Was de latrelatie in de jaren zestig nog een status van vrijheid blijheid, tegenwoordig is het vaak een economische noodzaak en een veilige en vaak praktische oplossing. Beide partners kiezen er voor om wel een vaste liefdesrelatie aan te gaan maar geen gezamenlijk huishouden te voeren. De reden kan zijn omdat ze beiden hun zelfstandigheid niet willen opgeven, maar ook kan het een veiliger gevoel zijn als eerdere relaties (met samenwonen) mislukt zijn en men eventueel weer terug wil kunnen vallen op de eigen veilige plek. Maar ook het hebben van inwonende kinderen kan een keuze voor elk een eigen huishouden (en een veilige plek voor de kinderen) bepalen. Gezien de huidige woningmarkt waarbij men vaak jarenlang moet wachtten op het beschikbaar komen van een huurhuis en de koopwoning markt zo vast zit dat een alleenstaande totaal geen kans maakt, is het vasthouden van een eigen veilige plek geen luxe meer, maar vaak bittere noodzaak. Ik heb zelf de fout gemaakt om uit liefde al mijn schepen achter mij te verbranden en bij mijn lief in te trekken, maar na het verbreken van de relatie enkele jaren later kon zij veilig blijven wonen en zat ik in een duur gehuurde caravan op een recreatiepark. Gelukkig kon ik enkele maanden later nog een goedkope flat kopen maar ik stond wel rechteloos op straat. De les die ik daarna geleerd heb is om mijn eigen veilige woonplek niet meer op te geven. En zo kiezen veel mensen net als ik voor een latrelatie, wat niets wil zeggen over de commitment naar elkaar, maar juist een relatie puur houdt omdat het economische afhankelijkheid buiten de relatie houdt. LAT is een afkorting van de Engelse woorden Living Apart Together en hoewel het een afkorting is van Engelse woorden is kent men het begrip in de Engelstalige wereld niet, het heeft namelijk een Nederlandse oorsprong. Vriendelijke groet, Hein Pragt
Op de inhoud van deze pagina rust copyright © Hein Pragt.
Voor- en nadelen van een latrelatie
In de inleiding gaf ik al enkele voordelen aan van een latrelatie, natuurlijk kent deze samenlevingsvorm ook nadelen. Wanneer u verliefd bent dan wil u graag bij iemand zijn en geniet u van elkaars gezelschap en intimiteit. Maar waar het uiteindelijk om gaat is of u het ook prettig vindt met die persoon samen te wonen, één huishouden te bestieren en samen de financiën te doen? Kunt (en wilt) u zichzelf nog aanpassen aan de gewoontes, tradities, dagindeling en onhebbelijkheden van de ander? Doordat de wereld kleiner is geworden omdat mensen meer mobiel zijn en onder meer door internet, is er een redelijke kans dat uw nieuwe partner niet bij u in de stad woont. Wanneer u dan ook nog gescheiden bent en kinderen heeft en / of de ander ook dan is samenwonen niet alleen voor u een gok, maar ook voor de kinderen. Ook kunnen de kinderen in een nieuw samengesteld gezin het soms niet met elkaar vinden of met een van de ouders waardoor de relatie ook erg onder druk kan komen te staan.
Het zelf opgeven van de zelfstandige woonruimte en bij de ander intrekken kan ook een economische afhankelijkheid introduceren, ik heb ruzies gehoord waarbij de partner die eigenaar van de woning was riep dat de ander zich maar weer moest laten inschrijven voor een woning. In een (macht) conflict kan de afhankelijkheid van woonruimte als wapen in de strijd ingezet worden. Wanneer een relatie misloopt en u samenwoont dan betekent dat vaak veel problemen. Uit elkaar gaan heeft dan weer ernstige gevolgen voor de partner en de kinderen die de eigen woning opgegeven heeft en bij de ander is ingetrokken. Beiden of een van de twee moet een nieuwe woning zoeken en dat is in deze tijd best moeilijk, zeker met kinderen. Het huisraad moet u weer verdelen, de financiën weer uit elkaar trekken en het allerbelangrijkste is dat u kinderen opzadelt met deze problemen.
