ooit geleerd hebt verleerd je niet zo snel dus ik heb nog steeds een houten blokfluit liggen. Sinds een paar jaar heb ik ook een marimba, een aan de xylofoon verwant muziekinstrument dat veel in de volksmuziek gebruikt wordt. Het is een leuk instrument maar het bespelen is best ingewikkeld, zeker omdat de tonen om en om links en rechts zitten, wat voor een toetsenist erg onlogisch is.
Toen ik 8 jaar oud was kon ik heel erg genieten van het orgel in de kerk. Mijn grootste wens was het dan ook om kerkorganist te worden. Aangezien een orgel duur was moest ik eerst bewijzen dat ik muzikaal was door op school op blokfluit les te gaan. Dit heb ik gedaan en toen men aangaf dat ik wel gevoel voor muziek had huurde mijn vader bij muziekzaak Tonica in Emmen een 4 octaafs philicorda orgel en werd een privé leraar gezocht. Het was een oudere, zeer strenge man die me zeer strak les gaf. Improviseren mocht niet, strikt van muziek lezen en wanneer ik een stuk kon spelen moest ik het uit mijn hoofd leren transponeren. Ik heb wel eens zitten huilen achter de toetsen maar ik heb een muzikale basis voor het leven geleerd. Op het kerkorgel mocht ik helaas niet spelen aangezien de dirigent van het koor in Bargercompas zeer strikt was wie er op het orgel mocht spelen. Zijn zoons deden dit en concurrentie was niet mogelijk. Toen ik in Emmercompas naar de Mavo ging mocht ik na schooltijd eindelijk op een kerkorgel spelen (op voorspraak van mijn tante Wilhado die daar in het klooster zat) maar tijdens een mis heb ik nooit mogen spelen. Wel speelde ik op het elektronische orgel voor het jongerenkoor in Emmercompas. Ook dit was een hele mooie ervaring. Ik begon steeds meer te improviseren en speelde bijna alle liedjes uit mijn hoofd. Toen ik 14 jaar oud was en mijn haar ruimschoots op mijn schouders hing begon ik steeds meer belangstelling voor popmuziek te krijgen.
Toen ik 14 jaar oud was speelde ik in mijn eerste buurtbandje de Easy Riders samen met een buurjongen en een vriend en we traden eens op in de jongeren soos meer voor de drank en de meiden en het stelde muzikaal niet erg veel voor. Bij mijn ouders in de voorkamer repeteerden we en mijn allereerste popnummer dat ik speelde was “the house of the rising sun”. Ook nummer van de Beatles en Creedence Clearwater zaten in ons repetoire. Wel hebben we met de meiden uit Klazinaveen een hele leuke tijd beleefd, want daar deden we het toch voor op die leeftijd. Daarnaast speelde ik toen ook nog steeds orgel voor het jongerenkoor in de Katholieke kerk in Emmercompas naast mijn school en mocht ik in Emmercompas wel op het kerkorgel spelen omdat mijn tante Wilhado daar in het klooster zat en zij een goed woordje voor me gedaan had. Aangezien ik er redelijk oud voor mijn leeftijd uitzag kon ik op zaterdagavond binnenkomen in de plaatselijke dancing waar af en toe een band optrad. Wanneer de band Blacklake optrad zat ik steevast aan de zijkant de toetsenist Henk Benboom te bekijken en alles van hem af te kijken. Dit wilde ik ook graag gaan doen, maar ik was nog lang niet goed genoeg.
Ik was aan het repeteren met een nieuwe band samen met Klaas Levinga en Henry Langen toen ik door Shamrock gebeld werd. Ze hadden met spoed een toetsenist nodig maar ik gaf aan dat ik al met een nieuwe band bezig was. Echter een paar weken later viel mijn band uit elkaar en Klaas zette me af bij de drummer van Shamrock met de boodschap, ik zou het maar doen als ik jou was. Ze hadden nog geen nieuwe toetsenman en ik kon beginnen. De oude toetsenman was nogal vrij met de vrouwelijke fans en in de tijd dat ik ingewerkt werd ging ik al mee met optredens om te kijken. Die avond in dorpshuis Cultura in Haarle, had hij dook de bus in met de mededeling, ach Hein kent voldoende repertoire laat hem maar een set spelen. Dit was mijn eerste vuurdoop en ik weet nog goed dat “you can go your own way” van Fleetwood mac het allereerste nummer was dat ik met Shamrock speelde. Daarna heb ik nog vele keren (jaren) in dorpshuis Cultura in Haarle gespeeld. Ook zaten we vaak in de Leeren lampe in Raalte, dancing de Kul in Denekamp, de Wippert in Laren en dancing de Bron in Haaksbergen. Ook zaten we regelmatig op woensdagavond in dancing Bon Vivant in Emmen (waar dan alle andere muzikanten uit Emmen kwamen kijken) en was de Boogy bar in Bargeroosterveld voor mij altijd een thuiswedstrijd.
