Hier kunt u vragen stellen of reageren op het onderwerp thuisstudio en zelf opnames maken. Reacties zullen pas na goedkeuring geplaatst worden om de integriteit van deze site te waarborgen. Vriendelijke groet, Hein Pragt.

Hier kunt u vragen stellen of reageren op de gitaren pagina. Reacties zullen pas na goedkeuring geplaatst worden om de integriteit van deze site te waarborgen. Vriendelijke groet, Hein Pragt.

Hier kunt u vragen stellen of reageren op de muziek pagina. Reacties zullen pas na goedkeuring geplaatst worden om de integriteit van deze site te waarborgen. Vriendelijke groet, Hein Pragt.

Hier kunt u vragen stellen of beantwoorden of reageren op het onderwerp vriendschap met voordelen. Reacties zullen pas na goedkeuring geplaatst worden om de integriteit van deze vraag en antwoord sectie te waarborgen. Vriendelijke groet, Hein Pragt.

Hier kunt u vragen stellen of reageren op vragen of de pagina over het niet te snel opgeven van oude zekerheden als alleenstaand. Reacties zullen pas na goedkeuring geplaats worden om de integriteit van deze vraag en antwoord sectie te bewaken. Vriendelijke groet, Hein Pragt.

Hier kunt u reageren op het onderwerp: Emotionele duiveltjes

Hier kunt u reageren of vragen stellen over het onderwerp dating zestig plus. Reacties zullen pas na goedkeuring geplaatst worden ter bescherming van u en de andere bezoekers van deze site. Vriendelijke groet, Hein Pragt.

Hier kunt u vragen stellen of reageren op het onderwerp hedonisme. Vragen en reacties zullen pas na goedkeuring geplaatst worden om de integriteit van deze site te waarborgen. Vriendelijke groet, Hein Pragt.

Hier kunt u reageren of vragen stellen en beantwoorden over het onderwerp liefde en een jongere partner. Reacties zullen pas na goedkeuring geplaatst worden om de integriteit van deze pagina te blijven waarborgen.

Hier kunt u vragen stellen of reageren op het onderwerp denkfouten op deze website. Vragen en reacties zullen pas na goedkeuring geplaatst worden om de integriteit van deze website te beschermen.

Hier kunt u vragen stellen of reageren op het onderwerp introvert versus extravert.

Ik ben zelf senior met een redelijk rijk relatieverleden en de laatste jaren lijkt het steeds moeilijker om nog een geschikte liefdespartner te vinden. 1) De leeftijd speelt ook mee, ik ben er zelf ook niet knapper op geworden maar de meeste dames ook niet. Elkaar ook nog eens lichamelijk aantrekkelijk vinden is een stuk moeilijker geworden. 2) Daarnaast is het ook zo dat de meeste mensen met vallen en opstaan na een aantal relaties eindelijk een goede partner gevonden hebben. Wat er uiteindelijk overblijft zijn de moeilijkere gevallen (en daar reken ik mijzelf dan ook maar onder). 3) Wanneer men jong is past men zich nog makkelijker aan t.o.v. een liefdespartner, wanneer mensen ouder zijn is die wil om zich nog aan te passen aan een ander wat minder geworden. Om eerlijk te zijn heb ik zelf de moed (na een redelijk aantal teleurstellende dates) al meerdere keren opgegeven, net als een aantal vrienden die ook al langere tijd alleen zijn. Het heeft geen zin om de schuld bij vrouwen of mannen te leggen, er zijn gewoon niet zoveel, nog een redelijk aantrekkelijke, niet veel lijken in de kast hebbende, niet te veeleisende partners te vinden. Ik ben blij voor alle mensen die nog op tijd een goede levenspartner gevonden hebben en die gewend zijn geraakt aan elkaar eigenaardigheden en verval door leeftijd, op een bepaalde leeftijd is die kans nog erg klein. Cest la vie. Vriendelijke groet, Hein Pragt

Binnen deze rubriek kunt u vragen stellen of reageren op de pagina over kinderen op deze site.

Mijn geliefde echtgenote, met wie ik al meer dan 30 jaar ben, liegt met grote regelmaat over contacten met mannen. Het liegen en aandacht zoeken bij mannen heeft een aantal keren geresulteerd in iets dat je emotionele ontrouw zou kunnen noemen. Op 23 februari 2009 heb ik het volgende verhaal op dit forum geschreven: Overdrijf ik, dat is ook de vraag die al enige tijd bij mij bovenkomt en in deze dagen weer. Ik ben een kerel, en niet echt thuis in de wereld van emoties en ben zelf niet echt sociaal handig, ik vraag me af of ik overdrijf als ik zeg dat mijn vrouw emotioneel/virtueel is vreemdgegaan, en dat is de reden dat ik ons prive-geheim zomaar op dit forum dump. Ik heb wederom bij toeval ontdekt dat mijn echtgenote al een hele tijd mailt met een totaal onbekende man. Ze heeft hem ontmoet op een forum voor manisch depressieven. De inhoud van de mailtjes zijn vzv ik kan beoordelen, zeer vriendschappelijk van aard, virtuele knuffels en hugs vliegen over en weer, mijn vrouw wordt door de man zeer geprezen:... mag ik even uit m’n dak gaan, je bent een wereldwijf, ik weet dat je getrouwd bent, dikke kus, maar..., zo lief dat je aan mij denkt, ik moet erom huilen, je bent warm en sympathiek, veel liefs... verder vertelt hij intieme zaken van zijn vriendin, en dat ze tijdelijk uit elkaar zijn enz. enz. Mijn vrouw zegt dat het zijn voorstel was het privé mailcontact te beginnen maar het is mijn vrouw die elke keer enthousiast vroeg hoe het met hem is. Verder was het een hele klus om het boven tafel te krijgen: eerst botweg ontkennen, en daarna allerlei uitvluchten als privacy schending enz. Tussen ons tweeën was het niet geweldig de laatste tijd, en daar voel ik me wel schuldig over, dat was een gevolg van onenigheid over therapieën voor haar psychische problemen, reden waarom ze zich terugtrok op het forum en daar en tegen vrienden en bekenden van ons heeft ze zich voortdurend uiterst negatief uitgelaten over man en kinderen, daar ben ik al eens op aangesproken door een van hen. Iets dergelijks (stiekem mailcontact met andere man) heeft mijn vrouw eerder gedaan. Toen heeft ze me plechtig beloofd het nooit weer te zullen doen... Eerlijkheid en trouw zijn de basis voor een goede relatie, maar ik voel me diepgekwetst.... terecht? Bedankt voor het lezen en het meedenken! Dat was 2009. In 2004 had zij al eens een lange tijd emailcontact met een ex vriendje waarop ze vroeger hevig verliefd was. Lange emails, waarin ze haar hele leven besprak met deze man, die daarop weer zijn commentaar gaf. In 2013 vermoedde ik weer iets. Ze was veel met haar telefoon bezig, en toen ik haar eens vroeg of ik mee mocht kijken moest ze opeens naar de WC, waar ze, naar later bleek, alles had gewist. Ik heb nog het een en ander terug kunnen halen, en daaruit bleek dat zij wederom, deze keer via Wordfeud, een man had leren kennen. Via de Wordfeud chat en Whatsapp hadden ze elkaar vele ondubbelzinnige berichten gestuurd, waaruit bleek dat ze beiden hevig verliefd op elkaar waren geworden. Uit één bericht van deze man bleek dat mijn vrouw bij hem was geweest (200 km reizen), maar dat heeft ze stellig ontkend. Wat ik dus niet geloof. Verder schreef ze hem een aantal brieven waarin ze verklaart wat hij voor haar betekent, dat ze zich gestreeld voelt, en noemt hem lieve vriendbroer. En dat ze 22 jaar getrouwd is en in een kooi zit, en (citaat) ‘niet wist dat ze erin zat, en vond met veel strijd een manier om te leven met de man die ze zelf gekozen had’. Ai dat doet pijn na jarenlang het hele gezin draaiend te hebben gehouden omdat ze volgens haar tot niets in staat was, omdat ze volgens haar psychisch ziek was, waarvan achteraf bleek dat ze eigenlijk alleen maar aandacht wilde en zwolg in zelfmedelijden. Nog steeds hebben de oudsten en ik last van haar gedrag destijds, waaronder vele woedeuitbarstingen van haar. Ik heb haar in al die tijd altijd bijgestaan, ontzien in de huishouding, en haar begeleid en geholpen bij haar zogenaamde psychische problematiek. Het ontdekken van dit ontrouw resulteerde, net als in 2009, weer in een groot drama, door haar ten toon gespreid. Haar ouders hebben mij ooit eens gewaarschuwd hoe keihard ze kan liegen. Nou dat heb ik gemerkt. Alleen als ik keihard bewijs heb, erkent ze het ontrouw, tot die tijd ontkent ze het glashard. Volgens mij moet ik daarom bang zijn dat er nog veel meer is dat ik niet weet…. Complicerend is dat zij een bijzonder hartelijke en sociale vrouw is, en als zodanig door iedereen wordt behandeld. De schaduwzijde hiervan weet alleen ik. Door het ontrouw is onze relatie op een zodanige wijze beschadigd dat ik soms meen te bespeuren dat anderen vinden dat ik Els tekort doe. Ik merk dat ik soms kortaf ben, en bijvoorbeeld moeite heb om een afscheidskus/omhelzing te geven, vanwege die ontrouw. Daardoor krijg ik minder leuke reacties van bijv. vrienden, die mij om die reden beschouwen als lomp of bot. Daardoor heb ik nagenoeg geen vrienden meer, maar mijn vrouw wel. Dat zorgt bij mij weer voor een minderwaardigheidsgevoel en frustratie. Ik heb daar erg veel last van. Ik vind het moeilijk om van een vrouw te houden die van tijd tot tijd grenzen overschrijdt in het contact met allerlei mannen, en ondertussen gewaardeerd wordt om haar hartelijkheid enz. In al die jaren ben ik qua verwerking van het ontrouw eigenlijk geen steek verder gekomen, ook omdat het telkens weer gebeurt. De laatste tijd heb ik haar niet meer betrapt, maar ze heeft een nieuwe baan waarin ze, hoe is het mogelijk, alsof ze het zoekt, veel 1-op-1 contact met mannen heeft. Als ik haar vraag hoe die contacten verlopen, krijg ik weer ontwijkende antwoorden. Bovendien kloppen ze aantoonbaar niet. Van 2 mannen weet ik dat ze zeer regelmatig contact met hen heeft, en een stuurt haar per email, whatsapp en facebook regelmatig berichten. Zij zegt dat ze het niet zoekt, maar zij legt een zodanige belangstelling voor de ander aan de dag dat de ander graag de ruimte neemt om haar uitgebreid te antwoorden, en haar te bedanken en complimenteren. Daartegenover moeten vooral de oudste kinderen weinig van haar hebben, ook gelet op de tijd dat ze meende psychisch ziek te zijn, en alles in het honderd liet lopen. Naar mijn mening heb ik echt oprecht geprobeerd haar die aandacht te geven die ze nodig heeft, maar die ze steeds bij anderen zoekt. Ik blijk er echter niet in te slagen. Deze vrouw heeft verschrikkelijk veel aandacht nodig, die ik haar niet kan geven, bovendien blijft ze maar liegen. Bovendien blijkt elke keer weer dat meer loyaal is aan allerlei andere mensen dan aan haar echtgenoot en gezin... Tot zover. Ik zou graag willen weten wat jullie hier van vinden, en sta open voor tips. Ik ben langzamerhand radeloos, en merk dat ik het niet meer trek met deze vrouw. Maar ik wil niet scheiden, als was het alleen al omdat dat nog veel meer schade aan ons gezin toebrengt. Ik moet er niet aan denken dat ik dit ooit aan de kinderen (2 volw, 2 puber) zou moeten vertellen.

