Het CBS voorspelt in 2025 drie miljoen alleenstaanden. Nu kent Nederland 2,3 miljoen mensen die bewust of noodgedwongen alleen wonen. Die grote toename is vooral toe te schrijven aan de grotere zelfstandigheid van het individu, vooral van vrouwen. Die onafhankelijkheid, ook op financieel vlak, heeft ook gevolgen voor de houdbaarheidsdatum van relaties, omdat men een partner of een relatie niet meer nodig heeft voor het levensonderhoud. Hierdoor gaan mensen vaak ook hogere eisen stellen aan hun relatie, waardoor relaties helaas vaak sneller verbroken worden. De meeste alleenstaanden waren vroeger echt eenzaam, tegenwoordig is alleen wonen vaak een bewuste keuze en spreekt men van “happy singles”. Ook blijven veel mensen die een relatie hebben op zichzelf wonen in de vorm van een latrelatie, vaak omdat ze onafhankelijk willen zijn. Een goede term hiervoor is parttime singles. Alleen wonen is natuurlijk niet altijd een bewuste keuze, het komt ook vaak voor dat alleenstaanden zich wel eenzaam voelen, vooral na het verlies of het vertrek van hun partner. Onder jongeren is er ook een sterke groei van alleen wonen, dit komt vooral door de individualisering. Na het ouderlijk huis ga je eerst een tijdje alleen wonen, om te studeren of omdat je zelfstandig wilt zijn. Na misschien een aantal min of meer losse relaties bouw je een vaste band met iemand op, met wie je dan eventueel gaat samenwonen of trouwen. Na een echtscheiding gaat een aantal mensen vaak heel snel weer een nieuwe relatie aan waarmee ze dan weer gaan samenwonen of trouwen. Een groot aantal mensen blijft echter na een echtscheiding bewust of soms ongewild alleen wonen.

Een paar merkwaardige details zijn:

• Gescheiden vrouwen hertrouwen minder vaak dan gescheiden mannen.
• Het percentage alleenstaanden is het hoogst onder hoogopgeleiden.
• Ook is het aantal alleenstaanden onder de niet werkende mannen tweemaal zo hoog als dat van werkende mannen. Mogelijk zijn deze mannen minder aantrekkelijk als partner (en kostwinner) dan mannen met een baan. Dit zou echter een beetje in strijd zijn met de grotere onafhankelijkheid van vrouwen.

Momenteel bestaat één op de drie huishoudens uit slechts één persoon, hetgeen bijvoorbeeld grote invloed op de woningmarkt heeft. Ongeacht leeftijd vindt ongeveer een derde van alle alleenstaanden dat alleen wonen meer voor- dan nadelen heeft. Bijna de helft geeft de voorkeur aan samenwonen en de rest heeft geen duidelijke mening. De voorkeur om wel of niet samen te wonen is wel sterke afhankelijk van leeftijd. Zo geeft meer dan 90 procent van de alleenwonende twintigers aan dat ze wel willen samenwonen, maar is dat bij alleenwonende veertigers gedaald naar 40 procent. Soms hebben negatieve ervaringen hier mee te maken, of is men na langere tijd zo gewend geraakt aan de eigen leefstijl dat men er tegen op ziet om hun woning weer te delen.

Bewust alleen wonen en geen vaste relatie meer aangaan

Soms duurt het na een verbroken relatie jaren voordat de liefde weer op uw pad komt en soms staat de nieuwe minnaar of minnares als na een korte tijd op de stoep. Met het stijgen van de leeftijd en een aantal mislukte relaties neemt ook het aantal mensen toe dat voorlopig, of definitief geen vaste relatie meer wil. De volgende cijfers van het CBS uit 2003 geven de trend goed aan.

Bij het lezen van de cijfers van het CBS uit 2003 blijkt dat een aantal mensen voorlopig geen vaste relatie wil en dat ook een deel van de alleenstaanden aangeeft geen vast relatie meer te willen aangaan. Het aantal mensen dat geen relatie meer wil aangaan stijgt met de leeftijd en waarschijnlijk spelen slechte ervaringen hier duidelijk mee. Voor vrouwen zijn de cijfers maar een beetje verschillend dan die van de mannen maar ligt het aantal personen dat geen vaste relatie wil wel hoger dan bij mannen.

Bij vrouwen tussen de 35 en 44 jaar wil iets meer dan de helft (voorlopig) geen vaste relatie en c.a. 14 procent definitief geen vaste relatie. Bij vrouwen van 45 tot 62 wil bijna twee derde (voorlopig) geen vaste relatie en c.a. 30 procent definitief geen vaste relatie. Bij mannen tussen de 35 en 44 jaar wil c.a. een derde (voorlopig) geen vaste relatie en c.a. 8 procent definitief geen vaste relatie. Bij mannen van 45 tot 62 is het vrijwel gelijk aan dat van vrouwen en wil bijna twee derde (voorlopig) geen vaste relatie en c.a. 30 procent definitief geen vaste relatie. Van de vrouwen die definitief geen vaste relatie willen en in het verleden getrouwd zijn geweest, geeft ruim de helft aan dat een relatie veel problemen geeft en dat de slechte ervaringen uit vorige relaties een rol hebben gespeeld in de keuze om alleen te blijven. Iets minder dan de helft van deze vrouwen heeft geen hoge verwachtingen van relaties. Ruim acht op de tien vrouwen met {-kinderen} zeggen geen vaste relatie meer te willen hebben, zij blijven liever alleen met de {-kinderen}.

Natuurlijk spelen er naast slechte ervaringen ook andere aspecten mee, het heeft ook te maken met het feit dat men meer gehecht raakt aan de eigen vrijheid en onafhankelijkheid of men is zo druk met het verzorgen van de {-kinderen}, het werk en de huishouding en een beperkt sociaal leven, dat er gewoonweg amper tijd over is om in een relatie te investeren. Helaas zijn er nog wat andere relatie-angsten zoals: wantrouwen, jaloezie, claimgedrag, verlatingsangst en {-bindingsangst}. Ondanks dat het vaak mannen verweten wordt hebben vrouwen evenveel last van angst voor een langdurige relatie. Vaak is er een diep onderliggend probleem dat men zelf niet direct doorziet en dat is de onbewuste angst om weer verlaten te worden waardoor men bij voorbaat al niet begint aan een relatie. Wanneer men zich ooit met hart en ziel in een relatie gestort heeft en bedrogen of in de steek gelaten is, kan het aangaan van een nieuwe relatie soms een hele moeilijke stap zijn.

Ook is het bewezen dat hoe langer mensen alleen wonen, hoe moeilijker het is om weer een vaste relatie aan te gaan. Mensen die al langer alleen wonen wennen aan deze stijl van leven, ontwikkelen zo hun eigen gewoonten (die vaak in een relatie niet geaccepteerd worden). Ook raken ze vaak verknocht aan de eigen veilige plek en krijgen steeds meer moeite om dit te delen of een deel hiervan op te geven voor een relatie.

---

Meer pagina’s over alleen wonen

• Vriendschap met voordelen
• Plaatjes spreuken singles
• Opnieuw beginnen
• Niet meer verliefd worden
• Latrelatie
• Echtscheiding info
• De ex partner
• Citaten over singles
• Bindingsangst
• Alleenwonen cijfers
• Alleen wonen is prima
• Alleen wonen

In 2011 was woonde ik weer ruim anderhalf jaar alleen na mijn tweede echtscheiding. Ik had mijn leven net weer een beetje op orde, was nog bezig om het co-ouderschap zo goed als mogelijk in te vullen. Ik had al jaren een website “alleenwonen,nl” en schreef ook het nodige over echtscheidingen, kinderen, opnieuw beginnen en andere dingen waar alleenstaanden en gescheiden mensen tegenaan lopen. Mede naar aanleiding van de website werd mij gevraagd of men mij mocht interviewen over het alleen wonen. We spraken af bij mij thuis hier in Veenendaal en de journalist en een fotograaf kwamen op een middag langs. Het was een leuk en luchtig interview en de volledige tekst van het krantenartikel zoals het in het AD in 2011 heeft gestaan, heb ik op deze pagina gezet als een soort van herinnering. Vriendelijke groet, Hein Pragt.

We wonen alleen en vinden dat best!

(c) AD 2011 naar aanleiding van een interview met Hein Pragt

1.8 Miljoen Nederlanders kiezen voor zelfstandig leven.

Woont u alleen en bent u niet ongelukkig? Dan is dat helemaal niet gek, laat staan zielig. Want al woont u dan alleen, u bent niet alleen: 1,8 miljoen Nederlanders hebben, net als u, een huis voor zichzelf, En dat is liefst 400.000 meer dan 15 jaar geleden. Het Centraal Bureau voor de Statistiek (CBS) heeft het geteld: het aantal alleenwonenden stijgt gestaag, “Maar eenzaam of zielig zijn ze niet,” zegt Jan Latten van het CBS. “Want een kwart van die groep heeft wél een relatie. Ik wil maar zeggen: die reisorganisaties die al die mensen folders sturen met reisjes voor vrijgezellen, slaan de plank voor een deel mis”. We wachten veel langer met samenwonen en we gaan net zo makkelijk weer uit elkaar als de passie verdwenen is. Latten: “Bijna de helft van de mensen tussen 18 en 25 jaar heeft een relatie, maar ze zijn er veel minder zeker van of dat nou je van het is. Dus blijven ze apart wonen. Jongeren hebben nu ook een heel leven te leiden voordat ze gaan samenwonen: eerst studeren, aan de carrière werken, een wereldreis maken, er is zo veel te doen.”

Opmerkelijk is dat de stijging van het aantal alleenwonenden het grootst is is in de groep 40 tot 65 jaar. We scheiden makkelijk, al is dat nog niet eens zo verrassend; vrouwen verdienen vaak hun eigen geld, dus financieel kan het. En wie uit elkaar gaat, boeit in veel gevallen ook niet meer zo te vrezen voor de toorn van de familie. “Scheiden kan en mag,” zegt Latten. Maar dat juist die groep zich daarna niet meer laat strikken voor liefde onder één dak, valt wel op. “Minder dan een op de vijf mensen uit de alleenwonende groep 40-65 heeft een vaste relatie” zegt Latten. “Ze hebben het allemaal al meegemaakt: {-verliefd} worden, samenwonen, gezin stichten. De drang is weg. Ze vinden het wel best zo.”

Hein Pragt (52) uit Veenendaal is er zo een, De plussen van het samenwonen wegen niet meer op tegen de minnen, na twee gestrande huwelijken waaruit vijf {-kinderen} voortkwamen. “Na mijn eerste huwelijk wilde ik zo snel mogelijk een nieuwe relatie,” vertelt Pragt. “Dan merk je al dat het niet meevalt iemand te vinden, die bij jouw levensstijl past, jouw manier van opvoeden, daar liepen ook best een paar relaties hard op stuk.” Toch stapte Pragt nóg een keer in het huwelijksbootje, kreeg er nog een dochter bij, maar 2,5 jaar geleden liep ook dat stuk. Nu, met twee ex-vrouwen, vijf kinderen (van wie er één fulltime en één parttime bij hem woont) en een 32-urige baan in de ICT, heeft hij het druk zat. “Gezelligheid is er genoeg: ik kan met mijn zoon naar een concert, ik heb nog ex-stiefdochters met wie ik wel eens een terrasje pak. Ik ben nu in zo’n fase dat de voordelen van een vaste relatie niet opwegen tegen de nadelen. Stel je voor dat ik de schaarse vrije tijd die ik heb, moet delen met iemand. Ik ben nu blij als ik zondag met een boek op de bank kan neerploffen met niks dan stilte om me heen”. Al acht jaar geleden startte Pragt de site alleenwonen.nl. Uit de reacties door de jaren heen, durft hij wel een conclusie te trekken. “De mensen zijn niet individualistischer, maar zelfstandiger. Als ik naar mijn leven kijk nu, moet iemand wel heel precies in het plaatje passen, voordat ik weer begin aan de rompslomp van samenwonen.”

---

Meer pagina’s over alleen wonen

• Vriendschap met voordelen
• Plaatjes spreuken singles
• Opnieuw beginnen
• Niet meer verliefd worden
• Latrelatie
• Echtscheiding info
• De ex partner
• Citaten over singles
• Bindingsangst
• Alleenwonen cijfers
• Alleen wonen is prima
• Alleen wonen

Is het u ook wel eens overkomen dat u een relatie aanging en u merkte dat uzelf of de ander ineens afhaakte of terugkrabbelde als het (in u of beleving van de ander) te snel ging? Ik had ooit een vriendin die regelmatig kortstondige relaties had maar het altijd weer uitmaakte als het in haar ogen te serieus werd. Wanneer de ander al iets voorstelde als “wil je mijn ouders eens ontmoeten?” was dit reden om de relatie onmiddellijk te verbreken. In gesprekken vertelde ze me wel dat dit waarschijnlijk het gevolg was van haar ouders die “voor de kinderen” bij elkaar gebleven waren en elkaar alleen maar het leven zuur gemaakt hadden waardoor de kinderen met een heel verwrongen beeld van een relatie opgegroeid waren. Hier was dus duidelijk een oorzaak van bindingsangst aan te wijzen, maar veel mensen hebben er onbewust last van. Wanneer relaties zich iets dreigen te verdiepen slaat de schrik ze om het hart en proberen ze snel meer afstand te nemen. Op deze pagina wil ik ingaan op het fenomeen bindingsangst. Met vriendelijke groet, Hein Pragt

Op de inhoud van deze pagina rust copyright © Hein Pragt.

Wat is bindingsangst en waar komt bindingsangst vandaan?

Wanneer u na lang zoeken uiteindelijk iemand treft met wie het klikt, dan nog kan een relatie soms niet van de grond komen. Soms komt dit omdat een van beide partners problemen heeft in de vorm van bindingsangst. Bindingsangst kan een groot probleem zijn voor sommige mensen, het kan naast invloed op intieme relaties ook gevolgen hebben voor uw werk, uw leefomgeving en uw vriendschappen. Vaak zijn mensen die zich niet kunnen binden op meer terrein onrustig, voor mensen met een extreme vorm van bindingsangst kan zelfs het maken van een eenvoudige afspraak al moeilijk zijn. Eigenlijk is bindingsangst het gevolg van de wijze waarop u gehecht bent, een belangrijke factor is hierbij hoe uw ouders en andere belangrijke personen in uw jeugd hebben ingespeeld op uw gevoelens en behoeftes. Mensen met bindingsangst hebben vroeger vaak niet goed geleerd hun gevoelens en behoeftes te uiten, of hebben ervaren dat gevoelens en behoeftes niet gewaardeerd werden. Maar ook kan bindingsangst het gevolg zijn van mislukte relaties waardoor men minder vertrouwen heeft dat het deze keer beter zal verlopen. Meestal ligt de oorzaak van bindingsangst dus in pijn uit het verleden. Het gevolg is vaak dat men op latere leeftijd afstandelijker zijn en dat ze situaties die teveel gevoelens oproepen proberen te vermijden. Hierdoor nemen ze vaak afstand als de ander te dichtbij komt.

We spreken van bindingsangst binnen een relatie wanneer men de angst heeft om zich te hechten aan iemand omdat men bang is om gekwetst, verlaten of afgewezen te worden. Iemand met bindingsangst is dus bang om een relatie te hebben met iemand anders, ze houden heel veel van hun eigen vrijheid en zijn bang dat ze hun vrijheid kwijt raken door een relatie aan te gaan. Soms komen mensen er pas achter dat ze last van bindingsangst hebben als ze al een relatie hebben, men krijgt het benauwd bij het idee om altijd samen met iemand te moeten zijn. Het is goed mogelijk om te leven met bindingsangst, men kan een baan hebben, een gezin hebben en gewoon sociaal functioneren. Veel mensen bekruipt het gevoel wel eens zonder dat ze zich realiseren dat dit eigenlijk bindingsangst is. Mensen met bindingsangst twijfelen of de partner wel “de ware” is, hechten veel aan hun vrijheid, vinden vaak dat hun geliefde te veel aandacht vraagt, hebben vaak nog nooit een echt lange of serieuze relatie gehad, brengen vaak meer tijd door met vrienden of vriendinnen dan met de geliefde, gaan plannen maken voor de toekomst zoals samenwonen of kinderen krijgen uit de weg, hebben moeite om echt intiem te worden, houden afstand tot de geliefde, willen liever niet teveel aan de toekomst denken, missen al snel de spanning in de relatie. Let hierbij wel op dat dit een op dat dit slechts een beknopt overzicht is van mogelijke aanwijzingen voor bindingsangst.

