Wanneer je door een burn-out in een depressie raakt dan komt oud zeer ineens weer naar boven als je weerstand even weg is. Uiteindelijk voel je het oude zeer nog een keer en kom je het weer te boven en kom je er vaak weer sterker uit dan daarvoor en kun je even schoon schip maken. Ik ben zelf altijd eerlijk en ik kan heel slecht tegen onrechtvaardigheid, of het nu tegen mij gericht is of tegen een ander, het raakt me diep. Het waren vooral weer de keren in mijn leven dat ik onrechtvaardig behandeld werd en dat mensen mij, zonder wederhoor in de steek lieten, mensen die me dierbaar waren. Het is vrijwel onmogelijk om te bewijzen dat je iets NIET gedaan hebt en wanneer iemand heel bedreven is in emotionele manipulatie en keihard liegen, die je zwakke plekken precies kent, dan leg je het af.
Ik ben verder gegaan met mijn leven met de gedacht dat wanneer je mij niet geloven wilt, ik het moet loslaten, maar desondanks probeerde ik het telkens wel weer, in de hoop dat mensen eens wijs zouden worden en de leugens zouden doorzien. Het is een bekende fout van mij dat ik te lang aan dode paarden blijf trekken en mijzelf telkens weer laat kwetsen. Maar als je iemand op de man (of vrouw) af vraagt waarom ze zo doen en het antwoord is “om alles wat er gebeurd is” dan is mijn vraag “wat is dat dan?” Een antwoord als “daar wil ik het niet over hebben” of “dat weet je zelf wel” daar heb ik niets aan, als ik het wist dan zou ik er niet om vragen. Mensen die je duidelijk iets kwalijk nemen en er niet over willen praten, daar kan ik niets mee en dat is heel onbevredigend.
Tijdens mijn therapie heb ik ook gesproken over het feit dat ik me heel vaak in de steek gelaten heb gevoeld bij bepaalde mensen en dat ik desondanks telkens weer probeerde om een vertrouwensband op te bouwen, met vele teleurstellingen tot gevolg. Ik wilde zo graag de leugens en onrechtvaardigheden recht zetten, maar soms kun je beter accepteren dat sommige mensen liever in hun eigen waarheid geloven. Dan is het tijd om schoon schip te maken en jezelf te bevrijden van deze last, ik ben blij dat ik na de goede therapie gesprekken eindelijk de kracht weer heb om het ook echt te doen. Mensen die eigenlijk niets positief aan je leven toevoegen kun je beter achter je laten, de extra energie kun je beter steken in de mensen waar je een goede band mee hebt.
Eigenlijk leer je de mensen waarmee je een goede band hebt, die je echt kennen en die je kunt vertrouwen weer meer te waarderen. Gelukkig zijn dat er ook genoeg, en dat zijn de mensen waarmee ik met veel plezier om wil blijven gaan. Ik had eerder selectiever moeten zijn, maar de wijsheid achteraf moet je niet als falen zien maar een wijze les voor de toekomst. Momenteel voel ik mij een gelukkig mens, ik heb fouten gemaakt in mijn leven, net als iedereen, maar geen opzettelijke fouten en geen gemene fouten. Ik ben altijd eerlijk en integer geweest en heb om eerlijk te zijn, als ik terugkijk op mijn leven, geen spijt. De vertaling van Non, Je ne regrette rien van Edith Piaf hangt op mijn wc om me te herinneren. Even stilstaan, schoon schip maken en je bevrijden van een last, en weer verder met het leven, en eerlijk duurt nog altijd het langst en ik geloof in karma.
Tot schrijfs, Hein.
