Het CBS voorspelt in 2025 drie miljoen alleenstaanden. Nu kent Nederland 2,3 miljoen mensen die bewust of noodgedwongen alleen wonen. Die grote toename is vooral toe te schrijven aan de grotere zelfstandigheid van het individu, vooral van vrouwen. Die onafhankelijkheid, ook op financieel vlak, heeft ook gevolgen voor de houdbaarheidsdatum van relaties, omdat men een partner of een relatie niet meer nodig heeft voor het levensonderhoud. Hierdoor gaan mensen vaak ook hogere eisen stellen aan hun relatie, waardoor relaties helaas vaak sneller verbroken worden. De meeste alleenstaanden waren vroeger echt eenzaam, tegenwoordig is alleen wonen vaak een bewuste keuze en spreekt men van “happy singles”. Via deze themapagina kun u alles op deze site vinden dat betrekking heeft op alleenstaanden, singles, dating, alleen zijn, alleen wonen, ex partners, nieuwe liefde zoeken enz. Soms duurt het na een verbroken relatie jaren voordat de liefde weer op uw pad komt en soms staat de nieuwe minnaar of minnares als na een korte tijd op de stoep. Met het stijgen van de leeftijd en een aantal mislukte relaties neemt ook het aantal mensen dat voorlopig, of definitief geen vaste relatie meer wil toe. Veel mensen die geen relatie hebben noemen zichzelf “happy singles”, maar uit ervaring weet ik dat dit regelmatig schone schijn is en een manier van zelfbescherming. Op deze site kunt u over al deze onderwerpen artikelen vinden. Ik wens u veel leesplezier, vriendelijke groet, Hein Pragt.
Beter echt alleen dan je alleen voelen
Het is beter om alleen te zijn dan samen met iemand die je alleen laat voelen, dat is de strekking van een Engelstalige spreuk die u in vele varianten op Internet kunt vinden. En hier zit meer waarheid in dan u misschien denkt. Een van mijn favoriete strips Sigmund had een vergelijkbare clou in een strip waar een zeer depressieve man met zijn vrouw in een supermarkt loopt en de man zegt dat hij de ultieme vorm van eenzaamheid kent, hij noemt het tweezaamheid. Helaas heb ik in dit soort relaties gezeten en weet uit eigen ervaring hoe erg dit is. Soms zijn relaties waarbij men samen in één huis woont zo uitgeblust dat partners niet eens meer enig respect voor elkaar lijken te hebben, men blijft bij elkaar onder dwang of op basis van dreigementen of angst, maar ondanks dat men een relatie heeft kan men zich ontzettend alleen en eenzaam voelen.
Daarnaast is er vaak de uitzichtloosheid die het nog erger maakt. Vaak is het lastig om uit een dergelijke relatie te stappen, bijvoorbeeld omdat de ander dreigt u compleet kapot te maken wanneer u gaat of u op uw verantwoordelijkheidsgevoel werkt. Toch komt er een moment dat welke dreiging dan ook minder erg lijkt dan de situatie waar men zich op dat moment in bevindt. Wanneer men dan weer echt alleen is kan dat enorm bevrijdend werken, er is weer hoop, er is weer een toekomst. Wanneer men alleen woont, kan men zich af en toe wel eens alleen of eenzaam voelen, maar de gedachte dat het nog veel erger kan, helpt tenminste mijzelf er snel weer bovenop. Soms is het gewoon beter om alleen te wonen, een eigen veilige plek te hebben waar je altijd op terug kan vallen. Alleen wonen wil niet zeggen dat men eenzaam is, men kan zoveel vrienden en vriendinnen hebben als men wil en ook is tegenwoordig een latrelatie, waarbij beide partners zelfstandig blijven wonen vrij normaal.
Dit in gedachten nemend is het niet zo vreemd dat nu mensen niet per se meer om economische redenen samen hoeven te wonen omdat men zich zelfstandig ook goed kan redden, dat zoveel mensen ervoor kiezen om alleen te wonen. Ik denk dat de meeste mensen graag een veilige plek voor zichzelf willen hebben, een plek die ze thuis kunnen noemen.
Mannen kunnen het ook prima alleen!