Bindingsangst is dus vaak ontstaan in het verleden, iemand heeft vaak zoveel pijn gehad dat men zichzelf door bindingsangst daar onbewust voor wil beschermen. Vaak herkent men bindingsangst niet bij zichzelf, u kunt zichzelf ook gewoon erg kritisch richting elke mogelijke partner vinden. Wanneer iemand probeert contact te maken, heeft u onbewust een lijstje met punten waar u ooit mee gekwetst bent die u tijdens de kennismakingstijd aan het afvinken bent om uzelf maar te overtuigen dat dit niet de goede partner voor u is. Het lijkt er vaak op dat u voor zichzelf al een ontsnappingsroute zit te bedenken. Dit kan u erg belemmeren in uw levensgeluk en het is dan wel belangrijk om de achterliggende oorzaken te onderzoeken. Wanneer u er zelf niet uitkomt, kunt u overwegen om professionele hulp te zoeken.

Herkennen van bindingsangst.

We spreken van bindingsangst wanneer men de angst heeft om zich te hechten aan iemand omdat men bang is om gekwetst, verlaten of afgewezen te worden. Vaak is het vertrouwen in belangrijke personen reeds vroeg in het leven gebroken door negatieve ervaringen maar ook meerdere mislukte relaties kunnen hun sporen achterlaten. Iemand met bindingsangst is dus bang om een relatie te hebben met iemand anders, ze houden heel veel van hun eigen vrijheid en zijn bang dat ze hun vrijheid kwijt raken door een relatie aan te gaan. Soms komen mensen er pas achter dat ze last van bindingsangst hebben als ze al een relatie hebben, men krijgt het benauwd bij het idee om altijd samen met iemand te moeten zijn. Het is goed mogelijk om te leven met bindingsangst, men kan een baan hebben, een gezin hebben en gewoon sociaal functioneren. Veel mensen bekruipt het gevoel wel eens zonder dat ze zich realiseren dat dit eigenlijk bindingsangst is.

Mogelijke aanwijzingen voor bindingsangst zijn:

• U blijft twijfelen of de partner wel “de ware” is;
• U houdt erg veel van uw vrijheid;
• U vindt dat uw geliefde te veel aandacht vraagt;
• U heeft nog nooit een echt lange of serieuze relatie gehad;
• U brengt meer tijd met uw vrienden of vriendinnen door dan met uw geliefde;
• U gaat plannen maken voor de toekomst, zoals praten over samenwonen of kinderen krijgen uit de weg;
• U heeft angst om in de steek te worden gelaten nadat u een relatie bent aangegaan;
• U heeft moeite om echt intiem te worden;
• Er blijft een afstand bestaan tussen u en uw partner;
• U wilt liever niet teveel aan de toekomst denken;
• U mist al snel de spanning in de relatie;
• U zou het liefst eeuwig vrijgezel willen blijven;
• U geniet meer van seks in een avontuurtje of one-night-stand dan in een intieme relatie.

Heeft uw partner misschien last van bindingsangst?

• Terwijl u het liefst iedere dag bij elkaar bent, vind de ander één keer per week wel genoeg;
• Uw partner vindt dat u hem of haar teveel claimt door bijvoorbeeld iedere dag te bellen of smsen;
• Uw partner probeert contact met zijn of haar familie en vrienden te vermijden want dat zou het te officieel maken;
• Uw partner kapt gesprekken over de toekomst, samenwonen en kinderen snel af;
• Ook al doet u erg uw best uw partner geeft u het gevoel dat u toch niet goed genoeg bent;
• U heeft het gevoel dat uw relatie stil staat of zelfs alleen maar achteruit gaat.

Mogelijke oorzaken van bindingsangst

Bindingsangst heeft vaak een oorzaak in de jonge jaren, de eerste binding is met de moeder en de vader. Wanneer een kind van de ouders te weinig liefde ontvangt, in de steek wordt gelaten of wordt mishandeld, is het begrijpelijk dat het kind tot de ervaring komt dat bindingen pijnlijk en teleurstellend zijn en leert het niet om iemand te vertrouwen. Maar ook latere ervaringen kunnen hun sporen achterlaten zoals meerdere keren gekwetst, bedrogen of verraden worden door iemand van wie men houdt en andere pijnlijke ervaringen kunnen een rol spelen zoals angst om opnieuw geconfronteerd te worden met een veeleisende partner, onrealistische verwachtingen, kwetsende communicatie, ruzies, overspel, gebrek aan tijd voor elkaar, onprettige familieleden, gebrek aan intimiteit, egoïsme enz. Hierdoor kan er bindingsangst ontstaan, iemand heeft zoveel pijn gehad, dat men zichzelf door bindingsangst daar onbewust voor wil beschermen.

Wanneer u last heeft van bindingsangst door ervaringen uit voorgaande relaties kunt u bang worden om opnieuw een relatie aan te gaan. Dit kan ongemerkt gaan, u bent gewoon erg kritisch richting elke mogelijke partner en wanneer iemand te dichtbij komt slaat de paniek u om het hart. Wanneer iemand probeert contact te maken, heeft u onbewust een lijstje met punten waar u ooit mee gekwetst bent die u tijdens de kennismakingstijd aan het afvinken bent om uzelf maar te overtuigen dat dit niet de goede partner voor u is en u voor uzelf al een ontsnappingsroute zit te bedenken. Wanneer u dit gedrag herkent is het belangrijk om hier eens goed over na te denken, er eens wat meer over te lezen en voor uzelf leren begrijpen dat dit een serieus probleem is waardoor u zichzelf erg belemmerd in uw levensgeluk. Wanneer u er zelf niet uitkomt kunt u overwegen om professionele hulp te zoeken.

Niemand is meer goed genoeg

Sommige mensen zijn al jaren alleen, ze hebben af en toe wel een date, gaan wel uit en lijken op zoek naar een nieuwe liefde. Maar bij elke mogelijk nieuwe partner staan alle voelsprieten uit om te zoeken naar bevestiging van eigenschappen die de vorige partners ook hadden, eigenschappen die in het verleden pijn gedaan hebben. En wanneer men maar goed zoekt dan zal men altijd wel bevestiging vinden van iets waar het hart bang voor is. Het hart sluit zich af en de mogelijke nieuwe partner krijgt geen enkele kans. Niemand is uiteindelijk nog goed genoeg, er is altijd wel een punt te vinden dat een vroegere ervaring bevestigd. Dit hoeft helemaal niet op de werkelijkheid gebaseerd te zijn en waarschijnlijk heeft deze mogelijke nieuwe partner deze eigenschap ook helemaal niet, of is de nieuwe partner in staat om er rekening mee te houden. Het punt is dat het vooroordeel of de ingebeelde angst al genoeg is om het een werkelijkheid te maken en het hart te sluiten. Dit doet men meestal niet bewust en meestal snapt men er zelf ook niets van, maar gebeurt het gewoon. En zelfs als men het mechanisme wel kent en herkent, is het vaak nog moeilijk het hart te overtuigen om zich toch open te stellen. En zo kan men heel lang alleen blijven, verlangend naar liefde en intimiteit, maar te bang om het hart echt weer te geven. Herkenbaar?

Wat is verlatingsangst?

Naast bindingsangst kennen we ook de term verlatingsangst. Het woord geeft het al aan, mensen met verlatingsangst zijn bang dat ze verlaten worden. Bij dit verlaten worden kunnen we dan denken aan de partner, kinderen, familie, gezinsleden of vrienden, het is dus vrij breed. Iedereen heeft wel eens een beetje angst in een relatie om verlaten te worden, dit is niet vreemd en ook niets om u zorgen over te maken. Niemand vind het leuk om iets kwijt te raken waar men aan gehecht is of waar men van houdt. Maar bij verlatingsangst gaat het om een extreme angst om verlaten te worden. Vaak ik deze angst ook totaal ongegrond omdat de partner er totaal geen signalen voor afgeeft.

Een veelvoorkomend probleem bij verlatingsangst is dat men heel veel aandacht van hun partner vraagt en er steeds maar weer van overtuigd moeten worden dat hun partner hen niet zal verlaten. Dit kan er juist voor zorgen dat er verwijdering optreed waardoor juist gebeurt waar men zo bang voor is. In de DSM-V (het boek over psychische stoornissen) is verlatingsangst opgenomen als angststoornis. Ongeveer 1 procent van de Nederlandse volwassenen heeft problemen met verlatingsangst. De algemene gangbare mening over de oorzaak van verlatingsangst is onveilige hechting, een term uit de hechtingstheorie van John Bowlby. Hij geeft aan dat het voor jonge kinderen normaal is om verlatingsangst te hebben omdat ze als er geen volwassenen in de buurt zijn in gevaar kunnen zijn. Gedurende het volwassen worden zal het kind leren om steeds meer afstand te namen en leert het kind dat de ouders wel weer terugkomen nadat ze even zijn weggeweest. Sommige kinderen leren dit echter niet, omdat ze dit veilige gevoel niet ervaren hebben.

---

Meer pagina’s over alleen wonen

• Vriendschap met voordelen
• Plaatjes spreuken singles
• Opnieuw beginnen
• Niet meer verliefd worden
• Latrelatie
• Echtscheiding info
• De ex partner
• Citaten over singles
• Bindingsangst
• Alleenwonen cijfers
• Alleen wonen is prima
• Alleen wonen

Deze pagina gaat over echtscheiding, veel mensen komen alleen te staan of gaan alleen wonen door een echtscheiding. Ook ik ben zelf twee keer gescheiden en ken ondertussen de klappen van de zweep. Mijn eerste echtscheiding verliep ondanks mijn best bedoeling, nogal dramatisch en heeft voor vele betrokkenen langdurig vervelende gevolgen gehad. Mijn tweede echtscheiding verliep redelijk goed en heeft tot een bloeiend co-ouderschap geleidt omdat wij met respect met elkaar om bleven gaan en elkaar als ouder van onze dochter bleven respecteren. Ik heb dus helaas beide uitersten meegemaakt en er ook veel van geleerd. Een deel van deze ervaring wil ik ook hier delen. Ik woon nu zelf al vele jaren alleen als co-ouder van mijn dochter en als vader voor de andere kinderen en stiefkinderen waar ik nog wel goed contact mee heb. Mijn echtscheidingen hebben ook de nodige emotionele schade bij mijzelf aangericht, ik denk dat een echtscheiding voor iedereen een zwaar emotionele periode is, hoe goed men het ook samen probeert op te lossen. Vriendelijke groet, Hein Pragt

Op de inhoud van deze pagina rust copyright © Hein Pragt.

De gevolgen van een vechtscheding voor kinderen

Een vechtscheiding of een heel emotionele echtscheiding waarbij de kinderen in de strijd gegooid worden kan er zogenaamde kind-ouder-vervreemding ontstaan. Soms maken ex partners de andere partner totaal zwart of leggen ze een zwaar emotionele last op de schouders van de kinderen. Soms proberen mensen in echtscheiding de kinderen aan te zetten tot het kiezen van een kant, vaak door emotionele manipulatie om de andere partner te straffen en pijn te doen. “Als het eng is bij papa, dan moet je me gewoon bellen, dan haal ik je onmiddellijk op.” is een heel effectieve wijze om het kind het idee te geven dat het eng kan zijn bij papa waarbij men zichzelf zogenaamd als beschermende bezorgde ouder presenteert. Maar ook kwaad spreken over de ex partner in bijzijn van de kinderen kan veel emotionele schade toebrengen. Kinderen willen meestal van beide ouders blijven houden en een eenmaal verstoorde relatie met de andere ouder kan levenslange schade toebrengen voor zowel ouder als kind. M.i. moet dit ook als een vorm van kindermishandeling worden gezien en erkend.

Zowel in Duitsland als in de Verenigde Staten laat het resultaat van een groot onderzoek dat slechts 1 jaar na de echtscheiding ongeveer 54% van de kinderen het contact verliezen met de ouder bij wie ze niet wonen. Helaas zal in Nederland dit percentage niet veel lager liggen. In de meeste van die gevallen wordt de vader-kind relatie dan voorgoed afgebroken of ernstig verstoord. De onderzoeksgegevens wijzen uit dat ongeveer 30% van deze kinderen te maken krijgen met gevolgen op lange termijn. Ze hebben in hun latere leven dan problemen met het onderhouden van liefdesrelaties met partners, geworteld in een algemeen wantrouwen in de stabiliteit van menselijke relaties. Ze hebben slechtere prestaties op het persoonlijke, professionele en het sociale vlak en zijn niet in staat om zich overeenkomstig hun intellectuele mogelijkheden te ontplooien.

Parental Alienation Syndrome (PAS)

Oorspronkelijke titel: The Parental Alienation Syndrome, Richard A.Gardner, Uitg. Creative Therapeutics, Cresskill, N.J., U.S.A. 1992. ISBN 0-933812-24-8

Richard A. Gardner is hoogleraar in de toegepaste kinderpsychiatrie aan de Columbia Universiteit van New York en schrijver van een stuk of 35 boeken over kinderen in echtscheiding die, evenals de schrijver zelf, in Amerika een hoog aanzien genieten. Met de door hem bedachte term Parental Alienation Syndrome (PAS) duidt Gardner een geestelijke stoornis aan die sinds een jaar of vijftien steeds meer optreedt bij kinderen waarvan de ouders klem zitten in een vechtscheiding. De stoornis bestaat daaruit dat het kind ervan bezeten raakt de ouder bij wie het niet woont (de ‘gehate’ ouder) te kleineren, beschuldigen en uit te stoten, zonder reden of of aanleidingen die in verhouding staan tot een levenslange uitstoting. De aanduiding ‘hersenspoelen’ (door de ‘geliefde’ ouder) vindt Gardner hier te beperkt omdat er buiten die programmering vooral ook krachten meespelen in het kind zelf en uit de sociale omgeving.

De emotionele kant van een echtscheiding

Scheiden doet lijden en natuurlijk wil iedereen zo snel mogelijk van zijn of haar verdriet af, maar hoe doet u dat? Vrienden en familieleden raden vaak aan om afstand te nemen, hem of haar zo min mogelijk zien, dan gaat het vanzelf wel over. Maar dit is een moeilijk op te volgen advies wanneer u samen kinderen hebt, zeker als u kiest voor co-ouderschap. De eerste stap om een verlies te verwerken, is juist de realiteit onder ogen zien. Daarmee wil ik niet zeggen dat permanente confrontatie met de ex-partner nodig is, maar het is wel belangrijk om stil te staan bij het verlies dat u lijdt door een echtscheiding. Wat raak ik kwijt en wat blijft er over en wat onstaat er nieuw, door uzelf die vragen te stellen en antwoorden te zoeken, brengt u structuur aan in al de gevoelens die een echtscheiding oproept.

Stap twee is de pijn van het verlies ervaren en toelaten, wanneer u die pijn niet beleeft, maar er voor op de vlucht gaat, duikt deze pijn later toch weer op. Bij verlies hoort nu eenmaal rouw, het is een normale reactie, zelfs al bent u degene die het initiatief tot de echtscheiding neemt. Het probleem bij scheiden is dat rouw en verlies vaak niet worden erkend, de omgeving denkt: Je hebt er toch zelf voor gekozen? Of: Je zult het er wel naar gemaakt hebben dat de ander je verlaten heeft. Maar ook al voelt u zich nu meer verbonden met u ex partner en gaat u met een ander verder, toch betekent dat wel afscheid nemen van uw vroegere partner. Anders dan bij de dood van een geliefde, zijn er geen vaste rituelen om een echtscheiding te verwerken. U krijgt er niet automatisch een paar dagen vrij voor op uw werk. Niet iedereen geeft u meteen zorg en aandacht en familieleden zwijgen maar al te vaak een echtscheiding dood.

