Deze blog gaat over mijn liefde voor kinderen en dieren. Het valt mensen vaak wel op dat ik gek ben op dieren, ik heb er dan ook best een aantal dieren hier thuis, maar ook dat ik zeer begaan ben met kinderen. Kinderen van mijzelf maar ook kinderen in het algemeen. In onze huidige maatschappij kijken mensen die mij niet zo goed kennen daar ook wel eens met wat vraagtekens naar en soms begrijp ik dat ook zij hun beschermende gevoelens hebben. Maar als ik er zelf over nadenk weet ik heel goed waarom ik gek ben op kinderen en dieren, het heeft sterk te maken met mijn karakter.
Ik ben vissen van sterrenbeeld en mijn enneagram type is de helper. Mijn karakter is zorgzaam en heel beschermend en beide eigenschappen kan ik bij kinderen en bij dieren volop kwijt. Ook straal ik rust en vertrouwen uit en dat vinden kinderen (en ook mijn dieren) erg prettig. Daarnaast vind ik spontaan dingen doen ook erg leuk en dat vinden kinderen ook vaak leuk. Ik vind drukte van kinderen gezellig en geniet als ze zorgeloos plezier kunnen hebben en zich veilig kunnen voelen. Door al die dingen met kinderen te doen voel ik mijzelf ook nog jong en niet ingedut. Naast het zorgzame ben ik ook heel beschermend, kom niet aan mijn kinderen maar ook niet aan kinderen in het algemeen.
In veel van mijn volwassen relaties hebben mijn zorgzame en beschermende karakter meestal niet veel goeds opgeleverd. In veel gevallen werd er ruimhartig “gebruik” van gemaakt wat vaak leidde tot zeer onevenwichtige relaties waar ik niet echt gelukkig in was. Tegen de tijd dat ik probeerde nog enigszins voor mijzelf op te komen was er al vaak ruim een grens gepasseerd. Kinderen en dieren hebben dat niet, daar is alles wat je geeft en terugkrijgt nog oprecht en eerlijk. Dit is wat ik zelf zo ontzettend fijn vind in het omgaan en verzorgen van kinderen. Ik ben bijna niet boos te krijgen, ben soms een beetje kind met de kinderen maar ben in eerste instantie wel vader. En dat betekend dat je ook beslissingen moet nemen, soms even steng moet zijn, consequent gedrag moet tonen en duidelijk moet zijn. Maar uiteindelijk vinden kinderen dat ook prettig en hebben ze dat liever dan de overbezorgde, overal in overleggende, soms onzekere ouder. Ik blijf vader voor mijn kinderen (en kinderen in het algemeen) en niet hun vriendje.
Ik ben een alleenstaande vader en om eerlijk te zijn had ik liever een warm, gezellige, liefdevol gezinsleven gehad, maar dat zat er helaas meerdere keren niet in. Ergens heb ik ooit het besluit genomen om mijn gezellige warme liefdevolle thuis dan maar alleen op te bouwen en ik geloof vaak dat me dat ook redelijk gelukt is. En ja ik weet dat ik er dan straks wanneer de kinderen allemaal het huis uit zijn alleen voor sta, maar ik heb me altijd ook alleen goed gered en vermaakt. Dan ga ik wel ergens huiswerkbegeleiding doen of zo! Voorlopig geniet ik van mijn gezellige thuis met veel dieren en gezelligheid van kinderen om mij heen waar ik mij goed voel in mijn vader rol. En als het mij gegeven is, ook nog eens in een opa rol. “This is my life…”.
Tot schrijfs, Hein