Wanneer we naar de gemiddelde leeftijd van mensen die een latrelatie hebben kijken dan is het deel dat de voorkeur geeft aan een latrelatie is het hoogst onder vrouwen van 40 tot 49 jaar. Bijna een op de drie niet samenwonende vrouwen van 40 jaar of ouder heeft een latrelatie of verwacht in de toekomst een latrelatie aan te gaan. De reden waarom men ervoor kiest om niet met een partner te gaan samenwonen, is in ruim 60 procent van de gevallen het behoud van vrijheid, bij ruim een op de tien speelt een slechte ervaring met samenwonen ook een rol. Ook geeft een op de tien aan dat het hebben van kinderen uit een vorige relatie de reden is. Vrouwen geven deze reden ruim drie keer zo vaak op als mannen. Tevens geven mensen aan dat het in een latrelatie gemakkelijker is om contacten met familie en vrienden in stand te houden dan wanneer men daadwerkelijk met de nieuwe partner gaat samenwonen. Mannen die kiezen voor een latrelatie zijn vaker gescheiden dan mannelijke samenwoners en alleenstaanden, van de mannen die de voorkeur geven aan een latrelatie is een op de drie gescheiden. Verder blijkt dat mannen die de voorkeur geven aan een latrelatie twee keer zo vaak hoogopgeleid zijn als mannelijke alleenstaanden. Ouderen die gehuwd zijn geweest, hebben een hogere kans om ooit een latrelatie te vormen dan oudere mannen en vrouwen die nooit getrouwd zijn geweest.
Maar er zijn ook nadelen bij een latrelatie, een voor de hand liggend nadeel van de latrelatie is dat u ook wel een regelmatig thuis komt in een leeg huis, terwijl u liever bij uw lief had gezeten. Ook moet u twee woningen onderhouden en twee keer alle lasten betalen en twee huizen schoonhouden. Het heen en weer sjouwen met uw spullen kan ook een nadeel zijn. De voordelen zijn dat u geen ruzie of meningsverschillen heeft over de inrichting en de gewoontes in ue eigen huis en u uw zelfstandigheid behoud en u niet economisch afhankelijk bent van de ander. U hoeft zich ook niet telkens te verantwoorden waar u heen gaat en met wie en het is natuurlijk ook wel eens fijn om lekker alleen thuis te zijn! Het is goed om die voor en nadelen voor uzelf eens op een rij te zetten voordat u besluit wat u wilt. Wegen de voordelen voor beide partners op tegen de nadelen van een latrelatie dan kunt u het gewoon eens proberen. Desondanks kan het geen kwaad om wat ervaringsverhalen te lezen of eens te praten met andere stellen met een latrelatie. Hier volgen ook nog een aantal belangrijke tips.
Maak vooraf duidelijke afspraken
Een latrelatie is niet een soort relatie “light” en ook bij een latrelatie is het belangrijk om vanaf het begin duidelijkheid te hebben over de relatie. Het is dus belangrijk om vooraf duidelijk met elkaar te bespreken wat de wensen en behoeften zijn, maar ook waar de grenzen liggen voor beide partners. Maar ook praktische kanten, zoals hoe vaak jullie bij elkaar willen zijn en wiens huis hier het meest geschikt voor is kan een belangrijk punt zijn om vooraf te bespreken. Daarnaast kunnen beide partners ook bespreken of jullie wel samen op vakantie gaan of dat apart op vakantie gaan ook een optie is. Maar ook de toekomstverwachtingen en bijvoorbeeld of samenwonen in de toekomst wel een optie is kan ter sprake komen. Natuurlijk kunnen partners die een latrelatie aangaan nog niet muurvast alles vastleggen want mensen kunnen net als omstandigheden en toekomstplannen op de duur veranderen. Maar het is wel goed om bovenstaande dingen te bespreken om teleurstellingen en frustraties in de toekomst te voorkomen.
Heb vertrouwen in elkaar.
Elke relatie moet gebaseerd zijn op vertrouwen, maar voor een latrelatie is er soms een iets grotere portie vertrouwen nodig. Aangezien partners minder vaak samen zijn is er daardoor vaak ook niet altijd zicht op wat de ander allemaal doet wanneer hij of zij niet bij u is. Vaak is dit wantrouwen wel gebaseerd op de eigen onzekerheid. Wanneer u de ander even niet kunt bereiken of wanneer de ander zonder wat verteld te hebben ineens niet thuis is, moet u wel kunnen vertrouwen dat de ander niet iets achter uw rug “uitspookt”. De basis van een latrelatie is het feit dat beiden ook een eigen leven hebben en u dus de ander ook die ruimte moet gunnen zonder achterdochtig te hoeven zijn. Beide partners moeten dus wel stevig in hun schoenen staan en niet te onzeker of wantrouwend zijn.