Hier kunt u een vraag stellen of reageren op het onderwerp nondualisme. Vragen en reacties zullen pas na goedkeuring geplaatst worden, meestal binnen een paar uur. Dit om u en de kwaliteit van deze site te bewaken. Vriendelijke groet, Hein Pragt

Hier kunt u vragen stellen of reageren op het onderwerp eerlijkheid. Reacties worden zo snel mogelijk, na controle op de site weergegeven. Vriendelijke groet, Hein Pragt.

Heb een nieuwe vriend het is nog in het begin stadium nu geeft hij aan dat ik dezelfde sks met hem moet hebben als dat hij met zijn laatste ex had, hier heb ik dus echt geen zin in, alleen het feit al dat hij zijn vorige sksleven met zijn ex in onze relatie brengt vind ik erg vreemd.

Hier kunt u reageren op het onderwerp: De evolutietheorie

Hier kunt u reageren op het onderwerp: Liefde en communicatie.

Goede dag . Ik zie en lees vaak tips en advies voor een vader met een puber die ADD heeft, of voor een man met een vrouw die ADD heeft en vaak het advies is van structuur geven etc. Maar wie o wie heeft tips / advies voor mij, omdat mijn vrouw met ADD de meeste opvoeding geeft aan onze puber met ADD. Ik wordt hier gek van.

Hier kunt u reageren, vragen stellen of beantwoorden over het onderwerp liefde en intimiteit. Reacties zullen pas na goedkeuring op de site geplaatst worden. Vriendelijke groet, Hein Pragt.

Hier kunt u reageren op het onderwerp van deze pagina!

Hoe kan ik eigenlijk uitleggen op een spreekbeurt wat de symbolen zijn van de Islam

Hier kunt u reageren, vragen stellen of beantwoorden over het onderwerp licht of milde vorm van autisme. Reacties zullen (meestal dezelfde dag) pas na goedkeuring geplaatst worden. Vriendelijke groet, Hein Pragt.

Hier kunt u reageren op het onderwerp: Gelukkig zijn. Alle vragen en reacties worden gecontroleerd voor ze geplaatst worden. Wanneer een vraag of reactie kwetsend, beledigend, neerbuigend, provocerend of grof taalgebruik bevat, zal deze niet geplaatst worden. Ook is het gebruik van websites adressen, email adressen en huisadressen alleen in overleg met de beheerder toegestaan om uzelf en de lezer te beschermen.

Ik wil graag een munachi amulet kopen

Beste lezer/Hein, Sinds September 2018 heb ik een relatie met werkelijk een prachtvrouw. Wij kennen elkaar reeds 5 jaar maar doordat ik nog getrouwd was en wij beide het christelijk geloof aanhangen was er geen sprake van enige zichtbare connectie. Ik ben in de loop van 2018 plotsklaps gescheiden en opende haar hart voor mij. Na prachtige weken waarin onze relatie intenser en intenser werd en wij ook toekomstplannen maakten (op haar initiatief), kreeg ik op zaterdag 15 december 2018 te horen in een persoonlijk gesprek in een cafe dat zij mij moest loslaten. Haar hart was plotseling op slot, zij zei dat zij versteend is en zo'n gevoel heeft zij nog nooit eerder gehad. Zij wil hier wel aandacht aangeven via de huisarts, maar wil mij niet aan het lijntje houden. Mijn mooie vrouw is 52 jaar en heeft een huwelijk van 20 jaar achter de rug waarin zij zich erg ongelukkig gevoelt heeft. Hierin heeft zij 5 jaar geleden mee gebroken en met 2 kinderen in de afgelopen jaren een huis gekocht en haar leven heeft opgebouwd. De kinderen gaan nu het huis uit en vond zij het fijn om een maatje om haar heen te hebben. Mijn beeld is nu dat de afgelopen weken te heftig voor haar is geweest waardoor zij op slot is geraakt en besloten heeft om het contact met mij te verbreken. Vriendschappelijk contact lukt ook niet omdat zij afgelopen dinsdag toch aan heeft gegeven dat zij alle contact tussen ons wil verbreken en dat zij alleen wil onderzoeken wat er nu met haar aan de hand is. Ik vermoed dat zij aan bindingsangst leidt (zij zelf heeft dat nog niet door maar geeft wel aan dat haar huwelijk haar wellicht beschadigd heeft) en gezien de ervaringen die ik hier lees heb ik niet de juiste stappen gezet waardoor ook de vriendschappelijk contact verbroken is. Ik heb nl. aangegeven hoeveel zij voor mij betekent omdat ik haar het vertrouwen wilde geven dat zij de ware is voor mij. Dit heeft tot gevolg gehad dat zij dus nog meer op slot is komen te zitten. Ik vind het waard om alles te doen om een liefdevolle relatie met deze vrouw op te bouwen, maar ben nu vertwijfeld wat wijze stappen zijn. Dingen waaraan ik zit te denken: 1. Haar de komende maand met rust laten en daarna via whatsapp vragen hoe het gaat om daarmee een eerste contact te bewerkstelligen; 2. Haar hartsvriending inschakelen (lid van de gemeente), ik ken haar ook en met haar de situatie bespreken; 3. ???? Wie kan mij raad geven hoe deze vertwijfelde man toch in contact kan komen met deze mooie vrouw, zodat wij samen oud mogen worden in welke vorm dan ook.