De derde stap die u kunt nemen om het verlies van een echtscheiding te verwerken, is leren opnieuw te leven zonder uw vorige partner. U doet afstand van alle dromen en verwachtingen die u had over het leven samen met die ander. Het helpt om daarover te praten, maar de vraag is soms, met wie? Heel vaak zitten vrienden en familieleden niet echt klaar om dit soort gesprekken te voeren en staan ze snel klaar met allerlei adviezen. Wanneer u een nieuwe partner heeft zit die er vaak ook niet op te wachten om over het verlies praten, die voelt zich vaak als een bedreiging en heeft niet door dat u vorige relatie deel uitmaakt van wie u nu bent. Een nieuwe verliefdheid kan een goed middel zijn tegen de pijn van een echtscheiding, verliefdheid is een fijne aangename toestand die helpt de pijn te verminderen en die ervoor zorgt dat uw zelfvertrouwen weer groeit. Maar helaas duren deze zogenaamde rebound relaties meestal niet zo lang.

De vierde stap in het proces van verliesverwerking is opnieuw leren houden van het leven en van andere mensen. Vaak durven mensen na een echtscheiding niet meer ten volle van anderen te houden. Ze zijn ooit ontgoocheld geraakt en denken: Als ik me weer ga binden, kan ik opnieuw pijn krijgen. Maar zolang u afstand houdt, heb u uw verlies nog niet verwerkt. Of een echtscheiding nu volledig verwerkt is of niet, de fundamentele verliezen gaan nooit helemaal over. Een ingrijpende echtscheiding gaat als een schaduw met een mens mee, soms is hij klein, soms weer groot. U kunt verder gaan met uw leven alsof er niets aan de hand is maar soms kunt u dat verdriet opeens weer tegenkomen. Dat is een volstrekt normale reactie, en trek u niets aan van de onwetende reacties van: Goh, ze / hij is er nog steeds niet overheen. Het maakt wel een verschil of u continu met uw verlies bezig bent of dat u er af en toe een beetje last van heeft. Voor de pijn van een echtscheiding echt verwerkt is, kan er veel tijd voorbij gaan. Er zijn grote onderlinge verschillen tussen mensen op dat gebied, maar twee jaar is beslist niet vreemd. Gun uzelf de tijd om het te verwerken.

---

Meer pagina’s over alleen wonen

• Vriendschap met voordelen
• Plaatjes spreuken singles
• Opnieuw beginnen
• Niet meer verliefd worden
• Latrelatie
• Echtscheiding info
• De ex partner
• Citaten over singles
• Bindingsangst
• Alleenwonen cijfers
• Alleen wonen is prima
• Alleen wonen

Wanneer een liefdesrelatie verbroken is heeft men meestal een ex partner. Hoewel een groot aantal mensen in staat is om een werkbare of zelfs vriendschappelijke verhouding met de ex partner op te bouwen, komt helaas ook soms het allerslechtste in ex partners naar boven. Sommige mensen kunnen niet loslaten en dit kan tot gevolg hebben dat men wanhopig hoopt op herstel van de relatie, maar ook kan de liefde omslaan in mateloze haat en kan men de ex partner mateloos pijn willen doen. Maar er is ook nog een andere kant, iemand die een nieuwe liefdesrelatie aangaat heeft tegenwoordig de kans dat men zelf maar ook de ander één of meerder ex partners heeft. Dit kan tot kleine en ook grotere problemen leiden afhankelijk van de periode die er tussen de nieuwe relatie en de ex relatie ligt en of de exen elkaar al echt losgelaten hebben. De (soms onbewuste) macht van de ex partner wordt vaak erg onderschat, zowel door de andere ex partner als de nieuwe liefde. Op deze pagina wil ik ingaan op alle aspecten van de ex partner en hoe men hier het beste mee om kan gaan. Vriendelijke groet, Hein Pragt

Op de inhoud van deze pagina rust copyright © Hein Pragt.

Omgaan met uw ex na een echtscheiding

Met twee echtscheidingen en dus twee nahuwelijken heb ik enige ervaring opgedaan in het omgaan met de ex partner na het huwelijk. Een paar jaar geleden werd ik benaderd om een recensie exemplaar van het boek het nahuwelijk van Djoeke Veeninga (journaliste en programmamaakster bij de VPRO) te ontvangen en na het lezen van een korte beschrijving bestelde ik het recensie exemplaar van de uitgever. Ik heb het boek in één ruk uitgelezen en het was een feest van herkenning en ook nog een aantal waardevolle tips. De ervaringen van andere ouders waren ook goed om te lezen en zeer goed voor het eigen inzicht. Djoeke Veeninga ging ging voor dit boek op zoek naar het “nahuwelijk” als sociaal ideaal, ze interviewde deskundigen en beschrijft haar eigen ervaringen. Via een televisie programma introduceert de VPRO dit nieuwe woord in de Nederlandse taal en het beschrijft een nieuwe wijze waarop ex partners als verstandige ouders goed met elkaar om blijven gaan voor de eigen gemoedsrust en vooral die van de kinderen. Want wie kent niet de ex partners die na het beëindigen van het huwelijk nog jarenlang doorgaan met elkaar het leven zuur maken. Vaak als ik dit zie of hoor heb ik medelijden met de kinderen die zulke ouders als voorbeeldfunctie krijgen. Want wie eerlijk naar zichzelf durft te kijken in de vechtscheiding situatie en daarna moet inzien dat de problemen, meestal voortkomen uit één achterliggend probleem: “IK krijg mijn zin niet, het gaat niet zoals IK het wil!”.

Veel van deze kinderen krijgen dan later ook last van psychische problemen en dan kunnen beide ex partners elkaar weer de schuld geven van deze problemen. Het lijkt soms nooit op te houden en toch is het in het belang van de kinderen dat de ex partners de strijdbijl begraven en weer als “normale” mensen met elkaar omgaan. En daarvoor hoeft het verleden niet helemaal uitgepraat te zijn, soms is het beter het verleden te laten rusten voor wat het is geweest en aan het NU te denken. Wat voor zin heeft het om na jaren strijd eindelijk gelijk te krijgen dat het meer aan de ander heeft gelegen, ten koste van een enorme psychologische klap voor de kinderen. In zulke gevallen kun je niet meer over liefde voor de kinderen spreken, het eigen ego is dan toch belangrijker dan de liefde voor de kinderen.

Net na de scheiding is eerste afstand nodig voor er weer sprake kan zijn van een goed contact, dit is heel natuurlijk. Voor veel mensen is ook verzoening veel moeilijker dan lekker kwaad blijven en daar in te blijven zitten. Het kost echt moeite en het eigen verstand boven het gekwetste ego te zetten om weer een goede werkbare verstandhouding te bereiken. Haat en wrok koesteren kost net zoveel energie maar levert weinig of niks op. Ex paren moeten verstandig willen zijn en echt aan het belang van de kinderen denken om er voor te kiezen het verleden te laten rusten en te kijken naar de toekomst. Omdat een belangrijk onderdeel van de echtscheiding toch het loskomen van elkaar en elk weer een eigen leven opbouwen is, kan het werken aan een nieuwe werkbare situatie tussen ex partners vaak best moeilijk zijn. Zeker omdat er tijdens en na de echtscheiding een zekere mate van samenwerking voor de kinderen nodig blijft. En in veel gevallen hadden ex partners al voor de echtscheiding problemen op het gebied van samenwerking. Het is belangrijk om te realiseren dat ex-partners niet meer samen hoeven te werken als partners maar alleen nog maar als ouders. Twee mensen, die een zeer groot gezamenlijk belang hebben en dat is de goede, gezonde en evenwichtige opvoeding van datgene dat hun het liefst is, hun kinderen.

Probeer tijdens deze eerste emotionele fase dan ook af en toe tot tien (of soms tot honderd) te tellen en soms een oogje dicht te knijpen en vooral niet te luisteren naar het eigen gekwetste ego. Het gaat niet om wie er gelijk heeft ten koste van de ander en wat is de winst van het bewijzen dat de ander meer schuld heeft dan u. Probeer zover te komen dat u samen tot de conclusie komt dat de breuk onvermijdelijk was en dat beide partners evenveel aandeel in de problemen gehad hebben zonder een balans te gebruiken. Wat ook wel helpt is om soms eens te proberen door de ogen van uw ex-partner naar uzelf te kijken en probeer uzelf af en toe eens te verplaatsen in uw ex-partner. Realiseer uzelf dat het voor beide ex-partners niet makkelijk is en probeer elkaar, hoe hoog de emoties ook kunnen oplopen, met respect als mede ouder van uw kinderen te behandelen. Op de pagina over opnieuw beginnen op deze site heb ik een aantal tips voor ex partner beschreven. Ex-partners hoeven tenslotte niet meer op alle terreinen met elkaar samen te werken, maar het is vooral belangrijk een goede werkbare situatie te creëren als twee volwassen en verstandige mensen die elkaar met de nodige respect behandelen uit echte liefde voor de kinderen.

Hoe krijg ik mijn ex terug en hoe kan ik mijn relatie herstellen?

Voor veel mensen zal het bekend voorkomen, de relatie is uit en u blijft alleen achter, u voelt liefdesverdriet en merkt dat u nog steeds heel veel voelt voor uw ex partner en dat u terug verlangt naar uw ex partner en de tijd dat u samen was. Wanneer u naar een foto van hem of haar kijkt gaat uw hart weer sneller slaan en wanneer u hem of haar weer ziet dan roept dat weer een enorm verlangen op. U verlangt terug naar de tijd dat u nog samen was, koestert herinneringen en voelt u het gemis wat vervelend tot zelfs zeer pijnlijk kan zijn. Soms gaat het gevoel vanzelf over, soms kan het jaren duren en soms dacht u dat het over was maar ziet u de ex partner ineens na een half jaar terug en merkt u dat het gevoel en het verlangen er nog steeds is. Eigenlijk wilt u de ex partner terug maar hoe moet u dat aanpakken en is het eigenlijk wel verstandig?

Mensen die hun ex terug willen krijgen maken vaak bepaalde fouten waardoor ze hun kansen helemaal verspelen, de volgende dingen kunt u beter niet doen wanneer u uw ex voor u terugwinnen wilt. Een veelgemaakte fout is dat men handelt uit verlangen en gevoel en dat men de ex eerder afstoot dan weer aantrekt. De ex partner constant sms berichten sturen of bellen of contact proberen te zoeken; de ex partner overal gaan opzoeken en bespioneren, bijvoorbeeld zijn of haar Hyves of Facebook pagina’s controleren om te zien of de ex contacten met nieuwe dates heeft; de ex partner online stalken op Msn of de chat; ruzie zoeken in de hoop het uit te kunnen praten; wederzijdse vrienden gebruiken om dingen te weten te komen over de ex of om dingen door te brieven aan de ex partner; de ex stalken door bijvoorbeeld in de buurt van zijn of haar woonhuis rond te hangen; de ex jaloers proberen te maken; dramatisch reageren in de hoop op medelijden op te roepen; dreigementen uiten of geweld gebruiken; emotionele chantage gebruiken of chantage in het algemeen. Door dit soort dingen te doen duwt u de ex partner alleen maar verder weg.

Maar zijn er dan manieren om uw ex terug te krijgen? Er bestaan inderdaad beïnvloedingstechnieken waarmee men de ex partner zodanig beïnvloeden kan dat een ex geliefde weer opnieuw interesse kan gaan tonen, kan een relatie weer opbloeien en de liefde weer tot leven komen. Er bestaan zelfs handboeken met kant en klare methodes om de ex terug te krijgen. Een paar voorbeelden van deze technieken zijn: praten over het begin van de relatie toen alles nog prachtig was en goede herinneringen ophalen; samen foto’s bekijken van gelukkig momenten samen; samen luisteren naar muziek uit de goede tijd; proberen de fouten die er gemaakt zijn in het verleden niet meer te maken en de ander ook zijn of haar fouten te vergeven; aandacht aan jezelf (innerlijk en uiterlijk) besteden en aan het eigen zelfvertrouwen werken. U weet wat de ex partner leuk vindt dus gooi deze verleidingstechniek ook in de strijd, maar overdrijf niet. Als de vonk nog ergens aanwezig is, is het goed mogelijk dat deze hierdoor weer tot leven komt.

MAAR!…

Er is een oud gezegde: “oude koffie en oude liefde moet u niet opwarmen!” en daar zit ook een kern van waarheid in. Wanneer u alleen bent dan is de verleiding is groot om terug te keren naar de ex en naar de oude vertrouwde tijd. Maar u kunt ook eens nadenken of deze tijd wel werkelijk zo goed was of dat het een ideaalbeeld is dat u voor uzelf gemaakt heeft. De relatie is niet voor niets stukgelopen en u kunt me geloven, mensen kunnen hun gewoontes iets aanpassen maar de aard en het karakter veranderen niet snel. De kans is zeer groot dat er opnieuw relatieproblemen ontstaan of oude problemen weer de kop opstreken. Wanneer er bijvoorbeeld sprake is geweest van overspel of een buitenechtelijke relatie is het de vraag maar of het vertrouwen ooit weer helemaal terugkomt of dat het altijd een pijnpunt zal blijven. Helaas steken oud zeer en ingesleten gewoontes meestal na verloop van tijd de kop weer op. Er zijn inderdaad uitzonderingen waar mensen bijvoorbeeld in de periode dat men uit elkaar was wel emotioneel gegroeid zijn of dat men meer geleerd heeft over relaties en een doorstart wel lukt. Het is de vraag of u bij deze uitzonderlijke gevallen hoort.

Liefdesverdriet en eenzaamheid kunnen verschrikkelijk zijn en dit kan ook een basis zijn voor het terugverlangen naar de goede oude tijd. Maar stel u zelf eens reëel de vraag of u terug verlangt naar uw ex partner of naar het ideaalbeeld van wat u graag wilde maar wat er eigenlijk nooit (of maar kort) is geweest. Wanneer u zich door de moeilijke periode van liefdesverdriet en het loslaten van de oude liefde heeft heen geworsteld komen de meeste mensen er beter uit dan daarvoor. Het bied ook kansen om meer aandacht aan familie, vrienden en kennissen te geven, om het huis op te knappen, om uzelf op te knappen of om eindelijk eens die cursus of hobby op te pakken en vooral aan uzelf te werken. Door het verleden af te sluiten en u open te stellen voor het heden creëert u de mogelijkheden voor nieuw geluk en een nieuwe liefde waarbij u het verleden kunt afsluiten en opnieuw een kans krijgt op de gelukkige liefdesrelatie waar u naar zocht.

Het boek van Djoeke Veeninga, het nahuwelijk

Djoeke Veeninga (journaliste en programmamaakster bij de VPRO) ging voor dit boek op zoek naar het nahuwelijk als sociaal ideaal, ze interviewde deskundigen en beschrijft haar eigen ervaringen. In het boek komen deskundigen aan het woord zoals mediation-advocaten, scheidingstherapeuten, een hoogleraar familierecht en een pedagoog. Ook beschrijft ze interviews met ex-paren over hun relatie na de scheiding en introduceert voor deze relatievorm de term ‘nahuwelijk’. In combinatie met een televisie programma introduceert de VPRO dit nieuwe woord in de Nederlandse taal en beschrijft het een nieuwe wijze waarop ex paren als verstandige ouders goed met elkaar om blijven gaan omwille van de eigen gemoedsrust en vooral die van de kinderen.

Djoeke Veeninga hoorde voor het eerst van het begrip uit de mond van de schrijver Boeli van Leeuwen, toen ze met haar dochter en haar ex partner op Curaçao was toen ze al negen jaar geen paar meer waren. ‘Dus je hebt een goed nahuwelijk,’ zei de schrijver, toen ze hem tegenkwamen, ‘dat is verstandig, verstandige ouders zorgen daarvoor.’ Dit is een zin die blijft naklinken omdat er zo veel wijsheid in zit. In het boek beschrijft ze de ervaringen van negen paren die er met vallen en opstaan in zijn geslaagd tot een goed nahuwelijk te komen en ook schetst ze de verschillende fasen van haar eigen nahuwelijk. Uit de gesprekken met gescheiden mannen en vrouwen, therapeuten, mediators en andere ervaringsdeskundigen komt eigenlijk maar een conclusie, dat een min of meer goed nahuwelijk bijna noodzakelijk is, zeker als er kinderen zijn.