Samenwonen versus latrelatie
Ik heb de laatste jaren zelf meegemaakt en om mij heen vaak gezien dat mensen in de verliefde fase al besluiten om samen te gaan wonen. In het begin gaat dit prima omdat beide partners nog door een roze bril kijken, maar als de verliefdheid een beetje afneemt en plaats moet maken voor echte liefde, zien mensen ook ineens de minder leuke kanten van de partner. Ze zeurt en moppert toch wel veel, hij is soms zo onverantwoordelijk en hij laat altijd zijn sokken slingeren. Meningsverschillen over het runnen van een huishouden en verdelen van de huishoudelijke taken zijn berucht. Maar ook kleine dingen kunnen grote ergernissen worden en voor men het weet zit men in een moeilijk relatie waarbij men geen kant op kan omdat de andere partners niet zo snel een andere woonruimte kan vinden en men verplicht samenwonen moet. Soms leven mensen dan jaren langs elkaar heen net als in een slecht huwelijk omdat ze door samen een woning te hebben en nergens anders heen kunnen, tot elkaar veroordeeld zijn. Ik heb de laatste 10 jaar meerdere relaties (ook die van mijzelf) indirect en direct zien stranden door problemen met de wederzijdse kinderen. En dan is het voor iedereen erg vervelend om verplicht bij elkaar in één huis te moeten wonen.
Dat een tweede slechte relatie met veel ruzie funest is voor kinderen hoef ik niet uit te leggen. Veel kinderen schrikken dan ook wanneer mama of papa met een nieuwe vriendin of vriend aankomt zetten. Vaak zie je ook dat ze subtiel proberen de relatie te dwarsbomen of emotioneel te manipuleren om papa of mama voor zichzelf te houden en uit angst voor weer een nieuwe stiefvader of stiefmoeder. Vaak is het zo dat uw incasseringsvermogen richting uw eigen kind nog redelijk groot is omdat het uw eigen vlees en bloed is, dit is vaak iets minder richting stiefkinderen. Er zijn vele verhalen in sprookjes over de boze stiefmoeder die de eigen kinderen voortrekken. Nu is het zo dat in vroegere tijden door de vele sterfte in het kraambed stiefmoeders zeer vaak voorkwamen, wat het beeld zeker beïnvloed heeft. Ik denk zelf dat elke ouder (moeders en vaders) jegens de eigen kinderen iets positiever is en ook iets meer incasseringsvermogen heeft. Maar veel mensen denken dat ze geleerd hebben van hun fouten in het eerste huwelijk en dat ze van een tweede samenwonen of huwelijk een succes kunnen maken. Uit cijfers blijkt helaas dat een tweede poging vaak minder vlot verloopt dan u zou denken, zeker als er kinderen bij betrokken zijn. Van de eerste huwelijken eindigt een kwart in echtscheiding, van de tweede huwelijken of relaties loopt bijna de helft stuk en het tweede huwelijk of relatie strandt gemiddeld na drie tot zes jaar.
Een goede oplossing is een latrelatie, beide partner behouden de eigen veilige plek en een veilige plek voor de kinderen en kunnen samen zijn wanneer ze dat willen. Wanneer het even niet zo leuk is of wanneer een van beide partners even op zichzelf of extra aandacht aan de kinderen wil geven, dan is die ruimte er makkelijker dan wanneer men samenwoont. Een groot nadeel is wel de dubbele lasten, aangezien er twee huizen onderhouden moeten worden. Maar de latrelatie is voor kinderen ook veiliger omdat ze een eigen plek houden en niet het territorium hoeven te delen men andere kinderen waar ze zelf niet om gevraagd hebben. Na een aantal jaren latrelatie kan men alsnog de stap nemen om samen te gaan wonen, veel mensen wachten bijvoorbeeld tot de kinderen van de basisschool af zijn of ze uit huis gaan. Het enorme voordeel van een latrelatie is dat wanneer de relatie zou stranden men een eigen plek heeft en men niet op straat komt te staan. Dit kan zeker wanneer er kinderen zijn een doorslaggevend argument zijn.Ook zorgt het niet economisch afhankelijk zijn van een partner voor een meer gelijkwaardige relatie. Ook kan de veiligheid van een eigen plek de relatie zeer ten goede komen omdat met niet afhankelijk is van elkaar.