Ben een geschieden vader met 2 kinderen van 13 en 16 en heb een relatie met een lieve gescheiden vrouw met 2 jongere kinderen (5 en 7). Tijdens de scheiding ben ik bij haar gaan wonen op 1 uur afstand van de woonplaats van mijn kinderen/ex. Na een moeizame start (mijn kinderen wilde in eerste instantie niet komen). Gaat het nu veel beter, mijn dochter komt om het weekend maar mijn zoon komt nog steeds niet of nauwelijks (baantje op zaterdag, vrienden en hij geeft aan dat hij niets te doen heeft in die nieuwe woonplaats) De weerstand van mijn kinderen begrijp ik! Zelf ga ik doordeweeks 1 middag avond naar het huis van mijn ex waar ik kook en bij de kinderen ben. Mijn vriendin is heel goed voor mijn kinderen, met mijn dochter is er echt een klik, met mijn zoon heeft ze niet echt de kans om dit op te bouwen. Nu zit ik met het volgende, ik zou dolgraag samen met mijn vriendin een groter huis kopen om zo ook plaats te bieden voor alle kinderen. Zij heeft de kinderen altijd in het weekend en ik om het weekend. Mijn dochter en zoon hebben meermaals aangegeven dat ze liever hebben dat ik in de woonplaats kom wonen bij hun in de buurt. (Mijn dochter wil graag meer bij mij zijn en de mogelijkheid hebben om na school ook langs te komen) Mijn zoon zou ik graag meer zien dan nu het geval is. Ik balanceer tussen 2 keuzes die bepalend zijn (tenminste zo zie ik het) voor de toekomst. Ik denk erover om terug te gaan en de komende jaren (tot mijn dochter 18 is) te zorgen dat ik in de buurt ben. Dit betekent dat de relatie eindigt, mijn vriendin heeft altijd aangeven dat ze niet wil latten. Ze doet ook veel moeite om na te denken over alternatieven (mee verhuizen naar mijn oude woonplaats bijv. maar dit gaat ivm leeftijd en co-ouderschap niet/lastig). Zelf zou ik wel kunnen latten en de komende jaren overbruggen maar dat is geen optie voor haar. Ben bang dat als ik een huis koop samen met mijn vriendin dat de band met mijn kinderen alleen maar minder wordt (ook mijn dochter gaat straks een bijbaantje nemen, heeft sporten en vriendinnen) dit is iets waar ik wakker van lig. Heeft iemand advies of handvaten om een keuze te kunnen maken?

Ik heb een prachtig, antiek beeld gekocht van Notre Dame de Victoires. Als ik hierop google krijg ik allemaal gelijksoortige beelden te zien, maar ik kan nergens de symbolische betekenis van dit beeld vinden. Weet intussen wel dat ze is gewijd aan de overwinning op de Turken bij Lepanto in 1571 maar zou graag wat meer achtergrond van het beeld zelf willen weten. Dank!

Mijn kleindochters van 11 en 15 jaar worden niet op de uitvaart van hun stiefoma uitgenodigd. Ze kennen elkaar al drie jaar en hoewel de familie zeer formeel is hadden ze een goed contact. Mijn dochter is er zeer verdrietig over. Wat te doen, moet ook zij niet gaan?

Ik wil een tatoo laten zetten, een symbool met als betekenis: Respect voor elkaar, respecteer elkaar of 'laat een ieder in zijn of haar waarde' Wie kan mij daarbij helpen?

Hier kunt u reageren op de pagina over mediteren, een vraag stellen of een reactie geven op een vraag. Let op dat elke reactie pas binnen 24 uur geplaatst zal worden na goedkeuring. Vriendelijke groet, Hein Pragt

Ik ben een man van net over de veertig en ik heb mijn hele leven al meer vriendinnen dan vrienden. Ik ben ook altijd een vriend en bijna nooit een minnaar want als het op een luisterend en begripvol oor aankomt ben ik altijd te vinden, maar wanneer het op een minnaar aankomt gaan ze altijd weer naar de klootzakken die ze misbruiken, mishandelen en besodemieteren en dan komen ze bij mij weer uithuilen. Telkens waarschuw ik ze dat ze de verkeerde mannen uitzoeken, maar ze trekken telkens weer naar deze mannen toe. En ik ben dan een lieve, begripvolle man die al jarenlang geen liefdespartner meer kan vinden. Soms heb ik mijn buik er een beetje vol van en denk ik dat ik ook maar een beetje meer de egoïstische klootzak moet uithangen om aan een vrouw te komen, maar dit idee staat me heel erg tegen. Waarom vallen veel vrouwen toch op die klootzakken terwijl er best veel leuke lieve mannen rondlopen. Ik vraag het wel eens en ik krijg er geen goed antwoord op. Wie weet kan hier iemand mij dit uitleggen. Groet, H.

ik heb in de vorm van een gesneden hand in hout en is vijf cm hoog in hout gesneden graag een antwoord

Ik heb onlangs een kruis geërfd, dit kruis bevat een soort A aan de linkerkant van het kruis en een soort W aan de rechterkant. zou iemand mij kunnen vertellen wat deze tekens betekenen?

Mijn vriend is al zijn hele leven chronisch depressief. Sinds 2 jaar zit hij in een diep dal en wordt behandeld bij dagbehandeling. Hier denken ze wellicht aan borderline. Mijn vriend heeft geen vrienden, en heeft nu een leuk meisje leren kennen waar hij intensief contact mee heeft terwijl hij daar normaal geen puf voor had. Dit contact is erg belangrijk voor hem en hij geeft aan hier erg behoefte te hebben. Zo erg, dat dit contact belangrijker is dan zijn relatie met mij. Herkennen mensen dit?