Het boek ondersteunt mijn mening dat men met de (ex) partner uit elkaar gaat als liefdespartner en dat men de ander los moet laten en het eigen leven weer op moet bouwen. Al dan niet met een nieuwe liefdespartner, maar dat men voor de rest van het leven wel samen ouders blijft voor de kinderen. U hoeft geen beste maatjes te zijn met de ex partner maar wel op een verstandige en respectvolle wijze samen te werken voor de kinderen. Dit is niet altijd eenvoudig, zeker als er nog “oud zeer” zit, maar het is de kunst om hier verstandig mee om te gaan. Wanneer er oud zeer op gaat spelen is het verstandig even afstand te nemen en proberen niet de strijd of confrontatie aan te gaan. Wie na tien jaar echtscheiding nog steeds bevestigd wil zien dat de ander fout is geweest blijft in het verleden leven en heeft het verleden niet afgesloten. Verstandige mensen gunnen de ander dan maar het gelijk want wat doet het er nog toe?

Toen ik laatst iemand vertelde over mijn nahuwelijken stond ze verbaast te kijken want in haar belevingswereld liepen alle echtscheidingen uit op een drama voor beide ex partners en vooral de kinderen. Dit is niet mijn ervaring, veel gescheiden partners hebben in de de eerste tijd wel strijd en problemen maar meestal komen ze weer in een nieuw soort stabiele omgang met elkaar als het erste leed geleden is. Volgens mij vallen de “slechte” echtscheidingen meer op en de “goede en verstandige” minder waardoor het beeld ontstaat dat de ellende overheerst. Iedereen kent ook wel de voorbeelden van nare, langslepende scheidingen met enkel verliezers en frustraties. Toch lijkt het er op dat het steeds meer ex-paren lukt om op een harmonieuze manier met elkaar om te gaan na een echtscheiding. Bij veel ex echtparen ziet men hetzelfde patroon bij het opbouwen van die nieuwe omgangsvorm met de ex partner en de kinderen. Na een eerste periode van wrok, gekwetstheid en teleurstelling, volgt berusting en acceptatie en daarna zelfs berusting en soms de verzoening, als het allemaal een beetje meezit. Net na een echtscheiding is afstand nodig om tot rust te komen voor er weer sprake kan zijn van een goed contact.

En natuurlijk is lekker kwaad blijven en de strijd aan blijven gaan makkelijker dan moeite doen en het ego aan de kant zetten om een goede verstandhouding te bereiken. Wrok en boosheid blijven koesteren kost ook veel energie en levert meestal niets zinnigs op behalve ellende en verdriet voor kinderen, grootouders en vrienden en kennissen. Werken aan een goed nahuwelijk is wat men met het verstand kan beslissen, waarbij men het verleden laat rusten en kijk naar de toekomst in het belang van zichzelf, dat van de kinderen en de mensen om zich heen. De ex-stellen die in het boek aan het woord komen laten zien hoe het nahuwelijken vorm kan krijgen. In het ene geval verloopt dit soepeler dan in het andere, maar alle hebben ze iets gemeen, de ex-partners kunnen met elkaar op acceptabele wijze omgaan. Hoe belangrijk het is om een scheiding tot een goed einde te brengen kan men afleiden uit de cijfers. (2000-2010). Momenteel beëindigen in Nederland bijna driehonderd paren per dag hun relatie, wat neerkomt op 100.000 per jaar. Hierbij zijn ongeveer 60.000 thuiswonende {-kinderen} betrokken en een kwart van de kinderen van gescheiden ouders verliest uiteindelijk het contact met een van de ouders, meestal de vader. Dit zijn trieste cijfers waar veel verdriet en ellende achter schuil gaat.

Dat kinderen contact verliezen met hun ouders is meestal het gevolg van voortdurende ruzie en soms geniepige strijd (zelfs som geraffineerde {-emotionele manipulatie}) tussen de ex-partners. Ook blijkt dat {-kinderen} van gescheiden ouders statistisch gezien een grotere kans hebben op leer- en gedragsproblemen, verslaving, {-depressie} en angststoornissen. Bovendien hebben veel {-kinderen} van gescheiden ouders als ze volwassen zijn meer moeite om zelf relaties aan te gaan en te behouden. Maar een scheiding hoeft niet te eindigen in een trauma voor kinderen, alles hangt af van de manier waarop men als ex-partners afscheid van elkaar neemt. Probeert u de {-kinderen} te helpen wennen aan de nieuwe situatie en hen bij te staan in hun verdriet, probeert u de strijd met uw ex te staken en ergernissen in te slikken en gunt u elkaar respect en de rol als ouder? Dit zijn belangrijke zaken waar u over moet nadenken wanneer u uit elkaar gaat. Het is belangrijk om als verstandige mensen te zorgen voor een goed “Nahuwelijk” om samen met de ex partner toch goede ouders te blijven in uw eigen belang en dat van alle mensen om u heen.

De macht van de ex partner

Wie geen eerste liefde treft en dat is op iets hogere leeftijd en na een echtscheiding zeker het geval, krijgt te maken met één of meerdere exen. Dat kan tot kleine en ook grotere problemen leiden afhankelijk van de periode die er tussen u en de ex ligt en of de exen elkaar al echt losgelaten hebben. De macht van de ex partner is vaak erg onderschat, zowel door de andere ex partner als de nieuwe liefde. Wanneer de nieuwe liefde zijn of haar partner verlaten heeft voor u kan de ex partner zeer lastig zijn. Het is natuurlijk verschrikkelijk als men aan de kant wordt gezet en er zoveel verleidelijke mogelijkheden zijn om het nieuwe {-geluk} van de ex te saboteren en wraak te nemen voor alle ellende die de ex u aandoet. Het lijkt ook erg oneerlijk dat de één in de misère zit en de ander in de zevende hemel is met een nieuwe liefde.

Niet alleen de exen zijn natuurlijk schuldig, ook de verlatende partij kan er wat van. Meestal komt het omdat de verlatende partner zich toch nog wel schuldig voelt en weet dat hij of zij de ander veel verdriet zal doen. Om dit enigszins te compenseren worden er vaak compromis afspraken gemaakt waarbij de ex die verlaten gaat worden bijvoorbeeld afdwingt dat beide partners uit respect voor de relatie het eerste jaar geen {-nieuwe relatie} beginnen. De verlaten ex hoopt dan dat hij of zij nog een kans heeft om de zaak te lijmen, niet wetende dat de ex partner al een nieuwe liefde gevonden heeft die hem of haar juist over de drempel geholpen heeft. Dat is pas leuk, wanneer u samen met uw nieuwe liefde eerst een jaar stiekem in het geheim een relatie moet hebben. En wanneer de verlaten ex deze relatie ontdekt en er eindelijk achterkomt dat er geen redden meer aan is, dan breekt vaak de hel los. Ook hier gaat “zachte heelmeesters maken smerige wonden” erg op.

Wanneer mensen “als vrienden uit elkaar gaan” en de definitieve breuk naderbij komt begint de gedumpte partij steevast ook meer tegen te sputteren en alles in de strijd te gooien om greep te houden op de bijna ex partner. Huisdieren en {-kinderen} zijn ook geliefde onderwerpen om verplicht contact te houden en zelfs in de macht te blijven van de ex partner. Soms mag de ex partner omwille van de kinderen geen (openlijk) {-nieuwe relatie} beginnen en moet er samen verjaardagen en kerst gevierd worden. Sommige exen gebruiken de kinderen als excuus om meerdere keren per dag te bellen want ze maken zich zo zorgen om de {-kinderen} en willen altijd weten waar de ex en de kinderen zijn. Bovendien willen ze de complete doopceel van de nieuwe partner doorlichten om te zien of deze wel te {-vertrouwen} is bij de kinderen, wat natuurlijk zelden het geval is. Dan mag de ex de kinderen wel “hebben” op voorwaarde dat de nieuwe liefde buiten beeld blijft. Dit is de ultieme macht van de verlaten partner om het {-geluk} van de ex te saboteren en de meeste ex partner zitten hier danig in de val omdat ze omwille van de kinderen de strijd met de ex niet aan durven gaan.

Nog een leuk verhaal schiet me te binnen uit de vele verhalen over ex verloofdes van Yvonne Krooneneberg. Zo had ze eens een date (etentje) met een man die net gescheiden was. Tijdens het eten kwam de bijna ex nog even iets halen en ze beschrijft op een prachtige wijze de ijzige sfeer die er hing. Maar waar ik verschrikkelijk om moest lachen was de opmerking de ze nog opving toen hij zijn ex uitliet en ze verbitterd zei: “dus zij pijpt wel!”. Ex partners kunnen erg confronterend zijn.

Nog een waar gebeurd verhaal is een man die een relatie heeft met een jongere vrouw waarbij zij twijfels heeft en hij probeert de relatie te behouden. Op een bepaald moment wil zij het uitmaken en hij weet haar te overtuigen om naar een soort van {-vriendschap} met iets meer relatie te gaan en elkaar wat meer ruimte te geven, waar zij uiteindelijk mee instemt. Dit gaat een paar weken goed tot hij op een avond haar tegenkomt terwijl ze innig staat te zoenen met een veel jongere man en hij eindelijk geconfronteerd wordt met het feit dat zij het eigenlijk een paar weken geleden al uitgemaakt had en hij probeerde vast te houden. Hij was ontzettend boos op haar maar diep van binnen eigenlijk op zichzelf en dit was een goede les voor het leven. Exen die intiem blijven waarbij één de hoop heeft dat het nog goed komt en de ander het wel makkelijk vindt, is vragen om een tik over de neus.

Dan nog een waar gebeurd verhaal over een vrouw die verlaten was door haar man voor een andere vrouw. Dit voelde als een totale nederlaag maar ze had zichzelf de laatste jaren van het huwelijk ook wel een beetje zitten verwaarlozen. Na de scheiding beulde ze zichzelf af in de sportschool en verloor zeker 20 kilo, ze liet zich opereren en de oneffenheden van haar gezicht verwijderen, ze gooide haar kleren weg en stak zich in vlotte moderne kleding en nam een vlot en modern kapsel waarbij ze het haar in een andere kleur verfde. Na een paar maanden was ze veranderd in een zeer vlotte aantrekkelijke vrouw die een leuke man met wat geld en een mooie auto als {-vriend} had. En dat alles om haar ex man te laten zien wat hij had laten schieten en om hem de ogen uit te steken in de vorm van zie eens wat ik beter dan jou kan krijgen. Toen de ex niet onder de indruk was van de {-vriend} werd het snel uitgemaakt en een nog betere gezocht. Ze kon haar ex man niet {-loslaten} en haar hele leven stond in het teken van wraak nemen op de ex die haar verlaten had.

Het is niet leuk als men aan de kant wordt gezet en het lijkt ook erg oneerlijk dat de één zich zo rot voelt en de ander met zijn of haar hoofd in de wolken is met een nieuwe liefde. Maar dit is een moment om sterk te zijn en zichzelf niet te verlagen in wraak en {-manipuleren}. Neem het verlies, huil uit, krabbel weer op en ga zelf ook verder met het leven en laat vooral los. Probeer zelf weer {-gelukkig} te worden dat is het beste wat u kunt doen richting uzelf en uw ex partner, weer oprecht {-gelukkig} zijn zonder wrok en pijn. Natuurlijk is het niet allemaal kommer en kwel in het land van de exen, er bestaan ook veel goede verhoudingen tussen ex partners,maar zelfs wanneer de verhoudingen en de omgang goed zijn blijft het vaak een gevoelig onderwerp, ook voor de nieuwe partners.

---

Meer pagina’s over alleen wonen

• Vriendschap met voordelen
• Plaatjes spreuken singles
• Opnieuw beginnen
• Niet meer verliefd worden
• Latrelatie
• Echtscheiding info
• De ex partner
• Citaten over singles
• Bindingsangst
• Alleenwonen cijfers
• Alleen wonen is prima
• Alleen wonen

Het CBS voorspelt in 2025 drie miljoen alleenstaanden. Nu kent Nederland 2,3 miljoen mensen die bewust of noodgedwongen alleen wonen. Die grote toename is vooral toe te schrijven aan de grotere zelfstandigheid van het individu, vooral van vrouwen. Die onafhankelijkheid, ook op financieel vlak, heeft ook gevolgen voor de houdbaarheidsdatum van relaties, omdat men een partner of een relatie niet meer nodig heeft voor het levensonderhoud. Hierdoor gaan mensen vaak ook hogere eisen stellen aan hun relatie, waardoor relaties helaas vaak sneller verbroken worden. De meeste alleenstaanden waren vroeger echt eenzaam, tegenwoordig is alleen wonen vaak een bewuste keuze en spreekt men van “happy singles”. Via deze themapagina kun u alles op deze site vinden dat betrekking heeft op alleenstaanden, singles, dating, alleen zijn, alleen wonen, ex partners, nieuwe liefde zoeken enz. Soms duurt het na een verbroken relatie jaren voordat de liefde weer op uw pad komt en soms staat de nieuwe minnaar of minnares als na een korte tijd op de stoep. Met het stijgen van de leeftijd en een aantal mislukte relaties neemt ook het aantal mensen dat voorlopig, of definitief geen vaste relatie meer wil toe. Veel mensen die geen relatie hebben noemen zichzelf “happy singles”, maar uit ervaring weet ik dat dit regelmatig schone schijn is en een manier van zelfbescherming. Op deze site kunt u over al deze onderwerpen artikelen vinden. Ik wens u veel leesplezier, vriendelijke groet, Hein Pragt.

Beter echt alleen dan je alleen voelen

Het is beter om alleen te zijn dan samen met iemand die je alleen laat voelen, dat is de strekking van een Engelstalige spreuk die u in vele varianten op Internet kunt vinden. En hier zit meer waarheid in dan u misschien denkt. Een van mijn favoriete strips Sigmund had een vergelijkbare clou in een strip waar een zeer depressieve man met zijn vrouw in een supermarkt loopt en de man zegt dat hij de ultieme vorm van eenzaamheid kent, hij noemt het tweezaamheid. Helaas heb ik in dit soort relaties gezeten en weet uit eigen ervaring hoe erg dit is. Soms zijn relaties waarbij men samen in één huis woont zo uitgeblust dat partners niet eens meer enig respect voor elkaar lijken te hebben, men blijft bij elkaar onder dwang of op basis van dreigementen of angst, maar ondanks dat men een relatie heeft kan men zich ontzettend alleen en eenzaam voelen.

Daarnaast is er vaak de uitzichtloosheid die het nog erger maakt. Vaak is het lastig om uit een dergelijke relatie te stappen, bijvoorbeeld omdat de ander dreigt u compleet kapot te maken wanneer u gaat of u op uw verantwoordelijkheidsgevoel werkt. Toch komt er een moment dat welke dreiging dan ook minder erg lijkt dan de situatie waar men zich op dat moment in bevindt. Wanneer men dan weer echt alleen is kan dat enorm bevrijdend werken, er is weer hoop, er is weer een toekomst. Wanneer men alleen woont, kan men zich af en toe wel eens alleen of eenzaam voelen, maar de gedachte dat het nog veel erger kan, helpt tenminste mijzelf er snel weer bovenop. Soms is het gewoon beter om alleen te wonen, een eigen veilige plek te hebben waar je altijd op terug kan vallen. Alleen wonen wil niet zeggen dat men eenzaam is, men kan zoveel vrienden en vriendinnen hebben als men wil en ook is tegenwoordig een latrelatie, waarbij beide partners zelfstandig blijven wonen vrij normaal.

Dit in gedachten nemend is het niet zo vreemd dat nu mensen niet per se meer om economische redenen samen hoeven te wonen omdat men zich zelfstandig ook goed kan redden, dat zoveel mensen ervoor kiezen om alleen te wonen. Ik denk dat de meeste mensen graag een veilige plek voor zichzelf willen hebben, een plek die ze thuis kunnen noemen.

Mannen kunnen het ook prima alleen!

