The power of goodby

Blogje

Het gaat momenteel goed, alles gaat zo zijn gangetje met het werk, huis en de kinderen. Aangezien hoge bloeddruk erfelijk is binnen onze familie was mijn extreme hoge bloeddruk van twee maanden geleden niet echt een verrassing. Ik had in de weken ervoor een paar migraineaanvallen gehad en de heftigheid hiervan was door de hoge bloeddruk ook te verklaren. Ik zal moeten accepteren dat ik ook ouder word. In overleg met de huisarts slik ik nu bètablokkers en na wat gewenning voel ik me nu prima. Ook de bloeddruk is omlaag en de lagere hartslag dwingt mij ook soms tot iets meer rust.

Ik ben druk bezig om apps te programmeren, ik heb er al een paar in de Google Android appstore staan en een paar in de Windows 8 appstore. Het is echt leuk om te doen en het is ook een leuke uitdaging. Romy verzint vaak spelletjes en ik maak ze dan, dit is voor mij een goede oefening. Ik ben ook nog steeds alleenstaande vader en vrijgezel en er is ook nog geen nieuwe liefde in zicht, alles moet zijn tijd hebben denk ik dan maar. Mijn moeder zei altijd, het komt zoals het komt. Ik vermaak me prima met de kinderen en de mensen om mij heen, hoewel dit stoer klinkt verlang is best wel weer naar een lief.

De reden dat ik een bekende song van Madonna als titel van deze blog gekozen heb is mijn ervaringen met relaties de laatste tijd. Sommige dingen die je ziet, hoort of leest kunnen de behoefte aan een relatie aardig de kop indrukken. Vorige week nog was is getuige van een stukje mishandeling van een man, hij liep gedwee achter zijn bijna commanderende vrouw aan met een winkelwagentje en kreeg de opdracht om iets te halen. Toen hij terugkwam vroeg ze waarom hij in vredesnaam dat pak genomen had waarop hij iets stamelde van “omdat ik deze lekker vind”. Zij commandeerde hem in het bijzijn van iedereen om het pak terug te brengen en een andere te halen en hij deed het als een geslagen hond. Even later hoorde ik haar weer omdat hij niet genoeg opschoot blijkbaar. Op zo’n moment denk ik, meneer denk een keer aan uzelf, zeg tegen uw vrouw, bekijk het maar, zo laat ik me niet meer behandelen en loop de winkel uit.

Ik hoor ook het verhaal aan van een vrouw die al meerdere jaren wacht op een man om voor haar te kiezen. Eerst was hij nog getrouwd waar hij over loog, toen hij eenmaal gescheiden was hield hij haar af met bindingsangst e.d. maar dook hij wel met andere vrouwen het bed in. Zij staat al een paar jaar klaar om hem telkens weer op te vangen en als het weer goed gaat laat hij haar weer vallen als een baksteen. Ze is nog steeds verliefd en praat alles wat krom is weer recht en blijft, na weer eens uitgehuild te zijn, maar weer hopen dat hij voor haar kiest. En dit verhaal heb ik helaas al meerdere keren van meerdere vrouwen moeten horen.

In beide gevallen denk ik aan de kracht om afscheid te nemen. Afscheid te nemen van manipulatie en mishandeling en te kiezen voor jezelf. Leren dat je het waard bent om niet zo behandeld te worden en er voor te kiezen om je vrij en los te maken van die ander. Na jaren gehoord te hebben “als het je niet bevalt dan sodemieter je maar op” het ook een keer doen. Ik weet uit ervaring dat het moeilijk kan zijn en dat er zoveel andere dingen mee kunnen spelen die je weerhouden om weg te gaan maar de keuze is wel de keuze voor je eigenwaarde.

Ooit zat ik tegenover een hele goede psychiater die mij de opdracht gaf een week na te denken over mijn eigen aandeel in alles waar ik mijzelf als slachtoffer zag. Ik was in eerste instantie boos, erg boos, ik was slachtoffer en had geen schuld aan alles. Later ontdekte ik dat ik mede verantwoordelijk was omdat ik het mijzelf allemaal had laten aandoen, ik had mijn grenzen laten verleggen en ik had mijn eigenwaarde zelf te grabbel gegooid door mee te gaan in alles. Dat was mijn aandeel en hierdoor was ik eigenlijk geen slachtoffer maar mede dader.

Dit inzicht heeft mij wel geleerd dat de kracht om afscheid te nemen (the power of goodby) moeilijk is maar soms wel de enige goede oplossing is wanneer de ander je fysiek of emotioneel mishandeld. Het is de kracht om voor jezelf te kiezen, jezelf waard genoeg vinden om niet mishandeld te willen worden, hoe moeilijk het op dat moment ook kan zijn. En ja, je loopt de kans om er even helemaal alleen voor te staan en er bestaat een kans dat je door een dal heen moet, maar aan het einde schijnt er licht. Dit inzicht probeer ik soms ook door te geven aan mensen die mij schrijven naar aanleiding van mijn site. Uiteindelijk zal “alles recht kom” zoals ze in Zuid-Afrika zeggen, maar de weg er naar toe kan soms moeilijk zijn en begint meestal met een duidelijke keuze voor jezelf.

Tot schrijfs, Hein Pragt

Reacties

  1. Celine
    Celine

    Blij weer wat te lezen op je blog Hein. Pas een tijdje geleden klikte ik eens op “blog”.. nog altijd niet goed wetende wat dat nu eigenlijk wel was… en zo ontdekte ik je schrijven over je wedervaren, je wel en wee… en heb zo heel je “blog” gelezen.. en klikte intussen regelmatig eens op dat “woordje” om te zien of je nog wat geschreven had, hoe het je ging. En ik begrijp dat je soms verlangt naar “een lief”.. tenslotte ben je nog in de fleur van je leven immers. Maar tegelijkertijd voel ik dat je zeker niet ongelukkig bent nu en ben je nog steeds beter helemaal alleen dan “alleen met zijn twee” en in een ongelukkige relatie. En het klopt helemaal.. eigenlijk zijn we mededader zonder het zelf te beseffen als we in een relatie blijven waar we in onze eigenwaarde gekraakt worden !! Dat besef komt vaak veel te laat en daardoor blijven we vaak hangen in dit soort relaties. Ik spreek ook uit ervaring.. Intussen ben ik al 62 en raar maar waar.. ik heb niet meer het verlangen naar een partner of lief.. waar ik dat vroeger onvoorstelbaar vond dat je zomaar alleen verder zou willen .. K heb wel veel psychische zorgen met en om mijn borderline volwassen dochter… ze is nu net gewongen opgenomen voor 40 dagen , na een paar overdosissen etc.. momenteel beseft ze zelfs dat dit op dit moment voor haar het beste is om tot rust te komen… eerlijk ook een beetje voor mezelf.. te weten dat ze op een veilige plek is.. Morgen is morgen en kan weer heel anders zijn, maar ze is niet alleen en veilig. Ook even wat meer ademruimte voor mijn twee volwassen zonen die zo vaak mijn aandacht moeten missen.. en die ook bezorgd zijn om mijn ademruimte..
    Maar het leven gaat zijn gang.. en ondanks alle nare klimaatvoorspellingen moeten we nu vooral genieten van die mooie en vroege prachtige lente die ons deel mag zijn. Fijn weer van jou te horen en veel liefs. celine

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *