Het leven is wat u overkomt terwijl u andere plannen had gemaakt, is ongeveer mijn belangrijkste levensmotto. Veel mensen denken nog steeds dat het leven maakbaar is, dat uw “ik” kan bepalen hoe het leven loopt. De invloed die het individu heeft op het geheel en dus ook zichzelf, is een kettingreactie van gedachten en impulsen in onze hersenen die gebaseerd zijn op alle aanleg, alles wat we tot dan waargenomen hebben en alle invloeden van mensen om ons heen. Uit deze complexe, maar door onze hersenen redelijk geordende, brei van informatie, gevoelens en ervaringen, ontstaan nieuwe gedachten en ideeën. Het is een soort van heel complex “rad van fortuin” en wij hebben de illusie dat onze “ik” ofwel ons ego dit allemaal zelfstandig doet en dat we zelf invloed hebben op alles wat we doen.
Deze illusie is op zich niet zo gevaarlijk, wel de teleurstelling wanneer het allemaal niet zo gaat als we gepland hadden. Wanneer het niet zo gaat als men graag zou willen ontstaat verzet, en vanuit dat verzet ontstaat vaak weer verdriet en boosheid. Wanneer u het verleden oprecht los kunt laten omdat u weet dat het nooit anders had kunnen gaat dan zoals het gegaan is hoeft u geen spijt of verdriet te voelen. Alles wat er gebeurd is heeft u hier en nu gebracht. Natuurlijk wist u vervelende ervaringen niet zomaar even uit, soms komt een van de extreem gemene dingen die een ex partner gezegd en gedaan heeft nog weer naar boven, dan voel ik weer even de pijn, ik ervaar het even en laat het weer weggaan. Het zit er nog wel maar telkens neemt het in kracht af, net zolang tot het geen kracht meer heeft. Het verleden kunt u niet uitwissen, maar u kunt er in berusten en het geen invloed meer laten hebben op het nu en de toekomst.
Dit klinkt ook als iets dat u bewust kunt doen en dat lijkt in tegenspraak met de stelling dat de mens geen invloed heeft op zijn eigen leven. Dit klopt nog steeds, maar door dit te lezen, is er weer een inzicht bijgekomen dat uw toekomstige hersenspinsels zal beïnvloeden. Dat u dit leest is ook een logisch gevolg van omstandigheden en u had niet anders kunnen doen dan dit te lezen. Alles wat u leest, voelt, hoort, ziet, alle ervaringen, alle gevoelens en emoties laten een spoor achter in uw hersenen. Al deze opgeslagen informatie zal uiteindelijk elke nieuwe gedachte produceren, zo ook deze tekst en dit inzicht. En dit inzicht heb ik weer geërfd van alle mensen die mij beïnvloed hebben en alle boeken die ik gelezen heb. Wij zijn allemaal een heel klein onderdeel van een enorme complexe werkelijkheid.
Met dit inzicht hoeft u geen spijt of wroeging te voelen, alles is gegaan zoals het moest gaan en u had daar niets aan kunnen veranderen. Elk beslissing die u genomen heeft was op dat moment de enige beslissing die uw hersenen konden maken op basis van alle kennis en ervaring van dat moment. Met kennis achteraf lijkt het soms of een andere beslissing beter was geweest, maar wat daaruit weer was voortgekomen kunt u ook niet voorspellen. Het is wat het is, het is gegaan zoals het gegaan is en dat ligt in het verleden. U leeft in het NU en hier speelt uw leven zich af. Dus concentreer u niet op het verleden, de toekomst is onvoorspelbaar, dus het enige wat er echt is, dat is het NU. En in dit nu, kunt u kijken naar de dingen die u blij en gelukkig maken en kunt u oprecht leren berusten in het feit dat alles goed is zoals het is en gaat zoals het gaat.
Een moderne term is “agile” wat staat voor wendbaar, lenig, flexibel en dit is ook de beste wijze om het leven te ervaren. Beweeg mee en geniet van alles wat het leven u aandraagt, leer dat alle gevoelens en emoties niet goed of slecht zijn, maar gewoon bij het leven horen. Wees soms verdrietig, soms heel blij, dat is het leven. Het verleden mee torsen, leven met wraak en wrok, niet kunnen vergeven, niet kunnen relativeren en berusten is een recept om uzelf te vergiftigen. Een koud en kil hart is niet meer in staat om echte liefde te ervaren of te geven. Tel uw zegeningen en leef in het nu, want daar is het waar alles nu gebeurt. En leer dat alles goed is zoals het is en gaat zoals het gaat.
Tot schrijfs, Hein Pragt