Ondanks dat veel mensen alleen wonen tegenwoordig bestaan er best nog veel vooroordelen. Zo is het bekende vooroordeel dat mannen niet goed voor zichzelf kunnen zorgen en dat het huis van een alleenstaande man een rommelige en vaak niet zo schone “mancave” is. Vooral vrouwen schijnen, ondanks alle emancipatie van deze tijd, vaak te denken dat mannen niet voor zichzelf kunnen zorgen, dit viel me bijzonder op toen ik al een paar jaar alleen woonde samen met mijn dochter die op de basisschool zat. Op een dag had ze een vriendinnetje gevraagd om bij haar te komen spelen en ik had dit met de moeder van dat meisje afgesproken. Om kwart over drie haalde ik mijn dochtertje uit school en de moeder van het meisje wilde even meelopen om te zien waar ik woonde. Dat vond ik prima en ze kwam ook even mee naar binnen en liet zich ontvallen, “zo, dat valt me reuze mee”. Ik wist niet of ik boos moest worden of dat het een compliment was, maar waarschijnlijk vond ze mijn huis nog redelijk netjes en had ze echt iets anders verwacht. Ik woon al jaren alleen en heb een schoon en opgeruimd huis, niet bacterievrij maar gewoon schoon en netjes. Een huis is wel een plek om in te leven. Ook kreeg ik eens een compliment op school dat ik het allemaal zo goed deed als alleenstaande vader en de vrouw zei er achteraan, “dat zie ik mijn man absoluut niet doen!”. Dit bevestigde mijn idee wat veel vrouwen nog steeds hebben van alleenstaande mannen, maar de emancipatie is echt verder dan ze denken, ook mannen zijn goed in staat om huishouden, werk en kinderen te combineren. Ik ben bang dat het idee dat mannen minder goed voor zichzelf kunnen zorgen dan vrouwen nog een tijdje nodig heeft om uit-geëmancipeerd te worden.

Wat betekent de term rebound relatie?

Wie weet heeft u wel eens gehoord van de term “rebound relatie”. De term rebound gebruikt men als iemand na een lange relatie heel snel weer in een nieuwe relatie duikt, meestal als vlucht om de pijn van het verlies te verzachten. Iedereen verwerkt een scheiding of verbroken relatie op zijn eigen manier, sommige mensen doen dit dus door onmiddellijk een nieuwe relatie aan te gaan, deze nieuwe relatie noemt men dan een “rebound relatie”. Linda de Mol gaf bijvoorbeeld in een openhartig interview na haar echtscheiding aan dat ze er bewust voor gekozen heeft de pijn te verdoven door ogenblikkelijk een andere relatie aan te gaan. Een rebound relatie wordt ook wel een tussenrelatie genoemd omdat het vaak geen lang leven beschoren is. Een rebound relatie geeft bovendien weer wat zelfvertrouwen en het idee dat men aantrekkelijk, sexy en gewild is. De nieuwe relatie is vaak het tegenovergestelde van de ex partner, zowel in uiterlijk als innerlijk, dus even iets geheel anders.

De nieuwe partner is vaak het “slachtoffer” van deze rebound relatie, deze denkt in een nieuwe relatie te stappen, maar uiteindelijk is het alleen een tijdelijke tussenrelatie en mag de nieuwe partner de scherven van de pas verbroken relatie bij elkaar rapen om daarna plaats te maken voor een ander. De relatie is ook vaak vrij eenzijdig, het draait allemaal om de partner met het liefdesverdriet. De nieuwe vriend of vriendin is goed om te zorgen dat men het leven weer op de rails krijgt, daarna laat men meestal de rebound partner vallen om weer verder te gaan met het leven of een nieuwe andere partner. Ook ik ben in mijn leven wel eens in deze valkuil gestapt, hoewel ik er achteraf geen spijt van heb gehad omdat deze relaties zelden saai waren te noemen. Wanneer u doorziet dat het om een rebound relatie gaat, kunt u ervan genieten met in uw achterhoofd de wetenschap dat het hoogst waarschijnlijk niet voor altijd en eeuwig zal zijn. Veel liefdesverdriet ontstaat uit verschillende verwachtingen van liefdespartners.

Wanneer men een relatie aangaat met iemand die net uit een echtscheiding of een verbroken relatie komt heeft men dus een grote kans in een rebound relatie terecht te komen. Soms is het zelfs zo dat men de nieuwe relatie aangaat voor men de oude verbreekt om steun te hebben bij het verbreken van de oude relatie en deze nieuwe relatie is dan alleen de opvang voor alle ellende en emoties. Vaak is de nieuwe partner een luisterend oor en steun en toeverlaat met als beloning een (seksueel) heftige relatie. Rebound relaties beginnen vaak heel onstuimig, vaak begint men na een paar weken als over eventueel samenwonen of trouwen. Er is vaak geen sprake van echte verliefdheid, meer een intieme vriendschap, die uiteindelijk op gebruik maken van de ander gebaseerd is.

In het geval van een echtscheiding, zeker als er kinderen zijn, kan een heftige rebound relatie nog meer olie op het vuur gooien en de emoties van de oude partner aardig op doen laaien en dit kan weer ernstige gevolgen hebben voor de afwikkeling van de oude relatie wanneer twee ex partners in een vechtscheiding belanden. Uiteindelijk zijn er dan alleen maar verliezers in deze situatie. Het aangaan van een rebound relatie kan het leed van de verbroken relatie verminderen maar uiteindelijk is het geen goede oplossing omdat het vaak meer stuk maakt dan het oplost. Uit elkaar gaan kost nu eenmaal pijn en verdriet en dat moet men gewoon ondergaan om er overheen te komen. Het niet ondergaan van dit verdriet betekent meestal gewoon uitstel, uiteindelijk zal het verdriet er toch een keer uitkomen. Het beste is toch om na een echtscheiding of verbroken relatie eerst de nodige tijd voor uzelf te nemen en te zorgen dat u uw leven weer op orde krijgt en de breuk verwerkt heeft.

Voor de partner die denkt zijn kans te slaan bij een net, of nog net niet, gescheiden man of vrouw kan ik alleen maar het advies geven: “weet waar u aan begint!”. Er bestaat een vrij grote kans dat u veel gaat investeren in een relatie en na goede diensten aan de kant gezet wordt voor de echte nieuwe liefde. Maar als u dit voor lief neemt kunt u ook genieten van een, vaak tijdelijke, onstuimige relatie. “Bezint, eer ge bemint” is hier duidelijk het motto.

Echtscheiding en alleen wonen.

Alleenstaande vrouwen met kinderen zijn in Nederland ruim in de meerderheid, ruim 80 procent van de alleenstaande vrouwen geeft aan kinderen te hebben, tegenover nog niet de helft van de alleenstaande mannen. Het lijkt er dus nog op dat de meeste kinderen na een echtscheiding nog steeds bij de moeder terechtkomen. In dat opzicht blijkt ook dat bij ruim 40 procent van de alleenstaande moeders wonen de kinderen thuis wonen en dat ongeveer 20 procent een co-ouderschap heeft. Ook ter promotie van het co-ouderschap wil ik hier op deze site graag meer informatie over bieden want door middel van co-ouderschap is de combinatie van werk en zorg vaak veel beter en met veel minder wederzijdse stress uit te combineren. Bovendien ben ik zelf sterk in de overtuiging dat co-ouderschap veel beter is voor kinderen dan wanneer één van de ouders de ploeterouder is. Helaas weet ik uit eigen ervaring dat inwonende kinderen de kansen op de liefdesmarkt behoorlijk kleiner maken.

Op dit moment leeft ongeveer 17% van de kinderen in een eenoudergezin en de meeste alleenstaande ouders (84%) zijn alleenstaande moeders. De meeste alleenstaande moeders en hun kinderen hebben tevens een inkomen dat onder de officiële armoedegrens ligt. Het alleenstaand ouderschap is geen eenvoudig opgave, men heeft geen partner die kan helpen in de dagelijks terugkerende verantwoordelijkheden die het opvoeden van kinderen met zich meebrengt, u krijgt geen echte rust of vakantie en als enige kostwinner zijn de financiële zorgen nog zwaarder. Het alleenstaand ouderschap is niet een en al ellende, ondanks alle problemen, heeft het alleenstaand ouderschap ook voordelen. Zo is het vaak het geval dat de ene ouder en de kinderen een hechtere band ontwikkelen dan in de meeste twee ouders gezinnen en het is vaal ook een nieuwe uitdaging waardoor u krachten en talenten ontdekt waarvan u niet wist dat ju ze had. Hierdoor kunt u door het alleenstaand ouderschap en de nieuwe uitdagingen ook een sterker, zelfstandiger en wijzer mens worden. Ook is het een geruststellende gedachte dat uit onderzoek blijkt dat kinderen die opgroeien in eenoudergezin meestal prima terechtkomen.

Mannen in de leeftijdgroep van 54 tot 75 staan er vaker alleen voor dan vrouwen als gevolg van een echtscheiding, terwijl in deze leeftijdsgroep vrouwen vaker alleenstaand zijn omdat hun man is overleden. Na een echtscheiding waar kinderen bij betrokken zijn vormen de vrouwen vaak een eenoudergezin, terwijl mannen alleen komen te staan. In 2002 waren er ruim 410 duizend alleenstaande ouders, 40 duizend meer dan in 1997. Onder hen zijn 65 duizend alleenstaande vaders en 345 duizend alleenstaande moeders. Het CBS verwacht een verdere stijging tot ruim 500 duizend eenoudergezinnen in 2020. Echtscheiding is de belangrijkste reden. Op 1 januari 2006 woonden in Nederland 400 duizend meer alleenstaanden dan tien jaar geleden. Nederland telt momenteel 2,5 miljoen alleenstaanden. Het aantal alleenstaande mannen tussen de 35 en 54 jaar is het sterkst gestegen. Ook onder vrouwen is het aantal alleenstaanden toegenomen. De toename van het aantal alleenstaanden heeft te maken met de bevolkingsgroei. Daarnaast lopen relaties sneller stuk. Jongeren kiezen er vaker voor om alleen te wonen. Twee derde van de alleenstaande mannen en iets meer dan een derde van de alleenstaande vrouwen is nooit getrouwd geweest.

---

Meer pagina’s over alleen wonen

• Vriendschap met voordelen
• Plaatjes spreuken singles
• Opnieuw beginnen
• Niet meer verliefd worden
• Latrelatie
• Echtscheiding info
• De ex partner
• Citaten over singles
• Bindingsangst
• Alleenwonen cijfers
• Alleen wonen is prima
• Alleen wonen

Was de latrelatie in de jaren zestig nog een status van vrijheid blijheid, tegenwoordig is het vaak een economische noodzaak en een veilige en vaak praktische oplossing. Beide partners kiezen er voor om wel een vaste liefdesrelatie aan te gaan maar geen gezamenlijk huishouden te voeren. De reden kan zijn omdat ze beiden hun zelfstandigheid niet willen opgeven, maar ook kan het een veiliger gevoel zijn als eerdere relaties (met samenwonen) mislukt zijn en men eventueel weer terug wil kunnen vallen op de eigen veilige plek. Maar ook het hebben van inwonende kinderen kan een keuze voor elk een eigen huishouden (en een veilige plek voor de kinderen) bepalen. Gezien de huidige woningmarkt waarbij men vaak jarenlang moet wachtten op het beschikbaar komen van een huurhuis en de koopwoning markt zo vast zit dat een alleenstaande totaal geen kans maakt, is het vasthouden van een eigen veilige plek geen luxe meer, maar vaak bittere noodzaak. Ik heb zelf de fout gemaakt om uit liefde al mijn schepen achter mij te verbranden en bij mijn lief in te trekken, maar na het verbreken van de relatie enkele jaren later kon zij veilig blijven wonen en zat ik in een duur gehuurde caravan op een recreatiepark. Gelukkig kon ik enkele maanden later nog een goedkope flat kopen maar ik stond wel rechteloos op straat. De les die ik daarna geleerd heb is om mijn eigen veilige woonplek niet meer op te geven. En zo kiezen veel mensen net als ik voor een latrelatie, wat niets wil zeggen over de commitment naar elkaar, maar juist een relatie puur houdt omdat het economische afhankelijkheid buiten de relatie houdt. LAT is een afkorting van de Engelse woorden Living Apart Together en hoewel het een afkorting is van Engelse woorden is kent men het begrip in de Engelstalige wereld niet, het heeft namelijk een Nederlandse oorsprong. Vriendelijke groet, Hein Pragt

Op de inhoud van deze pagina rust copyright © Hein Pragt.

Voor- en nadelen van een latrelatie

In de inleiding gaf ik al enkele voordelen aan van een latrelatie, natuurlijk kent deze samenlevingsvorm ook nadelen. Wanneer u verliefd bent dan wil u graag bij iemand zijn en geniet u van elkaars gezelschap en intimiteit. Maar waar het uiteindelijk om gaat is of u het ook prettig vindt met die persoon samen te wonen, één huishouden te bestieren en samen de financiën te doen? Kunt (en wilt) u zichzelf nog aanpassen aan de gewoontes, tradities, dagindeling en onhebbelijkheden van de ander? Doordat de wereld kleiner is geworden omdat mensen meer mobiel zijn en onder meer door internet, is er een redelijke kans dat uw nieuwe partner niet bij u in de stad woont. Wanneer u dan ook nog gescheiden bent en kinderen heeft en / of de ander ook dan is samenwonen niet alleen voor u een gok, maar ook voor de kinderen. Ook kunnen de kinderen in een nieuw samengesteld gezin het soms niet met elkaar vinden of met een van de ouders waardoor de relatie ook erg onder druk kan komen te staan.

Het zelf opgeven van de zelfstandige woonruimte en bij de ander intrekken kan ook een economische afhankelijkheid introduceren, ik heb ruzies gehoord waarbij de partner die eigenaar van de woning was riep dat de ander zich maar weer moest laten inschrijven voor een woning. In een (macht) conflict kan de afhankelijkheid van woonruimte als wapen in de strijd ingezet worden. Wanneer een relatie misloopt en u samenwoont dan betekent dat vaak veel problemen. Uit elkaar gaan heeft dan weer ernstige gevolgen voor de partner en de kinderen die de eigen woning opgegeven heeft en bij de ander is ingetrokken. Beiden of een van de twee moet een nieuwe woning zoeken en dat is in deze tijd best moeilijk, zeker met kinderen. Het huisraad moet u weer verdelen, de financiën weer uit elkaar trekken en het allerbelangrijkste is dat u kinderen opzadelt met deze problemen.

Wanneer we naar de gemiddelde leeftijd van mensen die een latrelatie hebben kijken dan is het deel dat de voorkeur geeft aan een latrelatie is het hoogst onder vrouwen van 40 tot 49 jaar. Bijna een op de drie niet samenwonende vrouwen van 40 jaar of ouder heeft een latrelatie of verwacht in de toekomst een latrelatie aan te gaan. De reden waarom men ervoor kiest om niet met een partner te gaan samenwonen, is in ruim 60 procent van de gevallen het behoud van vrijheid, bij ruim een op de tien speelt een slechte ervaring met samenwonen ook een rol. Ook geeft een op de tien aan dat het hebben van kinderen uit een vorige relatie de reden is. Vrouwen geven deze reden ruim drie keer zo vaak op als mannen. Tevens geven mensen aan dat het in een latrelatie gemakkelijker is om contacten met familie en vrienden in stand te houden dan wanneer men daadwerkelijk met de nieuwe partner gaat samenwonen. Mannen die kiezen voor een latrelatie zijn vaker gescheiden dan mannelijke samenwoners en alleenstaanden, van de mannen die de voorkeur geven aan een latrelatie is een op de drie gescheiden. Verder blijkt dat mannen die de voorkeur geven aan een latrelatie twee keer zo vaak hoogopgeleid zijn als mannelijke alleenstaanden. Ouderen die gehuwd zijn geweest, hebben een hogere kans om ooit een latrelatie te vormen dan oudere mannen en vrouwen die nooit getrouwd zijn geweest.