Hoi allemaal, Ik wil graag mijn verhaal kwijt en vraag mij af of dit iets met borderline te maken kan hebben. Ongeveer 3 jaar geleden kreeg ik een nieuwe relatie met een meisje die ongeveer 10 jaar jonger was dan dat ik ben. Zij woonde op kamers en in het begin was ze heel liefdevol en was helemaal verliefd op mij en de sks was geweldig! Na een paar maanden gingen we naar de kroeg en leerde zij een andere jongen kennen tijdens het roken. Ze voelde zich altijd alleen en had niet echt veel vrienden. 2 vriendinnen waar ze goed mee overweg kon. Nu had ik er geen moeite mee dat ze andere mensen wilde leren kennen, maar de setting waarin baarde mij stiekem zorgen. Ze sprak met hem af en loog dan dat ze met haar vriendinnen was. Tot ik zo achterdochtig werd dat ik haar ging controleren en erachter kwam dat ze bij hem was. Ze zei dat dat kwam omdat ik het anders niet goed zou vinden maar dat het gewoon vriendschappelijk was... heb haar toen voor de keus gesteld je kiest voor mij of hem. Ze koos mij. In de periode daarna hebben we hele heftige ruzies gehad en heeft zij mij echt over mijn grenzen laten gaan, ik sloeg een kast kapot en heb haar in die tijd ook een fikse tik verkocht... schaam mij hier diep voor en ben nog nooit zo boos geweest als in die periode. Mensen die mij kennen zeggen hij boos??! Dat gebeurd zelden... in onze relatie was het meer regelmaat dan wat anders. Op dat moment was ik zelf bezig een huis te kopen, woonde zelf ook erg klein op dat moment. Vanwege vorige relatie. En wilde zij in de tussentijd haar kamer opzeggen en bij mij komen wonen, prima zei ik doen we. Op de dag van opzegging van haar kamer kom ik erachter dat ze met mijn beste maat vreemd is gegaan... alleen zoenen is wat beide zeggen, en heb ik haar weer vergeven omdat ik dacht van ja ze heeft een moeilijke tijd achter de rug en hij heeft misbruik gemaakt van de situatie. Heb toen voor haar gekozen... De eerste vakantie die wij hadden was ook geen succes heel veel hevige ruzies en geen pretje, ondertussen was de sks ook tot heel weinig gezakt en intimiteit wilde ze amper. Ik ben in 3 jaar tijd nooit tegen haar aan in slaap gevallen, ze wilde dat niet en andersom wilde ze ook niet. Knuffelen, als ik dat wilde werd ze boos. Een aantal keer heb ik de stekker eruit getrokken en toen begon ze zielig te doen en soms zelfs te dreigen zichzelf wat aan te doen en probeerde mij altijd met sks over te halen haar terug te nemen. Uiteraard hapte ik... telkens had ik weer de hoop dat het beter zou worden. Ze heeft veel meegemaakt in haar jeugd, geen liefdevolle ouders/ geweld, is verkracht etc etc. We gingen vaak weekendjes weg en leuke dingen doen, maar tijdens het weg zijn wilde ze eigenlijk nooit sks. En vond dat ik zeurde terwijl thuis was het er ook amper, misschien als ik heel veel gelukt had 1x in de week maar over het algemeen minder. Toch nam ik genoegen ermee want ik hield van haar. Ik kreeg ook nog de verwijten dat het aan mijzelf lag en ik geloofde dat ook echt. Ze zei anders ga je hulp zoeken, dat heb ik toen gedaan en kwam tot de conclusie dat er niks mis was en of we samen op gesprek konden komen, dat is 1x gebeurd en toen had ze er geen behoefte meer aan. De volgende vakantie was qua ruzies een stuk beter maar qua intimiteit ook helemaal geen. Thuis gekomen hadden we weer fikse ruzies maar minder heftig dan in het begin. Maar op een gegeven moment was ik er zo klaar mee dat ik de relatie weer verbrak maar nu wel echt serieus, mijn huis was net gebouwd en we woonden er net en ik was het zat. Op dit moment is ze echt vertrokken naar haar ouder en daar 3 weken geweest, bijna elke dag had ze wel een reden om langs te komen. En de situatie bij haar ouders was ook erg slecht, dus uiteindelijk toch weer met mijn hand over het hart gestreken en weer geprobeerd. Daarna ging het een periode eigenlijk best goed en begon ik hoop te krijgen. Hetgeen wat ik wel miste was het knuffelen en de sks was nog steeds karig. Als ik daar wat van zei wilde ze er wel aan werken, maar oo een gegeven moment kreeg ik er de schuld van te weinig initiatief. Maar goed als ik het initiatief nam werd ik heel vaak afgewezen en dan probeerde ik het max 2x per week. Dus begon ik het eigenlijk weg te cijferen, ze liet op een andere manier wel merken dat ze om mij gaf gaf ze aan, ik kreeg idd regelmatig een kleinigheidje en ze dacht bij alles wat ze deed en kocht aan mij. Maar weinig ruzies dat was mij al veel waard. Afgelopen zomer zijn we samen op een verre reis geweest en dat was super ondanks dat we geen enkele keer sks hebben gehad. Wel begon ze er toen over dat ze kinderen met mij wilde en of we het zouden gaan proberen thuis. Ik dacht (dom) misschien is dit het en ik was er op dat moment eigenlijk wel aan toe. Dus ik stemde in. Zo gezegd zo gedaan en ze stopte met de pil en hadden het al een aantal keer geprobeerd maar nog heen succes. Zij was wel een stuk gelukkig zo het leek. En ik stond er op dat moment eigenlijk echt achter. Maar na 1,5 maand ging ze naar de huisarts en moest ze aan de antidepressiva en zou ze hele heftige therapie krijgen om haar verleden te verwerken, had ze ooit al gehad voor onze relatie maar heeft dat abrupt afgebroken. Op dat moment besloten we onze kinderwens op hold te zetten. Een paar weken later laaiden onze ruzies weer op en was ik het op een gegeven moment echt zat, en zei ik dat we moesten praten, ze was het met mij eens. Ik zei dat ik wilde stoppen met onze relatie en zij stemde in en zou bij en vriendin gaan wonen. Of ik haar nog wel kon helpen met wat geld en spullen. Ze verdiend zelf niet zoveel en weinig spaargeld. Dus we spraken af dat ze rustig de spullen kon ophalen en we het er over zouden hebben. 2 weken lang is ze een aantal keer langs geweest voor spullen en vroeg ze of ik nog wat geld wilde bijdragen. Uiteraard heb ik dat gedaan omdat ik het beste gunde. Iets later kom ik erachter dat ze al een nieuwe relatie heeft... met iemand die nog ouder is en al 2 kinderen heeft... ondank dat ik er echt klaar mee was steekt het mij wel erg. Helemaal dat ze zielig deed en spullen en geld vroeg, terwijl ze al een nieuwe vriend heeft. Mijn vader zei tegen mij wees maar blij want anders had je haar nog teruggenomen en misschien heeft hij idd gelijk. Toch snap ik het allemaal niet, eerst wil je kinderen met mij en 2,5 maand later heb je een ander. Dit heeft de deur voor mij wel serieus dichtgegooid maar doet wel pijn. Ergens heb ik het idee dat als de nieuwe verliefdheid over is en ze tot zinnen komt en merk dat ze het eigenlijk heel goed had ze wel weer met hangende pootjes terugkomt. Maar dit keer trap ik er niet in, ben het aan het afsluiten en kom steeds meer tot de conclusie, dat ik veels te makkelijk ben geweest en het eigenlijk al had moeten verbreken na de eerste maanden. Nu vraag ik mij wel af of dit met borderline te maken kan hebben. Bedankt voor het lezen van het verhaal. Groeten R.

Hai,hai, Momenteel zit ik met een behoorlijk probleem. Sinds 5 jaar heb ik een lat relatie, in mijn ogen de leukste, mooiste, liefste man van Nederland ). Tot nu ( Sinds maart dit jaar is mijn zoon van 2 weer (tijdelijk)thuis komen wonen ivm relatiebreuk. Hier is mijn vriend het totaal niet mee eens, vind dat hij weer op zichzelf moet gaan wonen. Dit laat hij vooral non-verbaal merken. Minder apjes tussendoor, minder bellen, minder knuffelen, neg houding etc. Op het moment dat ik er inhoudelijk op in wil gaan wordt hij boos en geeft steevast als antwoord: jij jou leven, ik mijn leven. Ik wil niks te maken hebben met jou thuissituatie. Op de vraag wat nu maakt dat hij het niet mee eens is krijg ik niet echt antwoord. Hij ' heeft niks' tegen mijn zoon. Het lijkt op ' a men's struggle'?Mijn zoon werkt full-time, sport veel en heeft een prima sociaal leven. Ik houd verder weinig rekening met hem, hij leeft zijn leven ik het mijne. Ik heb als ultimatum gesteld tot volgend jaar maart. Al met al ben ik de discussies waarin we geen steek verder komen moe. Ik zit wat dat aan gaat in een impasse. Hoe moet ik hier in hemelsnaam mee omgaan?? vr. groet Loes

Ik en mijn man zijn al reeds meer als 10 jaar samen, zo goed als elkaars 1ste liefde ook. (Hij is 28, ik 27jaar) samen hebben we een zoontje van bijna 3 jaar. Onlangs heeft hij een vouw leren kennen op een opleiding. Toen de opleiding bijna rond was, zijn ze met zijn allen iets gaan drinken. Na het eten & drinken zijn ze naar een danscafe getrokken en hebben ze liggen dansen met elkaar. Allebei ook redelijk dronken en dan is het allemaal veel plezanter natuurlijk. Ze zijn verliefd geworden op elkaar (zij heeft ook een relatie van meer als 10jr) ik ben daar heel stom achtergekomen via berichten. (Wat ze naar elkaar stuurden, was echt niet leuk om te lezen) Hebben even op het punt gestaan om uit elkaar te gaan (langs zijn kant) Na veel dagen en uren te praten heeft hij wel ingezien dat hij mij niet kwijt wil.. We hebben zelf beseft dat we echt in een sleur zaten, ik die enkel ‘mama’ was er niet meer was voor hem zoals vroeger. Maar mijn vertrouwen is wel enorm geschaadt. Hij stuurt ook nog bijna elke dag met haar, maar zegt dat hij er niets meer voor voelt. En ik moet hem er vrij in laten, want hij zou niets doen om mijn vertrouwen te schaden. Ikzelf zit elke dag met zoveel emoties, wil continu bevestiging krijgen van hem terwijl hij wat meer ‘ruimte’ wil. Hij zegt elke dag dat hij me graag ziet, maar blijft er wel met sms’en terwijl hij weet dat ik me daar echt niet goed bij voel. Hij heeft met haar over mij gepraat, over ons maar ook soms gewoon de stomste dingen. Vraagt hoe het met haar is en andersom. Ik moet het allemaal niet persoonlijk nemen, dat het spannend maar onschuldig is. Maar in mijn ogen is dit nooit onschuldig geweest. Er is niets fysiek gebeurd, zelfs niet gekust. En toch, voel ik me ‘bedrogen’.. Moet zelfzeker zijn, hem laten doen. Maar dit is elke dag een gevecht met mezelf 😔 Hij wil een ‘openere’ relatie, en ik weet niet of ik me daarbij goed bij ga voelen. Hij heeft er onlangs zelfs met afgesproken terwijl hij zij dat hij iets ging drinken met vrienden. Hij zei dit om me te beschermen, dat ik dan enkel me zot zou maken die dag. En dat is waarschijnlijk wel zo, maar dat neemt niet weg dat hij dit achter mijn rug om heeft gedaan. Wat moet ik nu? Wordt zot van mezelf, moet elke keer men gedachten verzetten of ik denk aan niets anders. Als zijn gsm gaat, denk ik direct ‘dat is zij’ of als hij iets zegt over iets stom, gaan mijn gedachten direct naar haar omdat ik heb gelezen dat hij dit tegen haar ook heeft gezegd. Hem lijkt het niets te doen, hij blijft gewoon zijn gangetje gaan. En ik, ik ga kapot vanbinnen. Hij wil er vrienden met blijven (dat zijn we ook niet gewoon vrouwelijke vrienden vr hem/mannelijke vr mij) maar ik blijf steeds denken dat er meer achter zit. Iemand die hier ook ervaring met heeft, tips of tricks? Ben gewoon even radeloos...