Samen met de saxofonist Willem Roeterink die ook in Shamrock speelde ben ik toen naar de stad Groningen vertrokken om een nieuwe band te beginnen. Het werd de band Timbre, een jazzy nachtclub en dans band. Ik kocht mijn eerste echt Hammond toonwielorgel en verder speelde ik op mijn Yamaha Elektrische Piano, Solina string en mijn trouwe Minikorg Synthesiser. We traden op in nachtclubs (vooral de weekenden in de nachtclub Cachet in Groningen waren geweldig leuk), bruiloften, feesten en dancings. Ik heb hier vooral jazzy leren spelen en leren improviseren, ik woonde toen in de stad Groningen in een kamer in een heel oud pand aan de Noorderbuitensingel en was nog steeds beroeps musicus. Mijn woonsituatie was niet zo geweldig, in de winter was er geen verwarming en de man waar ik bij inwoonde had een nogal “bijzondere” levensstijl had. Ik heb zeer goede herinneringen aan de drummer Eddy en zijn vriendin, waar ik toch regelmatig kwam en mocht mee eten en ook heb ik zeer goede herinneringen hun buurvrouw Hilka waar ik menig nacht heb doorgebracht. Uiteindelijk begon het leven in de stad me tegen te staan, kwam mijn woonruimte ook onder druk te staan en viel de band door onderlinge ruzie tussen andere leden uit elkaar. Ik besloot toen om maar weer terug te gaan naar Emmen.
Eenmaal terug in Emmen kwam ik al snel in de band Dessa, weer een pure Top 100 band uit Emmen die veel in dancings door heel Nederland speelde. Ik speelde toen op een Hammond orgel, Yamaha Piano, Solina string en natuurlijk de Minikorg Synthesiser. Dessa was ook een beroeps band ik woonde tijdelijk (illegaal) in de flat van de bassist die was gaan samenwonen met zijn vriendin (waar ik daarna ook snel uit gedonderd werd toen we een beetje meningsverschi kregen) en daarna heb ik nog een tijdje in de repetitieruimte geslapen bij gebrek aan woonruimte. Het was alleen lastig dat ik de kamer moest leegruimen elke keer als er een repetitie was. Maar ach, ik was nog steeds vrijgezel en woonde samen met mijn twee Siamese katten. Ik moest vooral wennen aan een vaste zangeres omdat dit ook wel een hele grote stempel op het repertoire drukt. We reden meestal samen met de drummer Meinderd, de gitarist Willem en de geluidsman Ricky naar de optredens in een hele oude sunbeam die bijna van ellende uit elkaar viel. Soms blokkeerde het stuur en daarvoor stak er een klein knuppeltje in de bekleding boven de bestuurder waarmee onder het rijden een klap op het stuur gegeven kon worden. Dat we levend aankwamen was vaak een wonder als ik er nu aan terugdenk. Samen met veel andere muzikanten uit Emmen waaronder Alides en Guus (nu timebandits) zaten we regelmatig in onze stamkroeg de Engelenbak en waren we alleen maar met muziek bezig.
Nadat ik een optreden tijdens de Keidagen had gezien kwam ik in de band, boys to bounce & girls to chat terecht. Dit was een pure hobby band die eens per week repeteerde, eigen nummers schreef of covers op een eigen wijze speelde. Het was een hele gezellige band, maar de band trad heel weinig op. Ik heb dan ook nog een opname van een avond in de steile trap te Deventer. Het mooiste nummer is nog steeds “sudden stop” van Barrelhouse dat heel erg mooi door de Zangeres Elly Jansen werd gezongen. Bij dit nummer kreeg ik altijd kippenvel wanneer ik het speelde. Mede door gebrek aan optredens viel de band uit elkaar. Ook speelde ik in deze periode altijd in de gelegenheid band voor de Keidagen in Lochem in de grote feesttent op zaterdagavond. Het was altijd erg leuk om voor duizend Lochemers te spelen in de tent en het was dan meestal ook een feestje waarbij iedereen elkaar ook kende. De organisatie wist dat ze de muzikanten amper consumptiebonnen moest geven want meestal hadden we tegen elf uur al iets teveel drank op waardoor de kwaliteit van de muziek best achteruit ging maar het wel heel gezellig werd.