Maar er zijn ook nadelen bij een latrelatie, een voor de hand liggend nadeel van de latrelatie is dat u ook wel een regelmatig thuis komt in een leeg huis, terwijl u liever bij uw lief had gezeten. Ook moet u twee woningen onderhouden en twee keer alle lasten betalen en twee huizen schoonhouden. Het heen en weer sjouwen met uw spullen kan ook een nadeel zijn. De voordelen zijn dat u geen ruzie of meningsverschillen heeft over de inrichting en de gewoontes in ue eigen huis en u uw zelfstandigheid behoud en u niet economisch afhankelijk bent van de ander. U hoeft zich ook niet telkens te verantwoorden waar u heen gaat en met wie en het is natuurlijk ook wel eens fijn om lekker alleen thuis te zijn! Het is goed om die voor en nadelen voor uzelf eens op een rij te zetten voordat u besluit wat u wilt. Wegen de voordelen voor beide partners op tegen de nadelen van een latrelatie dan kunt u het gewoon eens proberen. Desondanks kan het geen kwaad om wat ervaringsverhalen te lezen of eens te praten met andere stellen met een latrelatie. Hier volgen ook nog een aantal belangrijke tips.

Maak vooraf duidelijke afspraken

Een latrelatie is niet een soort relatie “light” en ook bij een latrelatie is het belangrijk om vanaf het begin duidelijkheid te hebben over de relatie. Het is dus belangrijk om vooraf duidelijk met elkaar te bespreken wat de wensen en behoeften zijn, maar ook waar de grenzen liggen voor beide partners. Maar ook praktische kanten, zoals hoe vaak jullie bij elkaar willen zijn en wiens huis hier het meest geschikt voor is kan een belangrijk punt zijn om vooraf te bespreken. Daarnaast kunnen beide partners ook bespreken of jullie wel samen op vakantie gaan of dat apart op vakantie gaan ook een optie is. Maar ook de toekomstverwachtingen en bijvoorbeeld of samenwonen in de toekomst wel een optie is kan ter sprake komen. Natuurlijk kunnen partners die een latrelatie aangaan nog niet muurvast alles vastleggen want mensen kunnen net als omstandigheden en toekomstplannen op de duur veranderen. Maar het is wel goed om bovenstaande dingen te bespreken om teleurstellingen en frustraties in de toekomst te voorkomen.

Heb vertrouwen in elkaar.

Elke relatie moet gebaseerd zijn op vertrouwen, maar voor een latrelatie is er soms een iets grotere portie vertrouwen nodig. Aangezien partners minder vaak samen zijn is er daardoor vaak ook niet altijd zicht op wat de ander allemaal doet wanneer hij of zij niet bij u is. Vaak is dit wantrouwen wel gebaseerd op de eigen onzekerheid. Wanneer u de ander even niet kunt bereiken of wanneer de ander zonder wat verteld te hebben ineens niet thuis is, moet u wel kunnen vertrouwen dat de ander niet iets achter uw rug “uitspookt”. De basis van een latrelatie is het feit dat beiden ook een eigen leven hebben en u dus de ander ook die ruimte moet gunnen zonder achterdochtig te hoeven zijn. Beide partners moeten dus wel stevig in hun schoenen staan en niet te onzeker of wantrouwend zijn.

Samenwonen versus latrelatie

Ik heb de laatste jaren zelf meegemaakt en om mij heen vaak gezien dat mensen in de verliefde fase al besluiten om samen te gaan wonen. In het begin gaat dit prima omdat beide partners nog door een roze bril kijken, maar als de verliefdheid een beetje afneemt en plaats moet maken voor echte liefde, zien mensen ook ineens de minder leuke kanten van de partner. Ze zeurt en moppert toch wel veel, hij is soms zo onverantwoordelijk en hij laat altijd zijn sokken slingeren. Meningsverschillen over het runnen van een huishouden en verdelen van de huishoudelijke taken zijn berucht. Maar ook kleine dingen kunnen grote ergernissen worden en voor men het weet zit men in een moeilijk relatie waarbij men geen kant op kan omdat de andere partners niet zo snel een andere woonruimte kan vinden en men verplicht samenwonen moet. Soms leven mensen dan jaren langs elkaar heen net als in een slecht huwelijk omdat ze door samen een woning te hebben en nergens anders heen kunnen, tot elkaar veroordeeld zijn. Ik heb de laatste 10 jaar meerdere relaties (ook die van mijzelf) indirect en direct zien stranden door problemen met de wederzijdse kinderen. En dan is het voor iedereen erg vervelend om verplicht bij elkaar in één huis te moeten wonen.

Dat een tweede slechte relatie met veel ruzie funest is voor kinderen hoef ik niet uit te leggen. Veel kinderen schrikken dan ook wanneer mama of papa met een nieuwe vriendin of vriend aankomt zetten. Vaak zie je ook dat ze subtiel proberen de relatie te dwarsbomen of emotioneel te manipuleren om papa of mama voor zichzelf te houden en uit angst voor weer een nieuwe stiefvader of stiefmoeder. Vaak is het zo dat uw incasseringsvermogen richting uw eigen kind nog redelijk groot is omdat het uw eigen vlees en bloed is, dit is vaak iets minder richting stiefkinderen. Er zijn vele verhalen in sprookjes over de boze stiefmoeder die de eigen kinderen voortrekken. Nu is het zo dat in vroegere tijden door de vele sterfte in het kraambed stiefmoeders zeer vaak voorkwamen, wat het beeld zeker beïnvloed heeft. Ik denk zelf dat elke ouder (moeders en vaders) jegens de eigen kinderen iets positiever is en ook iets meer incasseringsvermogen heeft. Maar veel mensen denken dat ze geleerd hebben van hun fouten in het eerste huwelijk en dat ze van een tweede samenwonen of huwelijk een succes kunnen maken. Uit cijfers blijkt helaas dat een tweede poging vaak minder vlot verloopt dan u zou denken, zeker als er kinderen bij betrokken zijn. Van de eerste huwelijken eindigt een kwart in echtscheiding, van de tweede huwelijken of relaties loopt bijna de helft stuk en het tweede huwelijk of relatie strandt gemiddeld na drie tot zes jaar.

Een goede oplossing is een latrelatie, beide partner behouden de eigen veilige plek en een veilige plek voor de kinderen en kunnen samen zijn wanneer ze dat willen. Wanneer het even niet zo leuk is of wanneer een van beide partners even op zichzelf of extra aandacht aan de kinderen wil geven, dan is die ruimte er makkelijker dan wanneer men samenwoont. Een groot nadeel is wel de dubbele lasten, aangezien er twee huizen onderhouden moeten worden. Maar de latrelatie is voor kinderen ook veiliger omdat ze een eigen plek houden en niet het territorium hoeven te delen men andere kinderen waar ze zelf niet om gevraagd hebben. Na een aantal jaren latrelatie kan men alsnog de stap nemen om samen te gaan wonen, veel mensen wachten bijvoorbeeld tot de kinderen van de basisschool af zijn of ze uit huis gaan. Het enorme voordeel van een latrelatie is dat wanneer de relatie zou stranden men een eigen plek heeft en men niet op straat komt te staan. Dit kan zeker wanneer er kinderen zijn een doorslaggevend argument zijn.Ook zorgt het niet economisch afhankelijk zijn van een partner voor een meer gelijkwaardige relatie. Ook kan de veiligheid van een eigen plek de relatie zeer ten goede komen omdat met niet afhankelijk is van elkaar.

---

Meer pagina’s over alleen wonen

• Vriendschap met voordelen
• Plaatjes spreuken singles
• Opnieuw beginnen
• Niet meer verliefd worden
• Latrelatie
• Echtscheiding info
• De ex partner
• Citaten over singles
• Bindingsangst
• Alleenwonen cijfers
• Alleen wonen is prima
• Alleen wonen

Mijn ervaring was dat ik altijd wel weer verliefd werd, soms duurde het wat langer maar meestal niet veel langer dan een half jaar tot een jaar. De liefde kwam altijd wel weer een keer op mijn pad. Nu ik iets ouder ben en na een redelijk aantal relaties, merk ik dat ik de laatste jaren niet meer verliefd geworden ben op iemand. Dat wil niet zeggen dat ik niet bij tijd en wijle aan het daten ben geweest en dat een aantal dames wel aangegeven hebben dat ze wel verliefd op mij waren, bij mij gebeurde het gewoon niet. Soms had ik weer even een moment dat ik dacht dat ik er weer open voor stond, maar bij de eerste keren dat er weer iemand dichtbij kwam sloegen alle alarmbellen weer aan. Na een tijd begon ik dit wel te analyseren en te lezen over bindingsangst en verlatingsangst, onveilige gehechtheid en de invloed van vorige ervaringen. Ik leerde wel dat ik niet meer zo goed wist wat ik wel wilde, maar heel goed wist wat ik nooit meer wilde. En voor de dingen die ik nooit meer wil staan alle voelsprieten uit en gaan alle alarmbellen erg snel af. Desondanks voel ik me heel tevreden als single en geniet ik ontzettend van mijn vrijheid. Op deze pagina wil ik een deel van mijn speurtocht naar dit fenomeen delen. Vriendelijke groet, Hein Pragt

Op de inhoud van deze pagina rust copyright © Hein Pragt.

Waarom we niet weer verliefd worden?

Ik heb al eens geschreven over bindingsangst, mijn eerste interesse in dit onderwerp kwam door het willen begrijpen waarom een vriendin van mij telkens weer een leuke vriend had, maar het telkens uitmaakte wanneer het dreigde iets te serieus te worden. Ik leerde dat bindingsangst vele vormen kent en dat de oorzaken, en ook de oorzaken van de problemen die weer bindingsangst veroorzaken, vaak terug te voeren zijn naar het ouderlijk gezin en de opvoeding. Op oudere leeftijd en na meerdere relaties kan de oorzaak ook de negatieve ervaringen vanuit de vorige relaties zijn, maar ook deze zijn vaak weer terug te herleiden naar het eigen karakter, temperament en jeugdervaringen. Veel mensen zijn geneigd om na een verbroken relatie de schuld zoveel mogelijk bij de ander te leggen, maar wanneer twee mensen niet bij elkaar passen omdat ze erg verschillend in karakter en levensvisie zijn, ligt het meestal toch aan beiden. Zelfs wanneer één van de partners een ernstige persoonlijkheidsstoornis heeft, dan kan de een er wel mee omgaan en een ander helaas niet. Desondanks kunnen mensen in een slecht functionerende liefdesrelaties elkaar ernstige dingen aandoen die soms ook ernstige emotionele wonden achterlaten.

Een deel van het niet meer verliefd worden kan dus het gevolg zijn van mislukte relaties waardoor men minder vertrouwen heeft dat het deze keer beter zal verlopen. Door de pijnlijke ervaringen uit het verleden is men vaak erg alert om niet weer in eenzelfde situatie terecht te komen en overheerst het verstand boven het gevoel. Vaak is men (soms onbewust) bang om zich weer te hechten aan iemand omdat men bang is om weer misbruikt, gekwetst, verlaten of afgewezen te worden. Vaak hebben mensen hun leven weer goed op de rit en houden ze veel van hun nieuwe verworvenheden en hun vrijheid. Vaak speelt toch de angst mee om deze vrijheid weer kwijt raken of weer in een situatie terecht te komen die in het verleden ook al eens gespeeld heeft, en men weer in een emotionele tweestrijd terecht komt.

Ik ben zelf helaas in het verleden veel te vaak en veel te lang blijven hangen in relaties die het stadium van ernstige emotionele beschadigingen al lang bereikt hadden. Vaak hoopt ik dat het toch nog weer goed kon komen en deed ik teveel mijn best om dit te bereiken. Bovendien had ik moeite de ander pijn te doen en dat was vaak aanleiding om terdege over mij heen te laten lopen en mijn grenzen te laten overschrijden. Pas als het erg uit de hand liep was ik in staat om een relatie achter mij te laten en mijn wonden te likken. Mijn angst is nu vaak dat ik mij emotioneel weer hecht aan iemand die uiteindelijk niet goed voor mij is. En hiervoor staan alle voelsprieten uit, bij het leren kennen van iemand is een kleine herkenning van ervaringen uit het verleden al genoeg om het hart volledig af te sluiten. Ik weet uit eigen ervaring dat alleen zijn soms ook wel eens een eenzaam gevoel kan geven, maar dat een eenzaam gevoel binnen een liefdesrelatie nog vele malen erger is.

Mijn partnerkeuze was niet altijd even handig, vaak viel ik op vrouwen die de nodige problemen hadden en waar ik het luisterend oor en de redder in nood kon spelen. Ik heb een vrij zorgzaam karakter en daar vielen deze vrouwen dan vaak in eerste instantie op. Meestal liep dit uit op een totaal ongelijkwaardige relatie, met machtsstrijd, emotionele manipulatie en chantage, werd mijn verantwoordelijkheidsgevoel uitgespeeld en voelde ik mij na een tijd eenzaam en misbruikt. Vaak duurde het best lang voor ik de keuze voor mijzelf kon maken, soms hielp de ander mee door net iets te ver te gaan of bijvoorbeeld vreemd te gaan. Pas dan had ik de moed om voor mijzelf te kiezen en weer opnieuw te beginnen, ik ben een aantal keren in mijn leven met bijna nul weer opnieuw begonnen.

Gelukkig wist ik altijd weer mijn leven goed op de rit te krijgen, maar de emotionele schade bleef heel diep wel zitten. Na mijn eerste echtscheiding heb ik een paar maanden cognitieve therapie gevolgd om de oorzaken van de problemen te achterhalen en ook vooral mijn eigen aandeel en valkuilen te leren zien en herkennen. Dit heeft mij veel geleerd over mijzelf en mijn valkuilen, toch is het kennen van de eigen valkuilen niet genoeg om er soms weer met open ogen in te lopen. Vaak zitten bepaalde patronen er zo ingesleten en heeft men gewoon een bepaald karakter, dat is niet zomaar even af te leren. En dat zou ook eigenlijk niet nodig moeten zijn want bij een geschikte levenspartner is een goede relatie met alle wederzijdse minpunten ook prima mogelijk.

Bij veel mannen en vrouwen die uit emotioneel of fysiek beschadigende relaties zijn gekomen spelen dezelfde mechanismen een rol. Alle negatieve ervaringen uit het verleden spelen niet meer een belangrijke rol in het huidige leven en zijn vaak best wel verwerkt en achtergelaten, maar onbewust speelt de angst om weer in eenzelfde situatie terecht te komen best wel een grote rol. Veel mannen en zeker ook veel vrouwen hebben de voelsprieten erg uitstaan en bij ieder klein teken gaan alle alarmbellen af en sluit het hart zich onmiddellijk. Men staat wel open voor, en verlangt vaak ook wel naar een echt liefdevolle en wederkerige gelukkige relatie, maar vindt telkens beren op de weg die het echt openstaan voor een ander, met alle goede en slechte eigenschappen bijna onmogelijk maakt.

Het fijne gevoel van vertrouwen en verliefdheid treed gewoon niet meer op omdat het hart zich (vaak onbewust) bij het kleinste alarmsignaal totaal afsluit. Wat hierbij ook meespeelt is dat de nader vaak ook de nodige ervaringen heeft en ook voorzichtig is en het nodige voorbehoud heeft. Ik heb zelf bijvoorbeeld een enorme afkeer gekregen van dominant gedrag en emotionele manipulatie, een mogelijk liefdespartner kan dit juist geleerd hebben als overlevingsmechanisme. Dit maakt een “match” bij voorbaat al bijna onmogelijk.

Veel mensen accepteren hun lot na een tijdje, net als ik, en geloven dat men het alleen er maar het beste van moet maken en dat het leven ook gelukkig kan zijn zonder liefdespartner. En dat kan ook, toch blijft er vaak wel iets knagen, een behoefte aan lichamelijke intimiteit, een behoefte aan emotionele steun en een maatje die door dik en dun achter, voor en naast u staat. Misschien is het nog mogelijk wanneer u iemand treft die u wel het volledige vertrouwen kan geven, maar op zekere leeftijd wordt ook deze spoeling steeds dunner en zullen er ook steeds minder geschikte en voor u aantrekkelijke liefdespartners beschikbaar zijn. Maar een leven zonder (vaste) liefdespartner is zeer goed mogelijk en kan ook een zeer gelukkig en voldaan leven zijn, waarbij men zich volledig op de eigen behoeftes en dingen waar men van geniet kan richten. Vaak zijn mensen zo bezig met het vinden van een liefdespartner als invulling van hun leven dat ze hun eigen kracht en eigenliefde uit het oog verliezen. In de uitspraak dat u eerst van uzelf moet houden voordat u van een ander kunt houden schuilt een grote waarheid.