Mijn vrouw is een soort heler, geeft energetische massage. Aan vrouwen. Of dat dacht ik toch. Onze relatie is niet de beste, zij heeft de alternatieve levenswijze en ik eerder conservatief. Dat leidde vaak tot conflicten. Maar we hielden van elkaar, en we hebben kinderen. Een tijdje terug zei ze me dat er een politieagent die ze kende van vroeger aan school stond. Hij was heel hartelijk met haar, kus op de wang, lieve woorden en zo. Een week of 2 geleden ging ze weer massage geven aan een vrouw. Terug gekomen zei ze dat ze bij een man was geweest, en die had haar aangeraakt. Op het been, gewreven. Ze heeft stop gezegd en is naar huis gekomen. Ze zei dat ze erg opgewonden was erdoor. Ze wou sks. Na wat praten bleek dat het om de politieagent te gaan. Ik vroeg of ze er veel contact mee had, nu nog? Neen, alles gestopt. Naderhand zeize wel contact en dat ze er verliefd op was. Daar na zei ze dat ze er verliefd op kon worden. Na een dag of 3 blijkt het een echte vrouwenzot te zijn, en zij stopt de contacten. Ze wil er zogeheten niets van weten, nu ze weet dat hij enkel sks wou. Er is niets gebeurd maar ik voel me nu 2e keus. Als de man het anders had aangepakt weet ik het niet. Ik vertrouw haar niet meer. Ze laat me ook de communicatie niet zien tussen hen. We hebben kinderen. Ik heb veel zin om haar te laten zitten. Ik heb haar stevig aangepakt, verbaal, en de politieagent heeft een klacht aan zijn broek omdat hij in uniform zijn veroveringen doet. Zij voelt zich niet goed bij de klacht en wil ze zien ik denk echter dat zij gestuurd wordt door hem, ook al zegt ze dat ze er geen contact meer mee heeft. Wat doe ik hiermee? Ben ik te streng if maak ik me terecht zorgen?

Veel dingen kloppen. Ik denk wel dat je hier enkel focust op iemand met 100% ADHD. ADHD en ADD zitten in hetzelfde spectrum als autisme. Een combi van de 2 zie je dan ook veel... maw niet iedereen met ADHD raakt altijd zijn/haar sleutels kwijt of is altijd te laat. Besef ook dat iemand met ADHD vaak erg goed is in het aanvoelen van iemand anders gevoel. Ik durf zelfs te stellen erg empathisch. Meer dan mensen zonder ADHD. De voorbeelden dat iemand zo ff voor een paar uur is verdwenen heeft vaak te maken met het snel ECHT contact kunnen maken met jan en alleman. Iets wat de partner juist zou moeten bewonderen! Ongeacht wat de initiële reden was dat de persoon de deur uit ging, want ik kan je garanderen dat als iemand met ADHD zich daar dan ook maar 80% voor inzet dan maakt die persoon het dubbel en dwars weer goed.

Oei, heb hier zowat het hele verhaal gelezen. Zo herkenbaar. Schrik er gewoon van. Relatie van bijna 11 jaar achter de rug met een vrouw die vele kenmerken in zich heeft van BL. Heb me er nooit zo in verdiept, maar ik werd hier door enkele mensen op gewezen. Doe ik t nou zo verkeerd dacht ik vaak? Ben ik dan echt zo slecht? Ik ben kapot van de breuk, maar moet rustig blijven. Céline..

ik heb 7 jaar een relatie gehad met een iemand met Bordeline. Aantrekken en afstoten. De ene dag ben je de beste de andere de slechtste! Discussies waar je mee moet omgaan en de rest wat je leest heb ik allemaal beleefd. ik heb enorm aan mijzelf getwijfeld doordat zei precies weten hoe ze je klein kunnen krijgen. door mijn eigen kinderdrama's te hebben opgelost kon ze geen vat meer op me krijgen en dan zijn ze gevlogen. Heeft me zaak en huis gekost en nog hou je van ze. Iedereen die je spreekt zegt afblijven en nooit meer terug. Je moet echt afkicken van een Bordeliner en ontzettend sterk in je schoenen staan om je grenzen weten te bewaken. Ik heb er van geleerd om juist je gevoel te volgen en als die bij iemand zegt klopt niet! Geloof daarin en hoe mooi ze zijn! Ze brengen je rechtstreeks de afgrond in en het je vertrouwen wordt enorm beschadigd. Sluit zoveel mogelijk af en ga er niet meer achteraan. Als ze opstaan en de deksel op hun neus echt krijgen in het leven heb je geluk.. Maar laat je toekomst en leven niet van hun afhangen groet en geluk, Rover

Even voor de goede orde, ik ben een gezonde slanke man van 60 die zich altijd goed verzorgd heeft. Ik zoek ook een vrouw die een gezonde levensstijl heeft en heeft gehad. Ik schrijf me in op relatieplanet en zoek op vrouwen binnen mijn regio van 55 tot 65 jaar en zie dat ik 1500 resultaten heb. Ik filter op niet roken en er zijn nog 1100 over, zijn er echt zoveel mensen die nog roken? Omdat dit nog veel is vul ik bij lichaamsbouw wat vier keuzes heeft, slank en normaal in. Blijven er 15 resultaten over. Zit zegt genoeg, ik ben heel snel weer vertrokken. Ik ben bang dat de spoeling erg dun is geworden...

Mooi verhaal, ik zit nu in een periode van erge stress en ik merk dat ik een extreem kort lontje heb. Soms schrik ik van mijn eigen reacties, vaak is het inderdaad zo dat iets wat ooit gebeurd is wat achtergelaten heeft wat niet opgelost is. Een kleine boosheid die ik onderdrukt heb maar wanneer nu bijna hetzelfde gebeurd lijkt het extra hard aan te komen en komt nu de boosheid er wel uit. Dit veroorzaakt trouwens nog meer stress, ik heb het idee dat ik in een cirkel ronddraai. Vond op uw pagina niet direct een oplossing, maar bedankt voor dit inzicht. Groet, Ben.

Je krijgt waar je om vraagt, hoger opgeleide vrouwen hebben vaak een goede baan, zijn zelfstandig en mondig. Dus achteraf niet klagen dat de vrouwen daar meer eisen hebben. Wat me wel opvalt is dat veel vrouwen op ematching een geweldig leuk leven hebben met nog een beetje ruimte voor een partner ernaast. Men wil zeker niet "wanhopig" of te happig overkomen. Ook vond ik het grappig dat een dame met een hoge functie die waarschijnlijk gewend was om alles te plannen als een project, ook het vinden van een liefdespartner als project aanvloog. Stat 1 - elkaar ontmoeten en leuk vinden. Stap 2 - een vriendschap opbouwen en zien of er liefde ontstaat. Stap 3- een relatie beginnen als dat er in zit. Voor mij is verliefdheid niet iets dat te plannen is, het overkomt je bij de eerste ontmoeting of niet. En ik ben geen puber meer, ik ga / wil het niet meer voorzichtig aan doen. Vriendelijke groet, Hein Pragt.

U geeft aan dat u goede ervaringen heeft met de site ematching, ik heb er juist slechte ervaringen mee. Ik ben nog geen andere datingsite tegengekomen waar vrouwen zoveel eisen hebben. Ik was er na de proefperiode ook snel vertrokken. groet, HB.

Hey. Ik wil je laten weten dat het WEL kan werken tussen 2 borderliners. Borderline is een stempel en maakt niet het individu! Elk persoon heeft zijn eigen coping om het hoofd boven water te houden. En het klopt dat de coping kan botsen binnen een relatie. Maar zie het als coping en niet de persoon zelf. Dan ga je elkaar beter leren begrijpen en leer je beiden te voelen waarom de persoon doet zoals diegene doet. Daarnaast helpt het ons beiden in behandeling te zitten en ons eigen traject te volgen. Want uiteindelijk heeft iedereen zijn eigen geschiedenis waarmee het gevecht aangegaan moet worden. Dan komen de inzichten en begrip en langzaam een herstel naar beter. Wij hebben juist erg veel steun aan elkaar ondanks dat we andere patronen hebben. Ook ondanks de patronen die lijnrecht tegen over elkaar staan. Ik omarm juist het feit dat we de heftigheid van emotie delen en dat de rest in proces is.