Ondanks dat veel mensen alleen wonen tegenwoordig bestaan er best nog veel vooroordelen. Zo is het bekende vooroordeel dat mannen niet goed voor zichzelf kunnen zorgen en dat het huis van een alleenstaande man een rommelige en vaak niet zo schone “mancave” is. Vooral vrouwen schijnen, ondanks alle emancipatie van deze tijd, vaak te denken dat mannen niet voor zichzelf kunnen zorgen, dit viel me bijzonder op toen ik al een paar jaar alleen woonde samen met mijn dochter die op de basisschool zat. Op een dag had ze een vriendinnetje gevraagd om bij haar te komen spelen en ik had dit met de moeder van dat meisje afgesproken. Om kwart over drie haalde ik mijn dochtertje uit school en de moeder van het meisje wilde even meelopen om te zien waar ik woonde. Dat vond ik prima en ze kwam ook even mee naar binnen en liet zich ontvallen, “zo, dat valt me reuze mee”. Ik wist niet of ik boos moest worden of dat het een compliment was, maar waarschijnlijk vond ze mijn huis nog redelijk netjes en had ze echt iets anders verwacht. Ik woon al jaren alleen en heb een schoon en opgeruimd huis, niet bacterievrij maar gewoon schoon en netjes. Een huis is wel een plek om in te leven. Ook kreeg ik eens een compliment op school dat ik het allemaal zo goed deed als alleenstaande vader en de vrouw zei er achteraan, “dat zie ik mijn man absoluut niet doen!”. Dit bevestigde mijn idee wat veel vrouwen nog steeds hebben van alleenstaande mannen, maar de emancipatie is echt verder dan ze denken, ook mannen zijn goed in staat om huishouden, werk en kinderen te combineren. Ik ben bang dat het idee dat mannen minder goed voor zichzelf kunnen zorgen dan vrouwen nog een tijdje nodig heeft om uit-geëmancipeerd te worden.
Wat betekent de term rebound relatie?
Wie weet heeft u wel eens gehoord van de term “rebound relatie”. De term rebound gebruikt men als iemand na een lange relatie heel snel weer in een nieuwe relatie duikt, meestal als vlucht om de pijn van het verlies te verzachten. Iedereen verwerkt een scheiding of verbroken relatie op zijn eigen manier, sommige mensen doen dit dus door onmiddellijk een nieuwe relatie aan te gaan, deze nieuwe relatie noemt men dan een “rebound relatie”. Linda de Mol gaf bijvoorbeeld in een openhartig interview na haar echtscheiding aan dat ze er bewust voor gekozen heeft de pijn te verdoven door ogenblikkelijk een andere relatie aan te gaan. Een rebound relatie wordt ook wel een tussenrelatie genoemd omdat het vaak geen lang leven beschoren is. Een rebound relatie geeft bovendien weer wat zelfvertrouwen en het idee dat men aantrekkelijk, sexy en gewild is. De nieuwe relatie is vaak het tegenovergestelde van de ex partner, zowel in uiterlijk als innerlijk, dus even iets geheel anders.
De nieuwe partner is vaak het “slachtoffer” van deze rebound relatie, deze denkt in een nieuwe relatie te stappen, maar uiteindelijk is het alleen een tijdelijke tussenrelatie en mag de nieuwe partner de scherven van de pas verbroken relatie bij elkaar rapen om daarna plaats te maken voor een ander. De relatie is ook vaak vrij eenzijdig, het draait allemaal om de partner met het liefdesverdriet. De nieuwe vriend of vriendin is goed om te zorgen dat men het leven weer op de rails krijgt, daarna laat men meestal de rebound partner vallen om weer verder te gaan met het leven of een nieuwe andere partner. Ook ik ben in mijn leven wel eens in deze valkuil gestapt, hoewel ik er achteraf geen spijt van heb gehad omdat deze relaties zelden saai waren te noemen. Wanneer u doorziet dat het om een rebound relatie gaat, kunt u ervan genieten met in uw achterhoofd de wetenschap dat het hoogst waarschijnlijk niet voor altijd en eeuwig zal zijn. Veel liefdesverdriet ontstaat uit verschillende verwachtingen van liefdespartners.
Wanneer men een relatie aangaat met iemand die net uit een echtscheiding of een verbroken relatie komt heeft men dus een grote kans in een rebound relatie terecht te komen. Soms is het zelfs zo dat men de nieuwe relatie aangaat voor men de oude verbreekt om steun te hebben bij het verbreken van de oude relatie en deze nieuwe relatie is dan alleen de opvang voor alle ellende en emoties. Vaak is de nieuwe partner een luisterend oor en steun en toeverlaat met als beloning een (seksueel) heftige relatie. Rebound relaties beginnen vaak heel onstuimig, vaak begint men na een paar weken als over eventueel samenwonen of trouwen. Er is vaak geen sprake van echte verliefdheid, meer een intieme vriendschap, die uiteindelijk op gebruik maken van de ander gebaseerd is.
In het geval van een echtscheiding, zeker als er kinderen zijn, kan een heftige rebound relatie nog meer olie op het vuur gooien en de emoties van de oude partner aardig op doen laaien en dit kan weer ernstige gevolgen hebben voor de afwikkeling van de oude relatie wanneer twee ex partners in een vechtscheiding belanden. Uiteindelijk zijn er dan alleen maar verliezers in deze situatie. Het aangaan van een rebound relatie kan het leed van de verbroken relatie verminderen maar uiteindelijk is het geen goede oplossing omdat het vaak meer stuk maakt dan het oplost. Uit elkaar gaan kost nu eenmaal pijn en verdriet en dat moet men gewoon ondergaan om er overheen te komen. Het niet ondergaan van dit verdriet betekent meestal gewoon uitstel, uiteindelijk zal het verdriet er toch een keer uitkomen. Het beste is toch om na een echtscheiding of verbroken relatie eerst de nodige tijd voor uzelf te nemen en te zorgen dat u uw leven weer op orde krijgt en de breuk verwerkt heeft.