Filofobie, de angst om verliefd te worden

De angst om verliefd te worden kan voor sommige mensen overweldigend zijn. Ze zijn bang om (weer) gekwetst of bedrogen te worden en worden heel bang van de gedachte om een emotionele band met iemand op te bouwen en kwetsbaar te zijn. Sommige mensen zijn ook bang om hun onafhankelijkheid te verliezen. Terwijl sommige mensen het verliefd worden als het mooiste en meest intense dat je kan overkomen beschouwen, vinden andere mensen het angstaanjagend. Ondanks dat filofobie niet in het Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders (DSM) staat komt het toch vaak voor. De term Filofobie is afgeleid van het Griekse woord “filos”, wat liefhebben of geliefd betekent.

Filofobie komt net zo vaak voor bij mannen als bij vrouwen en er lijken geen biologische of genetische factoren te zijn die het bepalen. Vaak ontwikkeld het zich na een slechte ervaring (of een reeks slechte ervaringen) met een intieme relatie. Deze slechte ervaringen zoals mishandeling, traumatische relatiebreuken, misbruik, afwijzing en overspel kunnen de angst opwekken dat hetzelfde opnieuw kan gebeuren. Na verloop van tijd kan deze angst veranderen in een echte fobie en kan het gaan leiden tot andere problemen zoals angststoornissen, depressie, drugsgebruik en sociaal isolement.

De angst kan zowel emotionele als fysieke reacties teweegbrengen, zelfs als men er alleen maar over nadenkt om verliefd te worden. Ze vermijden het idee van verbintenissen, partnerschap of het voelen van genegenheid, passie en verliefdheid omdat ze echt bang om een emotionele band op te bouwen en weer gekwetst te worden. Mensen met filofobie voelen een oprechte angst en nervositeit om verliefd te worden of een relatie te beginnen. Dit kan zich zelfs uiten in paniekaanvallen, hartkloppingen en stress. Veel mensen spreken dan ook van een denkbeeldige muur rond hun hart en veel mensen die hier last van hebben proberen het verliefd worden dan ook zo goed mogelijk te onderdrukken of voor zichzelf te saboteren.

Codependente relaties

Veel mensen blijven hangen in een relatie die ze compleet ongelukkig maakt, maar waar ze vaak geen uitweg in zien om er (nog) uit te komen. Vaak is hier dan sprake van een codependente relatie. Codependen betekent letterlijk “medeafhankelijk” en dit betekent meestal dat de persoon die hier last van heeft, zijn of haar eigen gevoelens en verlangens opzij zet in het voordeel van iemand anders. De term codependentie komt voort uit de verslavingszorg maar wordt nu ook wel breder gebruikt. Een codependente relatie kan veel verschillende vormen aannemen zoals vriendschap, familierelaties, werkrelaties maar ook liefdesrelaties. Men spreekt van codependentie op het moment dat men de eigen behoeftes over het algemeen minder belangrijk vindt dan die van een ander, en dat gebeurt helaas veel vaker dan men zou denken.

Mensen die codependent zijn cijferen zichzelf vaak weg, ze vergeten vaak hun eigen grenzen en ze doen er vaak alles aan om de ander te behagen. Ze passen zich vaak voortdurend aan en voelen zich verantwoordelijk voor het geluk van de ander. Vaak gaat het om een vorm van liefdesverslaving waarbij men het gevoel van eigenwaarde laat afhangen van de liefde, bevestiging en goedkeuring van een ander. Vaak is dit terug te herleiden naar de jeugd, wie zich in zijn of haar jeugd onveilig heeft gevoeld in relaties, is veel vatbaarder voor codependentie dan iemand die veilig gehecht is.

Maar het kan ook een minder goed zichtbaar jeugdtrauma zijn zoals ouders die zelf niet met gevoelens om konden gaan of die zelf emotioneel in de knoop zaten. Kinderen die niet geleerd hebben om met emoties om te gaan en die afstandelijk opgevoed zijn kunnen in een soort van emotionele eenzaamheid belanden en uiteindelijk een partner zoeken die hen weer in contact brengt met het gevoel uit hun kindertijd omdat dit vertrouwd voelt. Soms hebben mensen vanuit hun jeugdervaringen ook last van verlatingsangst en deze mensen hebben grote kans om in een codependente relatie terecht te komen. Ze hebben geleerd zich vast te klampen aan hun partner en heel erg hun best te doen om de relatie te laten slagen, zelfs als het een ongelukkige relatie is. Vaak heeft men in een codependente relatie een negatief zelfbeeld, chronische vermoeidheid, overspannenheid en prikkelbaarheid en een gevoel van frustratie over een gebrek aan bevestiging en waardering voor alle inzet die men toont.

Soms blijven mensen bij bijna elke relatie in dezelfde valkuil vallen, tot men een vorm van bindingsangst ontwikkeld, men kiest er (vaak onbewust) voor om gewoon maar geen (diepgaande) relaties meer aan te gaan uit angst dat ze fout zullen aflopen, ook al wil men diep van binnen eigenlijk heel graag de verbinding voelen van een hechte liefdesrelatie. Een mooie term hiervoor is liefdesbang.

---

Meer pagina’s over alleen wonen

• Vriendschap met voordelen
• Plaatjes spreuken singles
• Opnieuw beginnen
• Niet meer verliefd worden
• Latrelatie
• Echtscheiding info
• De ex partner
• Citaten over singles
• Bindingsangst
• Alleenwonen cijfers
• Alleen wonen is prima
• Alleen wonen

Wanneer aan een langdurige relatie een einde komt valt men vaak plots in een leegte en het hele leven zal heel drastisch veranderen. Men raakt veel zekerheden kwijt en vaak ook alle toekomstverwachtingen die men had. Soms is een echtscheiding of een relatiebreuk niet te vermijden maar het lost meestal niet alle problemen die de aanleiding voor deze breuk waren op. Beide ex partners worden vaak geconfronteerd met een hele nieuwe situatie die veel aanpassing vereist. Na een echtscheiding of een verbroken relatie moet u vaak opnieuw beginnen en dat valt vaak niet mee. Bij bijna iedereen die gescheiden is herken je vaak dezelfde problemen, het verleden is niet uit te wissen en zal een belangrijke rol blijven spelen in de rest van het leven. De duur van het verwerken van een echtscheiding of verbroken relatie wordt vaak erg onderschat, het kan wel een aantal jaren in beslag nemen met veel vallen en weer opstaan. Zelf heb ik helaas ook een aantal keren opnieuw moeten beginnen en op deze pagina probeer ik op een positieve wijze te schrijven over dit proces van opnieuw beginnen. Vriendelijke groet Hein Pragt.

Op de inhoud van deze pagina rust copyright © Hein Pragt.

Helen van het hart na een verbroken relatie

Opnieuw beginnen na een echtscheiding, stukgelopen relatie, of het overlijden van een geliefde, is vaak een hele grote uitdaging. Vaak bent u alle zekerheid en vertrouwen die u had kwijt en doet het verlies zelfs fysiek pijn. Gevoelens van eenzaamheid, verwarring, onmacht, hulpeloosheid, woede en angst overheersen uw gedachten. U wilt vechten om de situatie weer beter te maken of wegkruipen in een hoekje en met rust gelaten worden. Bij beide ex-partners lopen de emoties erg op. Maar op een zeker moment zijn alle juridische zaken achter de rug en zullen de beide ex-partners proberen een nieuw leven op te bouwen.

Het lijkt er op dat het leven weer zijn normale loop neemt, echter voor veel mensen begint de uitdaging nu pas goed. Een van die nieuwe uitdagingen kan een nieuwe relatie zijn, echter vergeten veel mensen om eerst de oude relatie af te sluiten en te verwerken. Wanneer mensen hun hart niet helen nemen ze veel van de problemen van de oude relatie mee naar de nieuwe relatie. Niet voor niets lopen meer dan 60 procent van deze nieuwe relaties binnen 2 jaar stuk. Het helen van het hart hebben we niet op school geleerd en het is een vaardigheid waar we meestal ook geen ervaring mee hebben. U weet niet wat u moet doen en u bent kwetsbaar, dus bestaat de kans dat u blindelings de goede raad van vrienden en familie volgt of simpelweg op uw gevoel of instinct afgaat. U neemt beslissingen die misschien wel logisch lijken, maar die vaak het omgekeerde effect hebben.

Hoe kunnen we een gebroken hart helen?

Veel mensen bloeien na een periode van rouw weer op, maar vaak niet echt succesvol. Ze blijven lijden onder hun verlies van de verloren liefde, zijn terughoudend en stellen hun hart niet meer volledig open. Anderen lijken de pijn losgelaten te hebben maar gaan verder met een gesloten hart. Om de pijn maar niet te voelen hebben ze alle gevoelens verdoofd. Het vermogen om weer liefde toe te laten in hun hart en weer gelukkig te worden is hiermee ook geremd. Als u weer alleen komt te staan heeft u de kans om het hart te helen en als een compleet mens verder te gaan of u voltooit het helingsproces niet en blijft met alle ellende van het verleden doorslepen. De tijd heelt niet alle wonden, het verleden bepaalt in belangrijke mate uw toekomst. Door het helen van het hart zal het sterker worden, de pijn zal voorbij gaan en u zult de kans hebben om opnieuw liefde en geluk te vinden.

De drie stappen om een hart te helen zijn:

1. Hulp vragen.
2. Rouwen om het verlies
3. Een compleet mens worden

1. Hulp vragen.

Wanneer uw hart gebroken is dan is de eerste en belangrijkste stap het vragen van hulp. Dit is absoluut niet het goede moment om stoer uw gevoelens weg te duwen. voelen zich vaak beter door te luisteren naar anderen met pijn, terwijl vrouwen vaak liever gehoord willen worden. Het delen van uw gevoelens en het samenzijn met mensen is van wezenlijk belang voor het helen van het hart. Iemand die een vergelijkbaar verlies heeft meegemaakt kan een hele grote steun zijn. In het boek worden verschillende manieren onderzocht waarop mannen en vrouwen onbewust juist de liefde en steun die ze nodig hebben afwijzen. Ook bevat het praktische strategieën om de steun en hulp te krijgen die u nodig heeft. Met de goede hulp op het juiste moment kunt u de pijn loslaten en kunt u opnieuw de vreugde en rust van een geopend hart ervaren.

2. Rouwen om het verlies

Als u hulp heeft gezocht moet uw hart weer in oorspronkelijke stand gezet worden. In deze fase moeten we de tijd nemen om te rouwen om het verlies. Dit kunnen we doen door aan de geliefde en de relatie terug te denken. De herinnering zullen waarschijnlijk pijnlijke gevoelens naar boven brengen, maar het kan ook een beetje van de oude liefde oproepen. Dit helpt u de pijn van het verlies te verzachten. Door aan de goede dingen te denken en fouten te vergeven geeft u het hart weer de kans om liefde te voelen die het nodig heeft om te helen. Als u zich nog afgewezen en verraden voelt, kan het moeilijk zijn te rouwen om het verlies of om liefde te voelen. Op dat moment is het belangrijk dat u leert te vergeven, niet om de ander een plezier te doen maar voor uw eigen rust. Hierna zult u in staat zijn om te rouwen en het hart te helen. Ook als u opgelucht en blij bent omdat u bijvoorbeeld uit een relatie bent gekomen vol geweld of intimidatie, kunt u toch rouwen om het mislukken van deze relatie. Aanvankelijk bent u met het idee dat u met deze persoon gelukkig zou worden in deze relatie gestapt. U kunt dan rouwen om de teleurstelling dat er niets goeds van kwam. Ook hier is het belangrijk om te vergeven om met een open hart verder te gaan. U kunt uw hart niet volledig voor iemand openen wanneer het voor iemand uit uw verleden gesloten is. Tot het moment dat het helingsproces helemaal voltooid is, hebben veel mannen moeite zich te binden en vinden veel vrouwen het moeilijk weer iemand te vertrouwen.

3. Een compleet mens worden.

Als laatste stap moet u de tijd nemen om een compleet mens te worden voordat u aan een nieuwe relatie begint. U moet er opnieuw achter komen wie u bent, wat uw normen en waarden zijn en waar uw grenzen liggen. Eerst zult u weer gelukkig moeten kunnen zijn met uzelf, voordat u weer in staat bent dit geluk te delen. Het klinkt als een cliché maar het beste moment om weer aan een relatie te beginnen, is wanneer u vindt dat u best zonder zou kunnen. Veel mannen beginnen te snel aan een nieuwe relatie, terwijl veel vrouwen (vaak onbewust) liefde afwijzen. Door onvoldoende tijd te nemen zult u belemmerd worden in hun vermogen uzelf te geven of om liefde te ontvangen.

De kunst van het loslaten.

Om opnieuw te beginnen moet u eerst leren om los te laten. Wanneer u zich aan iets vastklampt en de ander probeert het af te pakken, dan heeft u de neiging om te vechten en zich te verzetten. U wilt niet loslaten en daarom klampt u zich nog steviger vast. Het loslaten van een relatie kunt u doen door alles over u heen te laten komen en niet proberen om u vast te houden aan wat geweest is. Als u op deze wijze aan uw partner terugdenkt, rouwt u zoals het moet. In het begin zult u het verlies nog erger voelen of sterke gevoelens pijn, woede, verdriet, angst of spijt voelen. Deze pijn is tijdelijk, door langzaam los te laten zal te pijn steeds minder worden en uiteindelijk zult u zonder spijt aan de verloren relatie terug denken. Wanneer u dit punt kunt bereiken, is uw hart vol van liefde en kunt u vrede hebben met de nieuwe situatie. Nu bent u in staat een nieuwe relatie te beginnen en heeft u een basis gelegd om nieuwe liefde te vinden. Als het hart geheeld is, doet de herinnering aan uw partner niet langer pijn. Het is dus belangrijk om het verdriet voorzichtig te ervaren en de pijnlijke emoties toe te laten en onder ogen zien. Door verdriet te hebben en te rouwen verwerkt u dit verdriet en leert u om de pijn los te laten.

Omgang met de ex partner.

Wanneer er geen kinderen en geen alimentatie plicht is kunnen ex partners hun eigen weg gaan. Maar meestal zijn er toch kinderen in het spel of is er een onderhoudsplicht waardoor ex-partners ook na de echtscheiding met elkaar om moeten gaan. Dit houdt vaak in dat er een “werkbare” situatie moet ontstaan. Vaak zijn mensen tijdens en in de periode na de echtscheiding niet echt in staat om samen te werken. Er spelen veel onverwerkte emoties als verwijten, het gevoel van afgedankt te zijn of het gevoelde leed dat de ander hem of haar heeft aangedaan. Het gevolg hiervan is dat vaak de ruzies en woordenwisselingen na de scheiding gewoon doorgaan. Het is voor beide partners een soms moeizaam leerproces waardoor de stukgelopen relatie weer omgezet kan worden in een verhouding die voor beide partijen hanteerbaar is.

Het werken aan een nieuwe werkbare situatie tussen ex partners is vaak moeilijk omdat een onderdeel van de echtscheiding toch het los komen van elkaar is, terwijl er zeker voor de kinderen een zekere mate van samenwerking nodig blijft. Dit klinkt inderdaad eenvoudiger dan het is, in veel gevallen hadden ex partners al voor de echtscheiding problemen op het gebied van samenwerking. Als ex partners niet meer in hetzelfde huis wonen zal de samenwerking er zeker niet beter op worden. Het is belangrijk om te realiseren dat ex-partners niet meer samen hoeven te werken als partners maar alleen nog maar als ouders. Twee mensen, die een zeer groot gezamenlijk belang hebben en dat is de goede, gezonde en evenwichtige opvoeding van datgene dat hun het liefst is, hun kinderen.

