De vakantie is voorbij en ik ben al weer twee weken aan het werk, hoewel het bij ons nog steeds een beetje rommelig is door de aankomende reorganisaties. Romy is weer naar school en die vindt het prachtig en deze week was ze voor het eerst weer vier nachten bij haar mama, dat was wel weer even wennen, voor mij dan… Gelukkig kwam Britte donderdagavond even langs met Romy en fietste ik vrijdagochtend net op tijd langs haar school om haar nog even een knuffel te kunnen geven. Afgelopen maandag is ze voor het eerst op paardrijles geweest, wel eng hoor want het was best een grote pony waar ze op zat maar ze deed het prima. Ze is nog wat jong maar als ze echt wil en doorzet dan mag ze van mij hoor. Morgen gaan we voor de tweede keer en dan gaat ook een vriendinnetje van Romy mee kijken. Met de jongens gaat het momenteel ook wel goed, die zijn wat ouder en hebben andere dingen waar ik en zij zich druk om (kunnen) maken. We hebben ook twee nieuwe bewoners in huize Pragt, twee hamsters, dit brengt het totaal van dierlijke huisgenoten op twaalf. 🙂
Deze week heb ik ook wat dingen verkocht via marktplaats en een midi orgelklavier en een Hammond Xm1 module gekocht via hetzelfde marktplaats. Ik heb vroeger een echt toonwiel orgel gehad en in de tijd dat ik in het nachtclub circuit speelde was ik best goed in Hammond jazz. Helaas is bij de eerste scheiding, toen ik in een klein appartementje kwam te wonen veel van de grote dingen, waaronder mijn toonwielorgel, naar de kringloop moeten doen. Maar het geluid van deze digitale Hammond is perfect en ik ben deze week ook al weer aan het oefenen geweest om de vingers weer losser te krijgen. En natuurlijk wat filmpjes op youtube kijken met Hammond jazz, blues en gospel instructie workshops. Heerlijk om te doen en ik heb gelijk weer de nodige muziek van Jimmy Smith, Rhoda Scott en The Peddlers op mijn MP3 speler gezet.
Zoals ik al schreef in de laatste vakantieblog heb ik me voorgenomen om nu wat actiever naar een lief te zoeken, daar ben ik ook mee begonnen maar ik blijf ervaren dat op mijn leeftijd, met mijn achtergrond en met mijn persoonlijke situatie (en dan vooral de kinderen) de kans dat ik nog iemand zal vinden die verliefd op mij kan worden en waar ik verliefd op kan worden wel erg klein is. Maar niet geschoten is altijd mis en als je jezelf niet openzet en een beetje contact zoekt dan zal het nooit gebeuren. Ze komen niet langs aan de deur om zich aan te bieden 😉 Waar ik wel een beetje depri van kan worden is dat wanneer je eindelijk een beetje durft te flirten er een afwijzende reactie komt. Ik weet het, dat hoort er ook bij maar het is niet zo goed voor je zelfvertrouwen 🙂 maar we gaan gewoon door. Ergens moet er nog één lief rondlopen die perfect bij mij kan passen en als ik haar niet ga vinden dan heb ik mijn best gedaan en is het gewoon pech…
De laatste weken heb ik ook over eerlijkheid nagedacht, toen ik jong was had ik een heel groot rechtvaardigheidsgevoel en kon ik me heel erg opwinden over onrecht. Door het leven gelouterd is dat wat afgezwakt en kan ik de verontwaardiging beter onderdrukken en van me af laten glijden maar helemaal over gaat het nooit. Ondanks dat ik het beter van me af kan zetten, blijf ik zitten met een groot rechtvaardigheidsgevoel. Eerlijkheid is voor mij het grootste goed en vertrouwen de kurk waarop we allemaal drijven. Maar als je om je heen kijkt hoeveel mensen met dubbele agenda’s werken, hoe mensen puur uit eigenbelang werken, hoeveel overheidsgeld weggegooid word omdat mensen (vaak uit puur eigenbelang of dat van hun bedrijf) oplossingen doordrukken die gewoon slecht zijn alleen maar omdat zijzelf of hun bedrijf daar beter van worden. Managers die een bedrijf stuk maken en toch met enorme bonussen vertrekken, ik laat het van me afglijden met een soort van cynisme maar inwendig blijf ik me er over opwinden.
Maar ook in de wereld om mij heen zie ik vaak hebzuchtig, zelfzuchtig, egocentrisch en ronduit oneerlijk gedrag en ook hier heb ik geleerd om er mee om te gaan maar wennen doet het nooit. Ik heb geleerd dat de kunst is om te zorgen dat je in de kring van mensen om je heen een veilige cirkel van vertrouwen hebt en dat je rechtvaardigheidsgevoel vaak moet relativeren maar nooit moet negeren. Het is de kunst om een balans te vinden in waar je jezelf niet hoeft te verloochenen en toch mee kunt draaien in deze maatschappij.
Tot schrijfs, Hein
