Maand: augustus 2023

blog

Mijn autisme verhaal

Door aan maandag, augustus 21, 2023
autisme

Hoe meer ik lees over autisme en andere mensen met autisme leer kennen, hoe meer ik ook zie dat ASS een heel breed spectrum is en dat de indeling in drie niveaus ook erg kort door de bocht is. Daarnaast hebben veel mensen met autisme nog een andere “stoornis” erbij wat het allemaal niet makkelijker maakt om het te begrijpen. Als kind was ik een redelijk onbeholpen autist die de wereld om hem heen niet begreep en ook door anderen niet begrepen werd. In het kleine dorp waar ik opgroeide was ik dan ook al snel de dorpsgek. Ik had gelukkig wel een vrij hoge intelligentie en een behoorlijk doorzettingsvermogen.

Ondanks dat ik ook qua motoriek de nodige beperkingen had leerde ik door heel veel oefenen vrij goed orgel en gitaar spelen en dat zou mijn redding worden. Op mijn veertiende besloot ik dat ik toch nooit geaccepteerd zou worden door mijn omgeving, hoe ik ook mijn best deed. Ik besloot om dan maar bewust “anders” te zijn en mij een “persona” aan te meten die ik graag wilde zijn. Het anders zijn was niet meer iets dat mij opgelegd werd, maar waar ik zelf voor koos.

Dat maakte het niet altijd makkelijker, ik was nog steeds autistisch maar had ook een mateloze belangstelling in psychologie (ik wilde weten hoe mensen in elkaar zaten) en sociologie. Let op, ik wist toen nog niet dat ik autistisch was. Logica was iets waar mijn brein voor gebouwd was en ik probeerde alles om te zetten in logica, ik bouwde als het ware een enorme bibliotheek op in mijn hoofd van sociaal gepast gedrag en sociale situaties. Ik leerde ook om te kunnen praten over alles, zoals gevoelens en emoties omdat ik alles wilde leren en begrijpen. En ik las enorm veel boeken over bijna elk onderwerp.

Hiermee was ik in staat om redelijk goed te functioneren en de persona van de “late hippie” die ik me aangemeten had paste goed bij mij, maar desondanks bleef ik een eenling. Ik zei hiervoor al dat muziek mijn redding was, toen ik zestien was werd ik al meegenomen op het podium voor bruiloften en partijen en ondanks mijn enorme podiumangst die ik met diverse biertjes en sigaretten moest overwinnen, leerde ik om op het podium te staan en hoe ik me daar gedragen moest. Toen ik achttien werd kreeg ik de kans om beroepsmusicus te worden in een top-40 band en als muzikant mocht je wat excentriek zijn. Ik voelde me als een vis in het water, maar was wel erg naïef waardoor ik ook meermaals besodemieterd ben. Het muzikantenleven is heel mooi en avontuurlijk, ik heb veel dingen gezien en meegemaakt waar andere alleen maar van kunnen dromen, maar het is ook erg hard.

Op mijn twintigste kocht ik ook mijn eerste computer en dat sloot perfect aan bij mijn logica brein. Ook het feit dat ik hele grote complexe dingen als een soort grote plaat in mijn hoofd helemaal kon overzien en alle verbanden kon zien, maakte mij een goede programmeur. Dit deed ik naast mijn muziek, en toen ik op mijn vierentwintigste voor de zoveelste keer weer eens belazerd was, ging ik mijn ICT studie doen. Ik slaagde met allemaal 9+ en heb sindsdien altijd een goede baan in de ICT gehad. Ik besloot een zo normaal mogelijk leven te leiden, ik trouwde en kreeg kinderen en wist nog steeds niet dat ik hoogfunctionerend autistisch was. Pas toen ik eind vijftig was kwam het hoogfunctionerend autisme in beeld.

Ook nu nog heb ik een goede baan (en een zeer goed inkomen) waar men goed gebruik maakt van mijn autisme. Maar ik heb ook een lange geschiedenis van mislukte relaties en huwelijken, stressvolle banen, migraine, burn-out, heel veel onbegrip en vooroordelen en twee depressies achter de rug. Ik heb heel veel baat gehad bij cognitieve therapie en schema therapie om dingen voor mij duidelijk te maken. Ik hou van therapie die dingen logisch op een rijtje zet en duidelijk maakt. Maar uiteindelijk ben ik “trots” op wie ik ben en durf ik voor mijzelf op te komen. Toch moet ik nog elke dag voor mijn autisme knokken.

