Ik wist altijd al dat ik meer introvert dan extravert was maar sinds het lezen van een aantal goede boeken over introverte mensen ben ik meer en meer tot de overtuiging gekomen dat ik een zeer introvert persoon ben die geleerd heeft om zich extravert te gedragen om maar geaccepteerd te worden. Maar het extraverte deel is aangeleerd en afgekeken en komt niet vanuit de echte persoonlijkheid en kost derhalve ook erg veel energie. Omdat in de moderne wereld introverte mensen nog net niet als mensen met een persoonlijkheidsstoornis gezien worden is de trend wel om introverte kinderen zo snel mogelijk extravert te "maken" omdat ze het anders niet zouden redden in deze wereld. Dat introverte mensen ook hun kwaliteiten hebben en zelfs nodig zijn is iets waar men tegenwoordig behoorkijk aan voorbijgaat. Ik heb jarenlang gehoord dat ik me niet genoeg profileerde op mijn werk maar dat ik zeer waardevol werk deed. Men is inmiddels gestopt mij te veranderen, ik ben wie ik ben en ik kan goed overleven in een extraverte werkomgeving, maar het kost me wel veel energie. Introversie is binnen de psychologie een wetenschappelijk geaccepteerde pool van het menselijke persoonlijkheidsspectrum, waarbij aan de ene kant introversie staat en aan de andere kant extraversie. Introversie is geen persoonlijkheidsstoornis (hoewel het bijna zo gedefinieerd werd binnen DSM) maar een onderdeel van de persoonlijkheid. In Nederland gaat men er van uit dat ongeveer 30 procent van de bevolking introvert is, dat is een minderheid van c.a. 6 miljoen mensen. Op dit deel van deze website wil ik een lans breken voor alle introverte mensen en alles wat ik er over geleerd heb en mijn ervaringen delen. Vriendelijk groet, Hein Pragt.
Eenvoudig (niet officieel) introvert testje, beantwoorde de volgende stellingen met ja of nee:
Even een stukje geschiedenis over het ontstaat van de termen introvert en extravert. Het begon allemaal in 1921 bij de Zwitserse psychiater Carl Gustav Jung die de termen 'introviert' en 'extraviert' introduceerde in zijn boek Psychologische Typen, waarin hij de basistypen van de menselijke persoonlijkheid beschreef. Hij ging er van uit dat er vier psychologische functies waren: denken en voelen (rationele functies) en gewaarwording en intuïtie (irrationele functies). Daarnaast zag hij nog twee levenshoudingen: introversie en extraversie. Door de verschillende levenshoudingen en functies te combineren kwam hij tot acht typen van persoonlijkheid:
Wanneer ik naar mijzelf kijk ben ik introvert en licht autistisch en deze twee overlappen elkaar soms een beetje. Soms zeggen mensen dan: "maar jij hebt meer dan dertig jaar op het podium gestaan als musicus en je uit jezelf via deze site wat best wel een beetje extravert lijkt". Als musicus was ik de eerste jaren heel onzeker en zenuwachtig, maar ik keek naar de meeste muzikanten die wel extravert waren en kopieerde hun gedrag. Mijn gedrag op het podium was dus een aangeleerd kunstje dat ik uiteindelijk redelijk goed beheerste. Maar ik had extraverte collega's nodig om een succesvolle band te hebben, ik liftte als het ware mee. Ook had ik op het podium mijn toetsen als veilige grens tussen mij en het publiek staan. Wat betreft mijn website gaat hetzelfde op, ik heb een brede kennis en deel dit graag, maar niet in een groep of rechtstreeks voor een groot publiek. Deze website is een buffer tussen mij en de lezers, er is een veilige afstand.
Soms vraag ik me wel af of iets in mijn karakter vanuit introversie of licht autisme voortkomt, soms kan het ook beide zijn. Maar het feit dat ik complete plaatjes van heel complexe grote zaken in mijn hoofd kan maken en begrijpen, is wel typisch iets dat vanuit autisme voortkomt. Ik heb veel aan coping gedrag gedaan om zo toch te leren omgaan met mensen om mij heen. Ik keek gedrag af van mensen die in mijn ogen succesvoller waren en probeerde er van te leren. Veel van mijn sociale gedrag is dan ook aangeleerd gedrag en daar is op zich niet mis mee als het resultaat hetzelfde is. Bij veel mensen komt het vanuit aangeboren empathie en bij mij is het meer aangeleerd. Ik heb geleerd wat andere mensen prettig vinden en probeer zo toch verbondenheid te vinden. Ik heb geleerd om iets meer voor mijzelf op te komen en gebruik te maken van een brede algemene kennis en op sommige gebieden iets meer kennis dan gemiddeld om mijzelf staande te houden.