Voor de partner die denkt zijn kans te slaan bij een net, of nog net niet, gescheiden man of vrouw kan ik alleen maar het advies geven: “weet waar u aan begint!”. Er bestaat een vrij grote kans dat u veel gaat investeren in een relatie en na goede diensten aan de kant gezet wordt voor de echte nieuwe liefde. Maar als u dit voor lief neemt kunt u ook genieten van een, vaak tijdelijke, onstuimige relatie. “Bezint, eer ge bemint” is hier duidelijk het motto.
Echtscheiding en alleen wonen.
Alleenstaande vrouwen met kinderen zijn in Nederland ruim in de meerderheid, ruim 80 procent van de alleenstaande vrouwen geeft aan kinderen te hebben, tegenover nog niet de helft van de alleenstaande mannen. Het lijkt er dus nog op dat de meeste kinderen na een echtscheiding nog steeds bij de moeder terechtkomen. In dat opzicht blijkt ook dat bij ruim 40 procent van de alleenstaande moeders wonen de kinderen thuis wonen en dat ongeveer 20 procent een co-ouderschap heeft. Ook ter promotie van het co-ouderschap wil ik hier op deze site graag meer informatie over bieden want door middel van co-ouderschap is de combinatie van werk en zorg vaak veel beter en met veel minder wederzijdse stress uit te combineren. Bovendien ben ik zelf sterk in de overtuiging dat co-ouderschap veel beter is voor kinderen dan wanneer één van de ouders de ploeterouder is. Helaas weet ik uit eigen ervaring dat inwonende kinderen de kansen op de liefdesmarkt behoorlijk kleiner maken.
Op dit moment leeft ongeveer 17% van de kinderen in een eenoudergezin en de meeste alleenstaande ouders (84%) zijn alleenstaande moeders. De meeste alleenstaande moeders en hun kinderen hebben tevens een inkomen dat onder de officiële armoedegrens ligt. Het alleenstaand ouderschap is geen eenvoudig opgave, men heeft geen partner die kan helpen in de dagelijks terugkerende verantwoordelijkheden die het opvoeden van kinderen met zich meebrengt, u krijgt geen echte rust of vakantie en als enige kostwinner zijn de financiële zorgen nog zwaarder. Het alleenstaand ouderschap is niet een en al ellende, ondanks alle problemen, heeft het alleenstaand ouderschap ook voordelen. Zo is het vaak het geval dat de ene ouder en de kinderen een hechtere band ontwikkelen dan in de meeste twee ouders gezinnen en het is vaal ook een nieuwe uitdaging waardoor u krachten en talenten ontdekt waarvan u niet wist dat ju ze had. Hierdoor kunt u door het alleenstaand ouderschap en de nieuwe uitdagingen ook een sterker, zelfstandiger en wijzer mens worden. Ook is het een geruststellende gedachte dat uit onderzoek blijkt dat kinderen die opgroeien in eenoudergezin meestal prima terechtkomen.
Mannen in de leeftijdgroep van 54 tot 75 staan er vaker alleen voor dan vrouwen als gevolg van een echtscheiding, terwijl in deze leeftijdsgroep vrouwen vaker alleenstaand zijn omdat hun man is overleden. Na een echtscheiding waar kinderen bij betrokken zijn vormen de vrouwen vaak een eenoudergezin, terwijl mannen alleen komen te staan. In 2002 waren er ruim 410 duizend alleenstaande ouders, 40 duizend meer dan in 1997. Onder hen zijn 65 duizend alleenstaande vaders en 345 duizend alleenstaande moeders. Het CBS verwacht een verdere stijging tot ruim 500 duizend eenoudergezinnen in 2020. Echtscheiding is de belangrijkste reden. Op 1 januari 2006 woonden in Nederland 400 duizend meer alleenstaanden dan tien jaar geleden. Nederland telt momenteel 2,5 miljoen alleenstaanden. Het aantal alleenstaande mannen tussen de 35 en 54 jaar is het sterkst gestegen. Ook onder vrouwen is het aantal alleenstaanden toegenomen. De toename van het aantal alleenstaanden heeft te maken met de bevolkingsgroei. Daarnaast lopen relaties sneller stuk. Jongeren kiezen er vaker voor om alleen te wonen. Twee derde van de alleenstaande mannen en iets meer dan een derde van de alleenstaande vrouwen is nooit getrouwd geweest.