Deze reactie prikkelt mij een beetje, ik denk dat veel mensen als ze wat ouder zijn en wat langer in een relatie zitten iets beter weten wat ze wel willen en wat ze niet willen, ik denk dat de tem veeleisend een beetje gekleurd is. Dat oudere vrouwen per definitie saggerijnig zijn is totaal niet mijn ervaring. En ik heb nog best wat lol met vijftig plus dames, maar het kan zijn dat in uw geval de lol er na zoveel jaren wat af is. Ik denk persoonlijk dat uw wensen weinig met een wel of niet jongere vrouw te maken hebben en dat u dezelfde dingen ook bij een wat oudere vrouw zou kunnen vinden. Mijn ervaring is wel dat oudere vrouwen beter weten wat ze wel en niet willen, maar dat gaat ook voor oudere mannen op. Vriendelijke groet, Hein Pragt

Misschien vallen veel wat oudere mannen op jonge vrouwen omdat veel oudere vrouwen maar al te vaak veranderd zijn in saggerijnige veeleisende vrouwen waar niet veel lol meer mee te beleven valt. Dan verlangen mannen snel weer terug naar de wat meer vrolijke, levenslustigere en minder moeilijke jongere vrouw. Dit is een beetje gebaseerd op mijn eigen ervaring als vijftigplusser.

Soms praat zij zelf over de toekomst samen... Paaien, false hoop geven of het toch menen?

Moest ik nog bij mn ex zijn was ik waarschijnlijk ook niet zo rap wed vertrokken... Zij heeft mij destijds aan deur gezet...

Bovendien zei ze al meerdere malen da zij geen toekomst meer heeft met hem. Is dat dan zo naïef om te geloven. Ze zei ook zonder de kids was ik al weg...

Dan is ze niet eerlijk tegen mij... Ze verwacht dat ik open en eerlijk ben. Ik heb nog altijd hoop. Als ik huil bij haar zegt ze dat alles goed komt. Ze weet dat ze veel tijd vraagt... Waarom doet ze dan zo tegen mij?

Hallo, heel veel gelezen hier om voor mezelf begrip te krijgen in mij situatiesituatie. Ik heb 2 jaar geleden een prachtige en energievolle vrouw ontmoet waar ik een relatie mee heb gehad die intens en geweldig was. Nu is het over en uit en ben totaal van mijn pad. Mijn ex heeft geen diagnose, dus het is gevaarlijk te stellen dat ze BLer is maar al de verhalen en ervaringen hier zijn vrijwel identiek... Leerde haar kennen toen zo nog in een relatie zat, en ik in scheiding. Ze prachtig, blauwe twinkeloogjes en een figuurtje van en 18 jarige, ze was 44 overigens... ze nam me mee naar gevoelsplekken waar ik nog nooit geweest was... liefde die perfect leek. Samen stond de hele wereld om ons heen stil. Alles wat we deden, uitjes, sauna, avondjes weg, gesprekken alles was van een bijzonder hoog Nivo. Ze was hulpeloos soms, en deed net alsof ze van zoveel zaken niets wist, of ik haar kon helpen... heb alles voor haar gedaan... We zagen elkaar elke dag en we stuurden appjes elke dag... honderden, maar als ik eens oversloeg in de ochtend vond ze daar wat van... gaandeweg werd ik steeds onzekerder... haar vraag om aandacht was giga... maar ondertussen ging ze haar eigen gang.. van veel zaken vond ze wat maar luisteren naar me deed ze niet. Ik kreeg een andere en drukkere baan, wat meer tijd kostte.. Dat vond ze maar niks... ze vond het ook niks dat mijn kinderen een extra dag bij kwamen omdat ik dat fijn vond en beter in schema van mijn ex pastte.. Dat heb ik vaak moeten horen.. ze is toen gescheiden en wilde verder met mij... ( al weet ik ook dat ze bekend stond meerdere relaties gehad te hebben tijdens haar huwlijk) een huis voor haar geregeld... Alles... ze was hulpeloos maar ik merkte dat ze na alle vragen en adviezen ze altijd deed wat ze zelf wilde... frustrerend... ik kreeg steeds vaker commentaar op mijn gedrag... niks was goed... ook mijn huis was niks en mijn kinderen ook niet, want daar besteedde ik teveel tijd aan... In december 2019 belde ze.me... ze vond dat haar leven stil stond en ze wilde verder... afgesproken een pauze in te lassen... Mijn verjaardag was ze niet...en met kerst was ze uit met andere mannen... dat lie ze me weten door fotos op haar proefiel te zetten... achteraf krijg ik nu de schuld omdat ik er niet was met kerst en oud en nieuw... en die mannen hadden wel tijd en aandacht... toch hebben we het weer geprobeerd... zo goed als zo kwaad het ging... als we bij elkaar waren was het intens en magisch... maar ik was mezelf niet meer... deed alles voor haar om haar maar tevreden te houden... ze was vaak verbaal erg agressief naar me en ik kreeg zo vaak de schuld van zaken waarvan ik het bestaan niet eens wist... in mei dit jaar belde ze me weer... ze voelde mijn liefde niet meer... het was uit... klaar en over... Prima! Klaar... maar ze bleef me elke dag met lieve appjes bestoken... waar ze was, foto's etc... ik miste de tijd samen... was nog nooit zo verliefd geweest... ik wilde haar...ik.was immer de beste, mooiste en geweldigste man voor haar dat zei ze vaak... ik was iemand! dus er vol voor gegaan... Alles open gegooid... ze deed mee, we gingen elke dag fietsen, onze hobby samen... maar ze was gemeen naar me, kleinerend... ze genoot van ons samen maar jeetje wat was ze gemeen... veel gesproken in die tijd met elkaar... ze twijfelde, wist het niet meer... maar ik wist beter.. ze had vanaf januari al een ander... een rijke vent met een landgoed en alles... ze zei wel: je bent zo lief voor me... ze huilde ook vaak... maar ging vol voor de ander... nu heb ik definitief een einde gemaakt... ze stuurde me nog steeds appjes, en hoorde in het dorp dat ze praat over me... hoe slecht ik ben en hoeveel verdriet ze heeft... heb nu ook alle contact verbroken voor een tijd. Ook gezegd: over een tijdje wil ik je gewoon kunnen zien, maar nu doe je me alleen maar pijn... ik.mis haar, maar alles in me... heb idee gefaald te hebben... ze zei nog dat ze altijd van me zal houden maar heeft nu alles geblokkeerd... en is direct overgegaan naar de ander... ik besta niet meer... het is keihard en ongevoelig... al jullie verhalen een ervaringen lijken exact op mijn verhaal... exact... probeer nu door te leven, maar voel me zo genaaid...

Ik vind het heel vervelend om te zeggen, maar als ze na 1,5 jaar nog niet de knoop heeft doorgehakt, gaat dat waarschijnlijk niet meer gebeuren. En als ze het wel doet/kan zal het een heel langslepende kwestie gaan worden omdat ze haar ex moeilijk of niet kan loslaten. Helaas spreek ik uit ervaring. Ik ben bij mijn vriend weggegaan omdat ik gevoelens kreeg voor iemand anders en in het verleden een keer een affaire heb gehad. Ik vind dat dat betekent dat mijn relatie echt niet goed zat en ik wilde hem niet nogmaals zoveel pijn doen. Daarnaast ook de andere man niet. Inmiddels zijn we bijna een jaar verder en ik kan hem niet goed loslaten. We hebben teveel historie, teveel meegemaakt en ik mis hem heel regelmatig. Ik vraag me nog altijd af of ik de juiste keuze heb gemaakt. Ik weet zeker dat als ik zeker had geweten dat dit de juiste keuze was geweest, ik er inmiddels vrede mee zou hebben gehad. Ik vermoed dat jouw minnares er (ook) (nog) niet aan toe is. En de vraag is of dat moment wel gaat komen. Ik wens je heel veel sterkte.

Ikzelf een man van nu 38 jaar heb nu reeds 1.5 jaar een relatie met een getrouwde vrouw. Ik was zelf getrouwd en ik koos ervoor om bij mijn ex weg te gaan. Ik zit met zoveel vragen. Mn lief zegt ook dat ze veel tijd nodig heeft om bij hem weg te gaan. Ze heeft des tijds onze relatie opgebiecht aan hem , maar hij weet niet dat wij nog samen zijn. Een poosje geleden hadden zij ruzie. Hij wil weg. Dat leek voor mij dat daar de bom zou ontploffen. Nu wordt er daar niet meer over gesproken. Als ik tegen m'n meisje zeg, als het tussen ons niets wordt zegt het mij dan. Ze blokt dit soms af en antwoordt dan denk Positief. Wat moet ik doen?