Maar ik heb ook geleerd mijzelf niet te verloochenen door net te doen alsof ik ook extravert ben, ik kan soms extravert gedrag toneelspelen omdat ik dat geleerd heb, maar het kost me veel energie. Ik heb veel geleerd vanuit psychologie en sociale vaardigheden zoals "omdenken" en probeer dit met mate toe te passen om sociaal geaccepteerd te worden en mijn werk goed te kunnen doen. Ik heb, dankzij brede algemene kennis en wat specialistische kennis, een goede baan. Toch waarschuw ik collega's om mij niet uit te nodigen voor politieke vergaderingen of (op een goede wijze) manipulatie om dingen voor elkaar te krijgen, omdat mijn eerlijkheid hen wel eens kan tegenwerken. De meeste collega's kennen me ondertussen en maken goed gebruik van al mijn vaardigheden en houden rekening met mijn introverte handicap in een overwegend extraverte omgeving. Ik werk het liefst alleen of in een kleine groep, men weet dat ik teamuitjes en dergelijke probeer te ontwijken en vinden dit ondertussen best grappig. Soms proberen ze me te overtuigen om toch mee te gaan en dat gaat dan wel goed, maar het kost mij super veel energie.
Ik vind één op één gesprekken fijner dan groepsactiviteiten, ik druk mezelf vaak liever schriftelijk uit, ik vind het regelmatig prettig om alleen te zijn, ik geef minder om rijkdom en status dan mijn leeftijdgenoten, ik praat graag diepgaand over onderwerpen die ik belangrijk vind, ik krijg vaak te horen dat ik goed kan luisteren, ik neem niet vaak grote risico's, ik heb maar een paar echte vrienden en vriendinnen, ik kan slecht tegen ruzie en conflicten, ik functioneer het best wanneer ik zelfstandig kan werken, ik denk meestal eerst na voor ik iets zeg, een avond op de bank met een boek vind ik fijner dan een druk feestje, ik leer liever in individuele vorm of hoorcolleges dan in groepsverband. Hiermee score ik vrij hoog in een introvert test.
Ik lees over veel onderwerpen waaronder introvert zijn en mijn laatste boek was "ik moet nog even kijken of ik kan" wat ik zelf een heerlijk boek vond. Ik leer nog steeds veel over mijzelf en dat vult het plaatje van hoe dingen soms verlopen zijn in mijn leven goed in. Ook ik heb in functioneringsgesprekken wel te horen gekregen dat ik minder service gericht moest zijn en mijzelf meer moest profileren, ik heb veel geleerd maar het blijft aangeleerd gedrag dat mij veel energie kost. Ik heb lang geleden geleerd om mijzelf te accepteren zoals ik ben en een balans te vinden tussen wat de maatschappij van mij verwacht en wat ik zelf wil in dit leven. Ik ben een redelijk slimme, licht autistische introvert die heel veel geleerd heeft in dit leven. Amen.
Wat is introvert en extravert dan eigenlijk, in tegenstelling tot wat men vaak denkt heeft introversie niets te maken met een gebrek aan sociale vaardigheden, het heeft te maken met een andere focus.
Iemand die extravert is richt zich meer op de buitenwereld en de mensen en dingen die daar gebeuren en baseert daar ook zijn of haar beslissingen op. Iemand die extravert is vindt ook dat hij of zij een duidelijk invloed heeft op de wereld om hen heen. Extraverte mensen staan het liefst in het middelpunt van de belangstelling, zijn meer naar buiten gericht, praten terwijl ze denken, zoeken prikkels juist vaak op, gaan graag om in groepen, praten graag, zijn reactief, profileren zich graag, omarmen veranderingen, zijn snel afgeleid en meestal snelle beslisser.
