De meeste mensen hebben een hekel aan verwarring en willen graag zekerheden en voorspelbaarheid. Men sluit meerjarencontracten af, zet de rente voor lange tijd vast, gaat contracten aan, wil graag een vaste aanstelling enz. Men zoekt constant bevestiging van relaties en vriendschappen en probeert vast te houden aan eenmaal bevestigde levensovertuigingen. Wanneer men denkt ergens geen grip meer op de hebben of het niet gaat zoals men gepland of gehoopt had, treed verwarring op en dit moet zo snel mogelijk weer omgezet worden in zekerheden.
Maar zoals de titel van het boek van Berthold Gunster “Zoals verwacht loopt alles anders” al beschrijft, het gaat meestal niet zoals we gepland of verwacht hadden. Een paar jaar geleden zat ik in een project dat in de situatie was beland dat niemand er nog iets van begreep met spraakverwarring, verschillende verwachtingen en tegenslagen. Er vond een vergadering plaats met alle berokkenen en we waren vol overtuigd dat de projectleider de stekker er uit zou trekken. Tot de architect van het systeem een prachtige speech gaf over “verwarring is geweldig en een zegen”.
Hij begon uit te leggen dat de grootste uitvindingen ontstaan waren door verwarring en dat verwarring de beste aanleiding is om opnieuw na te enken en met geheel nieuwe ideeën en inzichten op tafel te komen, waar men anders niet aan gedacht zou hebben. Aan het einde van de speech verwachtte hij dat, omdat iedereen in verwarring was, het project een daverend succes kon worden. We keken hem allemaal met open mond aan, maar nadat iedereen zijn ideeën en suggesties genoemd had, kwamen er ineens allerlei nieuwe opties naar boven en aan het einde van de middaggeloofde iedereen dat het project een succes zou worden. En dit gebeurde ook.
Sindsdien ben ik anders tegen verwarring aan gaan kijken, ik laat mij tegenwoordig graag een beetje in verwarring brengen en zie dit als een weg om te groeien. Niets is zo goed om aan vastgeroeste patronen en overtuigingen te ontsnappen als verwarring en het opnieuw overdenken van het geheel. Verwarring heeft dus een duidelijk nut, het zet de weg open naar verbetering omdat het de vastgeroeste zekerheden even ter discussie stelt. Ik geef toe dat constante verwarring en onzekerheid ook niet fijn is, maar af en toe even uit de comfortzone zorgt dat het leven interessant blijft en zorgt voor ruimte voor persoonlijke groei.\
Tot schrijfs, Hein Pragt.