Hierna kwam ik in een hobby cover band Dont think twice te spelen met vooral stevige muziek. Ook met deze band traden we niet veel op maar speelden elke week in het repetitie hok (wat ook tevens de opnamestudio van de bassist was) en maakten opnames. Ik speelde op de Yamaha piano, CTS-2000, Korg Poly-800 en de Minikorg. Ik herinner me nog wel heel leuke optredens in jeugdsoos flophouse te Toldijk. Mijn toetsen begonnen te verouderen en soms keek ik met een zekere afgunst naar collega toetsenisten die wel mooie nieuw synths hadden. Aangezien ik mijn hobby nooit ten koste van het gezin wilde laten gaan kon ik met het beperkte aantal optredens (waar soms geld bij moest) mijzelf geen nieuwe toetsen veroorloven. De drang om weer wat geld met de muziek te verdienen kwam terug. Ook in deze periode speelde ik in de gelegenheid band voor de Keidagen in Lochem.
Tijdens de Keidagen in Lochem stond er altijd een grote feesttent waar zeker 2000 man in konden op de markt waar grote artiesten optraden. De Zaterdagavond was traditioneel voor de Lochemse bands. Het popcollectief in Lochem (waar ik regelmatig lichte aanvaringen mee had) organiseerde deze avond met een grote band bestaande uit alle muzikanten uit Lochem die mee wilden doen. In de maanden voor de Keidagen was het vaak druk repeteren met meerdere bezettingen om een avondvullend programma te kunnen maken. Maar na al die moeite was het op zaterdagavond een fantastisch optreden voor eigen publiek in een uitverkochte tent. Het waren heerlijke optredens waar ik nog diverse cassette bandjes met geluidsopnames en een videoband van een optreden in 1989. Wanneer ik zie hoe ik op de gehuurde vleugel nummers van Herman Brood zit te spelen dan begint mijn bloed aan alle kanten te kriebelen.
Bij toeval liep ik tegen een advertentie van dans en stemming orkest de Melody Band aan. De kans om weer nieuw apparatuur te kunnen kopen was mijn belangrijkste drijfveer om weer voor geld muziek te gaan maken. Het was totaal mijn muziek voorkeur niet maar het was wel heel gezellig en ik kon mij weer nieuwe toetsen aanschaffen, waaronder de Roland JV-30. Ik heb hier veel ervaring opgedaan op het gebied van bruiloften en kermissen in de achterhoek en we hebben een aantal bezetting wisselingen gehad voordat ik er ook uitstapte. We speelden vooral bruiloften en feesten, dansavonden en kermissen. Kenmerk van de band waren wel de hele foute groene jasjes die we aanhadden, wanneer ik naar de foto kijk schaam ik me een heel klein beetje.
Via een advertentie in de krant kwam ik voor auditie bij de Trainband. Dit was weer een semi beroeps Top 100 band die heel veel werk had en een zeer professionele geluid- en lichtinstallatie had. Het was weer geweldig om in discotheken op te treden en het mooiste optreden was voor cafe de Stoof in Nijmegen tijdens de vierdaagse. Dit was mijn eerste optreden voor c.a. 10000 mensen en voor het eerst in jaren was ik weer eens zenuwachtig. Ik bezit nog steeds een videoband van een optreden in dancing Quatrebras te Noordbergum met een hele avond optreden. Afgezien van enkele foutjes stond de band als een huis. Ook waren de optredens in City Lido te Groenlo, de Radstake in Varseveld en de kermis in Rietmolen absolute hoogtepunten. De band speelde echt veel en het was steeds moeilijker met mijn werk te combineren. Na de maand September met c.a. 22 optredens naast mijn gewone werk waarbij ik in een maand 10 kilo afgevallen ben, hield ik het voor gezien. Mijn vertrek heeft mij wel een behoorlijke ruzie met het artiestenbureau opgeleverd waardoor ik in de jaren daarna nooit meer een boeking via dit bureau gehad heb. Kortom, ze gaven me bij het afscheid de garantie dat ik nooit meer als beroepsmuzikant zou optreden 🙂
De trainband had geen roadies dus we moesten alles zelf opbouwen en afbreken. Vaak zagen we toen duo’s die ook optraden in dezelfde locatie die een uur na ons binnen kwamen en ruim een uur voor ons weer vetrokken waren. Ook verdienden deze duo’s bijna het dubbele en ik dacht oen al na over mijn eigen duo. Na een tijdje nadenken over een goed concept en een pakkende naam zocht ik een drummer (de oude drummer van de melody band) en begon ik met duo Neon. Ik kocht alle apparatuur waaronder de geluid en lichtapparatuur en een aanhangwagen. Neon was binnen een jaar een heel groot succes, en is dit ook jaren gebleven. De stijl was zeer eigenzinnig, we speelden alles life en we konden vooral heel goed feest maken. Na twee jaar moest de drummer Johan er door omstandigheden mee stoppen en kwam Bren (een oud collega van Dont think twice) in de band. Ik deed alle boekingen zelf en we hadden redelijk veel werk. Ook begon ik alleen op te treden met een begeleiding automaat als drummer. Na nog weer twee jaar besloot ook Bren iets anders te gaan doen en kwam een oud collega Walter als drummer in de band. Ik begon te merken dat het werken in de muziek me steeds zwaarder viel en dat het plezier begon af te nemen. Het begon steeds meer werk te worden en na 6 jaar ben ik met Neon gestopt. Na 27 jaar op het podium gestaan te hebben was de koek op en de drang om op te treden was geheel verdwenen. Het was een bijzondere en kleurrijke tijd met veel ups en downs heel veel lol maar ook serieuze momenten zoals twee optredens waarbij iemand in het publiek overleed. Ik weet nog goed dat tijdens een groot feest in een tent een jongen van 26 jaar plotseling in elkaar zakte. Als je dan een tent met 1000 mensen moet toespreken dat het feest niet meer doorgaat omdat er iemand overleden is dan slaap je een paar nachten heel slecht. Daar staat tegenover dat er ook een groot aantal mensen geluk gevonden hebben op de avonden dat wij muziek gemaakt hebben.
