Ik mag dan licht autistisch zijn maar ik ben niet dom en heb best wel veel dingen door schade en schande leren doorzien. En één van de dingen die ik nu begrijp is dat mensen vaak iets zeggen, wat best logisch klinkt, maar wat eigenlijk een behoorlijk diepere onderliggende betekenis heeft. Zo hoor ik vaak vrouwen van mijn leeftijd klagen dat mannen geen commitment meer willen en alleen nog maar niet bindende relaties willen voor de leuke dingen. Maar ik heb er eens een beetje op doorgevraagd en dan begrijp ik het wel.
Ja, ook ik ben één van die mannen die geen behoefte meer heeft aan “commitment” want ik weet wat er vaak echter zit. Ik was, zeker door mijn autisme, vroeger vaak erg op de ander gericht. Ik wilde het gewoon goed doen en de ander in alle behoeftes te voorzien, in de hoop dat dit ook wederzijds zou zijn, wat meestal niet zo was. Dat maakte mij ook erg kwetsbaar voor emotionele manipulatie en emotionele chantage. Vaak is dit zogenaamde “commitment” het op een vrij ongezonde wijze voor elkaar krijgen wat men graag wil, door de ander op (emotionele) verplichtingen te wijzen en op het gevoel van verantwoordelijkheid te werken. De drang naar macht kan rare vormen aannemen.
In het verleden moest ik na mijn echtscheiding constateren dat een vriend van mij, die een wat lossere en luchtigere kijk op het leven had, na een avond stappen het bed deelde met een leuke vrouw en plezier had, terwijl ik met regelmaat de hele nacht een luisterend oor was voor alle problemen en drama in het leven van mijn “verovering”. Hij trok met zijn luchtige levensstijl ook vrouwen aan met een luchtige levensstijl en ik met mijn rustige zorgzame stijl vaak het tegenovergestelde. Natuurlijk leerde ik na een tijdje ook wel mijn lesje.
Nee, de meeste mannen van een zekere leeftijd hebben geen zin meer in drama en moeilijk doen, de meesten willen de laatste fase van hun leven nog gewoon leuk en gezellig doorbrengen en hebben hun portie “commitment” wel gehad. Er zullen zeker nog mannen zijn die geen problemen hebben met drama en problemen, maar probeer niet de mannen die dat niet meer willen te veroordelen of te bekeren, meestal hebben zij hun portie “commitment” al ruim gehad.
Wanneer je niet op een gezonde wijze een evenwichtige en gelijkwaardige relatie kunt hebben waarbij je beiden nog van het leven kunt genieten, dan hoeft het voor mij niet meer. Ik heb mijn voelsprieten voor drama en emotionele manipulatie erg uitstaan. Natuurlijk ontloop ik mijn verantwoordelijkheden niet, ik ben en blijf een zorgzame man, maar ik doe het nu omdat ik dat fijn vind en niet omdat ik ertoe verplicht wordt. Ik heb ondertussen ook geleerd om gelukkig te zijn zonder afhankelijk te zijn van een ander en kom niets te kort. “Liever rukken dan haar nukken” zei een Haagse vriend ooit tegen mij en hoewel het iets grof klinkt zit er wel een waarheid in. Als je gelukkig en tevreden leeft moet je de moeilijkheden zeker niet opzoeken. Carpe diem.
Tot schrijfs, Hein.
