Ondanks dat verliefdheid en gevoelens van liefde vaak niet erg rationeel zijn, proberen we wel deze complexe gevoelens op een wetenschappelijk wijze te verklaren. Hoewel de mens een behoorlijke hoog ontwikkeld wezen is, zijn bijna al onze emoties nog steeds chemische processen in ons lichaam. Dagelijks reizen vele hormonen door ons lichaam om bijna alle belangrijke processen binnen ons lichaam, maar ook onze stemming en gevoelens te besturen. Het klinkt niet echt romantisch maar als het er op aan komt is wetenschappelijk gezien de liefde en verliefdheid niets meer dan wat chemische processen in ons lichaam. De vaak aangename gevoelens moeten ons ertoe aanzetten om over te gaan tot voortplanting. Dit alles met als enige bedoeling om onze genen door te geven want uiteindelijk zijn wij alleen maar een tijdelijk vervoermiddel voor onze genen set. Deze pagina gaat over de chemie van de liefde en verliefdheid, vriendelijke groet, Hein Pragt
Op de inhoud van deze pagina rust copyright © Hein Pragt.
Wat is chemie van de liefde
Strikt genomen is verliefdheid gewoon een oorzaak en gevolg reactie waarbij de persoon die we met onze zintuigen waarnemen een aantal chemische processen bij ons in werking zet. De laatste jaren zijn er aanwijzingen dat ook mensen feromonen uitscheiden, veel dieren gebruiken deze stofjes om onbewust aan elkaar door te geven dat ze willen paren. We zouden dus voor de grap ook kunnen spreken van liefde op de eerste reuk in plaats van liefde op het eerste gezicht. Maar ineens bent u verliefd en heeft last van slappe knieën en vlinders in uw buik. Men spreekt wel eens van chemie tussen u en de ander, maar dat kunt u best letterlijk nemen. Het zijn de chemische stofjes in uw lichaam die u een aangenaam gevoel geven en voor alle bijwerkingen zorgen.
Ik volgde laatst een hoorcollege over dit onderwerp en daarin werd duidelijk gemaakt dat de mens van nature een soort van afweer heeft tegen iemand die te dichtbij komt. Dit vinden de meeste mensen ongemakkelijk en de meeste mensen deinzen ook terug wanneer iemand te dichtbij komt. De grootte van deze zone kan per mens verschillen maar bijna iedereen heeft zo’n zone. Om te kunnen paren en voor nageslacht te kunnen zorgen moet er dus een grens gepasseerd worden. Dit is precies wat de verliefdheidshormonen doen, ze geven een lekker gevoel en ze stellen delen van de hersenen die normaal voor de afweer zouden zorgen buiten werking. Ook worden kritische delen van de hersenen buiten werking gezet en dit noemen we de roze bril, wanneer men verliefd is kan men niet meer goed rationeel nadenken. Dit alles is bedoeld om mensen aan te zetten tot paring.
Omdat de mens niet alleen een jong groot kan brengen blijven de chemische stofjes na de paring nog een tijd aanwezig zodat de beide partner dichter naar elkaar toe kunnen groeien. Maar ook na langere tijd heeft de paring nog gevolgen voor de partnerbinding. Bij seksuele gemeenschap komen er ook chemische stofjes vrij die ook inwerken op bepaalde delen van onze hersenen. Dit zorgt er bij de mens voor dat ook na de geboorte de partners verbonden blijven wat in het voordeel van het nageslacht is. Het klinkt niet echt romantisch maar verliefdheid, liefde en partnerbinding zijn chemische processen in het menselijke lichaam en seks is een natuurlijke methode om de chemische stofjes weer aan te vullen.
Het meest bekende stofje is phenylethylamine (PEA) wat van nature in uw lichaam voorkomt. Het lijkt op amfetamine en heeft ook ongeveer hetzelfde effect. Spannende attracties zoals een achtbaan en ook chocolade eten kunnen u een extra dosis PEA bezorgen. Veel mensen eten juist chocolade als ze een beetje down zijn om een prettig gevoel op te wekken. Daarom werkt chocolade ook als medicijn tegen liefdesverdriet. PEA zorgt ervoor dat de neurotransmitter dopamine vrijkomt en dat is het stofje dat het werk doet. Dopamine op zijn beurt zorgt weer voor de aanmaak van de stof oxytocine (een knuffelstofje). Nog een stofje is norepinephrine dat ook een euforisch gevoel tot gevolg heeft. Het zorgt voor de aanmaak van adrenaline, waardoor het lijkt of u een eindeloze energie heeft. Deze enorme verstoring van de balans in het lichaam zorgt er voor dat verliefde mensen niet meer echt nuchter kunnen nadenken en het emotiecentrum het (tijdelijk) even overneemt van de normaal altijd bewuste grote hersenen.
