Een belangrijke vraag in het leven is “wil je gelijk of geluk”, het scheelt maar één letter maar het maakt een wereld van verschil. En mensen die zeggen “waarom niet allebei” hebben de boodschap totaal niet begrepen. Maar ook veel mensen die zeggen dat ze voor geluk gaan, doen meestal het tegenovergestelde. Niet voor niets gaan de meeste problemen binnen relaties over gelijk krijgen. Veel mensen willen zo graag de ander duidelijk maken dat hij of zij het niet helemaal goed ziet. In alle relaties die we hebben, of het nu werk of privé is, veel problemen komen voort uit het eigen gelijk en “als die ander nou maar…”
Een veel gehoorde klacht is dat de ander niet wil luisteren, maar vaak komt het er op neer dat de ander gewoon een eigen mening heeft en de eigen grenzen bewaakt. Veel mensen die in het patroon van gelijk willen hebben en de ander veranderen blijven zitten, zullen uiteindelijk in een scheiding terechtkomen, precies wat men niet wilde, maar ja, die ander wil maar niet luisteren. In een volgende relatie gebeurt dan precies hetzelfde en dan is de enige hand die men in eigen boezem steekt dat men zogenaamd telkens voor “verkeerde partners” kiest.
Er zijn ook mensen die soms bijna wanhopig proberen om hun mening of oplossing (hun gelijk) aan de man te brengen zonder dat iemand daar echt op zit te wachtten. Ook zie ik ze vaak in de slachtofferrol duiken in de vorm van, “ik doe zo mijn best maar ik krijg het maar niet van de grond” of ik moet nog een extra cursus communicatie techniek volgen want ik krijg de boodschap niet goed over. Dat blijkbaar bijna niemand zit te wachtten op hun “gelijk” en vaak hun eigen behoefte aan aandacht voor zichzelf willen ze niet accepteren.
Ik hoor nu al mensen denken, “maar Hein, doe jij niet precies hetzelfde met jouw site?”. Mea Culpa, ik ben een gewoon mens met hele gewone menselijke behoeftes en een behoefte aan aandacht en bevestiging is mij ook niet vreemd. Toch is dit niet mijn uitgangspunt, ik koester ook de pagina’s die maar een paar bezoekers per dag trekken en ik accepteer het ook dat soms mensen amper belangstelling hebben voor een deel van mijn schrijfwerk. Ik zie mijn site dan ook als bijna eenrichtingsverkeer (net als een krant). In plaats van het bekende “Cogito ergo sum” (ik denk, dus ik besta), gaat het bij mij meer om “ik schrijf, dus ik besta”.
Bij de meeste “gelijk of geluk” problemen gaat het helemaal niet over de ander maar over jezelf. Veel mensen die dit lezen zullen op de ”ja-maar” toer gaan, ja maar als de ander zich nooit aan zijn of haar afspraken houdt, of ja maar als de ander altijd maar met zijn of haar werk of hobby bezig is en nooit tijd voor mij heeft? Het grappige is dat mensen die in dit ja-maar ritme zitten niet in de gaten hebben dat het in al dit soort situaties nog steeds om hun eigen problemen gaat en niet om dat van de ander. Nog erger, de ander ziet het probleem vaak niet eens, wat men dan weer als gebrek van de ander ziet. Je wilt gewoon geen rekening met mijn gevoelens houden hoor ik dan voorbijkomen, of je respecteert mij totaal niet!
Ik las een leuk vergelijk dat ieder mens de wereld door zijn eigen patrijspoortje ziet. Daarbij zie je maar een deel van de werkelijkheid (voor zover er één werkelijkheid bestaat) omdat alles wat je waarneemt sterk vertekend is door alle ervaringen die je in je leven hebt opgedaan en waaraan je een bepaalde betekenis hebt gegeven. Anderen mensen (dus ook je partner) kijken door hun eigen patrijspoortje naar diezelfde werkelijkheid en zien hele andere dingen. Door te relativeren en je bewust te worden dat jouw werkelijkheid een andere is dan die van de ander, kun je leren om anders naar een situatie te kijken. En dan blijft de belangrijke vraag “wil je gelijk of wil je geluk?”.
Soms kan het heel goed helpen door eens na te denken wat er echt belangrijk is, wanneer je voorstelt dat je te horen krijgt je nog twee maanden te leven hebt. Ga je deze twee maanden hard werken, ga ja nog proberen je partner of mensen om je heen te veranderen of ga je proberen je te verzoenen met iedereen en de laatste dagen door te brengen in rust, liefde en harmonie met de mensen die je lief zijn. Ik denk dat de meeste mensen kiezen voor het laatste, maar waarom moet je daarmee wachtten tot je hoort dat je doodgaat. Zijn deze dingen niet de dingen die echt belangrijk zijn in het leven? Waarom zou je jezelf dan niet meer richten op de echt belangrijke dingen in het leven, ook als je niet de doodsboodschap hebt gehad? Wil je gelijk of geluk, in deze paar woorden zit een hele grote en belangrijk boodschap. Probeer hier eens weer aan te denken wanneer je jezelf weer eens voorbijloopt of druk maakt, probeer eens door andermans patrijspoortje te kijken en leer relativeren. Dan zal gelijk steeds minder belangrijk worden en geluk de overhand nemen.
Tot schrijfs, Hein