Ik vind het ergerlijk dat extravert de norm is, ik doe mijn werk goed maar elk functioneringsgesprek komt weer naar voren dat ik mijzelf wat meer moet "profileren". Ik ben nou eenmaal een rustige introvert, ik ben goed in mijn werk maar heb niet zo'n behoefte aan allerlei poeha eromheen. Laat mij als introvert gewoon zijn wie ik ben en probeer mij niet telkens meer extravert te maken. Goed geschreven. Lies.

Wie kan mij een goede advocaat adviseren? Borderline-ex is geniaal in onze dochter van 1.5 weg te houden, de instanties te manipuleren,mij vals te beschuldigen van ernstige zaken etc etc. Rechter bepaalde hoofdverblijf bij moeder, 3 dagen omgang vader. Zoek een echt goede adoicaat met kennis van de borderline kenmerken voor een hoger beroepzaak. Wie mailt me voorstellen op papapapa1973@yahoo.com

Ik heb een beetje dezelfde ervaring, boven de vijftig wordt het al stukken moeilijker om nog een geschikte partner te vinden want zoals je al aangeeft, het beste heeft al een goede partner gevonden. Boven de zestig is het helemaal lastig. Ik ben ook gestopt met de datingsites, ik heb telkens het gevoel dat ik zit te roeren in het afvoerputje om te kijken of er nog iets is achtergebleven, maar meestal blijf je met een nare smaak achter. Ik heb het verder goed, dan maar geen vaste liefdespartner. Groet Henk.

Alles gaat om de mate waarin hij of zij de aandoening heeft... En dan komen idd begeleiding, begrip door partner. Geen 2 mensen met BPD zijn gelijk.. Je zal iemand moeten zijn die het begrijpt en zelf heel sterk is...Als het voor een kind kan, toch ook voor een partner die je liefhebt ? Maar het kan uiteraard te veel zijn...

Dat klopt ook wel, je hebt zelf ook wel wensen, ik val op slank of tenger, niet roken, gezonde levensstijl en niet materialistisch, dieren liefhebber, niet dominant en dat zijn ook redelijk wat wensen van mijn kant. Maar ik date toch regelmatig maar merk dat ik niet zo snel meer verliefd kan worden als vroeger. En vaak is een date dan ook een beetje raar als je voor jezelf af zit te vragen of je niet te hoge eisen stelt. Om eerlijk te zijn heb ik wel de eis voor mijzelf dat ik verliefde gevoelens moet hebben, ik weiger een relatie aan te gaan op zakelijke relationele gronden. Bij mij gaat het wel om gevoel en minder om verstand. En wat betreft de wensen en eisenlijstjes, dan denk ik inderdaad tegenwoordig maar: "we hebben beiden zo onze wensen en die passen wel of niet bij elkaar". Vriendelijke groet, Hein Pragt

Uiteindelijk ligt de keuze om bij haar weg te gaan bij jou. Vraag jezelf een keer af of dit is wat je je kinderen wil leren. Wat wil je ze meegeven over liefde! Jij bent uiteindelijk ook belangrijk en je hoeft deze ontrouw niet te accepteren. Kun je er mee leven dat ze dit wil/ doet. Wil je haar dit geven? Scheiden is de moeilijkst keuze die er bestaat. Zelf heb ik deze beslissing 3 jaar geleden ook gemaakt. Dit omdat ik al 10 jaar niet meer gelukkig was. Vind het nog steeds heel erg voor de kinderen maar ook ik heb recht op een mooi leven. Inmiddels heb ik een nieuwe relatie heel anderen en ook bewuster mee bezig. Het enig is dat hij heel veel liegt en inmiddels ook eens afgesproken heeft met een andere vrouw. Dit doet zo veel pijn.... maar hij zegt dat hij nieuwe contacten cil leggen. Ik wil hem dit gunnen maar.....

Hi , ik ben op oudejaarsavond 2016 gedumpt. Na 30 jaar vriendschap , 26 jaar relatie , een zoon samen vertrok hij zonder uitleg . Oja, hij wilde dingen doen die hij zelf leuk vond.. en hij hield wel van , maar niet meer lichamelijk .. walgelijk als ik er aan terugdenk. Na maanden kwam de aap uit de mouw. Hij had een dubbel leven gehad , nog een dichter in Polen, én een verhouding met zn secretaresse. Ik ben kapot gegaan, 100x . Tot op de dag van vandaag nog geen woord uitleg gehad, zo triest. Mijn hele relatie gewerkt en nu wordt mijn oude dag door iemand anders opgevuld. Ik ben 3 jaar verder, door elk dal gegaan. Maar ik ben er nog. Het valt niet mee, want mijn vertrouwen in mannen is weg . Ik kots als ik mijn zoon over zn vader en zn halfzus hoor praten, maar omdat het zn vader is slik ik het in. Uiteindelijk krijg je allemaal wat je toekomt ( althans dat hoop ik) Hij komt vanzelf aan de beurt. Zijn leugens ziet hij iedere dag in de spiegel hoop ik. En ik? Ik heb een dijkhuis gekocht , ben nog steeds fulltime aan het werk en zal nooit meer een vaste relatie aangaan. Als je zo besodemieterd wordt , jarenlang , door de man waarvan je dacht dat hij je soulmate was, nou dan hoef je echt niet meer hoor.

reactie 9472: Je hoeft niet bang te zijn als je maar geen of fictieve namen noemt. Ook al zou ze deze site bezoeken dan hoeft het helemaal niet over haar te gaan.De verhalen over borderline hebben vaak overlappingen met elkaar. Dit omdat er 9 hoofdkenmerken zijn maar wel rond de 150 mengmogelijkheden. Dus je verhaal over haar zal waarschijnlijk niet uniek zijn. Ik zou zeggen "ga gewoon schrijven want het zal je helpen" En de lezers zullen je bijstaan in hun reactie(s). groet Huib

14 februari dit jaar werd ik wed ik stapelverliefd op een vrouwelijk verpleegkundige collega. De klikt was geweldig tussen ons. We wisselde onze gegevens met elkaar uit en begonnen.te appen met elkaar. Zelf was ik al 6 jaar gescheiden van mijn vrouw. Dus de aandacht die ik kreeg was fijn. Na ongeveer een week vertelde ze dat ze getrouwd was. Maar dat ze niets meer voor hem voelde. We spraken af in Hilversum. we iets drinken en daarna ging we in het bos een wandeling maken. We raakte in gesprek. We hadden veel overeenkomst. Deze dag liep geweldig af. Bij het afscheid nemen kuste we elkaar intens . Bij thuiskomst bleven we met elkaar appen en appen. We maakten regelmatig afspraakjes met elkaar. Ging vaak weg en ondernamen vaak dingen. Onze liefde werd steeds intenser. Was een heel erg fijn gevoel. Op een gegeven bleef ze vaak slapen. Onze intieme moment waren heel fijn. Na 3 maanden maakte ik kennis met haar jonge dochter. Dit ging ook helemaal geweldig. De klik was goed. We ondernamen veel dingen met haar. Deed leuke spelletjes met haar die haar eigen vader en de stiefvader niet deed. In de maanden erna ging het goed. Hadden moment dat stress en miscommunicatie de overhand hadden. Echter konden we die makkelijk oplossen. Ze gaf aan te willen scheiden van haar man. Ze wilde bij mij zijn. Ik was er blij meer dat ze voor mij wilde gaan. Ik zag het helemaal zitten. Had veel voor haar over. Ze was zeer negatief over haar man. De weken erna waren helemaal top. In juni boekte we een camping voor zijn drieën..we hadden een leuke tijd. Daarna sliepen we bij mijn zus in haar huis. Op een gegeven moment kreeg ze een huis. Want ze wilde bij haar man weg zij ze. Toen begon het gedonder. Ik bood haar aan om.te helpen. NB want dat doe je gewoon vind ik. Ze zei neee hoor ik heb mijn man gevraagd om me te helpen. Heb je hulp niet nodig. Ik was helemaal overdonderd door haar omslag. Had veel vragen snapt niet waarom . In de weken erna ging het zeer slecht tussen ons. Wilde weten waar ik stond. Het enige wat ik kreeg te horen was ik weet het niet. Heb geen tijd voor je. Meermaals gevraagd of ze terug ging naar haar man. Ze wist het niet. Voelde me overdonderd door haar. Kreeg steeds meer tegenovergestelde signalen. Raakt.onzeker en had het gevoel dat ze ni er eerlijk tegen me was. Na 6 weken onzekerheid en afstoten en aantrekken liep mijn frustratie helemaal op. Ze liet duidelijk merken dat ze niet ging scheiden van hem. Ik was boos op haar. De bom ontplofte gewoon. Kon er niet meer tegen. heb ze toe op een gegeven moment geconfronteerd met mijn vermoedens. Dit is toen helemaal uit de hand gelopen, is zelfs politie bij betrokken Mijn gevoel.voor haar is nog steeds heel.sterk. denk regelmatig.aan haar snap er niets van. De pijn is nog enorm aanwezig.. had graag bij haar geweest. Maar ik besef dat er te veel is gebeurd. Was heel erg boos op haar. Heb spijt van het de uitscheld partijen. Heb me daarin zo verlaagd . Ik.besef dat een relatie.met een getrouwde.vrouw zeer heftig kan zijn. neem ook verantwoording voor mijn deel. De liefde voor mijn wad heel erg puur. Wilde.haar graag in mijn armen sluiten en verder gaan met haar. echter had zij twijfels over dingen..heeft me nooit verteld wat haar dwars zat. Heb nu veel verdriet van..