Iemand die introvert is richt zich meer op zijn of haar binnenwereld en de invloed van de buitenwereld op deze binnenwereld. Iemand die introvert is beschouwd de wereld om hem of haar heen en kijkt wat dit in hem of haar losmaakt en welke innerlijke reacties dit losmaakt. Bij introverte mensen komen de beslissingen meestal van binnenuit, vanuit de eigen belevingen en ervaringen en introverte mensen lijken meer te kijken naar welke invloed de wereld op hen heeft. Introverte mensen zijn meestal rustig, meer naar binnen gericht, denken eerst na voor ze praten, zijn vaak prikkelgevoelig, houden meer van één op één contact, luisteren graag, zijn reflectief, zijn meestal meer bescheiden, gaan wel mee maar vinden veranderingen niet echt leuk, kunnen zich goed concentreren en zijn meestal bedachtzaam.
Er zijn ook natuurlijk ook mensen die geen uitgesproken voorkeur hebben, deze mensen noemen we ambivert en deze zitten vrij stabiel en evenwichtig tussen beide typen in. Daarnaast zijn mensen meestal niet uitgesproken introvert of uitgesproken extravert, het is een glijdende schaal en soms kunnen mensen zelfs in één opzicht introvert gedrag vertonen en in een ander opzicht weer extravert gedrag vertonen. Maar meestal is één pool wel dominant, dit alles is gelukkig vrij normaal.
Er van uitgaande dat c.a. 30 procent van de bevolking introvert is, kunnen we wel stellen dat extravert de norm is. Het feit dat extraverte mensen meestal meer opvallen dan introverte mensen versterkt dit beeld ook nog eens. Toch was Nederland begin van de vorige eeuw niet zo extreem extravert, wij waren een redelijk behoudend, serieus volk van normen en waarden. In de jaren zestig van de vorige eeuw vond men dat Nederlanders wel wat assertiever mochten worden en als ik nu om mij heen kijk vind ik soms dat we behoorlijk doorgeschoten zijn naar onbeschofte horken. Tel uit je winst, wanneer iedereen doet of zegt waar hij zin in heeft, wordt de samenleving er meestal niet prettiger op. Feit is dat we momenteel in een vrij extraverte tijd leven waarin men sterk naar buiten gericht is, het internet en sociale media dragen daar ook hun steentje aan bij. Als introvert zou ik zelf dan ook liever iets meer beheerst extravert gedrag zien. Al was het alleen maar omdat de wereld ook baat heeft bij wat meer rustige, beschouwende en bedachtzame mensen als tegenwicht voor de meer opdringerige mensen die snel resultaat willen zien. Wat mij opvalt binnen veel organisaties is dat extraverte mensen inderdaad vaker omhoogklimmen binnen een organisatie dan introverte mensen omdat ze zich meer en beter profileren. Toch zie ik daar ook het Peterprincipe toeslaan, ze blijven vaak in de middengroep steken, in de top van de meeste organisaties zitten toch meestal de wat meer behoudende introverte leiders.
Een bekend vooroordeel is dat introverte mensen meestal niet erg succesvol zijn, toch is dit niet helemaal waar. Een bekend voorbeeld van een zeer succesvol introvert persoon is Barack Obama, die het tot president van de Verenigde Staten schopte. Hij is zeer charmant en sociaal zeer vaardig, maar ook van de bedachtzame communicatie, hij schijnt een kleine vriendenkring te hebben en is vrij rustig en stabiel en vrij recht door zee zonder teveel politiek spelletjes. Als introvert wist hij toch met veel kennis van zaken en goede carrière op te bouwen. Maar ook David Bowie was een echte introvert wat men door zijn vrij extravagante, creatieve, vernieuwende en kleurrijke leven niet zo snel zou denken. Hij verstopte zichzelf in het begin achter alter ego's omdat optreden in vermomming makkelijker was. Het is een misverstand dat introverte mensen liever op de achtergrond blijven, ze kunnen best omgaan met aandacht en optreden in het openbaar maar het kost ze alleen veel meer energie dan extraverte mensen. Zo kunnen we ook Lady Gaga, Ed Sheeran , Tom Hanks, Julia Roberts, Bill Gates, Mark Zuckerberg, Angela Merkel, Vincent van Gogh, Mahatma Gandhi, Albert Einstein, Marilyn Monroe, Beyoncé, David Letterman, Bob Dylan, Steven Spielberg, Johnny Depp, Leonardo di Caprio en Angelina Jolie in het rijtje succesvolle introverten toevoegen. Toch wel iets om even over na te denken wanneer je denkt dat je als introvert toch de mindere bent.