In 2008 heb ik nog een keer opgetreden op het kinderdagverblijf van mijn dochtertje Romy. Voor mijn kinderen in Lochem heb ik hetzelfde gedaan op de basisschool en muziek maken voor kinderen blijft het leukste wat er is. De juffen van het kinderdagverblijf hadden al een paar keer zitten polsen of ik niet eens gitaar wilde spelen voor de kinderen en de afspraak was snel gemaakt toen ik eens een paar dagen vrij kon krijgen op mijn werk. Thuis speel ik al veel kinderliedjes voor Romy en ik heb een redelijk repertoire aan kinderliedjes. De kinderen zaten in een grote groep, ze mochten de gitaar bekijken en even aan de snaren plukken en daarna gingen we met zijn allen zingen. “In de maneschijn”, “op een klein stationnetje” het was heel gezellig. Dit is echt leuk om nog te doen!
Meestal begint het met een nummer dat ik (weer eens) hoor en waarvan ik denk, dat heb ik ooit gespeeld of zou ik nog wel eens willen spelen en zingen. Mijn stem is niet geschikt voor alle soorten muziek, dus ik test vaak wel even of het voor mijn stem geschikt is. Daarna ga ik kijken voor een backing track, soms is er een goede en hoef ik het nummer alleen maar in te zingen met één, soms twee en soms drie stemmen. Maar dat is het minst leuk. Leuker is om zelf een arrangement te maken, als basis neem ik soms een midi file die ik gevonden heb waar de “outline” van het nummer in staat. Ik verwijder alles wat ik niet bruikbaar vind en dan neem ik deze basis vaak op twee sporen op. Één spoor dat blijft en één spoor dat mi een leidraad geeft voor de volgorde van het nummer en dat ik later verwijder als ik mijn eigen tracks ingespeeld heb.
Het nummer wat ik graag beluister en waar ik een grote waarheid en inspiratie in kan vinden is het nummer “Non, je ne regrette rien” in de uitvoering van Edith Piaf uit 1960. De vertaling van “Non, je ne regrette rien” is “Nee, ik heb nergens spijt van” en het nummer is door verschillende artiesten gezongen, desondanks is de versie van Edith Piaf het bekendst. In de tekst vertelt de zangeres dat ze geen spijt heeft van het verleden, noch van de mooie dingen, noch van de minder goede dingen. Ze heeft haar ervaringen, haar herinneringen, waar ze vrede mee neemt, en ze begint nu opnieuw met een nieuwe liefde vanaf nul. Spijt is een negatieve emotie die voortkomt uit de wens dat men anders had gehandeld en dat er een andere alternatieve handeling geweest zou zijn die een beter resultaat tot gevolg gehad zou hebben. Ook kan men stellen dat wijsheid achteraf kan leiden tot zelfverwijt en het gevoel dat men de situatie graag zou corrigeren. Spijt gaat er ook van uit dat er alternatieve scenario’s waren en dat men op dat moment een andere beslissing of handeling had kunnen nemen. Maar de hersendeskundigen ontdekken meer en meer dat de zogenaamde vrije wil} niet bestaat, dat elke beslissing de we nemen en elke handeling op dat moment de beste optie was die gestuurd werd door alle omstandigheden en de eigen ervaring en aanleg. De mens denkt als superieur wezen zelf de macht over zichzelf te hebben, maar dat is minder waar dan men denkt. Spijt hebben is goed mogelijk en een gedane zaak corrigeren of compenseren is een goed ding, maar spijt hebben van dingen die men toch niet meer kan veranderen is zichzelf kwellen en heeft totaal geen nut. Laat dingen los die je toch niet meer kunt veranderen en probeer weer vanaf nul met de rest van het leven te beginnen. Vriendelijke groet, Hein Pragt.