Ik durf er hier eigelijk niet eens overste praten.. bang dat ze ook dit soort pagina`s bezoekt...

Bestaan er mensen die echt geen afgunst kennen en ook geen jaloezie kennen?

Hallo ik ben een moeder en mijn dochter van 23 jaar heeft borderline,ik ben op zoek naar een forum waar je met ouders hierover kunt praten,hoe zij hier mee om gaan. Er is wel een stichting van borderline daar kan je als naasten 1 keer per jaar een ontmoeting mee maken. Maar ik vind 1 keer per jaar te weinig. Wie kan mij helpen?

Hey lieve mama's, allemaal herkenbaar jullie ervaringen. Samen met het verdriet en de pijn ervan... toch ben ik blij en opgelucht dit te lezen van jullie want op een bepaald moment twijfel je aan alles en de hele wereld... ligt het aan haar, ligt het aan haar borderline of is ze zo gemeen, ligt het aan mij.... plannen kun je niets, verjaardagen, feestjes is afwachten tot het moment er is. Emotioneel super zwaar... dus dat ik niet de enige voelt wel een beetje positief. Zelf heb ik geen tips want ook ik weet echt niet meer hoe omgaan met haar, alles wat ik doe is verkeerd. Ben ondertussen verhuisd 200 km verder weg en probeer regelmatig weer opnieuw met haar vooral voor mijn kleinkinderen maar helaas is dat ook hetgene waar ze me nu het meest mee kwetst.. Bedankt voor jullie reacties en ervaringen, want ik ben niet alleen... grtjs Heidi

Dank voor deze prettige beschrijving en heldere uiteenzetting. Ik heb er veel aan gehad. De boekentips zijn ook fijn.

Ik ben zojuist verhuisd met mijn kippen. Ze zitten nu nog in een ren, maar het is de bedoeling dat ze over het hele erf mogen lopen. Hoe lang moet ik de kippen in de ren houden voordat ik ze alle vrijheid geef en dat ze dan niet weglopen?

En bye bye nieuwe vriend, Wat een rare snuiter. Dit doe je echt niet in een nieuwe relatie. Was dan bij je ex gebleven. En als de ex het uit heeft gemaakt, dan mist hij haar en zoekt hij haar in jou. Da ben je niets meer dan een plaatsvervanger die hij wil modelleren naar het beeld van zijn ex. Wegwezen bij deze gast.

ik ben ook mama van tweelingdochters met eentje waarvan het vermoeden is van borderline ( wel niet officieël vastgesteld) maar ook psychologe denkt duidelijk in trant van borderline/narcisme. Inderdaad je voelt je erg verdrietig want je kan ze niet helpen, het lijkt wel of ze beleven en horen alles anders, het is zo vermoeiend, alle drama's, verwijten, etc....ze heeft haar eigen beleving en realiteit en het is iedereen maar vooral niet zij..ik wil ze niet laten vallen maar inderdaad ons eigen leven lijkt wel te stoppen en voornamelijk rond haar te draaien, al voelt zij dat absoluut niet zo...veel kracht voor ieder hier want eerlijk het is gewoon een hel samenleven met iemand met bordeline

Heb het hetzelfde met mijn vrouw. Heb ook een paar berichtjes gelezen, en die liegen er niet om: 'Je ziet er goed uit.' 'Ik krijg het er warm van' 'Krijg allerlei fantasieen van je' Als je toch eens hier was' 'Zou je lichaam willen voelen' Etc, etc. Foto van zichzelf sturen en weer wissen, ook bovenstaande berichtjes. Maar volgens haar is er 'niets', hoor. Een aai over mijn bol, en ze kunnen weer achter mijn rug om. Als er 'niets' is, waarom blijf je dan foto's sturen? Terwijl je weet welke reacties dat bij hem uitlokt... Bah! Ik heb schoon genoeg ervan 34 jaar getrouwd te zijn, met een vrouw die mij voorliegt...

Beste Margriet. Maakt u zich niet druk om wat andere mensen van u denken. Laat die mensen zich met zichzelf bemoeien. Er zijn mensen die hebben overal wat op aan te merken. Waar maken die mensen zich druk om. Sterker nog, mijn vriend kijkt ook nors/boos maar vanaf de eerste keer dat ik hem zag was ik stapelverliefd op hem. Hij is zo`n lieve man,en dat hij nors kijkt vind ik wel mooi. Aan iemands buiten kant kan u niet zien hoe de persoon werkelijk is. Wees gewoon hoe uzelf wilt zijn en heb maling aan wat anderen zeggen. Met vriendelijke groet, Lady.

Hoi Huib, dank je voor je reactie. Ik snap dat het lullig overmkomt maar nee, ik vond het geen onaardige actie van zijn moeder om mij dit zo te vertellen. Een andere wijze was er niet, ik had immers alle contacten met ex en heel de familie + vrienden volledig en op elk vlak verbroken en geblokeerd. Verder is het mensje inmiddels ook ver in de 70 en heeft van computers nooit gehoord. Dus een andere wijze om het mij te laten weten was er niet. Ik zelf zie het als dapper dat ze mij heeft durven aanschieten want omdat het allemaal naar en raar is geeindigd tussen mij en haar zoon, is het contact tussen haar en mij (en zijn vader en broers) ook abrupt geeindigd. Ze weet mijn adres niet en heeft ook geen andere contactgegevens. Het was wel vreemd...dat wel, om dit midden op straat te horen. Het maakte behoorlijke indruk en nog steeds vind ik het moeilijk te vatten. Maar het is goed zo. Net als jouw reisje naar je favoriete eiland. Heeeerlijk. Ook fijn te lezen dat het goed met je gaat. Je weet dat ik je het beste wens. Geniet ervan. Gr Trea

reactie op 9414 Hi Trea, Fijn om weer even wat van je te horen. Lullig om op deze manier het einde van een leven te vernemen die je eens zo dierbaar was. Ik begrijp dit volkomen. Ik hoop dat alles goed gaat met je. Met mij gaat het prima en zit weer op mijn eiland om de zilte lucht mijn lijf te laten reinigen. Een soort van schoonmaak actie! Heerlijk!! Groet Huib

ik geloof er geen snar van ,dat hij zes jaar geen sx heeft gehad. Vlg mij is dat gewoon een praatje om jou van je maagdelijkheid te beroven, wat blijkbaar erg opwindend voor hem is. Jij...jij moet doen wat goed voor je voelt. En laat je niet aanpraten dat je te oud bent voor je maagdelijkheid. Jij bepaalt het moment, niet een ander. Als ben je potverdrie 25 of 30. Laat je letterlijk en figuurlijk niet opnaaien.

Lang geleden dat ik gekeken heb op deze site en nog langer geleden dat ik een bericht heb geplaatst. Nu moet ik toch iets kwijt. De persoon met BPS met wie ik een intense relatie heb gehad, die explosief en met geweld is geeindigd (ik heb daar destijds veel over geschreven) heeft 2 weken geleden succesvol suicide gepleegd. Hij leeft niet meer. Dit werd mij op straat vertelt door een familielid die mij uit mijn werk zag komen. Natuurlijk ben ik erg geschrokken en aangedaan. Hij bleek echter zo ontzettend ziek te zijn dat hij zijn lasten niet meer kon dragen. Het is erg dat het zo moet eindigen maar ik hoop dat hij nu niet meer hoeft te lijden. Dit wilde ik even kwijt. Gr Trea