Net als bij andere drugs treedt bij verliefdheid helaas ook gewenning op, de dosis PEA om blij te blijven moet steeds hoger worden maar neemt langzaam af. Na meestal ongeveer één jaar is alles weer stabiel en neemt een andere groep stoffen het roer over, de endorfinen stoffen die meer op de rustgevende pijnstiller morfine lijken. Deze zorgen ervoor dat u een ontspannen gevoel heeft wanneer u bij uw partner bent. Natuurlijk speelt er veel meer mee in liefde dan alleen wat gerommel met chemische stofjes, het proces dat dit veroorzaakt hebben we nog niet kunnen doorgronden. Waarom we verliefd worden op een persoon uit een grote groep is nog niet goed te verklaren.
Feromonen en verliefdheid
De laatste jaren zijn er steeds meer aanwijzingen dat ook mensen feromonen uitscheiden en kunnen waarnemen. De meeste dieren gebruiken deze stofjes om onbewust aan elkaar door te geven dat klaar zijn om te paren. Feromomen worden waarschijnlijk opgevangen door een orgaan in onze neus. Wanneer mensen ook feromenen blijken te hebben, zullen die waarschijnlijk niet zo krachtig zijn als die van dieren. Sommige chemische stoffen die lijken op de mannelijke en vrouwelijke liefdeshormonen brengen een duidelijke hersenactiviteit teweeg bij de partner. Onderzoekers van het Karolinska Instituut in Stockholm ontdekten dat tijdens een hersenscan van twee dozijn vrijwilligers een deel van de hersenen, dat lichamelijk intiem gedrag regelt, bij vrouwen “oplichtte” wanneer het blootgesteld werd aan een substantie die op testosteron lijkt. Bij mannen reageerde diezelfde hypotholamus bij confrontatie met oestrogeen. Belangrijk is dat de stoffen geen effect opleverden omwille van geur. De onderzoekers zien in de vondst een zeer sterke aanwijzing dat zogenaamde feromonen inderdaad ook bij de mens voorkomen.
Hormonen en de liefde
Oestrogeen
Oestrogeen wordt meestal een vrouwelijk hormoon genoemd, omdat het een belangrijke rol speelt bij de ontwikkeling van de vrouwelijke geslachtskenmerken. Ook is het verantwoordelijk voor het reguleren van de menstruele cyclus en bij zwangerschap. Het komt ook in veel kleinere hoeveelheden voor in het mannelijk lichaam. Het hormoon wordt bij vrouwen o.a. afgescheiden door de eierstokken. Het speelt dan een belangrijke rol bij de lichamelijke ontwikkelingen in de puberteit, zoals de groei van de baarmoeder en vagina en het groter worden de borsten en de genitaliën. Oestrogenen zijn van belang voor het soepel houden van de vagina. Bij mannen is het onduidelijk welke functie oestrogenen hebben. Een teveel aan oestrogeen kan bij zowel mannen als vrouwen het verlangen naar lichamelijke intimiteit remmen. Een Brits onderzoek heeft ontdekt dat vrouwen met veel oestrogeen over het algemeen mooier bevonden worden, door zowel mannen als vrouwen. Wetenschappers aan de universiteit van St. Andrews lieten de gezichten van 59 vrouwen tussen 18 en 25 jaar fotograferen. Ze analyseerden ook het oestrogeengehalte van de vrouwen. Daarna vroegen ze aan vijftien mannen en vijftien vrouwen om aan te duiden welke vrouwen ze het aantrekkelijkst vonden. Daaruit bleek dat de vrouwen met veel oestrogeen het hoogst scoorden. Volgens de wetenschappers is de verklaring voor het fenomeen heel logisch: mannen vallen op vruchtbare vrouwen. Die herkennen ze aan de grote ogen en lippen en de kleinere neus en kaken. Dat zijn ook de kenmerken die vooral voorkomen bij vrouwen met veel oestrogeen, het hormoon dat heel belangrijk is voor de vruchtbaarheid.
Testosteron
Testosteron is een geslachtshormoon, het is een samenstelling van testis (Latijn voor zaadbal) en steroïde. Vele diersoorten produceren testosteron, maar bij vrouwelijke dieren is de hoeveelheid testosteron aanzienlijk lager dan bij mannelijke dieren. Bij de ontwikkeling van het embryo zorgt het voor de ontwikkeling van de mannelijke primaire geslachtskenmerken en tijdens de puberteit zorgt het voor de ontwikkeling van de mannelijke secundaire geslachtskenmerken zoals ‘baard in de keel’, schaamhaar en spieren. Na de puberteit zorgt testosteron voor het in stand houden van het mannelijk voortplantingsapparaat, de mannelijke vormen en de productie van sperma. Bij mannen en vrouwen zorgt het voor het libido en dit is tevens een goede verklaring waarom mannen doorgaans meer zin in lichamelijkheid hebben dan vrouwen. Testosteron zorgt ook bij vrouwen voor de groei van schaamhaar tijdens de puberteit. Het veroorzaakt de mannelijke kenmerken en voor het libido waardoor het dus een belangrijke rol speelt in de liefde.