Dit is mijn eerste blog na de zomervakantie, mijn dochter en ik hebben een heerlijke vakantie gehad. Ook was deze vakantie weer leerzaam, het dagelijkse leven is ook leerzaam, maar in de vakantie periode is het allemaal iets intensiever omdat er ook allerlei dingen gebeuren die in het “normale” leven niet zo vaak gebeuren.
Ik heb in het leven geleerd om een oordeel uit te stellen en dingen eerst goed te relativeren. Ik heb helaas een mening over zeer dikke mensen, de meesten kunnen er namelijk wel wat aan doen en voor veel mensen is het een soort verwaarlozing van zichzelf (uit gemakzucht of ontevredenheid) en dit weet ik ook uit eigen ervaring. Op mijn vakantie heb ik de nodige verwaarlozing (en vreetpartijen) gezien, maar één dame die zo in de dertig was deed wel een extra duit in het zakje. Ze was echt dik, met de nodige vetrollen, een strak zomerjurkje aan en een duidelijk zichtbare string die erg diep striemde in de vetrollen. Dit was allemaal zeer duidelijk zichtbaar door het jurkje heen en als de dame zich vlak voor mij bukte om een kind op te pakken, was ik niet meer in staat mijn oordeel uit te stellen of dit weg te relativeren. En waar ik ook ging zitten, deze dame stond bijna elke avond in mijn blikveld. Het zal wel een hoger doel hebben dat ik dit moest zien. 🙂
Ik heb de nodige boeken gelezen over filosofie en spirituele verlichting en meestal zijn dit redelijk moeilijk te doorgronden boeken. Deze vakantie was er een tweedehands markt op de camping en ik was op zoek naar een tafel voor de voortent. Een van de kooplui was een wat oudere man, sigaret op de lip en hoedje op, die de hele tijd Hollandse liedjes aan het zingen was en schijnbaar zorgeloos rondliep en standaard grapjes maakte. Toen ik wat stripboeken (en later nog een tafel) bij hem kocht zei ik dat hij nogal vrolijk was waarop hij antwoordde: “Ach meneer, ut leve is een feesje, alleen mot je het zelf wel maken!”. Ik stond even versteld, deze man had zojuist een paar dikke boeken samengevat in één enkele zin en ik werd er een beetje blij van. Deze ene zin blijft nu plakken, ik ben blij dat ik deze man tegengekomen ben. Ook dit zal wel weer en hoger doel hebben. 🙂
Ik ben na de vakantie weer druk begonnen met trainen en mijn lijf in conditie houden, met de beelden van de vakantie in gedachten word ik alleen maar fanatieker. Ik heb dit weekend ook mijn eerste tatoeage laten zetten en over twee weken volgt nummer twee. Geen opzichtige tribals maar weloverwogen niet zo zichtbare tatoeages met een symbolische betekenis. Ik wil dit al meer dan vijftien jaar en ik ben blij dat ik nu de stap genomen heb. Ik denk dat het ook gewoon nu op mijn pad kwam en dat de tijd er nu goed voor is.
Ondanks dat ik mijzelf soms wat opstandig voel en zou willen dat het leven meer maakbaar was, kan ik meestal aanvaarden dat dit niet zo is. Mijn moeder zei, zelfs in de jaren dat ze erg ziek was, “het komt zoals het komt en het is goed zo.” en dat is ook een grote levenswijsheid samengevat in een korte zin. Levenswijsheid hoeft niet altijd vanaf een hoog kansel te komen of met veel moeilijke woorden uit een dik boek, ook in eenvoudige zinnen van schijnbaar eenvoudige mensen, zit heel veel levenswijsheid. Wanneer ik weer eens mensen meemaak die bij het arrogante af zichzelf zo goed vinden omdat ze zo spiritueel verlicht zijn (echt ook hier bestaat hiërarchie en heel veel ego) dan denk ik aan de simpele mensen met hun simpele levenswijsheden en dan denk ik, “dit zijn eigenlijk de echte verlichte mensen!”.
Tot schrijfs, Hein Pragt