Ik snap dat lang niet elke autist (ja ik noem het zo) zelfredzaam is, integendeel, maar ik stoor me ook aan het over de hoofden heen praten van mensen met autisme wat als een bevestiging van het onvermogen overkomt. Ik kan me de boosheid van sommige mensen met autisme over “onbegrip” zo goed voorstellen, het is ook heel vervelend om telkens langs de lat van “normale” mensen beoordeeld te worden wat de eigenwaarde nog meer omlaag haalt. Hoewel ik ook maar één van de vele kleurtjes van autisme ben, heb ik ook nog genoeg om over te schrijven. In de strijd voor meer begrip en emancipatie van autisme.

Tot schrijfs, Hein.

Verder lezen
0
blog

Zoek de hond!

Door aan zondag, augustus 20, 2023
Hond

Mijn dochter moet vaak lachen als ik (pakweg eens per jaar) in een meer naïeve zorgeloosheid weer denk dat online dating misschien een goed idee is. Meestal duurt het geen maand voor ik weer volledig afgeknapt ben en ik weer weet dat de mismatch tussen wat ik leuk en aantrekkelijk vind en wat mij leuk vindt iets te groot is. Ik neem het tegenwoordig wel met een korreltje zout. Maar ik zie wel vaak jarenlang dezelfde gezichten opduiken en denk dan dat ik niet de enige ben die kieskeurig geworden is.

De tijd heeft ook mij niet altijd goed gedaan maar de dames ook niet, vaak had het “goede leven” ook voor hen wel zijn prijs. Maar een van de leukste spelletjes die ik voor mijzelf speel tijdens het “swipen” door de profielen is: “zoek de hond”. Ik ben geen fan van honden en dat geef ik in mijn profiel ook aan. Best veel vrouwen die wat ouder zijn hebben toch vaak een hond (of soms zelfs meerdere honden) als trouwe metgezel genomen en staan daar dan ook mee op de foto. Soms zie ik een voor mij aantrekkelijk vrouw en al “swipend” door de foto’s kom ik vaak een foto samen met een hond (of meerdere honden) tegen. Dan zeg ik lachen: “en ja…. daar is de hond!”.

En ik kan gelukkig goed om mijzelf lachen en accepteer dat ik eens in de zoveel tijd weer denk dat er ergens nog een leuke slanke, vrolijke, vriendelijke, levenslustige en optimistische dame rondloopt die mij ook erg leuk vindt. Dat laatste is ook erg belangrijk, ik weiger een relatie aan te gaan met iemand die mij “wel oke” of “kan er wel mee door” vindt, ik wens wederzijdse vlinders. Door mijn lichte vorm van autisme was ik vroeger soms wat naïef en te optimistisch bij het aangaan van relaties, het leven heeft mij van de nodige liefdespartners voorzien en door schade en schande heb ik veel geleerd.

Ik zou graag zeggen dat ik mijn rugzakje leeg had maar dat is zeker niet het geval, ik heb alleen geen enkele moeite om het te dragen. Er zit het nodige in maar het is niet te zwaar. Net zo goed als ik geen compromis als partner wil zijn, wil ik het zelf ook niet zo ervaren. Ik heb een bijzonder goed leven en ik zoek een leuke aanvulling, niet een nieuwe invulling. Ik heb regelmatig een luisterend oor en als ik soms de relatieperikelen van anderen hoor, voel ik me als alleenstaande erg bevoorrecht. Ook even letten op de “winkelende stelletjes” bij de AH zet mijn vaak wel even weer met beide voeten op de grond.

Zoals u waarschijnlijk al begrijpt zit ik weer eens in de “naïeve”  maand en probeer ik deze weer met de nodige zelfspot door te komen. Vaak weet je de uitslag al wel onbewust maar denk je toch weer “niet geschoten is altijd mis!”. Deze maand besteed ik er weer even wat geld aan, volgende maand besteed ik het weer lekker aan mijzelf. En zo gaat de optocht door de tijd gewoon verder, het leven kan een leuk feestje zijn, maar je moet inderdaad zelf de slingers ophangen!

Tot schrijfs, Hein.