Of men een introvert of meer extravert mens zal worden is al in de baarmoeder bepaald, introversie of extraversie zijn dus aangeboren persoonlijkheidsvormen. De hersenen van introverte en extraverte mensen zijn volgens de wetenschap echt anders. Behalve dat de bedrading van de hersenen anders is, is er ook een verschil in de chemische processen in de hersenen. Binnen onze hersenen hebben we twee stofjes die dopamine en acetylcholine heten en die een grote invloed hebben op ons gedrag. Dopamine geeft ons onmiddellijk een intens lekker gevoel van geluk als we snel handelen, risico's nemen en op zoek zijn naar nieuwe dingen. Acetylcholine beloont ons ook maar op een andere wijze, het maakt ons ontspannen en tevreden.
Een verklaring (gelezen in een artikel van Dr. Marti Olsen Laney) voor introversie versus extraversie zou zijn dat extraverte mensen minder gevoelig zijn voor dopamine en ze er dus meer van nodig om zich gelukkig te voelen. Hoe meer ze praten, bewegen en sociaal bezig zijn, hoe meer ze de aangename effecten van dopamine voelen. Introverte mensen kunnen door teveel dopamine juist over gestimuleerd worden, waardoor ze zich niet prettig voelen. Wanneer introverte mensen bijvoorbeeld lezen of zich ergens op concentreren zullen hun hersenen acetylcholine afgeven, wat hen een ontspannen en tevreden gevoel geeft. Extraverte mensen zijn minder ook minder gevoelig voor acetylcholine waardoor bij hen de effecten minimaal zullen zijn. Dit verklaart waarom extraverte mensen op zoek kunnen gaan naar nieuwe en opwindende situaties en ook naar sociale mogelijkheden, terwijl introverte mensen liever thuis blijven met een goed boek of met slechts één andere persoon omgaan.
Een ander verschil tussen introverte en extraverte mensen heeft te maken met het zenuwstelsel. Binnenkomende signalen en prikkels volgend een aantal routes in onze hersenen waarbij ze ook verschillende reacties tot gevolg hebben. Volgens onze oerprincipes kunnen er verschillende reacties ontstaan zoals bevriezen, vechten, schrikken en vluchten. Om te zorgen dat we niet instinctief overreageren op elke prikkel zit er in onze hersenen ook een soort rem ingebouwd die onze reacties afremmen en zelfs beteugelen. Wanneer we schrikken kunnen onze hersenen heel snel bepalen dat deze reactie niet relevant is en de reactie stoppen. Dit is maar goed ook anders zouden we in het verkeer elke keer als we een prikkel ontvangen boven op de rem kunnen gaan staan. Onze hersenen filteren de echt gevaarlijke situaties van de niet gevaarlijke situaties en onderdrukken dan de reactie.
Wanneer informatie van de buitenwereld het brein van een extraverte persoon binnenkomt, legt het vaak een kortere weg af en zal er een snelle response zijn. Bij introverte mensen is het pas vaak langer en passeert het ook een hersengebied dat wordt geassocieerd met empathie, zelfreflectie en emotionele betekenis. Dit is tevens ook het gebied van de hersenen dat fouten opmerkt. Hierdoor zullen de reacties van introverte mensen vaak trager verlopen en minder vaak intens of groot zijn. Ook lijkt het zo te zijn dat introverte mensen grotere, dikkere grijze materie hadden in hun prefrontale cortex. Dit is het gebied van de hersenen dat geassocieerd wordt met abstract denken en besluitvorming. Extraverte mensen hebben in dit gebied een dunnere grijze massa. Dit zou verklaren waarom introverte mensen meer abstracter denken, terwijl extraverte mensen meer de neiging hebben om in het moment te leven.
| Vraag of reactie | Reacties | Datum en tijd |
| • Reacties op de pagina over introvert versus extravert. | (1 ) | 2020-07-05 15:38:00 |