Hier staan een aantal tips:

• Probeer tijdens deze eerste emotionele fase dan ook af en toe tot tien (of soms tot honderd) te tellen en een oogje dicht te knijpen.
• Het gaat niet om wie er gelijk heeft ten koste van de ander en wat is de winst van het bewijzen dat de ander schuldig is aan alle ellende. Kom samen tot de conclusie dat de breuk onvermijdelijk was en dat beide partners hun aandeel in de problemen gehad hebben. Probeer vrede te vinden en vrede te houden met de ex partner.
• Probeer af en toe eens door de ogen van uw ex-partner naar uzelf te kijken en probeer uzelf af en toe eens te verplaatsen in uw ex-partner. Realiseer dat het voor beide ex-partners niet makkelijk is en probeer elkaar, hoe hoog de emoties ook kunnen oplopen, met het respect van collega ouder te behandelen.
• Respecteer de wens van uw ex-partner om niet meer binnen te komen, of om zonder de nieuwe vriend(in) aan de deur te verschijnen, bij het halen of brengen van de kinderen. Bedenk dat het voor uw ex-partner, zeker in de beginfase, heel onprettig kan zijn om geconfronteerd te worden met zijn of haar “nieuwe geluk” en dat de eigen leef omgeving nu een veilige omgeving moet zijn, waar u niet zomaar meer binnen kunt vallen.
• Probeer zeker conflicten of problemen niet te bespreken bij het brengen en halen van de kinderen, zelfs een kleine woordenwisseling kan voor kinderen heel emotioneel belastend zijn. Vaak bent u op dat moment ook dermate moe of emotioneel dat u dingen gaat zeggen die u later beter niet had kunnen zeggen. Bel liever even met elkaar als de kinderen naar school zijn of als ze in bed liggen.
• Als het praten met elkaar wat moeilijk gaat, probeer dan te overleggen door middel van een brief of email. Als de inhoud nogal emotioneel is, dan is het verstandig om de brief of email eerst te schrijven, en een dag later nog eens te lezen, voor u het verzend. Dit geeft u de mogelijkheid om uzelf voor de valkuil van het luchten van uw hart naar uw ex-partner toe te behoeden. Blijf respect voor elkaar in het oog houden. Ga niet boven uw ex-partner staan, lees hem of haar niet de les, maar probeer op hetzelfde niveau als samenwerkende ouders te blijven staan.
• Ook is het een probleem dat beide ex partners vaak hun enige machtsmiddelen in de strijd gooien tegen de ex partner. Voor de vrouw is dit vaak de omgangsregeling, voor de man vaak de alimentatie. Deze strijd loopt meestal zo uit de hand dat enige vorm van samenwerking zonder tussenkomst van de rechtbank of hulpverlening niet meer mogelijk is. Bedenk dat alle negatieve energie die hier in gaat zitten ook op een leuke wijze gebruikt kan worden.
• Probeer kinderen vanaf een jaar of 8 in het overleg over de omgangsregeling te betrekken. Luister als ze zelf aangeven dat ze op een bepaald weekend liever thuis zijn, bijvoorbeeld voor een verjaardag en respecteer dit.
• Probeer in het bijzijn van de kinderen niet slecht te praten over uw ex-partner en sta ook niet toe dat anderen dat in het bijzijn van de kinderen doen. Dit is het minimale respect dat u tegenover uw ex-partner kunt tonen in het belang van de kinderen.
• Als kinderen iets vertellen over de ex-partner, klagen over hun verblijf daar of over de nieuwe relatie, luister dan naar de kinderen maar wacht met uw oordeel tot u dit met uw ex-partner besproken heeft. Kinderen vangen soms dingen op die ze verkeerd opvatten of interpreteren waardoor een misverstand tussen twee ex-partners snel kan voorkomen.
• Als uw ex-partner een kind een straf geeft en het kind probeert dit te ontlopen door naar u te gaan, stuur het dan in overleg met uw ex-partner terug. Als u het ouderlijk gezag van de ander gaat ondermijnen, kan dit als een boemerang terug komen. De volgende keer staat u machteloos.
• Als kinderen problemen hebben met de nieuwe relatie van de ex-partner, probeer daar dan objectief te blijven en u zich daar niet in te mengen. Het is het probleem van uw ex-partner en niet dat van u. Het is vragen om problemen om zich als e ex-partners met de nieuwe relaties van de andere ex-partners te bemoeien, hoe goed de bedoeling ook is. (Zie ook nieuw samengestelde gezinnen.)
• Het is belangrijk dat beide ex-partners een nieuwe wijze van omgaan met elkaar aanleren op basis van overleg. Probeer open en eerlijk tegen elkaar te blijven en niet te stranden in verwijten over en weer. Probeer niet te blijven hangen in het verleden maar richt je op de toekomst. Als u de ellende van uw leven blijft verwijten aan uw ex-partner ontneemt u zichzelf de kans op een gelukkiger toekomst.
• Ooit zal er wel een tijd geweest zijn waarin u wel redelijk of goed met elkaar kon samenwerken, het is de kunst om dit weer opnieuw te ontdekken, eventueel met de begeleiding van een deskundige. Hierbij denk ik dan bijvoorbeeld aan het maatschappelijk werk.

Ex-partners hoeven tenslotte niet meer op alle terreinen met elkaar samen te werken. Het is vooral belangrijk duidelijke afspraken te maken als twee volwassen en verstandige mensen die elkaar met de nodige respect behandelen.

Tips voor de omgangsregeling.

Onderzoek heeft uitgewezen dat het belang van het kind het meest gediend is met een omgangsregeling met beide ouders en tegenwoordig is zelfs co-ouderschap de standaard regeling, tenzij er een door een deskundige beoordeeld is dat dit niet in het belang van het kind is. Vaak nemen moeders deze beslissing (zogenaamd in het belang van het kind) op eigen houtje. Op het Internet zijn veel trieste verhalen te vinden van mannen die na de echtscheiding als ultieme straf de kinderen kwijt zijn geraakt. Helaas is een goede omgangsregeling niet af te dwingen als een of beide ex-partners niet willen meewerken gaat het meestal fout. Onderzoek heeft echter uitgewezen dat kinderen door een goede omgangsregeling minder gedragsproblemen hebben en betere schoolprestaties leveren dan kinderen die geen contact meer hebben met een van de beide ouders.

Voor kinderen is het van belang dat zij een op een ongedwongen en onbevangen wijze contact kunnen houden en kunnen blijven houden van beide ouders en familie en kennissen. Zoals ik hiervoor al aangaf, is over de omgangsregeling wettelijk niet veel vastgelegd. Het is iets dat beide ouders zelf moeten invullen. Het is heel belangrijk dat er goede afspraken gemaakt worden zodat beide ex-partners weten waar ze aan toe zijn. Als het maken van afspraken moeilijk is vlak na de scheiding, kunnen deze afspraken in onderling overleg met bijvoorbeeld het maatschappelijk werk gemaakt worden. Wees niet bang om deze instantie in te schakelen, ze zijn er voor om U en de kinderen te helpen.

Voor kinderen is het ook vaak een vreemde gewaarwording dat ze ineens in een ander (vreemd) huis moeten slapen. Vaak zitten ze emotioneel al in de knel omdat hun beide ouders waar ze veel van houden nu ruzie maken. In deze roerige begin periode is het voor de kinderen heel belangrijk dat de rust en regelmaat weer terugkeren. Door een goede omgangsregeling krijgen beide ouder ook de tijd om zonder de kinderen even tot rust te komen en de echtscheiding te verwerken. Doordat u zelf aan rust toekomt bent u ook in staat om de kinderen beter op te vangen. Een goede omgangsregeling is dus in ieders belang.

In het begin van de omgangsregeling zie je vaak dezelfde problemen die vaak niet uit onwil maar uit gebrek aan ervaring ontstaan. Met de beste bedoeling maken beide ex partners grote en kleine fouten. Veel van deze fouten zijn eenvoudig te vermijden:

• Een veelgemaakte fout in de begin periode is dat de verzorgende ouder (meestal de moeder) het kind probeert gerust te stellen door aan te geven dat het direct naar huis mag komen als er iets is. Hoe goed dit ook bedoeld is, het kind krijgt onwillekeurig de boodschap dat het eng is bij de andere partner. Ook ontneemt u de andere partner compleet het gezag, omdat kinderen onder elke vorm van bestraffing uit kunnen komen door naar de andere ouder te gaan. Dit kan als een boemerang bij uzelf terugkomen als ze onder uw gezag proberen uit te komen door naar de andere ouder te gaan. (Boemerang effect)
• Als kinderen met een weekendtas of koffer bij de andere ouder komen versterkt dit het gevoel van het logeren, in plaats van het ook wonen bij de andere ouder. Het is dan ook erg belangrijk dat het kind ook bij de niet verzorgende ouder zijn eigen plek en eigen spullen heeft. Dit versterkt de band die kan ontstaan met het tweede thuis.
• Gescheiden moeders klagen vaak over kleding die vuil of kapot of helemaal niet terug komt. Gescheiden vaders klagen weer vaak dat de kinderen weer niet genoeg of verkeerde kleding bij zich hebben. Dit is vrij eenvoudig op te lossen doordat de man voor de kinderen in zijn huis voor beperkte kleding zorgt. Het gaat dan bijvoorbeeld om nachtkleding en ondergoed. Een beetje kleding aanschaffen kost niet zoveel geld en kan heel veel problemen voorkomen. Ook kan de ene ex-partner wat oude kleding die over is meegeven aan de ander zodat de kinderen daarin kunnen spelen. Verder is het belangrijk dat de kinderen niet met een tas vuile was naar huis gaan. Zorg dat de kleding gewassen is, of laat de kinderen als ze bij u komen andere kleren aantrekken en ze voor het terug gaan weer de kleren aantrekken waarin ze gekomen zijn. Dit voorkomt veel problemen.
• Toon belangstelling voor wat het kind voelt en probeer zoveel mogelijk tijd te besteden aan de kinderen en met ze te praten. Praat echter alleen met het kind over de scheiding als het kind zelf aangeeft dat het daar over wil praten.
• Probeer niet het leed voor het kind te compenseren met veel cadeautjes, kleding of overdreven bezorgdheid. Een pretpark ouder is niet in het belang van het kind en bovendien kunt u dit niet eeuwig volhouden, of het kind zal verwend worden met alle gevolgen van dien. Probeer er te zijn als het kind u nodig heeft en probeer het rust en stabiliteit te geven.
• Als het kind een keer niet veel zin heeft, laat het dan zijn gang gaan. U moet niet te veel willen als de kinderen bij u zijn en zeker uzelf niet opdringen. Dit voorkomt een hoop teleurstelling en frustratie voor zowel u als het kind.
• Probeer concurrentie met de andere ouder te vermijden, dus vragen wie het liefste is of waar ze het beter naar hun zin hebben vermijden.
• Probeer open te staan voor het verhaal van het kind maar probeer het kind niet uit te horen over de situatie bij de andere ouder. Dit is voor veel mensen echt moeilijk om niet te doen. Als het kind met verhalen over de andere ouder komt (zeker pubers) probeer dan rustig te blijven en niet onmiddellijk een standpunt in te nemen. Overleg eerst met de andere ouder, kinderen kunnen zaken soms heel anders beleven. Soms maken kinderen ook een beetje gebruik van de situatie om bijvoorbeeld wat extra aandacht te krijgen. Pubers zetten zich af en proberen hun eigen weg te gaan, het is van groot belang dat ex-partners zeker in deze periode consequent en in overleg blijven.
• Leg het kind geen zwijgplicht op of vraag het niet om iets voor de andere ouder te verzwijgen of te liegen. Hierdoor brengt u een kind alleen maar in een loyaliteit conflict. Zeker kinderen praten hun mond snel voorbij en de andere ouder zal zeker denken dat u iets te verbergen heeft. Kinderen zullen zich schuldig voelen als ze per ongeluk hun mond voorbij gepraat hebben. Accepteer dat kinderen open een eerlijk moeten kunnen blijven.
• Probeer u niet te bemoeien met de regels of bestraffing van de andere ex-partner. Na de scheiding bouwen beide ex-partners een nieuw leven op met hun eigen regels en afspraken. Probeer deze te respecteren ook als kinderen klagen. Bij pappa mag ik dit wel of bij mamma mag ik zo laat thuis komen. Het beste is om naar het kind aan te geven dat het maar moet accepteren dat er bij beide huizen andere regels zijn. Dit kan soms in zijn of haar (of uw) voordeel zijn en soms in het nadeel. Als beide ouders consequent blijven is dit voor het kind en de ouders de meest stabiele situatie.
• Probeer spanningen bij het halen of brengen te voorkomen. Als u beide de emoties nog niet goed onder controle heeft kunt u het brengen ook overlaten aan een goede vriend of familielid. Doe dit niet uit gemakzucht maar alleen als het voor de kinderen rustiger en dus beter is.
• Maak het tijdelijke afscheid niet emotioneel, u bent volwassen en de kinderen zijn er niet bij gebaat dat ze dit soort emoties ook nog voor de kiezen krijgen. Zorg er voor dat de overgang voor de kinderen van het ene naar het andere huis zo ontspannen en natuurlijk mogelijk is.
• Overleg eerst met de andere ouder als het kind bijvoorbeeld op een sport gaat die ook in de tijd van de andere ouder ingrijpt of overleg eerst als het kind bijvoorbeeld een verjaardag feest heeft als het bij de andere ouder is. U kunt niet beslissen over de tijd van de andere ouder. Ook al woont u niet meer samen, zonder dit soort overleg zullen de kinderen de dupe worden.
• Blijf contact houden met de omgeving van het kind ook als ziet u het kind minder, het is het belangrijk te weten hoe het op school gaat en wie zijn vriendjes zijn. Ga dus regelmatig naar ouderavonden, eventueel samen met uw ex-partner, of maak zelf een afspraak. Informeer naar schoolresultaten en nodig eens een vriendje uit om te komen spelen of logeren. Maak tijd vrij voor het kind als het een uitvoering heeft, kortom blijf betrokken bij het leven van uw kind. Ook als de relatie met uw ex-partner (nog) niet zo goed is, geef uw ouder rol niet op.
• Als er weer een beetje goed overleg is tussen beide ex-partners heeft de formele omgangsregeling vaak heeft geen enkele waarde meer. Al snel zult u merken dat er van afgeweken gaat worden, en dat u telkens moet onderhandelen over een uurtje eerder of later of een ander dagje met de kinderen. Als beide ouders niet star zijn, kunnen de kinderen ook een op andere tijden bij de andere ouder zijn. Dit is niet alleen prettig voor de kinderen maar ook voor beide ex-partners die hun leven iets flexibeler kunnen inrichten.

---

Meer pagina’s over alleen wonen

• Vriendschap met voordelen
• Plaatjes spreuken singles
• Opnieuw beginnen
• Niet meer verliefd worden
• Latrelatie
• Echtscheiding info
• De ex partner
• Citaten over singles
• Bindingsangst
• Alleenwonen cijfers
• Alleen wonen is prima
• Alleen wonen

Het leven is een mix van gelukkige momenten en minder gelukkig momenten en wanneer de balans maar goed voelt dan is er meestal niets aan de hand. Maar soms zijn er wat momenten dat je even een positieve gedachte of suggestie kunt gebruiken om je te steunen of weer een meer positieve kijk op het leven te ervaren. Een spreuk of afbeelding als positieve stimulans noemen we ook wel een affirmatie en ik noem een prikbord met daarop een groot aantal inspirerende en positieve afbeeldingen en spreuken ook wel mijn affirmatie bord. Een affirmatie is een gedachte die je door herhaling steeds meer gaat geloven. Een affirmatie is gebaseerd op het principe dat je hersenen geloven wat ze vaak zien of horen. Altijd gelukkig zijn zou ook gaan vervelen en is ook amper mogelijk, het is de kunst om ook in donkere momenten hoop te vinden in een positieve gedachte. Positiever worden is dan ook het zoeken naar een evenwicht en ik hoop dat u op deze pagina een aantal positieve affirmaties zult vinden die u zelf kunt gebruiken. Vriendelijke groet, Hein Pragt.

Positiviteit voor singles en alleenstaanden.

---

Meer pagina’s over alleen wonen

• Vriendschap met voordelen
• Plaatjes spreuken singles
• Opnieuw beginnen
• Niet meer verliefd worden
• Latrelatie
• Echtscheiding info
• De ex partner
• Citaten over singles
• Bindingsangst
• Alleenwonen cijfers
• Alleen wonen is prima
• Alleen wonen