Verder lezen
0
blog

Eerlijk profiel

Door aan vrijdag, augustus 11, 2023
eerlijkheid

Een tijdje geleden had ik een kleine discussie met iemand over mijn toenmalige dating profiel. Hij zei “je moet je profiel wat opleuken en niet zoveel vertellen over de dingen die vrouwen wegjagen!”. Ik keek hem met verbazing aan en zei: “wat heb ik daar aan als ik dan dates heb met vrouwen die totaal andere verwachtingen hebben?”. Hij zei: “als je ze eerste maar binnen hebt, dan draaien ze wel bij!”. Dit soort geneuzel is dus niet voor mij, ik ben licht autistisch (merk je normaal niet zoveel van) en hou niet van politiek geneuzel, manipuleren of spelletjes spelen, ik ben (soms iets te) eerlijk en oprecht.

Zo heb ik wel eens weggelaten in mijn profiel dat ik een parttime inwonende dochter heb, wat veel vrouwen doet besluiten om weg te klikken, maar uiteindelijk zul je het toch eens moeten vertellen. En als je dan al verwachtingen hebt opgebouwd van beide kanten is het een extra teleurstelling als de ander dan afhaakt. Ook kan ik wel verzwijgen dat ik hoogfuntionerend autistisch ben, en dat zal iemand de eerste tijd ook niet merken, maar in kleine dingen zal het wel duidelijk worden en dan is het maar de vraag of de ander met deze kwetsbaarheid om kan gaan. Ik wil ook nooit meer iemand die misbruikt maakt van mijn kwetsbaarheid of mij respectloos behandeld, dan kan ik beter vooraf duidelijk zijn.

Dit is waarschijnlijk ook de reden dat ik afknap op vrouwen die dominant gedrag vertonen, die manipuleren, het niet zo nauw nemen met de waarheid of die passief agressief zijn.  Maar ja, er zijn ook veel vrouwen van die al de nodige negatieve ervaringen hebben gehad en heel duidelijk uitstralen wat ze willen en niet meer willen, ook als een soort van zelfbescherming. Ze proberen sterk en onafhankelijk over te komen, maar dit heeft in mijn geval een totaal verkeerd effect. Wat is dan het nut van jezelf anders voordoen of presenteren dan je echt bent. Ik heb veel mensen in mijn leven telkens weer in dezelfde valkuil zien vallen, vaak omdat men zich toch anders presenteerde dan men eigenlijk was.

Natuurlijk probeer ik ook wel door de “opgeleukte” profielen heen te prikken maar alleen al de moeite die je daar soms voor moet doen is vermoeiend. Waarom niet gewoon eerlijk zijn en dan maar niet zoveel dates en niet zoveel aandacht. Als je dan wel eens aandacht hebt dan is de kans van slagen ook veel groter en bespaar je jezelf ook de nodige teleurstellingen achteraf. Iedereen heeft wat onhebbelijkheden en gekkigheid, ik heb sommige onhebbelijkheden en gekkigheid van mijn ex partners soms heel leuk gevonden. In de ideale wereld zou je iemand juist leuke vinden om zijn of haar onhebbelijkheden en gekkigheid en niet ondanks die onhebbelijkheden en gekkigheid.

Ik ga er altijd nog vanuit dat eerlijkheid je niet een enorme vriendenschaar oplevert maar wel een paar hele goede. Het is maar waar je voor gaat in het leven.  Ik ben ook eerlijk in mijn verwachtingen, soms vinden mensen het niet gepast dat ik aangeeft niet op mollig of dik te vallen maar juist op het tegenovergestelde. Ondanks dat uiterlijk voor mij best wel meespeelt val ik ook niet op mode popjes of uiterlijk vertoon, ik val meestal op wat meer meisjesachtige types. Ook hou ik niet zo van honden en daar ben ik ook maar eerlijk in, hoewel dan wel best veel vrouwen afhaken.

Ik leef een gelukkig alleenstaand leven, ik heb een goed gevuld leven en hoef geen liefdesrelatie om maar niet alleen te zijn. Een vriendin zei laatst: “als je dochter straks het huis uit is ben je echt alleen”, maar ik zie dat helemaal niet als probleem. Voor mij zou het nog een leuke aanvulling zijn, maar als het niet meer gaat gebeuren dan is het geen ramp. Vandaar dat ik ook erg eerlijk ben en als er  nog een speld in de hooiberg rondloopt dan hoop ik dat we elkaar nog eens treffen. Eerlijkheid boven alles, geen verwachtingen scheppen die je achteraf niet waar kunt maken!

Tot schrijfs, Hein.

Verder lezen
0