Cirkel van vertrouwen

In de film Meet the parents kwam de mooie term voor: “cirkel van vertrouwen”. Dit is de kleine groep mensen om je heen die je kunt vertrouwen en waar je een echte band mee hebt. Tegenwoordig hebben veel mensen een enorme cirkel van mensen om zich heen en maken ze uitbundig gebruik van zogenaamde sociale media om vooral misverstanden te en rare ideeën te verspreiden. Dit is ook niet zo moeilijk omdat het medium alleen tekst (en foto’s) ondersteund met een paar gebrekkige icoontjes om aan te geven of de beperkte tekst grappig of ironisch bedoeld is en wordt de send knop vaak veel te snel en zonder na te denken ingedrukt.

Er is nog iets wat mij blijft verbazen, hoeveel levenservaring ik ook heb, dat mensen telkens weer de grenzen weten te verleggen. Telkens als ik denk dat ik alles wel een keer gezien of meegemaakt heb, ontdek ik dat het toch nog weer anders kan. Wanneer je dan een keer een beetje kritisch bent dan hoor je vaak als antwoord dat “dat tegenwoordig toch moet kunnen!”. Niet alleen zijn normen en waarden lelijke woorden aan het worden, soms lijken zelf gezond verstand, eerlijkheid, eer, respect en zelfrespect te sneuvelen voor de “moet toch kunnen” mentaliteit. En ook hier werkt de sociale media weer heerlijk mee, vooral op Internet wekt men de indruk dat alles maar moet kunnen. Nu is het niet zo dat ik een saaie stijve hark ben, ik vind het soms ook leuk om grenzen te verkennen en soms verleggen en ik geloof ook in innovatie. Maar niet zonder na te denken en zeker niet ten koste van anderen. Scott Adams schreef ooit eens in een boek over de toekomst dat er drie basis fouten zijn in de mensheid die een mooie toekomst tegenwerken en dat zijn: “domheid”, “egoïsme” en “lust” en soms ben ik bang dat hij een beetje gelijk heeft.

Soms ben ik het ook wel eens zat om als zeur of iemand die moeilijk doet weggezet te worden wanneer ik probeer op te komen voor de belangen van de zwakkeren. Om nu eens geen mensen voor de schenen te schoppen zal ik een fictief voorbeeld geven. Een overheidsinstelling wil een nieuwe mooie ingang maken en laat een prachtig modern ontwerp maken. Er is één nadeel aan dit ontwerp, voor mensen in een rolstoel is het een onneembare barrière. Ik maak dus bezwaar een geef aan dat zeker een overheidsgebouw toegankelijk moet zijn voor iedereen. Men is boos omdat ik innovatie tegenwerk en ik word neergezet als een zeur. Iemand ontdekt dat de achterdeur wel toegankelijk is voor rolstoelen en men beslist dat er daarom een goed alternatief is en begint met de bouw. Ik vind het geen goed alternatief om mensen met een handicap tot tweederangs burgers te degraderen die via de achterdeur naar binnen moeten en blijf bezwaar maken. Het gevolg is dat een groep mensen die vinden dat “het gewoon moet kunnen” probeert om mensen die hen tegenwerken weg te pesten of weg te werken. Soms lijkt het wel of de “het moet toch kunnen” mensen met van alles maar weg kunnen komen en dat bijna niemand zich hier nog druk om maakt. Iedereen die nog wel een beetje eer en geweten en gezond verstand heeft is een lastige zeur.

Hoe moedeloos ik af en toe ook word van deze “moderne” ontwikkelingen en “dat moet toch kunnen” mentaliteit, ik vertik het om mijn eer en geweten te verkwanselen voor gemakzucht. Het enige wat ik uiteindelijk kan doen is mijn “kringetje van vertrouwen” weer iets kleiner en hechter maken. Wat daarbij in ieder geval kan helpen is de virtuele wereld te beperken, ik wil ook niet meer weten wat de “moet toch allemaal maar kunnen” mensen doen. Bovendien wordt de beknopte snelle (vaak onnadenkende) schriftelijk communicatie via SMS, whatsapp en facebookberichtjes alleen maar al te vaak verkeerd opgevat en voor je het weet zit je in een (vaak zinloze) discussie over iets wat je helemaal niet zo bedoelde.

Terug naar de basis wil ik, terug naar die kleine cirkel van vertrouwen met echte communicatie van praten maar ook luisteren en belangstelling voor elkaar tonen. Terug naar echte gesprekken met echte mensen aan de keukentafel of achter het huis, en gebruik van sociale media voor alleen het hoognodige zoals het geven van mijn adres of telefoonnummer. 🙂 Het lijkt me de moeite waard om dit eens serieus aan te pakken.

Tot schrijfs Hein.

Reacties

  1. Katja Furda

    Destijds op zoek naar informatie over iets specifieks op internet, kwam ik je naam tegen en zodoende op je site. Ik ben het helemaal eens met je wat betreft de virtuele wereld. Heb mijn neus behoorlijk gestoten. Back to basics zou ik zo zeggen.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *